przymuszę. C Rący tedy Cyleńczyk/ rzekł na onę mowę: Stańmyż tak/ i trzymajmy sobie tę umowę. W tym drzwi swym wężokrętem rzezane otwiera/ A owa gdy się porwać przeciw niemu zbiera: Którymkolwiek członkiem wstać siedząca pokusza/ Zaden się dla leniwej ciężkości nie rusza. Sama się przecię sili z proga na dźwignienie/ Ale już i w kolanach stwardziało spojenie: I wszystkie paznogcie i z palcami ziębnięją/ I żeły/ potraciwszy z siebie krew/ blednięją. Jako wrzód/ co go Rakiem zową/ niezleczony/ Szeroko się rozchodzić zwykł na różne strony/ I do skażonych części zdrowe przymieszywać: Tak się z nienagła w piersi poczęło wwięzywać
przymuszę. C Rączy tedy Cyleńczyk/ rzekł ná onę mowę: Stańmyż ták/ y trzymaymy sobie tę vmowę. W tym drzwi swym wężokrętem rzezáne otwiera/ A owá gdy się porwáć przećiw niemu zbiera: Ktorymkolwiek członkiem wstáć śiedząca pokusza/ Zaden się dla leniwey ćięszkośći nie rusza. Sámá się przećię śili z progá ná dźwignienie/ Ale iuż y w kolánách ztwárdźiáło spoienie: Y wszystkie páznogćie y z pálcámi źiębnięią/ Y żeły/ potráćiwszy z śiebie krew/ blednięią. Iáko wrzod/ co go Rákiem zową/ niezleczony/ Szeroko się rozchodźić zwykł ná rożne strony/ Y do skáżonych częśći zdrowe przymieszywáć: Ták się z nienagłá w pierśi poczęło wwięzywáć
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 97
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
żadnego i odmianej poprawa skuteczna być może/ ilekroć się do tego Pan/ szczyrą dobra pospolitego życznością przyłoży. A tak nic nie mieniąc dawnego rządu i ustanowienia Ojczyzny naszej/ winszować jej raczy trzeba/ że tak łacny ma poprawej sposób. A o to Pana Boga prosić/ aby dał Principiprzy umiejętności skłonną wolą na dźwignienie R. P. w nie małym nierżądzie będącej: Do czego nie potrzeba mu większej władzej nad tę którą mu R. P. institutum pozwoliło. Si illi beneheiis potius quam remediis ingenia nostra experiri placeat. Cùm nescio num non plus conferat Princeps, qui bonos esse patitur, quam qui cogit. Flexibiles enim quamcunq,
żadnego y odmiáney popráwá skuteczna bydź może/ ilekroć się do tego Pan/ szczyrą dobrá pospolitego życznośćią przyłoży. A ták nic nie mieniąc dawnego rządu y vstánowienia Oyczyzney nászey/ winszowáć iey ráczy trzebá/ że ták łácny ma popráwey sposob. A o to Pána Bogá prośić/ áby dał Principiprzy vmieiętnośći skłonną wolą ná dźwignienie R. P. w nie máłym nierżądzie bedącey: Do czego nie potrzeba mu większey władzey nad tę ktorą mu R. P. institutum pozwoliło. Si illi beneheiis potius quam remediis ingenia nostra experiri placeat. Cùm nescio num non plus conferat Princeps, qui bonos esse patitur, quam qui cogit. Flexibiles enim quamcunq,
Skrót tekstu: OpalŁRoz
Strona: G4v
Tytuł:
Rozmowa plebana z ziemianinem
Autor:
Łukasz Opaliński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1641
Data wydania (nie wcześniej niż):
1641
Data wydania (nie później niż):
1641
tu w takim człowieku nie mówię ochota/ ale nadzieja zbawienia? 4. Ma i tę przywarę zły nałóg/ że tak przychęca do grzechu wolą tak ją przypina/ wszczepia/ iż napotym jako się namieniło/ choćby chciał człowiek od tego/ w co się włożył/ zgoła (chybaby przez dziwnie dzielne a prawie cudowne dźwignienie) oderwać nie może i owszem by pokusy nie było/ sam sobie pokusą i czartem jest. Psal. 105. Concupieruntconcupiscentiam. A co jeszcze gorsza/ a prawie ostatnia złość sami się tacy do grzechu poniewoli nagłą i siłą ut iniquè agerent laborauerunt. Iere: 9. Niech na kazaniach wołają Kaznodzieje/ niech
tu w tákim człowieku nie mowię ochota/ ale nádźieiá zbawieniá? 4. Ma y tę przywarę zły nałog/ że tak przychęca do grzechu wolą tak ią przypina/ wszczepia/ iż napotym iako się namieniło/ choćby chćiał człowiek od tego/ w co się włożył/ zgołá (chybáby przez dźiwnie dzielne a práwie cudowne dźwignienie) oderwać nie może y owszem by pokusy nie było/ sam sobie pokusą y czartem iest. Psal. 105. Concupieruntconcupiscentiam. A co ieszcze gorsza/ á prawie ostatniá złość sami się tacy do grzechu poniewoli nagłą y śiłą ut iniquè agerent laborauerunt. Iere: 9. Niech ná kazániách wołaią Kaznodźieie/ niech
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 80
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
DEI. l . 2. C. 3. Wszakże w osobności jakali nasza wiara? czy dostateczna? czy stateczna? czy ułożenie godne? czy nadzieja nie zająkliwa? czy na wolą Boską serce gotowe? dla przewrotności naszej nie uznawamy/ ani uważamy. Pravum est cor hominis et inscrutabile et quis cognoscet illud? Na dźwignienie tedy tej niedoli naszej opatrzył nam Zbawiciel nasz dzielną pomoc Ducha S^o^ Spiritus adiuvat infirmitatem nostram. Spiritus S. quem mittet Pater in nomine meo, ille vos docebit omnia . Rom: 8. Jako ten który nie tylko nas uczy/ suggerit omnia, ale sam za nas mówi/ prosi/ wzdycha/ postulat pro nobis
DEI. l . 2. C. 3. Wszákże w osobnośći iákali násza wiárá? czy dostáteczna? czy státeczna? czy ułożenie godne? czy nádźieiá nie záiąkliwa? czy ná wolą Boską serce gotowe? dlá przewrotnośći nászey nie uznáwamy/ áni uważamy. Pravum est cor hominis et inscrutabile et quis cognoscet illud? Ná dźwignienie tedy tey niedoli nászey opátrzył nam Zbáwićiel nasz dźielną pomoc Duchá S^o^ Spiritus adiuvat infirmitatem nostram. Spiritus S. quem mittet Pater in nomine meo, ille vos docebit omnia . Rom: 8. Iáko ten ktory nie tylko nás uczy/ suggerit omnia, ále sam zá nás mowi/ prośi/ wzdycha/ postulat pro nobis
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 215
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
się być sobie zdazdą; lub obce, twe syny, Tu twoje, ogrzewają lud obcy kominy. Sąć wprawdziw przy granicach, Saskie i Koronne Wojska, lecz nietak silne, i nietak obronne By strzymać mogły sobą Byssurmańskie siły, Które długim pokojem nad miar się zmocniły; Choć Niemce, Moskwę, przyzwiesz, na twoje dźwignienie Sama się na teatrum poddasz krwawej scenie. W Moskiewskiej, czy Tureckiej będzieszli niewoli, Równo od Schizmatyka jak od pogan boli Raz zadany; tak ciężkie strasznych knutów plagi Wolnemu narodowi, jak w Turczech fałagi, Którymi wszystkie stany, jak tu tak tu, karze Zarówno ambicja, gdy się w jednej parze Z okrucieństwem zsforuje
się bydz sobie zdazdą; lub obce, twe syny, Tu twoie, ogrzewaią lud obcy kominy. Sąć wprawdziw przy granicach, Saskie y Koronne Woiska, lecz nietak silne, y nietak obronne By strzymać mogły sobą Byssurmanskie siły, Ktore długim pokoiem nad miar się zmocniły; Choć Niemce, Moskwę, przyzwiesz, na twoie dzwignienie Sama się na teatrum poddasz krwawey scenie. W Moskiewskiey, czy Tureckiey będzieszli niewoli, Rowno od Schizmatyka iak od pogan boli Raz zadany; tak cięszkie strasznych knutow plagi Wolnemu narodowi, iak w Turczech fałagi, Ktorymi wszystkie stany, iak tu tak tu, karze Zarowno ambicya, gdy się w iedney parze Z okrucienstwem zsforuie
Skrót tekstu: GośPos
Strona: 23
Tytuł:
Poselstwo wielkie [...] Stanisława Chomentowskiego [...] od Augusta II [...] do Achmeta IV
Autor:
Franciszek Gościecki
Drukarnia:
Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1732
Data wydania (nie wcześniej niż):
1732
Data wydania (nie później niż):
1732
