od procesów, zapisów, ekstraktów wszelakiego urzędu nie więcej brać, jedno, jako napisano, a nie przez prokuratory odprawować, ale przez przyjaciela, albo sam przez się, po polsku, ad principale przystępując.
Mądrzy, ciekawi, wykrętni takie prosto naturalne w prawie postępki poganią i każą zdrapać albo spalić, bo artyficjalne, dialektyczne, retoryczne ich głowy musiałyby na takim dochody i majętności swe tracić.
A komuby się co z tych artykułów nie podobało, wolno poprawić albo i lepsze napisać, tylko według prawa Bożego i przyrodzonego, a nie z fortelów, aby jako najprędsza egzekucja była, a bez kosztów.
od procesów, zapisów, ekstraktów wszelakiego urzędu nie więcej brać, jedno, jako napisano, a nie przez prokuratory odprawować, ale przez przyjaciela, albo sam przez się, po polsku, ad principale przystępując.
Mądrzy, ciekawi, wykrętni takie prosto naturalne w prawie postępki poganią i każą zdrapać albo spalić, bo artyficyalne, dyalektyczne, retoryczne ich głowy musiałyby na takim dochody i majętności swe tracić.
A komuby się co z tych artykułów nie podobało, wolno poprawić albo i lepsze napisać, tylko według prawa Bożego i przyrodzonego, a nie z fortelów, aby jako najprędsza egzekucya była, a bez kosztów.
Skrót tekstu: SposPodCz_II
Strona: 402
Tytuł:
Sposób podania drogi do ś. sprawiedliwości i pokoju pospolitego w Koronie polskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
Genetliaków Judyciarnych, z wszystkich sławnego Imienia śmieje się Astrologów, żadnej nie dając swoich propozycyj racyj, zapomniawszy Filozoficznego Aksjoma: qui se scire putat, et sui scit rationem non dat, nihil scire videtur. Kto albowiem wie, nie pytam się: jako on częstokroć o naszych początkach, z wszelkiemi cyrkumstancjami, właśnie jak principiant Dialektyczny. Quis, quid, ubi, quibûs auxilijs, cur, quomodo, quando? RZETELNOSC VI. Okazją Cenzury Kalendarznika eksplikująca.
PIsze tenże bajeczny Momus; iż siebie Astrologami, chciwość zysku swoję Astrologią, fałszu pełne predykcje Astronomicznemi ewentami krzcić śmieją. Odpów: Qui asserit et non probat nihil asserere videtur, według Filizofów
Genetliakow Judiciarnych, z wszystkich sławnego Imienia śmieie się Astrologow, żadney nie daiąc swoich propozycyi racyi, zapomniawszy Filozoficznego Axioma: qui se scire putat, et sui scit rationem non dat, nihil scire videtur. Kto albowiem wie, nie pytam się: iako on częstokroć o naszych początkach, z wszelkiemi circumstancyami, właśnie iak principiant Dialektyczny. Quis, quid, ubi, quibûs auxilijs, cur, quomodo, quando? RZETELNOSC VI. Okázyą Cenzury Kálendárznika explikuiąca.
PIsze tenże baieczny Momus; iż siebie Astrologámi, chćiwość zysku swoię Astrologią, fałszu pełne predikcye Astronomicznemi ewentámi krzcić śmieią. Odpow: Qui asserit et non probat nihil asserere videtur, według Filizofow
Skrót tekstu: DuńKal
Strona: L2v
Tytuł:
Kalendarz polski i ruski na rok pański 1741
Autor:
Stanisław Duńczewski
Drukarnia:
Paweł Józef Golczewski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
kalendarze
Tematyka:
astrologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1741
Data wydania (nie wcześniej niż):
1741
Data wydania (nie później niż):
1741
