i zacnych ludzi, dyzgracjowała.
Był ten rok ku końcowi swemu oprócz przegranej pod Kolinem batalii dla króla pruskiego szczęśliwy, bo gdy generalną komendę nad wojskiem austriackim otrzymał książę Karol Lotaryngski, brat cesarza, tedy i austriackie wojsko nieszczęśliwe było pod tym komendantem, bo ten książę Karol, lubo serca dobrego, ale wielki pijak i debosznik, tak dalece, że król pruski powiedział, dowiedziawszy się o jego komendzie, te słowa: „Mam takiego teraz rekruta, to jest księcia Karola Lotaryngskiego, że mi za 60 000 wojska stanie.” Jakoż lubo Austriacy w Śląsku odebrali królowi pruskiemu Wrocław i inne fortece, tedy król pruski, znając komendę księcia Karola
i zacnych ludzi, dyzgracjowała.
Był ten rok ku końcowi swemu oprócz przegranej pod Kolinem batalii dla króla pruskiego szczęśliwy, bo gdy generalną komendę nad wojskiem austriackim otrzymał książę Karol Lotaryngski, brat cesarza, tedy i austriackie wojsko nieszczęśliwe było pod tym komendantem, bo ten książę Karol, lubo serca dobrego, ale wielki pijak i debosznik, tak dalece, że król pruski powiedział, dowiedziawszy się o jego komendzie, te słowa: „Mam takiego teraz rekruta, to jest księcia Karola Lotaryngskiego, że mi za 60 000 wojska stanie.” Jakoż lubo Austriacy w Szląsku odebrali królowi pruskiemu Wrocław i inne fortece, tedy król pruski, znając komendę księcia Karola
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 853
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
