/ Będziemy dokazować ku naszej ozdobie. Tylkoby się opatrzyć potrzeba w oręże/ Aleć ten miecz dębowy swojego dosięże. Pomoże Telemachus skoro mu znać damy/ Iż cię już Ulissessa Pana swego mamy.
EVMAEVS.
O miły gospodarzu uciesznysz twój przyjazd. Dla wielkiego wesela aże mi płacz przypadł. Witaj/ a żej na dłudze państwo opatrzywszy/ Niezbedne pasorzyty zaraz wystraszywszy.
ULiSSES. Podzmysz/ lecz pokrywając nasze przedsięwzięcie/ A gdy przydzie potrzeba/ bijciesz jak możecie.
/ Będźiemy dokázowáć ku naszey ozdobie. Tylkoby sie opátrzyć potrzebá w oręże/ Aleć ten miecz dębowy swoiego dośięże. Pomoże Telemachus skoro mu znáć damy/ Iż ćię iuż Vlyssessá Páná swego mamy.
EVMAEVS.
O miły gospodarzu vćiesznysz twoy przyiazd. Dla wielkiego wesela áże mi płácz przypadł. Witay/ á żey ná dłudze páńśtwo opátrzywszy/ Niezbedne pásorzyty záraz wystrászywszy.
VLYSSES. Podzmysz/ lecz pokrywáiąc násze przedśięwźięćie/ A gdy przydźie potrzebá/ biićiesz iák możećie.
Skrót tekstu: PaxUlis
Strona: H4v
Tytuł:
Tragedia o Ulissesie
Autor:
Adam Paxillus
Drukarnia:
Wojciech Kobyliński
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1603
Data wydania (nie wcześniej niż):
1603
Data wydania (nie później niż):
1603
