nie ugaśnie; A jeśli kiedy ognie skryte ucichają, Ustawiczne wzdychania znowu je wskreszają. Tityrus Wieczorna gwiazdo, jasnej nocy napiękniejsza Ozdobo, cnej Wenery świeco naśliczniejsza! Ciemniejszaś ty księżyca, a ile ciemniejsza, Tyle nad insze gwiazdy niebieskie jaśniejsza! Bądź łaskawa, a teraz, gdy do miłej mojej Idę na taniec, dożycz mi światłości swojej Miasto księżyca, który dopiero za wczorem Nowo nastał i z pierwszym zapadnie wieczorem. Nie kraść, nie zbijać idę, ale gdzie prowadzi Miłość. Gdzie cię miłują, miłować nie wadzi. Dametas Alfeu, bystra rzeko, ty z przykrego brzegu W morze wpadasz, a swego nie utracasz biegu, Idąc do
nie ugaśnie; A jeśli kiedy ognie skryte ucichają, Ustawiczne wzdychania znowu je wskreszają. Tityrus Wieczorna gwiazdo, jasnej nocy napiękniejsza Ozdobo, cnej Wenery świeco naśliczniejsza! Ciemniejszaś ty księżyca, a ile ciemniejsza, Tyle nad insze gwiazdy niebieskie jaśniejsza! Bądź łaskawa, a teraz, gdy do miłej mojej Idę na taniec, dożycz mi światłości swojej Miasto księżyca, który dopiero za wczorem Nowo nastał i z pierwszym zapadnie wieczorem. Nie kraść, nie zbijać idę, ale gdzie prowadzi Miłość. Gdzie cię miłują, miłować nie wadzi. Dametas Alfeu, bystra rzeko, ty z przykrego brzegu W morze wpadasz, a swego nie utracasz biegu, Idąc do
Skrót tekstu: SzymSiel
Strona: 43
Tytuł:
Sielanki
Autor:
Szymon Szymonowic
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Sielanki i pozostałe wiersze polskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1964
