daje w nich wzniecić się pożarowi. Naostatek gdy już piec doskonale ochłodnie, zdejmują z niego wszystkę ziemię, i wyimują z niego węgle, dla przewiezienia ich tym, o którym mówić będziemy sposobem. SZTUKA WĘGLARSKA. Ta robota widzi mi się bardzo nie potrzebną, i w nie wielu lasach bywa przed się wzięta. Dlaczegoż by nie miano kilka dni dłużej czekać póki stos sam przez się zupełnie nie ostygnie?
Lecz do roztropności należy, z jednej tylko strony wybierać węgiel, gdy się piec otwiera; łatwoby albowiem było tym sposobem poprzestać pracy, gdyby się ogień pokazał, i piec mógłby być przykryty znowu ziemią, dla niedopuszczenia zupełnego w
daie w nich wzniecić sie pożarowi. Naostatek gdy iuż piec doskonale ochłodnie, zdeymuią z niego wszystkę ziemię, i wyimuią z niego węgle, dla przewiezienia ich tym, o ktorym mowić będziemy sposobem. SZTUKA WĘGLARSKA. Ta robota widzi mi się bardzo nie potrzebną, y w nie wielu lasach bywa przed się wzięta. Dlaczegoż by nie miano kilka dni dłuzey czekać poki stos sam przez się zupełnie nie ostygnie?
Lecz do rostropnosci należy, z iedney tylko strony wybierać węgiel, gdy się piec otwiera; łatwoby albowiem było tym sposobem poprzestać pracy, gdyby się ogień pokazał, i piec mogłby być przykryty znowu ziemią, dla niedopuszczenia zupełnego w
Skrót tekstu: DuhMałSpos
Strona: 31
Tytuł:
Sposób robienia węglów czyli sztuka węglarska
Autor:
Henri-Louis Duhamel Du Monceau
Tłumacz:
Jacek Małachowski
Drukarnia:
Michał Gröll
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1769
Data wydania (nie wcześniej niż):
1769
Data wydania (nie później niż):
1769
? Monarchyą świata; Data est mihi omnis potestes in coelo et in terra za cóż? za to że Humiliauit semet ipsum vsque ad mortem. Ma tedy do Korony pretensie wielkie i zasługa. Królestwo Niebieskie nieporownanie większe i potężniejsze nad wszytkie Monarchie świata/ komuż się dostanie jeśli nie zasłużonym? Paweł święty niechaj będzie świadkiem: dlaczegoż tobie Pawle święty Reposita est Corona iustitiae? dlaczego cię czeka Korona w niebie? Ze bonum certamen certaui cursum consummaui fidem seruaui. Odpowiada: zgoła dlatego żem to sobie zasłużył. Te tedy cztery Kondycje przy godności/ wielką uwagę swoje miały w Królestwach świata/ zwłaszcza tych które w sieroctwie swoim chciały zachować. AEquitatem in
? Monárchyą świátá; Data est mihi omnis potestes in coelo et in terra zá coż? zá to że Humiliauit semet ipsum vsque ad mortem. Ma tedy do Korony pretensie wielkie y zasługá. Krolestwo Niebieskie nieporownánie większe y potężnieysze nád wszytkie Monárchie świátá/ komuż się dostánie ieśli nie zásłużonym? Páweł święty niechay będźie świádkiem: dlaczegoż tobie Páwle święty Reposita est Corona iustitiae? dlaczego ćię czeka Koroná w niebie? Ze bonum certamen certaui cursum consummaui fidem seruaui. Odpowiáda: zgołá dlatego żem to sobie zásłużył. Te tedy cztery Condycye przy godnośći/ wielką vwagę swoie miáły w Krolestwách świátá/ zwłaszczá tych ktore w śieroctwie swoim chćiáły záchowáć. AEquitatem in
Skrót tekstu: MijInter
Strona: 35
Tytuł:
Interregnum albo sieroctwo apostolskie
Autor:
Jacynt Mijakowski
Drukarnia:
Paweł Konrad
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
się godzi, ani podobna. Nie masz tu za łaską bożą nic złego. Wojska coraz świeże przybywają, a drugie się nazad wracają, jako to książę bawarski, którego się tu pojutrze spodziewamy. Nieprzyjaciel wszędy przed nami ustępuje i opuszcza fortece i królestwo. Choroby za łaską bożą ustają, wojsko nad podziwienie wielkie; a dlaczegoż rzeczy tak dobrze rozpoczęte opuszczać, ile kiedy sam czas wkrótce, da P. Bóg, z chwałą i pociechą skończy tę kampanię. Wierzę, że tam ich siła pisze i pisało, żebym nazad powracał; ale to są ci, którzy tego życzą i życzyli nie dla mnie, ale dla siebie. Ja zdrowie
się godzi, ani podobna. Nie masz tu za łaską bożą nic złego. Wojska coraz świeże przybywają, a drugie się nazad wracają, jako to książę bawarski, którego się tu pojutrze spodziewamy. Nieprzyjaciel wszędy przed nami ustępuje i opuszcza fortece i królestwo. Choroby za łaską bożą ustają, wojsko nad podziwienie wielkie; a dlaczegoż rzeczy tak dobrze rozpoczęte opuszczać, ile kiedy sam czas wkrótce, da P. Bóg, z chwałą i pociechą skończy tę kampanię. Wierzę, że tam ich siła pisze i pisało, żebym nazad powracał; ale to są ci, którzy tego życzą i życzyli nie dla mnie, ale dla siebie. Ja zdrowie
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 570
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
