Casimirus Bielski.
W Wilnie studia skończywszy, jechałem z Jerzym moim rodzonym bratem do Krakowa. Tamem poszedł był wprzódy ad Classes na retorykę pod księdza Brockiego. Więc że nie zdała mi się tamta retoryka, abym w niej profitował, ponieważ w Wilnie praktykowałem ją przez lat dwa, tedy zaraz poszedłem na dialektykę pod księdza Płaszczewskiego, potem na kurs filozoficzny pod księdza Praczlewica, gdziem też i insze brał nauki, jako to: polityki, arytmetyki, i t. d. Ze szkół powróciwszy, zaraz jechałem z ip. Marcjanem Ogińskim wojewodą trockim, a potem kanclerzem w. w. księstwa lit., wujem moim
Casimirus Bielski.
W Wilnie studya skończywszy, jechałem z Jerzym moim rodzonym bratem do Krakowa. Tamem poszedł był wprzódy ad Classes na retorykę pod księdza Brockiego. Więc że nie zdała mi się tamta retoryka, abym w niéj profitował, ponieważ w Wilnie praktykowałem ją przez lat dwa, tedy zaraz poszedłem na dyalektykę pod księdza Płaszczewskiego, potém na kurs filozoficzny pod księdza Praczlewica, gdziem téż i insze brał nauki, jako to: polityki, arytmetyki, i t. d. Ze szkół powróciwszy, zaraz jechałem z jp. Marcyanem Ogińskim wojewodą trockim, a potém kanclerzem w. w. księstwa lit., wujem moim
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 17
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
kapłana. Stamtąd do Warmii do Bruszberka oddała mnie matka moja do przewielebnych ojców Jezuitów, do dalszych wyższych nauk, gdziem rezydencją miał w alumnacie, bywszy przez te czasy pod ichmościami księżą regensami: Janem Drewsem, Janem Szwangiem i Tobiaszem Arentem, przy protekcji jo. księcia imci Żałuskiego biskupa warmińskiego, i tam jednoroczną wysłuchawszy dialektykę, lat mając 17 tentowałem dalszego w naukach Sukcesu być w logice, ac tandem odebrali mnie rodzice moi ze szkół, i zaraz mnie ojciec dobrodziej mój aplikował do stanu rzeczypospolitej.
Byłem w roku 1712 obrany posłem z województwa mińskiego na sejm limitationis przypadający w Warszawie pod dyrekcją ip. Denhofa miecznika koronnego i hetmana polnego
kapłana. Ztamtąd do Warmii do Bruszberka oddała mnie matka moja do przewielebnych ojców Jezuitów, do dalszych wyższych nauk, gdziem rezydencyą miał w alumnacie, bywszy przez te czasy pod ichmościami księżą regensami: Janem Drewsem, Janem Szwangiem i Tobiaszem Arentem, przy protekcyi jo. księcia jmci Załuskiego biskupa warmińskiego, i tam jednoroczną wysłuchawszy dyalektykę, lat mając 17 tentowałem dalszego w naukach sukcessu być w logice, ac tandem odebrali mnie rodzice moi ze szkół, i zaraz mnie ojciec dobrodziéj mój applikował do stanu rzeczypospolitej.
Byłem w roku 1712 obrany posłem z województwa mińskiego na sejm limitationis przypadający w Warszawie pod dyrekcyą jp. Denhofa miecznika koronnego i hetmana polnego
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 370
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
te trojorzędne słowa, Ewanielik - Bachus, wilk śmieszny - tak brzmi mowa. Nie zmyślony to koncept, wiedzcie ludzie o tym, Abyście powiadali potomkom swym potym. Marcin Luter z latawca ojca urodzony, Napisał to towarzysz jego doświadczony, Co z nim do szkoły chadzał, a z nim siadał często, I w dialektyce się z nim rozpierał gęsto. Ten był znak: nie miał jednej z rodu dziurki w nosie, A powiadają ludzie z dawna o tym, kto się
Z latawca ojca zrodzi, taki ma znak zawżdy, I w tym go charakterze może poznać każdy. Jaki ociec taki syn, takie przyrodzenie, I jakie jego było
te trojorzędne słowa, Ewanjelik - Bachus, wilk śmieszny - tak brzmi mowa. Nie zmyślony to koncept, wiedzcie ludzie o tym, Abyście powiadali potomkom swym potym. Marcin Luter z latawca ojca urodzony, Napisał to towarzysz jego doświadczony, Co z nim do szkoły chadzał, a z nim siadał często, I w dialektyce się z nim rozpierał gęsto. Ten był znak: nie miał jednej z rodu dziurki w nosie, A powiadają ludzie z dawna o tym, kto się
Z latawca ojca zrodzi, taki ma znak zawżdy, I w tym go charakterze może poznać każdy. Jaki ociec taki syn, takie przyrodzenie, I jakie jego było
Skrót tekstu: ErZrzenAnKontr
Strona: 360
Tytuł:
Anatomia Martynusa Lutra Erazma z Roterdama
Autor:
Erazm z Rotterdamu
Tłumacz:
Jan Zrzenczycki
Drukarnia:
Bazyli Skalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1619
Data wydania (nie wcześniej niż):
1619
Data wydania (nie później niż):
1619
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
Opactw, to jest tyle, ile liter w Alfabecie, każdemu Klasztorowi dawszy Imię od litery Abiecadła A. B C. jako świadczy Ioannes Villanus. Akademii erygował 4. Paryską, postanowiwszy Profesorów Rabona, Alcuina, Scota, etc. potym Padewską, Osnaburską, Tyczyńską. Był perfekt w Łacińskim i Greckim języku, w Dialektyce, i Prawach Kościelnych; które Scientias hausit z Pawła Pizana, i Alkuina. Wiatrom swoje podawał nazwiska. Miał Hetmana Walecznego Rolanda Siostrzeńca. Był to Monarcha Wspaniały, Silny, Ciekawy, Dowcipny, Poważny, Mądry, Szczęśliwy; a co największa Pobożny. Ufundowawszy Czwartą Monarchią, po nieśmiertelnych dziełach, dług śmiertelności w Akwisgranie
Opactw, to iest tyle, ile liter w Alfabecie, każdemu Klasztorowi dawszy Imie od litery Abiecadła A. B C. iako swiadczy Ioannes Villanus. Akademii erygował 4. Paryską, postanowiwszy Profesorow Rabona, Alcuina, Scota, etc. potym Pádewską, Osnaburską, Tyczynską. Był perfekt w Łacińskim y Greckim ięzyku, w Dyalektyce, y Prawach Kościelnych; ktore Scientias hausit z Pawła Pizana, y Alkuina. Wiatrom swoie podawał nazwiska. Miał Hetmana Walecznego Rolanda Siestrzeńca. Był to Monarcha Wspaniały, Silny, Ciekawy, Dowcipny, Poważny, Mądry, Szczęśliwy; a co naywiększa Pobożny. Ufundowawsży Czwartą Monarchią, po nieśmiertelnych dziełach, dług śmiertelności w Akwisgranie
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 511
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, ale Odszczepieniec od Kościoła Łacińskiego. Na- Katalog Osób, wiadomości o sobie godnych.
pisał Kroniki od Juliusza Cesarza, aż do Aleksego Komnena Greckiego Cesarza, tojest do Roku 1118. Napisał i o Matce Najś: Kanon na 8 Odas podzielony.
ZENO Eleates, tojest z Miasta Greckiego Elea idący, zawołany Filozof. Dialektyki inventor, która Eleatica Doctrina zowie się teste Aristotele. W takiej byl u Ateńczyków estymie, że klucze od Miasta u niego reponowali, w złotą go stroili koronę, miedziany mu wystawili obraz. On młodzianowi wiele gadającemu rzekł: Ideo duas habemus aures, os autem unum, ut scilicet multa audiamus, pauca vero loquamur.
, ale Odszczepieniec od Kościoła Łacińskiego. Na- Katalog Osob, wiadomości o sobie godnych.
pisał Kroniki od Iuliusza Cesarza, aż do Alexego Komnena Greckiego Cesarza, toiest do Roku 1118. Napisał y o Matce Nayś: Kanon na 8 Odas podzielony.
ZENO Eleates, toiest z Miasta Greckiego Elea idący, zawołany Filozof. Dialektyki inventor, ktora Eleatica Doctrina zowie się teste Aristotele. W takiey byl u Ateńczykow estymie, że klucze od Miasta u niego reponowali, w złotą go stroili koronę, miedziany mu wystawili obraz. On młodzianowi wiele gadaiącemu rzekł: Ideo duas habemus aures, os autem unum, ut scilicet multa audiamus, pauca vero loquamur.
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 702
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
. Fundator w tejże regule/ insze obowiązki zakonowi temu. przetoż stej summy przeciw szkołom Jezuickim nic się konkludować nie może. Ślubują Jezuici iść do nauczenia wiary Pogan/ i do nawracania Heretyków toć innych dobrych uczynków miedzy Katolikami/ dla pożytku Kościoła Bożego/ czynić niemają. Zły Logik P. Pleban/ zapomniał Dialektyki; bawiąc się nowinamiSam Micanus inaczej argumentować uczy. I gdy bymu były mgłą niechęci przeciwko Jezuitom/ oczy nie zachodziły/ samby był z tegoż X. Skargi/ ten sobie argument rozwiązał/ jakoż i rozwięzuje/ sam się w tym nie bacząc. bo zaraz po słowach wiżej położonych/ sam że w tym swym
. Fundator w teyże regule/ insze obowiązki zakonowi temu. przetosz ztey summy przećiw szkołom Iezuickim nic sie konkludowáć nie może. Slubuią Iezuići iść do náuczenia wiáry Pogan/ y do náwracánia Heretykow toć innych dobrych vcżynkow miedzy Kátholikámi/ dla pożytku Kośćioła Bożego/ czynić niemáią. Zły Logik P. Pleban/ zápomniał Dyálektyki; báwiąc się nowinámiSam Micánus inácżey árgumentowáć vcży. I gdy bymu były mgłą niechęći przećiwko Iezuitom/ ocży nie záchodźiły/ samby był z tegosz X. Skárgi/ ten sobie árgument rozwiązał/ iakosz y rozwięzuie/ sam sie w tym nie bacząc. bo záraz po słowách wiżey położonych/ sam że w tym swym
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 29
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
co raz spychają Pana Chrystusa. WTÓRY Artykuł Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Bóg nie jest w Trójcy jedyny.
NIechce P. M. znać Boga we trzech osobach/ że się boi aby miasto jednego Boga trzech nie musiał mieć: a do tego Trójca ta/ jego rozumowi w głowę się sprzeciwi/ także i jego Dialektyce/ ani mu się też zda ta wiara zbawienna. Takieć są glozy P. M. nie barzo Chrześcijańskie. Przedtym będąc Katolikiem/ ba i Luteranem/ abo Kalwinistą/ znał Boga w Trójcy jedynego/ ani się bał tych trzech Bogiem/ ani mu się czynili z jednego trzej: podobnoć też na on czas rozum
co raz spycháią Pána Chrystusá. WTORY ARTYKVL Ariánskiey y Tureckiey niewiernośći. Bog nie iest w Troycy iedyny.
NIechce P. M. znáć Bogá we trzech osobách/ że się boi áby miásto iednego Bogá trzech nie muśiał mieć: á do tego Troycá tá/ iego rozumowi w głowę się sprzećiwi/ tákże y iego Diálektyce/ áni mu się też zda tá wiárá zbáwienna. Tákieć są glozy P. M. nie bárzo Chrześćiáńskie. Przedtym będąc Kátholikiem/ bá y Lutheranem/ ábo Kalwinistą/ znał Bogá w Troycy iedynego/ áni się bał tych trzech Bogiem/ áni mu się czynili z iednego trzey: podobnoć też ná on czás rozum
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 7
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
A tak chwali Trójcę wedle swoich Arianów/ partim creatam, partim increatam, o czym było wyższej. Bał się trzech bogów/ a przecię na nie napadł. takci dół pod kim kopiąc/ sam się pierwej ułowił. Gadać jeszcze sieła P. M. o rozumie swoim/ ale niżej będziem się uczyć rozumu i Dialektyki: dosyć tak teraz/ aby się nauczył rozumieć pisma. TRZECI Artykuł Ariańskiej i Tureckiej niewierności. Chrystus nie był przed narodzeniem ś. Panny Mariej.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przed tym niż się z Panny Mariej urodził. Acz na drugim miejscu powiada: że niż począł uczyć/ był i Słowem
A ták chwali Troycę wedle swoich Aryanow/ partim creatam, partim increatam, o czym było wyzszey. Bał się trzech bogow/ á przećię ná nie nápadł. tákći doł pod kim kopiąc/ sam się pierwey vłowił. Gadać ieszcze śiełá P. M. o rozumie swoim/ ále niżey będźiem się vczyć rozumu y Dyálektyki: dosyć ták teraz/ áby się nauczył rozumieć pismá. TRZECI ARTYKVL Ariáńskiey y Tureckiey niewiernośći. Chrystus nie był przed národzeniem ś. Pánny Máryey.
NIe wierzy P. M. żeby Chrystus był przed tym niż się z Pánny Maryey vrodźił. Acz ná drugim mieyscu powiáda: że niż począł vczyć/ był y Słowem
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 16
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
szalbierstwa potępili/ czego potym wszyscy Chrześcijanie doznali/ i na tym dekrecie przestali; nie omylą się i na tym/ kiedy P. M. z Mahometem trzymającego/ na takież szaleństwo i szwankowanie osądzą. Przestaniesz P. M. na takim dowodzie? Dialektika M. jaka.
Bodaj się tu nie ozwał z swoją Dialektyką/ którą tak barzo macha/ broniąc swego Mahometa: bo co raz za ladą okazją wnetże wyjeżdza z kontradyctiami/ które na wielkiego nieuka poszły: i czytając je myśliłem/ że abo P. M. nie wie co to jest contradictio, abo jeśli wie/ a tak oślep ją zadaje/ nie mogę inaczej
szálbierstwá potępili/ czego potym wszyscy Chrześćiánie doználi/ y ná tym dekrećie przestáli; nie omylą się y ná tym/ kiedy P. M. z Máhometem trzymáiącego/ ná tákież szaleństwo y szwánkowánie osądzą. Przestániesz P. M. ná tákim dowodźie? Diálektiká M. iaka.
Boday się tu nie ozwał z swoią Diálektyką/ ktorą ták bárzo machá/ broniąc swego Máhometá: bo co raz zá ládą okázyą wnetże wyieżdza z contrádictiámi/ ktore ná wielkiego nieuká poszły: y czytáiąc ie myśliłem/ że ábo P. M. nie wie co to iest contradictio, ábo iesli wie/ á ták oślep ią zádáie/ nie mogę ináczey
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 43
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
. 2. Synostwo/ że się urodził z Ojca. 3. Człowieczeństwo. A tak cokolwiek w piśmie jest o Chrystusie/ do jednej z tych rzeczy ma należeć. Kiedyby to chciał pojąć/ tedyby obaczył że wszytkie jego kontradyctie/ które zadaje/ są fałszywe. Jać go na ten czas nie będę uczył Dialektyki/ ale miałby się jej lepiej nauczyć/ aby go potym nie zwano czymby niechciał. Insze dyskursy o personach/ relacjach/ proporcjach finiti ad infinitum, może też lada poganin abo Mahomet zadać/ bo jako jedne dobrze powiedział/ Mendacium multiforme est et foecundum in oppugnanda veritate. Na które już dawno Chrześcijanie odpowiedzieli
. 2. Synostwo/ że się vrodźił z Oycá. 3. Człowieczeństwo. A ták cokolwiek w piśmie iest o Chrystuśie/ do iedney z tych rzeczy ma należeć. Kiedyby to chćiał poiąć/ tedyby obaczył że wszytkie iego contrádictie/ ktore zádáie/ są fałszywe. Iać go ná ten czás nie będę vczył Diálektyki/ ále miałby się iey lepiey náuczyć/ áby go potym nie zwano czymby niechćiał. Insze discursy o personách/ relácyách/ proporcyách finiti ad infinitum, może też ládá pogánin ábo Máhomet zádáć/ bo iáko iedne dobrze powiedźiał/ Mendacium multiforme est et foecundum in oppugnanda veritate. Ná ktore iuż dawno Chrześćiánie odpowiedźieli
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 44
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
