i sprawą Cesarzową Jejmość niewidany w Polsce Gość, i Najaśniejsza Augusta Eleonora w granice Polskie wprowadzona. Ani próżna była wdzięczności usługa: która Dworu Wiedeńskiego stimę wysoką Wm. M. Panu zjednała; a w Ojczyźnie zasłużone ozdoby i tytuły gradatim w dom zacny wprowadziła, Nie do rzeczy o Wm. M. Panu świeży Primacjalny Panegirysta napisał, żeś jest: In cujus actis nil non ad omnium aetatum (ja przydam) Principum et Ordinum gustum. Aleć non opis est nostrae Tobie, Jaśnie Wielmożny Mości Panie Podstoli Koronny, panegiryk pisać: ani conamur tenues grandia. Ta tylko intencja moja, temu laudabiliter dicta dedykować, któremu zwyczajna agere laudanda
i sprawą Cesarzową Ieymość niewidany w Polszcze Gość, i Naiaśnieysza Augusta Eleonora w granice Polskie wprowádzona. Ani prożna była wdźięcznośći usługa: ktora Dworu Wiedeńskiego stimę wysoką Wm. M. Panu ziednała; a w Oyczyźnie zasłużone ozdoby i tytuły gradatim w dom zacny wprowadźiła, Nie do rzeczy o Wm. M. Panu świeży Primacyalny Panegirysta napisał, żeś iest: In cujus actis nil non ad omnium aetatum (ia przydam) Principum et Ordinum gustum. Aleć non opis est nostrae Tobie, Iaśnie Wielmożny Mośći Panie Podstoli Koronny, panegiryk pisać: ani conamur tenues grandia. Ta tylko intencya moia, temu laudabiliter dicta dedykować, ktoremu zwyczayna agere laudanda
Skrót tekstu: PisMów_II
Strona: 7
Tytuł:
Mówca polski, t. 2
Autor:
Jan Pisarski
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
retoryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
dawna, przed Ludowikiem jeszcze, węgierskim i polskim królem, drogie z siebie wydawając metale, i nam samym w sarmackich równinach wiekopomnym swej sławy rozłojem tychże drogich udzieliły chryzelitów, ile kropel, tyle mężnych Herkulesów i odważnych wydając Achillesów.
Nie mam po temu tak bystrego dowcipu, abym mógł być zgodnym Twej zacnej parenteli panegirystą W. M. P. S. K. Skosztować tylko herbownych likworów Twoich, a nie pić umyśliłem. Przebacz, proszę, niedościgłemu zgodnie Twych starożytnych klejnotów dowcipowi, który nic więcej nad to wypisać nie może, że ile ozdób w swej koronie Orzeł polski nosi, tyle pereł sławnych Tetys Komorowskich rodzi. Cóż
dawna, przed Ludowikiem jeszcze, węgierskim i polskim królem, drogie z siebie wydawając metale, i nam samym w sarmackich równinach wiekopomnym swej sławy rozłojem tychże drogich udzieliły chryzelitów, ile kropel, tyle mężnych Herkulesów i odważnych wydając Achillesów.
Nie mam po temu tak bystrego dowcipu, abym mógł być zgodnym Twej zacnej parenteli panegirystą W. M. P. S. K. Skosztować tylko herbownych likworów Twoich, a nie pić umyśliłem. Przebacz, proszę, niedościgłemu zgodnie Twych starożytnych klejnotów dowcipowi, który nic więcej nad to wypisać nie może, że ile ozdób w swej koronie Orzeł polski nosi, tyle pereł sławnych Tetys Komorowskich rodzi. Cóż
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 20
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
z politykiem rzymskim: „Quo vos conscripserat loco, virtus et pietas patres conscripti?” Do senatu to mówi, bo senatorowie rzymscy tym się tytułem pisali: patres conscripti, ojcowie pospisowani albo popisani. Pięknaż to tam przecie (bo to na pochwałę mówi) nazwiska z uczynkami była proporcja. Gdzie nie na obłudnym panegirystów piórze latały imiona, ale w metryki wiecznością stojące pisać się mogły i pisały. Gdzie prawdziwym i profesyjonalnym ojcem ojczyzny każdy senator popisywał się był i nie na pozór mógł się nazywać o dobro pospolite bardziej aniżeli o własnych usiłując dzieci, życie i wszystko swoje prywatne niżej od niego pokładając. Gdzie w tak dostojny rejestr nie żadne
z politykiem rzymskim: „Quo vos conscripserat loco, virtus et pietas patres conscripti?” Do senatu to mówi, bo senatorowie rzymscy tym się tytułem pisali: patres conscripti, ojcowie pospisowani albo popisani. Pięknaż to tam przecie (bo to na pochwałę mówi) nazwiska z uczynkami była proporcyja. Gdzie nie na obłudnym panegirystów piórze latały imiona, ale w metryki wiecznością stojące pisać się mogły i pisały. Gdzie prawdziwym i profesyjonalnym ojcem ojczyzny każdy senator popisywał się był i nie na pozór mógł się nazywać o dobro pospolite bardziej aniżeli o własnych usiłując dzieci, życie i wszystko swoje prywatne niżej od niego pokładając. Gdzie w tak dostojny rejestr nie żadne
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 171
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
, którzy lubo z prostego drewna na proste naczynie zgodnego istotę mają, że jednak figurę z niego Apollina, Jowisza, Merkuryjusza albo z innych którego uformowano i że diabół i niecnota przez niego gada i czyni, tedy głupia w ludziach czci go i adoruje superstycja. Czy małoż tym i czasy gada do ludzi panegiryków i panegirystów z krzeseł, stołków, katedr i poświęconych świętej Ewanieliji ambon oratorów w różne, a ledwo nie w przyzwoite samemu Bogu sposoby: Tu, pater patriae, tu prospice cunctis, te divum conscripserat honos, tepurpura sagus, te pariter et toga decet i tam dalej, aż się na żołądku zwija. A oto
, którzy lubo z prostego drewna na proste naczynie zgodnego istotę mają, że jednak figurę z niego Apollina, Jowisza, Merkuryjusza albo z innych którego uformowano i że dyjabół i niecnota przez niego gada i czyni, tedy głupia w ludziach czci go i adoruje superstycyja. Czy małoż tym i czasy gada do ludzi panegiryków i panegirystów z krzeseł, stołków, katedr i poświęconych świętej Ewanjeliji ambon oratorów w różne, a ledwo nie w przyzwoite samemu Bogu sposoby: Tu, pater patriae, tu prospice cunctis, te divum conscripserat honos, tepurpura sagus, te pariter et toga decet i tam dalej, aż się na żołądku zwija. A oto
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 177
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
. Z Grzegorz sam naucza, że się za potępionych modlić nie godzi; a jakże by przeciwko swojej nauce postępował sobie modląc się za potępionego Trajana? Patet z Historyków Rzymskich z Diona Kasiusa, Eliusza, że Trajanus nie był żaden Świętoch, ale niewolnik Wenery, Sodomczyk. Zjedynej go przecięż dobroci chwali Plinius Panegirysta: Ta quotidie, admirabilior, melior. Zaden nie pisze Historyk, żeby Trajanus miał Syna, a jakże go miał dać wdowie, za jej własnego? Ciało też Trajana spalone w Bitynii w gałce zawarte do Rzymu sprowadzone, nie w ziemi pochowane, lecz na kolumnie było lokowane wysokiej, jako piszą Historycy.
Nie
. S Grzegorz sam naucza, że się za potępionych modlić nie godzi; a iakże by przeciwko swoiey nauce postępował sobie modląc się za potępionego Traiana? Patet z Historykow Rzymskich z Diona Kassiusa, Eliusza, że Traianus nie był żaden Swiętoch, ale niewolnik Wenery, Sodomczyk. Ziedyney go przecięż dobroci chwali Plinius Panegirysta: Ta quotidie, admirabilior, melior. Zaden nie pisze Historyk, żeby Traianus miał Syna, a iákże go miał dać wdowie, za iey włásnego? Ciało też Traiana spalone w Bitynii w gałce zawarte do Rzymu sprowadzone, nie w ziemi pochowane, lecz na kolumnie było lokowane wysokiey, iako piszą Historycy.
Nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 143
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
nauczył się i Matematyki. Umarł w Peruzii Roku 1355 czyli 1359 w średnim wieku. Zycie jego opisali Lanceolus, i Ioannes Trichardus in vitis Iureconsultorum .
Z. BERNARDUS Burguńczyk z Ojczyzny, pierwszy Kla- Katalog Osób wiadomości o sobie godnych.
rewalloński Cisterców Opat, Boską nie ludzką mający mądrość, Doktor Miodoplinny, wielki Maryj Panny Panegirysta. Sławny podczas Krucjaty albo wojny Świętej na Saracenów podniesionej, na którą listami i Kazaniami pobudzał Chrześcijańskich Monarchów, osobliwie Konrada Cesarza, Ludwika VII Króla Francuskiego; Teodoryka Hrabię Flandrii etc. suknię swą na krzyże dla Krucystów strzygąc. Operum jego są Volumina dwie w Paryżu wydane, w jednym Volumen jego genuina praca, w drugim
nauczył się y Matematyki. Umarł w Peruzii Roku 1355 czyli 1359 w srzednim wieku. Zycie iego opisali Lanceolus, y Ioannes Trichardus in vitis Iureconsultorum .
S. BERNARDUS Burguńczyk z Oyczyzny, pierwszy Kla- Katalog Osob wiadomości o sobie godnych.
rewalloński Cistercow Opat, Boską nie ludzką maiący mądrość, Doktor Miodoplynny, wielki Maryi Panny Panegirysta. Sławny podczas Krucyaty albo woyny Swiętey na Saracenow podniesioney, na ktorą listami y Kazaniami pobudzał Chrześciańskich Monarchow, osobliwie Konrada Cesarza, Ludwika VII Krola Francuskiego; Teodoryka Hrabię Flandrii etc. suknię swą na krzyże dla Krucystow strzygąc. Operum iego są Volumina dwie w Paryżu wydane, w iednym Volumen iego genuina praca, w drugim
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 603
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
genuine rzecz każdą wyrażających. Skąd to idzie, iż gdy teraz kto co samym językiem Polskim in materia politica pisze, albo mówi, namozoli sobie głowy, i często sens zaćmi: A potym nie lada słów z Łaciny dobierając, ale ex Classicis Authoribus pięknie akomodując z rozumnym brakiem z owych Cycerona, Tacita Florusa, Pliniusza Panegirysty, Wirgiliusza, Owidiusza w słów kilku albo kilkunastu podszywszy aptissimè jaki fragment albo ucinek kładą, Kaznodzieje zaś i Historycy dla potwierdzenia swoich asertów długie czasem kładą teksta Łacińskie z Pisma Z. z Doktorów, i Historyków, jako się pokazuje słuchającemu albo czytającemu Mowcę Polskiego i Swadę Polską świeżo w Lublinie drukowaną.
Wszytkie też Artes liberali
genuine rzecz każdą wyrażaiących. Zkąd to idzie, iż gdy teraz kto co samym ięzykiem Polskim in materia politica pisze, albo mowi, namozoli sobie głowy, y często sens zaćmi: A potym nie lada słow z Łaciny dobieraiąc, ale ex Classicis Authoribus pięknie akommoduiąc z rozumnym brakiem z owych Cycerona, Tacita Florusa, Pliniusza Panegirysty, Wirgiliusza, Owidiusza w słow kilku albo kilkunastu podszywszy aptissimè iaki fragment albo ucinek kładą, Kaznodzieie zaś y Historycy dla potwierdzenia swoich assertow długie czasem kładą texta Łacinskie z Pisma S. z Doktorow, y Historykow, iako się pokázuie słuchaiącemu albo czytaiącemu Mowcę Polskiego y Swádę Polską swieżo w Lublinie drukowaną.
Wszytkie też Artes liberali
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 371
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
benemeritis praeire bené nummati, aurum argentumque aureae anteferri virtuti, tak zaraz (jako mówi Elogiarysta) i złote czasy złotej wolności w żelazną niewolą iść poczęły, Zaczym jest Polsce czego życzyć, aby ożyła. Chwalebny w tym punkcie Bolesław Chrobry, który sui simillimis id est optimis Regiam et subsellia implebát, i przeto (jako Panegirysta jego mówi) summa Regni felicitas erat, in quo non poterat esse potentior, nisi melior. POLÁK W MOWÁCH STÁTYSTA SEJMIK Boni Ordinis.
Zagajenie Sejmiku. Szczęśliwie wchodzi ad libertatis sacrarium, i Constliorum Campum liczy ordo Jaśnie W. W. W. M. M . Panów i Braci, aby stanąwszy in meta votorum
benemeritis praeire bené nummati, aurum argentumque aureae anteferri virtuti, ták zaraz (jáko mowi Elogiarysta) y złote czásy złotey wolnośći w żelázną niewolą iść poczęły, Záczym jest Polszcze czego życzyć, áby ożyła. Chwalebny w tym punkćie Bolesłáw Chrobry, ktory sui simillimis id est optimis Regiam et subsellia implebát, y przeto (jáko Pánegirysta jego mowi) summa Regni felicitas erat, in quo non poterat esse potentior, nisi melior. POLÁK W MOWÁCH STÁTYSTA SEYMIK Boni Ordinis.
Zagajenie Seymiku. Szczęśliwie wchodźi ad libertatis sacrarium, y Constliorum Campum liczy ordo Jáśnie W. W. W. M. M . Pánow y Bráći, áby stánąwszy in meta votorum
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: L3v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Regum Gratiam statim mereare, ut statim recipias,
idziesz nieśmierteltelnym W. K. M. torem łaskawych Trajanów, pluraq; priestas quam polliceris, i pilnym na wszystkie Państwa swego strony zapatrując się okiem Najjaśniejszego Planety akomodujesz się Geniuszowi non exoratus exoreris: wziąłeś widzę sobie dobrotliwy Panie za codzienną Maksymę, i Domową praxim złote Panegirysty słowa nullum Magno Principe immortaliq; merituro impendii genus dignius, quam quod erogatur in Cives. Wstydzi się dawna Monarchów naszych Purpura, nie tylko Turecką i Tatarską krwią, ale też wstydem Poddanych Ojcowskiemi uprzedzonych łaskami, zafarbowanej hojnie W. K. M. purpury którzy strącąną na Wojnie Rycerza mężnego rękę złotem odważyli. W.
Regum Gratiam statim mereare, ut statim recipias,
idziesz niesmierteltelnym W. K. M. torem łaskawych Traianow, pluraq; priestas quam polliceris, y pilnym ná wszystkie Państwa swego strony zápatruiąc się okiem Nayiasnieyszego Planety akkomoduiesz się Geniuszowi non exoratus exoreris: wziąłeś widzę sobie dobrotliwy Pánie zá codzienną Maxymę, y Domową praxim złote Panegirysty słowa nullum Magno Principe immortaliq; merituro impendii genus dignius, quam quod erogatur in Cives. Wstydzi się dawna Monarchow nászych Purpura, nie tylko Turecką y Tatarską krwią, ále też wstydem Poddánych Oycowskiemi uprzedzonych łáskámi, zafarbowaney hoynie W. K. M. purpury ktorzy strącąną ná Woynie Rycerza mężnego rękę złotem odważyli. W.
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 34
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
życzliwych Majestatowi swemu prośby Dobrodziejstwy uprzedzać; i jako druga Pyrrha z zatopionego odżywicielka świata, grube w ręce biorąc kamienie nowe z nich czynić ludzkie postaci, i ludzi nowe wysokich fortun, i godności formy, nowe Ojczyźnie i Tronowi swemu życzliwe wywodzić Instrumenta. Tylko żyje w Ojczyźnie tej na wszystkie lata, dobroczynnego Majestatu twego Panegirystów, ile za protekcją W. K. M. P. M. M. nieprzeliczonych odebrali Dobrodziejstw słowom zamknę, o dobroci waszej Najjaśniejsze Majestaty, że na inszych Dworach Monarchów, Nulla virtus magis in[...] tum evehitur, quam quae timetur, Wy cnotę, podciwość, wierność, i życzliwość aemula Divum Bonitate przez podające
życzliwych Máiestatowi swemu prośby Dobrodzieystwy uprzedzać; y iako druga Pyrrha z zátopionego odżywicielka świata, grube w ręce biorąc kámienie nowe z nich czynić ludzkie postaci, y ludzi nowe wysokich fortun, y godności formy, nowe Oyczyznie y Tronowi swemu życzliwe wywodzić Instrumenta. Tylko żyie w Oyczyznie tey ná wszystkie lata, dobroczynnego Maiestatu twego Panegirystow, ile zá protekcyą W. K. M. P. M. M. nieprzeliczonych odebráli Dobrodzieystw słowom zámknę, o dobroci waszey Nayiaśnieysze Maiestaty, że ná inszych Dworach Monarchow, Nulla virtus magis in[...] tum evehitur, quam quae timetur, Wy cnotę, podciwość, wierność, y życzliwość aemula Divum Bonitate przez podaiące
Skrót tekstu: DanOstSwada
Strona: 34
Tytuł:
Swada polska i łacińska t. 1, vol. 2
Autor:
Jan Danejkowicz-Ostrowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
mowy okolicznościowe
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1745
Data wydania (nie wcześniej niż):
1745
Data wydania (nie później niż):
1745
