traktowany. Darował mi smycz chartów, które do Wilna przybywszy, z wielkiem podziękowaniem oddałem ip. Sapiezie koniuszemu w. księstwa lit.
Krótko pisząc, z tęsknicą od dobrej kompanii wyjechałem z Wilna do Rohotnej 29 Januarii. Stanąłem u ukochanej małżonki 1 Februarii. Wziąłem u pewnych moich przyjaciół sześć beczek wina darowizną.
Do Mińska na gromniczny sejmik jechałem, który miał być bardzo żwawy i na ichm. pp. Sapiehów imię przeciwny ex occasione trybunału skarbowego ufundowanego przez forsę i potencję ichm., na który trybunał i województwo mińskie przy innych powiatach protestowało się; ale to wszystko bytność moja umiarkowała. Na tym sejmiku był dyrektorem ip
traktowany. Darował mi smycz chartów, które do Wilna przybywszy, z wielkiém podziękowaniem oddałem jp. Sapiezie koniuszemu w. księstwa lit.
Krótko pisząc, z tęsknicą od dobréj kompanii wyjechałem z Wilna do Rohotnéj 29 Januarii. Stanąłem u ukochanéj małżonki 1 Februarii. Wziąłem u pewnych moich przyjaciół sześć beczek wina darowizną.
Do Mińska na gromniczny sejmik jechałem, który miał być bardzo żwawy i na ichm. pp. Sapiehów imię przeciwny ex occasione trybunału skarbowego ufundowanego przez forsę i potencyę ichm., na który trybunał i województwo mińskie przy innych powiatach protestowało się; ale to wszystko bytność moja umiarkowała. Na tym sejmiku był dyrektorem jp
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 73
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
czas do zrewidowania, zregestrowania i rozebrania onych naznaczyli, tedy mniej o to dbając, z pieniędzmi każdy się w swoją stronę spiesząc, zapieczętowali szkatułę dużą z papierami będącą ad tempus bene visum oraz mnie szablę szczerozłotą, którą mi ociec mój na św. Marcin darował, ale że skryptu mi na to nie dał, za darowiznę nie przyjęli. Także łóżko adamaszkowe i obicie Pociejowskie zastawne, do nas czterech należące, jako też sumy przez testament ojca mego na różne klasztory i kościoły legowane u mnie zostawiwszy, skrypt na to wziąwszy, rozjechali się, a mnie po wielkich trudach i zgryzotach w Rasnej dychającego zostawili.
Nastąpiła potem Wielkanoc, którą z siostrą
czas do zrewidowania, zregestrowania i rozebrania onych naznaczyli, tedy mniej o to dbając, z pieniędzmi każdy się w swoją stronę spiesząc, zapieczętowali szkatułę dużą z papierami będącą ad tempus bene visum oraz mnie szablę szczerozłotą, którą mi ociec mój na św. Marcin darował, ale że skryptu mi na to nie dał, za darowiznę nie przyjęli. Także łóżko adamaszkowe i obicie Pociejowskie zastawne, do nas czterech należące, jako też sumy przez testament ojca mego na różne klasztory i kościoły legowane u mnie zostawiwszy, skrypt na to wziąwszy, rozjechali się, a mnie po wielkich trudach i zgryzotach w Rasnej dychającego zostawili.
Nastąpiła potem Wielkanoc, którą z siostrą
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 408
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
, to jest 100010 na Jazłowiec, a druga sto dziesiątka tysięcy na inne dobra Sukcesionalne przenoszę, bom dla niej Kuczków samopiąt, a Ciężkowice samotrzeć w zastawę puścił. Gdy mnie do tego Ich Mość Sukcesorowie naglili, abym desertam natenczas Arabiam, to jest z rąk Tureckich pusto odebrany Jazłowiec drogo opłacał. Której to darowizny Rożniatowa i Kadejowiec, a dawniej przedtym Drohobuża, i co jeszcze zamyślam i życzę sobie tego przed skonaniem wykonać, lch Mość Sukcesorowie, na których ja zawsze i przy każdym Fortuny mojej używaniu i dyspozycji wzgląd należyty miałem, uciążać sobie niepowinni. Gdyż mimo inne racje malkontentów z tego, jeżeliby którzy byli,
, to iest 100010 na Jazłowiec, a druga sto dziesiątka tysięcy na inne dobra sukcessionalne przenoszę, bom dla niey Kuczkow samopiąt, a Cieszkowice samotrzeć w zastawę puścił. Gdy mnie do tego Ich Mość Successorowie naglili, abym desertam natenczas Arabiam, to iest z rąk Tureckich pusto odebrany Jazłowiec drogo opłacał. Którey to darowizny Rożniatowa y Kadeiowiec, a dawniey przedtym Drohobuża, y co ieszcze zamyślam y życzę sobie tego przed skonaniem wykonać, lch Mość Successorowie, na których ia zawsze y przy każdym Fortuny moiey używaniu y dyspozycyi wzgląd należyty miałem, uciążać sobie niepowinni. Gdyż mimo inne racye malkontentów z tego, ieżeliby którzy byli,
Skrót tekstu: KoniecJATestKrył
Strona: 414
Tytuł:
Testament
Autor:
Jan Aleksander Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
testamenty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1719
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
Gabrielem z Silnicy Silnickim, „jako z zapisanymi od... (ojca) ... i przyrodzonymi” opiekunami Anny ze Stanisławskich, a Janem Oleśnickim podkomorzym sandomierskim. Ta intercyza przedślubna bardzo mocno zabezpiecza Annę i wiele świadczeń nakłada na Oleśnickiego. Między innemi Oleśnicki nie może bez pisemnego zezwolenia opiekunów Anny przywodzić jej do darowizn, zastawów ani sprzedaży na czyjekolwiek imię. Sumy należne Annie od Zebrzydowskich woj. krak. oraz przysądzone jej przez trybunał lub na dobrach Wirzbicy, Oleśnicki zobowiązuje się rewindykować, długi Anny i jej rodziców spłacić, pokwitowanie brać na imię żony i lokować potem sumy z czynszów i wyderkafów pobierane tylko na imię Anny. Anna warunkuje
Gabrjelem z Silnicy Silnickim, „jako z zapisanymi od... (ojca) ... i przyrodzonymi” opiekunami Anny ze Stanisławskich, a Janem Oleśnickim podkomorzym sandomierskim. Ta intercyza przedślubna bardzo mocno zabezpiecza Annę i wiele świadczeń nakłada na Oleśnickiego. Między innemi Oleśnicki nie może bez pisemnego zezwolenia opiekunów Anny przywodzić jej do darowizn, zastawów ani sprzedaży na czyjekolwiek imię. Sumy należne Annie od Zebrzydowskich woj. krak. oraz przysądzone jej przez trybunał lub na dobrach Wirzbicy, Oleśnicki zobowiązuje się rewindykować, długi Anny i jej rodziców spłacić, pokwitowanie brać na imię żony i lokować potem sumy z czynszów i wyderkafów pobierane tylko na imię Anny. Anna warunkuje
Skrót tekstu: StanTrans
Strona: 219
Tytuł:
Transakcja albo opisanie całego życia jednej sieroty
Autor:
Anna Stanisławska
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1685
Data wydania (nie wcześniej niż):
1685
Data wydania (nie później niż):
1685
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ida Kotowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1935
W. M. W. M. Pan zechcesz delatora pierwszym inter mendaces filios hominum regestrze poczytać, mnie zaś tuo judicio deklarować niewinnym, i absolvere ab omni crimine. Jako tego który zawsze jest.
W. M. W. M. Pana etc. Beneficiarius wymawia beneficiato niewdzięczność.
WIem że u wdzięcznych beneficiatos i darowizna jest pożyczką, za zdaniem Cicerona: beneficia qui accipit, debitum contrahit gratitudinis. Mnie tylko widzę, spes która do tych czas aluit, fefellit, gdy od W. M. Pana, jak od złego dłużnika, nie tak paleas odbieram jakiejkolwiek odsługi, jako raczej mala pro bonis. Dość ci jest niewdzięczności, gdy
W. M. W. M. Pan zechcesz delátorá pierwszym inter mendaces filios hominum regestrze poczytáć, mnie záś tuo judicio deklárowáć niewinnym, y absolvere ab omni crimine. Jáko tego ktory záwsze jest.
W. M. W. M. Páná etc. Beneficiarius wymawia beneficiato niewdźięczność.
WIem że u wdźięcznych beneficiatos y dárowizná jest pożyczką, zá zdániem Ciceroná: beneficia qui accipit, debitum contrahit gratitudinis. Mnie tylko widzę, spes która do tych czás aluit, fefellit, gdy od W. M. Páná, ják od złego dłużniká, nie ták paleas odbieram jákieykolwiek odsługi, jáko ráczey mala pro bonis. Dość ći jest niewdźięcznośći, gdy
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: F3
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
publicum et in privatum wiernie posłużyły Ethesie: Za oczywistą przy dzisiejszym dożywotnim przy-
mierzu biorąc fortuny probę, kiedy te Najjaśniejsze Trony Eminentiae fastigio, łaską, dobrodziejstwem, aktowi temu Pańskiego dodają pozoru kiedy masz ad Thalamos niebaśliwych Bałwochwalnej Starożytności Connubiorum praesides, ale ten Majestat, który dat belligeris faedera gentibus. Wielka i to życzliwego szczęścia darowizna, kiedy é Magisterio Najjaśniejszej Królowej z Rąk tych które dla łask znamienitości, dobrodziejstw szczodrości, nie są nigdy zawarte, ale manibus dant lilia plenis, które garną poddanych do siebie, przytulają do serca, odbierasz to, coć wieczne ordynowały wyroki. Tegoć potrzebowała inter cunas et ortus tej kwitnąca Ojczyzny Familia twoja, aby
publicum et in privatum wiernie posłużyły Ethesie: Zá oczywistą przy dźisieyszym dożywotnim przy-
mierzu biorąc fortuny probę, kiedy te Nayiaśnieysze Trony Eminentiae fastigio, łáską, dobrodźieystwem, áktowi temu Páńskiego dodaią pozoru kiedy masz ad Thalamos niebáśliwych Bałwochwalney Starożytnośći Connubiorum praesides, ále ten Máiestat, ktory dat belligeris faedera gentibus. Wielka y to życzliwego szczęśćia darowizna, kiedy é Magisterio Nayiaśnieyszey Krolowey z Rąk tych ktore dla łask znamienitośći, dobrodzieystw szczodrości, nie są nigdy záwarte, ále manibus dant lilia plenis, ktore garną poddanych do siebie, przytuláią do serca, odbierasz to, coć wieczne ordynowáły wyroki. Tegoć potrzebowałá inter cunas et ortus tey kwitnąca Oyczyzny Familia twoia, áby
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 25
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
łaska, która lubego pilnej zrenice powabu, osobliwie i Macierzyńskiego afektu pieszczoty zupełną ustępujesz cesyą, kiedy dożywotnią w sercu ImPana Starosty Bolesławskiego pamięć nieodwdzięczonego nigdy Dobrodziejstwa, w ustawicznych usługach wydawać się będzie wdzięcznością. Odniesiecie zacni Rodzicy, jasne statecznej argumenta propensyj, kiedy już dziś ImcPan Starosta, za udarowany prezent rzadką z siebie samego zeznawa darowiznę et quod unum praecipuum habet, se ipsum donat. Znajdzie i rodowita IMMPP. Brzostowskich familia proporcjonalną gęsto sutych różnie splendorów korespondencją, w chwalebnych Domu tego Atlantach, gdzie złote Baranka runo niezmyślonych ad vellus Aureum conquirendum in Colchide, Argonautów, nie poetyckich z Greckiemi Kawalerami Jazonów, ale nieporownanych cnotą i dzielnością w tej Ojczyźnie Heroes
łáská, ktora lubego pilney zrenice powabu, osobliwie y Macierzyńskiego affektu pieszczoty zupełną ustępuiesz cesyą, kiedy dożywotnią w sercu ImPana Starosty Bolesławskiego pámięć nieodwdzięczonego nigdy Dobrodzieystwa, w ustáwicznych usługách wydawáć się będzie wdzięcznością. Odniesiecie zacni Rodzicy, iásne státeczney argumenta propensyi, kiedy iuż dziś ImcPan Stárosta, zá udárowány prezent rzadką z siebie samego zeznawá darowiznę et quod unum praecipuum habet, se ipsum donat. Znaydzie y rodowita IMMPP. Brzostowskich familia proporcyonalną gęsto sutych rożnie splendorow korrespondencyą, w chwalebnych Domu tego Atlantach, gdzie złote Baranka runo niezmyślonych ad vellus Aureum conquirendum in Colchide, Argonautow, nie poetyckich z Greckiemi Káwálerami Iazonow, ále nieporownanych cnotą y dzielnością w tey Oyczyznie Heroes
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 31
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
. Za oczywistą przy dzisiejszym dożywotnim przymierzu, biorąc fortuny probę, że Najjaśniejsze Majestaty Eminentiae fastigio Aktowi temu dodają pozoru, że pogodę życia twego dalszego z tego słońa Majestatu miarkujesz, nieoglądając się na Wschodniego Księżyca zaćmienie, który fatalną noc (daj Boże plonnie:) Ojczyźnie naszej wroży. Wielka i to osobliwego szczęścia darowizna, że to, coć wieczne ordynowały wyroki ex Disciplina Królowej Imci P M. M. z rąk tych bierzesz, które jako nikomu z poddanych, tak osobliwie ludziom Rycerskim, nie są nigdy zawarte. Bo jako Augustam fexum corrigit indoles, jako sama ingens animi nieraz za publicznym tej Ojczyzny losem nieustraszono w pół
. Zá oczywistą przy dzisieyszym dożywotnim przymierzu, biorąc fortuny probę, że Nayiasnieysze Maiestaty Eminentiae fastigio Aktowi temu dodáią pozoru, że pogodę życia twego dalszego z tego słońa Maiestatu miarkuiesz, nieoglądáiąc się ná Wschodniego Xiężyca zaćmienie, ktory fatalną noc (day Boże plonnie:) Oyczyznie nászey wroży. Wielka y to osobliwego szczęścia dárowizna, że to, coć wieczne ordynowáły wyroki ex Disciplina Krolowey Imci P M. M. z rąk tych bierzesz, ktore iáko nikomu z poddanych, ták osobliwie ludziom Rycerskim, nie są nigdy zawarte. Bo iáko Augustam fexum corrigit indoles, iáko sama ingens animi nieraz zá publicznym tey Oyczyzny losem nieustraszono w puł
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 37
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
pochwałę dając/ że się za Stolicę Apostołską i Kościelną wolność ujmując/ był zabity. 9. Z. Engelberta męstwo: i Męczeństwo o wolność Kościelną. 10. Bela Król Węgierski.
W Wegrzech po Jędrzeju Królu/ Bela młodziuchny na Królestwo nastąpił/ któremu Papież pozwolił/ aby dobra tego Królestwa/ które od niego darowizną lub inaczej przez Rodzica oddalone były/ wolno mógł odbierać/ chociaż te darowizny przysięgą stwierdzone były/ gdyż to nie be ujmy dostojności Królewskiej i potrzeb odjęto. Żyła w ten czas Siostra tegoż Beli Święta Elżbieta Lantsgrafa Turyngii Zona/ która na każdy dzień dziewięć set ubogich żywiła przy sobie/ oprócz nieźliczonych gdzie indziej od
pochwałę dáiąc/ że się zá Stolicę Apostolską i Kośćielną wolność uymuiąc/ był zábity. 9. S. Engelberta męstwo: i Męczeństwo o wolność Kośćielną. 10. Belá Krol Węgierski.
W Wegrzech po Iędrzeiu Krolu/ Belá młodźiuchny ná Krolestwo nástąpił/ ktoremu Papież pozwolił/ áby dobrá tego Krolestwá/ ktore od niego dárowizną lub ináczey przez Rodźicá oddalone były/ wolno mogł odbieráć/ choćiaż te dárowizny przyśięgą ztwierdzone były/ gdyż to nie be uymy dostoynośći Krolewskiey i potrzeb odięto. Zyłá w ten czás Siostrá tegoż Beli Swięta Elżbietá Lántsgráfá Turyngii Zoná/ ktora ná káżdy dźień dźiewięć set ubogich żywiłá przy sobie/ oprocz nieźliczonych gdźie indźiey od
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 56
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
zabity. 9. Z. Engelberta męstwo: i Męczeństwo o wolność Kościelną. 10. Bela Król Węgierski.
W Wegrzech po Jędrzeju Królu/ Bela młodziuchny na Królestwo nastąpił/ któremu Papież pozwolił/ aby dobra tego Królestwa/ które od niego darowizną lub inaczej przez Rodzica oddalone były/ wolno mógł odbierać/ chociaż te darowizny przysięgą stwierdzone były/ gdyż to nie be ujmy dostojności Królewskiej i potrzeb odjęto. Żyła w ten czas Siostra tegoż Beli Święta Elżbieta Lantsgrafa Turyngii Zona/ która na każdy dzień dziewięć set ubogich żywiła przy sobie/ oprócz nieźliczonych gdzie indziej od niej opatrzonych/ na co dochody i urodzaje ziemi swej chojnie łożyła/ i
zábity. 9. S. Engelberta męstwo: i Męczeństwo o wolność Kośćielną. 10. Belá Krol Węgierski.
W Wegrzech po Iędrzeiu Krolu/ Belá młodźiuchny ná Krolestwo nástąpił/ ktoremu Papież pozwolił/ áby dobrá tego Krolestwá/ ktore od niego dárowizną lub ináczey przez Rodźicá oddalone były/ wolno mogł odbieráć/ choćiaż te dárowizny przyśięgą ztwierdzone były/ gdyż to nie be uymy dostoynośći Krolewskiey i potrzeb odięto. Zyłá w ten czás Siostrá tegoż Beli Swięta Elżbietá Lántsgráfá Turyngii Zoná/ ktora ná káżdy dźień dźiewięć set ubogich żywiłá przy sobie/ oprocz nieźliczonych gdźie indźiey od niey opátrzonych/ ná co dochody i urodzáie źiemi swey choynie łożyłá/ i
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 56
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
