Erytem postąpił/ Który był nań z berdyszkiem szerokiem nastąpił: W obie ręce porwawszy kruż od złota spory/ Na którym stały obwysz znamienite wzory/ Chrosnął go: ten Linał krwią z gęby szarłatową/ I w ziemię na wznak padszy tłukł martwiącą głową. Dalej Polidemona Semiramowića/ Abara Kaukaskiego/ więc Sperchesowica Liceta z długowłosym elicem uchodził/ W kąż Klilta z Flegiaszem; i po trupie chodził. Fineus w tęcz siępodkać nie śmiały wymierzył Oszczepem: który mmelny bląd w Idę uderzył/ Darmo/ ni bijącego/ ni zakim wziętego. Ten krzywo na Finea pojźrzawszy zdradnego/ Gdyż/ rzekł: w zaciag mnie garną/ tobie się niech
Erytem postąpił/ Ktory był nań z berdyszkiem szerokiem nastąpił: W obie ręce porwawszy kruż od złotá spory/ Ná ktorym stały obwysz známienite wzory/ Chrosnął go: ten Linał krwią z gęby szárłatową/ Y w źiemię ná wznák padszy tłukł martwiącą głową. Daley Polidemoná Semirámowićá/ Abárá Kaukáskiego/ więc Sperchesowicá Lycetá z długowłosym elicem vchodźił/ W kąż Kliltá z Phlegiaszem; y po trupie chodźił. Phineus w tęcz siępodkáć nie śmiáły wymierzył Oszczepem: ktory mmelny bląd w Idę vderzył/ Dármo/ ni biiącego/ ni zákim wźiętego. Ten krzywo ná Phinea poyźrzawszy zdrádnego/ Gdyż/ rzekł: w záćiag mie garną/ tobie się niech
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 107
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
Wraz oczy wywrócili/ i duchów odbiegli. Poskoczył k nim Alpenor/ w piersi przeraźliwie Tłukąc/ okrzepłe ciała chcąc podnieść chętliwie: Aż na pięknej posłudze/ układ się zarazem: Serce mu Febus przegnał/ śmiertelnym żelazem. Za którym wytargnionym/ sztukasię wyniosła Płuców na ostrwiach: dusza z krwią w powietrze poszła. Lecz szwank długowłosego/ w forem niejszej mierze/ Damasytona potkał: skąd się golen bierze/ I gdzie wiąże wielki staw/ czaszka węzłowata/ Postrzelon: skąd gdy strzałę rękoma wypłata/ W gardło druga wbieżała/ ledwie że nie z pióry: Którą krew wysadziła/ taż sama do góry Buchając/ przez powietrze sztychowne przepada. Najmłodszy Iloniej
Wraz oczy wywroćili/ y duchow odbiegli. Poskoczył k nim Alpenor/ w pierśi przeráźliwie Tłukąc/ okrzepłe ćiáłá chcąc podnieść chętliwie: Aż ná piękney posłudze/ vkład się zárazem: Serce mu Phebus przegnał/ śmiertelnym żelazem. Zá ktorym wytárgnionym/ sztukásię wyniosłá Płucow ná ostrwiách: duszá z krwią w powietrze poszłá. Lecz szwánk długowłosego/ w forem nieyszey mierze/ Dámásytona potkał: skąd się golen bierze/ Y gdźie wiąże wielki staw/ czászka węzłowáta/ Postrzelon: skąd gdy strzałę rękomá wypłata/ W gárdło druga wbieżáłá/ ledwie że nie z piory: Ktorą krew wysádźiłá/ táż samá do gory Bucháiąc/ przez powietrze sztychowne przepadá. Naymłodszy Iloniey
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 144
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
ucieszną wymową Dokończył za rozprawą miła staruszkową/ Znowu pozfawszy wina/ z stołków powstawali/ A Bóg co morskie tonie tyrdentem sprawuje/ Ze łabęć z Cygnowego wstał ciała lituje/ Ojcowskim sercem prawie: Achilowi złemu Nie chęcien/ o wszytkim złym przemyślawa jemu. A już na dziewiąty rok/ gdy się wojna wlecze/ Tak do długowłosego Smynteusa rzecze: O wszech moich synowców najkochańszy; który Biedne Trojańskie ze mną zasadzałeś mory/ Jakoć nie żal Asijskich grodów znamienitych? Widząc nie żal Asijskich grodów znamienitych? Cyza nie pomnisz/ lub inszych zmilczą/ jak włóczny Końmi/ Pergamy w koło/ Hektro zamorzony? A za to on okrutnik/ wojny
vćieszną wymową Dokończył zá rospráwą miłá staruszkową/ Znowu pozfawszy winá/ z stołkow powstawali/ A Bog co morskie tonie tyrdentem spráwuie/ Ze łabęć z Cygnowego wstał ćiáłá lituie/ Oycowskim sercem prawie: Achilowi złemu Nie chęćien/ o wszytkim złym przemyślawa iemu. A iuż ná dźiewiąty rok/ gdy się woyná wlecze/ Ták do długowłosego Smynteusá rzecze: O wszech moich synowcow naykocháńszy; ktory Biedne Troiánskie ze mną zásadzałeś mory/ Iakoć nie żal Asiyskich grodow známienitych? Widząc nie żal Asiyskich grodow známienitych? Cyza nie pomnisz/ lub inszych zmilczą/ iák włoczny Końmi/ Pergámy w koło/ Hektro zámorzony? A zá to on okrutnik/ woyny
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 312
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
