zaczęty, w Sobotę Świąteczną zerwany chociaż tak długo się ciągnął, pod przyczyną Francuskiej Betunów ligi z Tokelim przeciw Cesarzowi, który przy Tureckich nadziejach, i całe Węgry zbuntował przeciw Cesarzowi. Było potym wiele innych Sejmów, ale zawsze zrywanych, z okazji wielu dysensyj Dworu z Domami i Familiami, Roku 1683. Sejm doszły Warszawski decydował Traktaty z Cesarzem przeciw Turkom, za interpozycją mocna Innocentego XI. Papieża, ile że już Turcy Wiedeń oblegli byli z wielkim niebezpieczeństwem Chrześcijaństwa, Tegoż Roku 15. Sierpnia Król we 30000. Wojska ruszył z Krakowa ku Wiedniowi, gdzie na początku Września znacznie Król Jan wsparł Cesarza, bo Turcy straszną klęskę od Wojska Polskiego
zaczęty, w Sobotę Swiąteczną zerwany choćiaż tak długo śię ćiągnął, pod przyczyną Francuskiey Betunów ligi z Tokelim przećiw Cesarzowi, który przy Tureckich nadźiejach, i całe Węgry zbuntował przećiw Cesarzowi. Było potym wiele innych Seymów, ale zawsze zrywanych, z okazyi wielu dyssensyi Dworu z Domami i Familiami, Roku 1683. Seym doszły Warszawski decydował Traktaty z Cesarzem przećiw Turkom, za interpozycyą mocna Innocentego XI. Papieża, ile że już Turcy Wiedeń oblegli byli z wielkim niebespieczeństwem Chrześćiaństwa, Tegoż Roku 15. Sierpnia Król we 30000. Woyska ruszył z Krakowa ku Wiedniowi, gdźie na początku Września znacznie Krol Jan wsparł Cesarza, bo Turcy straszną klęskę od Woyska Polskiego
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 115
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
miedzy bracią Włodzimirzem/ Dawidem i Olehem/ gdzie tych śś. położyć/ Włodzimirz abowiem chciał postawić Męczenników w samej Cerkwi/ i Ołtarzyk srebrny urobić nad nimi; Dawid zaś i Oleh chcieli ich położyć w tej Kaplicy/ która umyślnie dla nich zmurowana była/ na prawej Cerkiewnej stronie. W ten ich mianowany Ociec Metropolit/ decydował między nimi aby rzucili losy; rzucone te/ padły na stronę Dawida i Oleha/ i postanowione w Kaplicy (z której ich pod czas nieszczęsnej vacacji Battiowskiej Święte Bożę miłująca Moskwa zabrała/ i do swego Carstwa wwiozła) wiele cudów nad choremi uzdrawiając tych różne niedostatki i choroby odprawowali; którzy z wiarą do nich przychodzili.
miedzy brácią Włodźimirzem/ Dawidem y Olehem/ gdźie tych śś. położyć/ Włodźimirz ábowiem chćiał postawić Męczennikow w sámey Cerkwi/ y Ołtarzyk srebrny vrobić nád nimi; Dawid záś y Oleh chćieli ich położyć w tey Kaplicy/ ktora vmyslnie dla nich zmurowána byłá/ ná práwey Cerkiewney stronie. W ten ich miánowány Ociec Metropolit/ decidował między nimi áby rzućili losy; rzucone te/ pádły ná stronę Dawidá y Olehá/ y postánowione w Kaplicy (z ktorey ich pod czás nieszczęsney vácátiey Báttiowskiey Swięte Bożę miłuiąca Moskwá zábráłá/ y do swego Cárstwá wwiozłá) wiele cudow nád choremi vzdrawiáiąc tych rozne niedostátki y choroby odpráwowáli; ktorzy z wiárą do nich przychodźili.
Skrót tekstu: KalCuda
Strona: 104
Tytuł:
Teratourgema lubo cuda
Autor:
Atanazy Kalnofojski
Drukarnia:
Drukarnia Kijowopieczerska
Miejsce wydania:
Kijów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
. 2do W ten czas miał być Mundus creatus, kiedy recreatus. Trzymającyh te zdanie wylicza Ojców Świętych Torniellus 20 Ascamius, Martinongus 25. Za tą idą sentencją Genebrardus, Clavius, główny Matematyk, Delrio, à Lapide, Saliánus, i Rabin Josue. Synod Palestyński konwekowany przez Teofila Biskupa Cezarieńskiego, ex Mandato Wiktora Papieża decydował swoim Dekretem, że Świat na Wiosnę od BOGA stworzony, jako świadczy Wielebny Beda. o CHRONOLOGII
Tuż AEQUINOCTIA; które są Summa aequalitas Diei et Noctis, albo Porównanie Dnia z Nocą, jedne jest Vernum, to jest Wiosnowe, przypadające dnia 21 Marca, kiedy Słońce wchodzi z Znak BARANA Drugie AEQUINOCTIUM AUTUMNALE, Porównanie Dnia
. 2do W ten czas miał bydź Mundus creatus, kiedy recreátus. Trzymaiącyh te zdanie wylicza Oycow Swiętych Torniellus 20 Ascamius, Martinongus 25. Za tą idą sentencyą Genebrardus, Clavius, głowny Mátematyk, Delrio, à Lapide, Saliánus, y Rabin Iosùé. Synod Palestyński konwekowany przez Teofila Biskupa Cezaryeńskiego, ex Mandato Wiktora Pápieża decydował swoim Dekretem, że Swiat na Wiosnę od BOGA stworzony, iako swiadczy Wielebny Beda. o CHRONOLOGII
Tuż AEQUINOCTIA; ktore są Summa aequalitas Diei et Noctis, álbo Porownanie Dnia z Nocą, iedne iest Vernum, to iest Wiosnowe, przypadaiące dnia 21 Marca, kiedy Słońce wchodzi z Znak BARANA Drugie AEQUINOCTIUM AUTUMNALE, Porownanie Dnia
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 190
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Saxo Grammaticus.
Z. SPRAWIEDLIWOSC OBSERWUIĄCY.
ARistides nie skorumpowany u Ateńczyków, nic cudzego nie pragnący : Hermes Egipski więcej płacił, niż za towar zaczyniono. Arystofanes Meseński towarzyszów pobił pro violata Virginitate. August Cesarz nigdy wojny nie zaczynał ; wprzód causas belli nie trutynując, czy były słuszne : Aleksander Severus Cesarz, żadnej nie decydował sprawy, bez dwudziestu Jurystów mądrych; i wielkiej eksperiencyj ludzi.
KtórE DAMY ZA MĘSZCZYZN SIĘ UDAŁY.
Teodora Antiocheńska u Z. Ambrożego, druga Teodora Koryntyaczka u Palladiusza z domu nierządnego, w stroju męskim uchodziły. Eugenia, Eufrozyna, Apollinarys, Pelagia, Antonina, Maryna, Anastazja, Patricia, Popula u Grzegorza
Saxo Grammaticus.
S. SPRAWIEDLIWOSC OBSERWUIĄCY.
ARistides nie skorumpowany u Atenczykow, nic cudzego nie prágnący : Hermes Egyptski więcey płacił, niż zá towar zaczyniono. Aristofanes Meseński towarzyszow pobił pro violata Virginitate. August Cesarz nigdy woyny nie zaczynał ; wprzod causas belli nie trutynuiąc, czy były słuszne : Alexander Severus Cesarz, żádney nie decydował spràwy, bez dwudziestu Iurystow mądrych; y wielkiey experyencyi ludzi.
KTORE DAMY ZA MĘSZCZYZN SIĘ UDAŁY.
THeodora Antiocheńská u S. Ambrożego, drugá Theodora Koryntyaczka u Palladiusza z domu nierządnego, w stroiu męskim uchodziły. Eugenia, Eufrozyna, Apollinaris, Pelagia, Antonina, Marina, Anastazya, Patricia, Poppula u Grzegorza
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 968
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
/ z Grofem Octaujanem Piecolmini/ i z drugimi wiernymi Cesarza I. M. Obersterami/ o których wierze trzymając/ że cnotliwemi i mężnemi Cawallerami będąc/ Szlacheckiego urodzenia swego/ sromotną zdradą i konspiracją przeciwko wszytkiemu Państwu Rzymskiemu/ i przeciwko pomazańcowi Bożemu Cesarzowi I. M. nie mieli mazać/ i na to przystać/ decydował był/ gdyby nie zezwolili/ onych po Turecku udawić/ a Urzędy ich drugim swoim Adherentom i Konspirantom/ przeciwko przysiędze podzielić. Więc Graf Aletringier nad mniemanie Frydlanczyka później się wracał/ barzo się urażał nań. Zoczywszy taki jego dysgust Gallas/ przestrzegł Grafa Altringiera/ opowiedając że rzeczy jego u Walstejna w podejrzeniu są/
/ z Groffem Octáuiánem Piecolmini/ y z drugimi wiernymi Cesárzá I. M. Obersterámi/ o ktorych wierze trzymáiąc/ że cnotliwemi y mężnemi Cawállerámi będąc/ Szlácheckiego vrodzeniá swego/ sromotną zdrádą y conspirácyą przećiwko wszytkiemu Páństwu Rzymskiemu/ y przećiwko pomázańcowi Bożemu Cesárzowi I. M. nie mieli mázáć/ y ná to przystáć/ decydował był/ gdyby nie zezwolili/ onych po Turecku vdawić/ á Vrzędy ich drugim swoim Adhaerentom y Conspirántom/ przećiwko przyśiędze podźielić. Więc Graff Aletringier nád mniemánie Frydlánczyká pozniey się wracał/ bárzo się vrażał nań. Zoczywszy táki iego disgust Gállás/ przestrzegł Gráffá Altringierá/ opowiedáiąc że rzeczy iego v Wálsteyná w podeyrzeniu są/
Skrót tekstu: RelWall
Strona: Av
Tytuł:
Krótka ale prawdziwa relacja rzeczy, które [...] z Olbrachtem Wallensteinem [...] na świat się pokazały
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia wdowy po Janie Rossowskim
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
wiadomości prasowe i druki ulotne
Gatunek:
relacje
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1634
Data wydania (nie wcześniej niż):
1634
Data wydania (nie później niż):
1634
początek swój wzieła w Zuzanie i w Ektabanie, i żadnego nieodprawował bańkietu, na którym by nie miano zwyczaju starych, Filozofów naśladować, którzy w posiedzeniach swoich, zadawali sobie qwestye rozumne i miłe, które razem uczyły i zabawiały. Na tym feście Historia opisuje, że Dariusz obiecał prezent drogi, temu co najlepiej będzie decydował. Co by miało więcej mocy, czy trunek który miesza rozum najmędrszego człowieka. Czy Królowie którym są wszyscy posłuszni, Czyli piękność, której nic się odjąć nie może. Albo jeżeli jest prawda mocniejsza niżeli te trzy rzeczy wespół. Wszystkie te qwestye były utrzymywane wielkim rozumem, ale ten który przez potężne racje utrzymywał że prawda
początek swoy wźieła w Zuzánie y w Ektábánie, y żadnego nieodpráwowáł bańkietu, ná ktorym by nie miáno zwyczáiu stárych, Philozophow naśládować, ktorzy w pośiedzeniách swoich, zádáwali sobie qwestye rozumne y miłe, ktore razem uczyły y zabawiały. Na tym feśćie Historya opisuie, że Daryusz obiecał prezent drogi, temu co naylepiey będźie decydowáł. Co by miáło więcey mocy, czy trunek ktory miesza rozum naymędrszego człowieká. Czy Krolowie ktorym są wszyscy posłuszni, Czyli piękność, ktorey nic się odiąć nie może. Albo ieżeli iest prawda mocnieysza niżeli te trzy rzeczy wespoł. Wszystkie te qwestye były utrzymywáne wielkim rozumem, ále ten ktory przez potężne racye utrzymywał że prawdá
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: A2v
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
sprawiedliwość moim poddanym, i własnym nieprzyjaciołom moim. Rozumiem że słusznie powinienem ją uczynić, umierając krwi wielkiego Cyrusa prześwietnego Fundatora obszernego Państwa, w którym panowałem zostawując Koronę Kserksesowi pochodzącemu od niego. Potrzebuję przecię, aby Ariamen którego znam cnoty, dawał swoje racje, jeżeli ich rozumie mieć do Korony, i żeby Artafern decydował tę wielką Qwestyą, któremu powierzyłem moje intencje. Deklaruję też, że ta jest moja wola, aby pismo które Ottan będzie prezentował, było wiernie wypełnione, i żeby Amestrys Córka Ottana była Zoną tego, co będzie panował, bo przez całe życie moje dotrzymując słowa, nie mógłbym go niedotrzymać umierając,
sprawiedliwość moim poddánym, y włásnym nieprzyiáćiołom moim. Rozumiem że słusznie powinienem ią uczynić, umieraiąc krwi wielkiego Cyrusa prześwietnego Fundatorá obszernego Páństwa, w ktorym pánowałem zostawuiąc Koronę Xerxesowi pochodzącemu od niego. Potrzebuię przećię, áby Aryámen ktorego znám cnoty, dawáł swoie rácye, ieżeli ich rozumie mieć do Korony, y żeby Artafern decydował tę wielką Qwestyą, ktoremu powierzyłem moie intencye. Deklaruię też, że ta iest moiá wolá, áby pismo ktore Ottan będźie prezentował, było wiernie wypełnione, y żeby Amestrys Corká Ottana była Zoną tego, co będźie pánowáł, bo przez cáłe żyćie moie dotrzymuiąc słowá, nie mogłbym go niedotrzymáć umieraiąc,
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: F3v
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
maniery tych Książąt przez całe interegnum, wzbudzały admiracją we wszytkich, i nietrzeba się dziwować, że jeden mądry człowiek dawnego wieku obrał ten przykład, za model prawdziwej przyjaźni braterskiej, ponieważ nigdy się nienalazły takie interesa między bracią, bez odmiany ich afektu. Od przyjazdu do Zuzanu, aż do tego dnia kiedy Artafern decydował, widywali się ćo dzień, jadali z sobą jako i przedtym, i dawali sobie prezenta wzajemnie, tym sposobem stali się podziwieniem u wszystkich, którzy ich widzieli. Królowa przyjęła Ariamena z wielkim afektem, mówiąc do niego, że lubo Kserkses jest moim synem, nie będę za nim solicytować. Artafern upewnił obydwóch Książąt że
maniery tych Xiążąt przez całe interegnum, wzbudzały admiracyą we wszytkich, y nietrzebá się dźiwować, że ieden mądry człowiek dawnego wieku obrał ten przykład, za model prawdźiwey przyiaźni braterskiey, ponieważ nigdy się nienalazły takie interessa między bráćią, bez odmiany ich afektu. Od przyiázdu do Zuzanu, aż do tego dnia kiedy Artafern decydował, widywali się ćo dźień, iadali z sobą iáko y przedtym, y dawáli sobie prezenta wzáiemnie, tym sposobem stáli się podźiwieniem u wszystkich, ktorzy ich widźieli. Krolowá przyięłá Aryamena z wielkim afektem, mowiąc do niego, że lubo Xerxes iest moim synem, nie będę zá nim solicytować. Artafern upewnił obudwuch Xiążąt że
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: Hv
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
, co by na ten komplement odpowiedzieć, który im nie barzo był miły, dla racyj różnych, ale ich dyskurs przerwał Damarat Król, który z wielką kompanią przyszedł. Artafern obawiając się, aby dla przewłoki jego niewszczeły się jakie partie, i mieszaniny u dworu, naznaczył dzień Książętom, by wysłuchał ich racyj, i decydował onych przeznaczenie. Ale że był człowiek wielkich cnot, uczynił w przody ofiarę solenną Bogom, według zwyczaju tamtego Państwa, który której ceremonii znajdowała się królowa, i cały dwór. Ariamen będąc wzbudzony przez pasją, i przez radę Kserksesa, wynalazł sposób partykularnie gadać z Amestrys, lubo ona unikała tego z wielkim staraniem, jednak
, co by ná ten komplement odpowiedźieć, ktory im nie bárzo był miły, dla rácyi rożnych, ále ich dyskurs przerwał Damarath Krol, ktory z wielką kompanią przyszedł. Artáfern obáwiaiąc się, áby dla przewłoki iego niewszczeły się iákie partye, y mieszániny u dworu, náznáczył dźień Xiążętom, by wysłuchał ich rácyi, y decydowáł onych przeznáczenie. Ale że był człowiek wielkich cnot, uczynił w przody ofiarę solenną Bogom, według zwyczaiu tamtego Państwá, ktory ktorey ceremonii znaydowáła się krolowa, y cáły dwor. Aryámen będąc wzbudzony przez passyą, y przez rádę Xerxesa, wynálazł sposob pártykularnie gádáć z Amestrys, lubo ona unikáłá tego z wielkim stárániem, iednák
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: H3
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
myślom; mówiąc: że nie ważyłbym się tego, gdy by mi nie szło o ostatnie szczęście w życiu moim, o którym chcę wziąć informacją z ust twoich. Panie; rzekła Amestrys z miną pomieszaną: rozumiem, że Artafern ma decydować twoje przeznaczenie, a nie ja. Ariamen odpowiedział: że Artafern będzie decydował Koronę Dariusza: Ale nie serce Amestrys; bo lubo pismo Satrapów, (które Ociec twój prezentuje,) obliguje, aby ten co będzie panował, wziął cię za żonę, jestem pewien, iż Artafern nie będzie cię przymuszał, i Książę Kserkses brat mój, mając tyle afektu do mnie, jako go świadczy, nie
myślom; mowiąc: że nie wáżyłbym się tego, gdy by mi nie szło o ostátnie szczęśćie w żyćiu moim, o ktorym chcę wźiąć informacyą z ust twoich. Pánie; rzekłá Amestrys z miną pomieszáną: rozumiem, że Artáfern ma decydowáć twoie przeznáczenie, á nie ia. Aryamen odpowiedźiał: że Artáfern będźie decydował Koronę Dáryusza: Ale nie serce Amestrys; bo lubo pismo Sátrápow, (ktore Oćiec twoy prezentuie,) obliguie, aby ten co będźie pánował, wziął ćię zá żonę, iestem pewien, iż Artáfern nie będźie cię przymuszáł, y Xiąże Xerxes brát moy, maiąc tyle áfektu do mnie, iáko go świadczy, nie
Skrót tekstu: ScudZawiszHist
Strona: H3v
Tytuł:
Historia książęcia Ariamena królewica perskiego
Autor:
Madeleine de Scudéry
Tłumacz:
Maria Beata Zawiszanka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
romanse
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1717
