go, aby z nim chleb i sól jadł. Derwisz pozwolił dla tego, iż wezwania na ucztę prorok nie zakazał. Trafiło się, że onże pan do derwisza przyszedł. Derwisz z miejsca swego się porwawszy, nadzwyczaj onemu panu ochotę uczynił, i chęć ukazał. Po odeściu pana, jeden z uczniów i towarzyszów derwiszowych spytał go, mówiąc: — „Cóż to jest, żeś nad zwyczaj twój taką wielką ochotę ukazał temu panu? Tegośmy po tobie pierwej nie widali.”
Na to rzekł derwisz: — ”Zaż nie wiecie co powiedziano od starszych?
„Może się ucho obejść, by najdłużej trwało, Choćby żadnej
go, aby z nim chleb i sól jadł. Derwisz pozwolił dla tego, iż wezwania na ucztę prorok nie zakazał. Trafiło się, że onże pan do derwisza przyszedł. Derwisz z miejsca swego się porwawszy, nadzwyczaj onemu panu ochotę uczynił, i chęć ukazał. Po odeściu pana, jeden z uczniów i towarzyszów derwiszowych spytał go, mówiąc: — „Cóż to jest, żeś nad zwyczaj twój taką wielką ochotę ukazał temu panu? Tegośmy po tobie pierwéj nie widali.”
Na to rzekł derwisz: — ”Zaż nie wiecie co powiedziano od starszych?
„Może się ucho obejść, by najdłużéj trwało, Choćby żadnéj
Skrót tekstu: SaadiOtwSGul
Strona: 157
Tytuł:
Giulistan to jest ogród różany
Autor:
Saadi
Tłumacz:
Samuel Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1610 a 1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1625
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
I. Janicki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Świdzińscy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1879
