zdezertowali obywatele, zbankretowali kupcy, sprośnym kołtunem jako chwastem zarośli mieszczanie z magistratów, wieczyste półgranacia i zwyczajne oblazły sobole. Prezydentów, wójtów, burmistrzów, pospolite Marcinowi i Baptyście świętym opuszyły barany, zgoła wszystkich powszechna odmieniła mizeria. Nie widzę, mówię, śladu pozorności i szczęśliwości namienionych, bo port osiodłała potencja, defluitacyją zaległa depaktacja, drogi zastąpiło zdzierstwo i rozboje. Zgoła cały pożywny i pożyteczny komeat bezprawny opanował nieporządek. A któż temu winien? pytam się. Wy, o których się na wyższych miejscach mówiło, wy, mówię, którzy najwyższego rządu niesprawiedliwie przysięgi i obowiązków nieproporcyjonalnie wolności i prawa w swawoli zażywacie. Aleć i wy sami,
zdezertowali obywatele, zbankretowali kupcy, sprośnym kołtunem jako chwastem zarośli mieszczanie z magistratów, wieczyste półgranacia i zwyczajne oblazły sobole. Prezydentów, wójtów, burmistrzów, pospolite Marcinowi i Baptyście świętym opuszyły barany, zgoła wszystkich powszechna odmieniła mizeryja. Nie widzę, mówię, śladu pozorności i szczęśliwości namienionych, bo port osiodłała potencyja, defluitacyją zaległa depaktacyja, drogi zastąpiło zdzierstwo i rozboje. Zgoła cały pożywny i pożyteczny kommeat bezprawny opanował nieporządek. A któż temu winien? pytam się. Wy, o których się na wyższych miejscach mówiło, wy, mówię, którzy najwyższego rządu niesprawiedliwie przysięgi i obowiązków nieproporcyjonalnie wolności i prawa w swawoli zażywacie. Aleć i wy sami,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 198
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Nie żałujmy Mości- Panowie po Kaimowski, co Ablowie Bracia nasi ofiarę BOGU dali. Votum 2. J. WW. M. W. M. Panowie i Bracia. Caleć bym i ja niechciał ublżyć tak własnej jako i publicznej fortunie: i owszem omni meliore modo, radbym succurere cadenti. Tylko że taka depaktacja summ, i Prowizyj Duchownych dele mając zapisy, pia legata, po wielkiej, a pomniejszej części tylko im je przypisując, scribe czyniłáby nas villicos iniquitatis, dla czego żadna mens conscia recti, na to zezwolić nie powinna. Boć Mości- Panowie omnis krzywda grzech, tam metere gdzie non seminvimus, żebyśmy z cudzych
Nie żałuymy Mośći- Pánowie po Kaimowski, co Ablowie Bráćia naśi ofiárę BOGU dali. Votum 2. J. WW. M. W. M. Pánowie y Bráćia. Cáleć bym y ja niechćiał ublżyć ták własney jáko y publiczney fortunie: y owszem omni meliore modo, radbym succurere cadenti. Tylko że táka depáktácya summ, y Prowizyi Duchownych dele májąc zápisy, pia legata, po wielkiey, á pomnieyszey częśći tylko im je przypisując, scribe czyniłáby nas villicos iniquitatis, dla czego żadna mens conscia recti, ná to zezwolić nie powinná. Boć Mośći- Pánowie omnis krzywda grzech, tám metere gdźie non seminvimus, żebyśmy z cudzych
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: Q2v
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
Wileńskiej ostatniej, Pogłowne Żydowskie, od Kahałów, tąż uchwałą Naszą ad decursum dwóch lat postanawiamy; i aby według Repartycyj i Ordynacyj W. X. Litewskiego, wojsku wypłacone były, nakazujemy. A jeśliby do tych Żydów nad sześćdziesiąt tysięcy, miało co więcej wychodzić Asygnacyj, tedy nullitati mają subiacere. Ażeby zaś depaktacja przez Pisarzów na Komorach i przykomorkach zostających, ludziom cujuscunque Status et Conditionis, od tąd niedziała się postanawiamy: aby nie więcej brali kwitowego od Szlachty, od sta złotych za Cło do Skarbu wypłaconych złoty jeden, á Plebeis zaś dwa zł. A jeśliby się ważyli Pisarze większe czynić ekstorsye, pod tytułem Kwitowego, na
Wileńskiey ostatniey, Pogłowne Zydowskie, od Kahałow, tąż uchwałą Naszą ad decursum dwoch lat postanawiamy; y aby według Repartycyi y Ordynacyi W. X. Litewskiego, woysku wypłacone były, nakázuiemy. A ieśliby do tych Zydow nad sześćdźieśiąt tyśięcy, miało co więcey wychodźić Assygnacyi, tedy nullitati maią subiacere. Ażeby zaś depáktacya przez Pisarzow na Komorach y przykomorkach zostaiących, ludźiom cujuscunque Status et Conditionis, od tąd niedźiała się postanawiamy: aby nie więcey brali kwitowego od Szlachty, od sta złotych zá Cło do Skarbu wypłaconych złoty ieden, á Plebeis zaś dwa zł. A ieśliby się ważyli Pisarze większe czynić extorsye, pod tytułem Kwitowego, na
Skrót tekstu: KonstLubLit
Strona: 117
Tytuł:
Konsytucje W. X. Lit. na tymże Sejmie
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia J.K. M. i Rzeczypospolitej Collegium Warszawskie Scholarum Piiarum
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1739
Data wydania (nie wcześniej niż):
1739
Data wydania (nie później niż):
1739