przypozwanego 1629. Na tej Komisyj powinni się sprawić wszyscy Eksaktórowie i Ekstorsye, agrawacje, depaktacje, ukrzywdzenia ludzi wojskowych, lub obywatelów, dezertorowie wojska, o czym Konst: 1685.
Ten Trybunał powinien sądzić i czynić to co Sejm Traktatowy 1717. obszerniej wyraził i egzekwować, likwidacja z Chorągwiami i Regimentami, aby się żadna defraudacja w Kompletach nie działa przy Deputatach i Pisarzu Skarbowym odprawić, 1726.
Nie może się zaś wdawać w żadne inne materie, ani impozycje na Skarb, 1726.
O Kwarty nie wypłacone sądzić, i karać według Prawa 1621. Powinni sądzić tych, którzy zapłate biorą, a wojska nie pilnują 1621. Zaden Skarb tykający
przypozwanego 1629. Na tey Kommissyi powinni śię sprawić wszyscy Exaktorowie i Extorsye, aggrawacye, depaktacye, ukrzywdzenia ludźi woyskowych, lub obywatelów, dezertorowie woyska, o czym Konst: 1685.
Ten Trybunał powinien sądźić i czynić to co Seym Traktatowy 1717. obszerniey wyraźił i exekwować, likwidacya z Chorągwiami i Regimentami, aby śię żadna defraudacya w Kompletach nie dźiała przy Deputatach i Pisarzu Skarbowym odprawić, 1726.
Nie może śię zaś wdawać w żadne inne materye, ani impozycye na Skarb, 1726.
O Kwarty nie wypłacone sądźić, i karać według Prawa 1621. Powinni sądźić tych, którzy zapłate biorą, á woyska nie pilnują 1621. Zaden Skarb tykający
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 263
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
, ale i najmniejszego skruszka soli nie będą wydawać, choćby na to mieli od urzędników starszych pewne asygnacyje, sub poena confiscationis bonorum. Złomków, partyk ani kawalców takich soli, które za pół bałwana uchodzić mogą, mających w sobie cetnarów dwanaście plus vel minus, za sztukę nie będą podawać, gdyż przez to wielka jest defraudacja incyzyjej; sztuki zaś, które ad valorem stawiają, nie mogą mieć w sobie najwięcej nad cetnarów dziesięć. Wandy żadnej sine scitu p. bachmistrza zbierać nie będą, które się cale na skarb, a nie gdzie indziej na stronę, obracać mają; ani na miejscach szkodliwych kruszaków osadzać do kruszenia rumów do beczek, tylko
, ale i najmniejszego skruszka soli nie będą wydawać, choćby na to mieli od urzędników starszych pewne asygnacyje, sub poena confiscationis bonorum. Złomków, partyk ani kawalców takich soli, które za pół bałwana uchodzić mogą, mających w sobie cetnarów dwanaście plus vel minus, za sztukę nie będą podawać, gdyż przez to wielka jest defraudacyja incyzyjej; sztuki zaś, które ad valorem stawiają, nie mogą mieć w sobie najwięcej nad cetnarów dziesięć. Wandy żadnej sine scitu p. bachmistrza zbierać nie będą, które się cale na skarb, a nie gdzie indziej na stronę, obracać mają; ani na miejscach szkodliwych kruszaków osadzać do kruszenia rumów do beczek, tylko
Skrót tekstu: InsGór_2
Strona: 64
Tytuł:
Instrukcje górnicze dla żup krakowskich z XVI-XVIII wieku, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
instrukcje
Tematyka:
górnictwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1653 a 1691
Data wydania (nie wcześniej niż):
1653
Data wydania (nie później niż):
1691
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Antonina Keckowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1963
affirmative konkluduję że Panom, Szlachcie, kupcom, i wszelakiej kondycyj ludziom uszkadzać quoqvomodo publiczny Rzeczy- pospolitej prowent, jest grzech occulti furti, alias taemnego okradzienia, który podpada, jako każde przywłaszczenie sobie bez prawa pożytku i dobra, podpada mówię pod Świętego Augustyna sentencja: Non dimittur peccatum donec restituatur ablatum. A stąd patrząc jakie defraudacje i jakie szkody Skarbowi zadają Bracia nasi, ledwo rzec niemogę do tych co Administrują Skarbowe dochody, że Qui me vobis tradidit majus habet peccatum bo jeżeli prawdziwa Teologów maksyma, że kto daje powaby okazją do grzechu drugiemu, ten tak albo bardziej grzeszy: toć grzechowi cogo skarbowi ludzie kradnąc czynią, oczywistą okazją
affirmative konkluduię że Panom, Szlachcie, kupcom, y wszelakiey kondycyi ludziom uszkadzać quoqvomodo publiczny Rzeczy- pospolitey prowent, iest grzech occulti furti, alias taemnego okradzienia, ktory podpada, iako każde przywłaszczenie sobie bez prawa pożytku y dobra, podpada mowię pod Swiętego Augustyna sentencya: Non dimittur peccatum donec restituatur ablatum. A ztąd patrząc iakie defraudacye y iakie szkody Skarbowi zadaią Bracia nasi, ledwo rzec niemogę do tych co Administruią Skarbowe dochody, że Qui me vobis tradidit majus habet peccatum bo ieżeli prawdziwá Theologow maxima, że kto daie powaby okazyą do grzechu drugiemu, ten tak albo bardziey grzeszy: toć grzechowi cogo skarbowi ludzie kradnąc czynią, oczywistą okazyą
Skrót tekstu: JabłSkrup
Strona: 33
Tytuł:
Skrupuł bez skrupułu w Polszcze
Autor:
Jan Stanisław Jabłonowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1730
Data wydania (nie wcześniej niż):
1730
Data wydania (nie później niż):
1730
