ich nie ekspendują na żadne publiczne Ojczyźnie usługi, zaczym obligowani są trzymać Szlachecką młódź i edukować ich kosztem swoim, ale dotąd tego nie masz żadnej egzekucyj.
Po śmierci Opatów Biskupi w ich Diecezyj powinni zwierzchność mieć nad Klasztorami, a Intrata Klasztorowi iść ma, Konstytucja 1588. Teraz zwykli Biskupi naznaczać Administratorów Opactw. którzy Intratę dochować powinni przyszłemu Opatowi. Roku 1607. też same Konstytucje reasumowane o Elekcjach Opatów. Dwóch Opactw jedna Osoba trzymać nie może Roku 1607. taż sama Konstytucja nakazuje, że Biskup żaden nie może być Opatem. Ale dotąd już z wielą Biskupami dyspensowała Rzeczyposp: na Sejmachm jako Roku 1633. Zadzikowi Biskupowi Chełmińskiemu pozwolone Probostwo
ich nie expendują na żadne publiczne Oyczyźnie usługi, zaczym obligowani są trzymać Szlachecką młódź i edukować ich kosztem swoim, ale dotąd tego nie masz żadney exekucyi.
Po śmierći Opatów Biskupi w ich Dyecezyi powinni zwierzchność mieć nad Klasztorami, á Intrata Klasztorowi iść ma, Konstytucya 1588. Teraz zwykli Biskupi naznaczać Administratorów Opactw. którzy Intratę dochować powinni przyszłemu Opatowi. Roku 1607. też same Konstytucye reassumowane o Elekcyach Opatów. Dwóch Opactw jedna Osoba trzymać nie może Roku 1607. taż sama Konstytucya nakazuje, że Biskup żaden nie może być Opatem. Ale dotąd już z wielą Biskupami dyspensowała Rzeczyposp: na Seymachm jako Roku 1633. Zadzikowi Biskupowi Chełmińskiemu pozwolone Probostwo
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 192
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
był rzekł, że ta godność potka Nieszczęśliwego matki swej wyrodka,
Żeby szedziwe opuściwszy głowy, Na młodego dać afektu narowy Sprawę tak trudną boginie owe trzy Miały. A wiedząc, że kto tu opieprzy, Kto nasmaruje, ten pojedzie sporzej, Każda swych skarbów szkatułę otworzy. Najpierwej Juno złotym berłem błyśnie, Które mu ślubi dochować umyślnie; Królewskie przy tym obieca korony, Jeśli ten owoc przysądzi Pomony. Pallas mądrości klejnoty mu drogiej, Którą nie ludzi, ale zrówna bogi, Jeśli uprzejmie, czego sobie życzy, Pierwszą w regiestrze gładkości policzy. Lecz gdy się Wenus do naga rozbierze, Ani korona, ani mądrość bierze: Przyrzekszy żonę podobną
był rzekł, że ta godność potka Nieszczęśliwego matki swej wyrodka,
Żeby szedziwe opuściwszy głowy, Na młodego dać afektu narowy Sprawę tak trudną boginie owe trzy Miały. A wiedząc, że kto tu opieprzy, Kto nasmaruje, ten pojedzie sporzej, Każda swych skarbów szkatułę otworzy. Najpierwej Juno złotym berłem błyśnie, Które mu ślubi dochować umyślnie; Królewskie przy tym obieca korony, Jeśli ten owoc przysądzi Pomony. Pallas mądrości klejnoty mu drogiej, Którą nie ludzi, ale zrówna bogi, Jeśli uprzejmie, czego sobie życzy, Pierwszą w regiestrze gładkości policzy. Lecz gdy się Wenus do naga rozbierze, Ani korona, ani mądrość bierze: Przyrzekszy żonę podobną
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 277
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
się ochrzciło.
Każdy błazen swoim strojem.
Robota nikomu nie sromota.
Lekarstwa nie zawsze pomogą.
Nie trzeba węża w zanadrzu chować.
Nie spodziewałem się tego, jest słowo człeka głupiego.
Nie przykładami, ale stawami sądzić się trzeba.
Mądrość ma twarde łoże.
Gotowe zdrowie, kto chorbę powie.
Lacniej dostać niż dochować.
I ochotnego pobudzić nie szkodzi.
Nie wszscy święci bywają, Co do Kościoła chadzają.
Nie wszystkim jedno przystoi.
Nie wszytko jednej głowie umieć dano, Drugim tez nieco zostawić kazano. Jeden wtym drugi w owym przodkuje.
Dobre imię, wiara i oko żartu nie cierpią.
Psi głos nie pójdzie do niebios.
Co
śię ochrzćiło.
Każdy błazen swojim strojem.
Robota nikomu nie sromota.
Lekarstwa nie zawsze pomogą.
Nie trzeba węża w zanadrzu chować.
Nie spodziewałem śię tego, jest słowo człeka głupiego.
Nie przykładami, ale stawami sądzić śię trzeba.
Mądrość ma twarde łoże.
Gotowe zdrowie, kto chorbę powie.
Lacniey dostać niż dochować.
Y ochotnego pobudzić nie szkodźi.
Nie wszscy święci bywają, Co do Kośćioła chadzają.
Nie wszystkim jedno przystoji.
Nie wszytko jedney głowie umieć dano, Drugim tez nieco zostawić kazano. Jeden wtym drugi w owym przodkuje.
Dobre imie, wiara y oko żartu nie cierpią.
Pśi głos nie poydźie do niebios.
Co
Skrót tekstu: FlorTriling
Strona: 110
Tytuł:
Flores Trilingues
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Johannes Zacharias Stollius
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1702
sam ją oppugnavit, i od niej odstąpił. Toć z odstępcami od BOGA nieprzystoi przystępować ad Societatem Armorum Ale Monarchowie wtym nie skrupulizują, choć by powinni. Na nieprzyjaciół Niewiernych, Sukursu także u Niewiernej szukać Nacyj, nie broni tenże Becanus z innemi Autorami,
Należy jednak Juramentu dobrowolnego, zachodzącego w Aliansach i Paktach dochować. Czego że Władysław Jagiellończyk Król Polski i Węgierski około Roku 1444 nie obserwował lecz złamal Jurament z Amuratem Cesarzem, 30 tysięcy stracił Chrześcijańskiego Wojska, i sam z Julianem Kardynałem zginął. Ottokar Król Czeski za takież Wiarołomstwo z Rudolfem Haszpurgskim cale z niesiony i z wyciężony. Słusznie tedy perswaduje Z. Augustyn do Bonifacjusza pisząc
sam ią oppugnavit, y od niey odstąpił. Toć z odstępcami od BOGA nieprzystoi przystępować ad Societatem Armorum Ale Monarchowie wtym nie skrupulizuią, choć by powinni. Na nieprzyiacioł Niewiernych, Sukursu także u Niewierney szukać Nacyi, nie broni tenże Becanus z innemi Autorami,
Należy iednak Iuramentu dobrowolnego, zachodzącego w Alliansach y Paktach dochować. Czego że Władysław Iagiellończyk Krol Polski y Węgierski około Roku 1444 nie obserwował lecz złamal Iurament z Amuratem Cesarzem, 30 tysięcy stracił Chrześciańskiego Woyska, y sam z Iulianem Kardynałem zginął. Ottokar Krol Czeski za takież Wiarołomstwo z Rudolfem Haszpurgskim cale z niesiony y z wyciężony. Słusznie tedy perswaduie S. Augustyn do Bonifacyuszá pisząc
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 403
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
w tymże Morzu utonoł.
52. KONSTANTYN XI DUCAS sprawiedliwy, Bogobojny, ale chciwy pieniędzy zbieracz; któremi się zbogacić tylko myślił, zapomniawszy bronic Imperium od Turków, aż pod Konstantynopol zbliżających się. Nastąpiło ziemi trzęsienie z ruiną Cyzyku.
53. EUDOKsIA Zona jego, dwom Synom Minorennibus przysięgą obowiązana, przez Męża Imperium dochować, Romana Diogenesa Mężem i Cesarzem uczyniła. Ten Eudoksyę od rządów oddaliwszy, sam był Monarchą, zrazu Turków zwycięskim, potym zwyciężonym; i wziętym od AKsAN Sułtana, tandem wypuszczonym, ale sperswazyj Eudoksyj wyłopieniem Oczu przywitany od Michała Syna Duki na Cesarstwo promowowanego, od niej i od Carogródczanów.
54. MICHAEL Parapinacius, niby
w tymże Morzu utonoł.
52. KONSTANTYN XI DUCAS sprawiedliwy, Bogoboyny, ale chciwy pieniędzy zbieracz; ktoremi się zbogacić tylko myślił, zapomniawszy bronic Imperium od Turkow, aż pod Konstantynopol zbliżaiących się. Nastąpiło ziemi trzęsienie z ruiną Cyzyku.
53. EUDOXIA Zona iego, dwom Synom Minorennibus przysięgą obowiązana, przez Męża Imperium dochować, Romana Diogenesa Mężem y Cesarzem uczyniła. Ten Eudoxyę od rządow oddaliwsży, sam był Monarchą, zrazu Turkow zwycięskim, potym zwyciężonym; y wziętym od AXAN Sułtana, tandem wypuszczonym, ale zperswázyi Eudoxyi wyłopieniem Oczu przywitany od Michała Syna Duki na Cesarstwo promowowanego, od niey y od Carogrodczanow.
54. MICHAEL Parapinacius, niby
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 479
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
czyni inszym nagrodzić. Teraz wyznaje, ze mu grzywien 10 już zapiszuje i z nich się virzekąm, a drugą dziesięć jeszcze na się zostawuje, będzieli mi się od niego wysługa i vszanowanie działo, i tym go daruję, gdyżem wielki zebrak, i siostrą i prosimy, abychmy się przy niem zachować i dochować mogły śmierci. O tym też bydelku teraz wspomniałam, żeby o tem pan i prawo wiedziało, bo jeszcze w młodych leciech, żeby był gospodarzem dobrem, na co się i poręczył, co słysząc Tomasz wnęk Bacczino wyznanie dał gros prawu świadomi, hona też gros swój. (p. 332)
462. Przedanie
czyni inszym nagrodzić. Teraz wyznaie, ze mu grziwien 10 iusz zapiszuie y z nich sie virzekąm, a drugą dziesiec iescze na się zostawuie, będzieli mi się od niego wysługa y vszanowanie działo, y tym go daruię, gdyzem wielki zebrak, y siostrą ÿ prosimy, abychmy się przy niem zachowac y dochowac mogły smierci. O tym tesz bydelku teraz wspomniałam, zeby o tem pąn y prawo wiedziało, bo iesce w młodych leciech, zeby był gospodarzem dobrem, na czo sie y poręczył, czo słysząc Tomasz wnęk Bacczino wyznanie dał gros prawu swiadomi, hona tesz gros swoy. (p. 332)
462. Przedanie
Skrót tekstu: KsKomUl
Strona: 55
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Komborska Wola
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Komborska Wola
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1604 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1604
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
służył kilka lat i ja tu bardziej dlatego przyjachał mniemając, że pana mego zastanę, a nazad się nie wrócę i tak proszę miłosierdzia WKM, abym się mógł mieścić w polskim wojsku". Król mu odpowiedział: „Trzeba, żebyś się wrócił z relacyją i dam ci konwój, bo i nieprzyjacielowi trzeba dochować wiary". Wołoszyn odpowiada: „Jak wola WKMci". Król pyta: „Jakim cię tu sposobem wyprawiono? Czy ty na dworze wezyrskim zostajesz, czyli się jakim sposobem bawisz?". Wołoszyn odpowiada: „Ja pod karałasów chorągwią służę (karałasi zaś są ci, którzy za pieniądze służą, jak u
służył kilka lat i ja tu bardziej dlatego przyjachał mniemając, że pana mego zastanę, a nazad się nie wrócę i tak proszę miłosierdzia WKM, abym się mógł mieścić w polskim wojsku". Król mu odpowiedział: „Trzeba, żebyś się wrócił z relacyją i dam ci konwój, bo i nieprzyjacielowi trzeba dochować wiary". Wołoszyn odpowiada: „Jak wola WKMci". Król pyta: „Jakim cię tu sposobem wyprawiono? Czy ty na dworze wezyrskim zostajesz, czyli się jakim sposobem bawisz?". Wołoszyn odpowiada: „Ja pod karałasów chorągwią służę (karałasi zaś są ci, którzy za pieniądze służą, jak u
Skrót tekstu: DyakDiar
Strona: 52
Tytuł:
Diariusz wiedeńskiej okazji
Autor:
Mikołaj Dyakowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki, relacje
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1717 a 1720
Data wydania (nie wcześniej niż):
1717
Data wydania (nie później niż):
1720
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef A. Kosiński, Józef Długosz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Ministerstwo Obrony Narodowej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1983
z ojczymem waszym na roli, więc moje lata nie długo mi każą służyć wielkiemu gospodarstwu i waruję sobie, jeżeliby mi przyszło dziatki rozporządziwszy rolą i z mężem swoim puścić, więc miłe dziatki oddawszy wam waszę sumę zło. 86, mnie ustąpić, abym się na tym miejscu za łaską P. Boga Wszechmogącego mogła śmierci dochować, nie poniewierając się po cudzych kątach, a zas po śmierci mojej, byle wam P. Bóg dał zdrowie dobre, więc ich oddać w ręce Michałowi Ficowi, ojczymowi waszemu, też piniądze zło. 86, i brać się, jako do swego własnego obyscia bez wszelkiej trudności, ani przeszkody innych dzieci moich,
z oyczymęm waszym na roli, więc moie lata nie długo mi każą słuzyc wielkięmu gospodarstwu y waruię sobie, iezeliby mi przyszło dziatki rozporządziwszy rolą y z mężem swoim puscic, więc miłe dziatki oddawszy wąm waszę summę zło. 86, mnie ustąpic, abym się na tym mieyscu za łaską P. Boga Wszechmogącego mogła smierci dochowac, nie poniewieraiąc się po cudzych kątach, a zas po smierci moiey, byle wąm P. Bog dał zdrowie dobre, więc ich oddac w ręce Michałowi Ficowi, oyczymowi waszęmu, tesz piniądze zło. 86, y brac się, iako do swego własnego obyscia bez wszelkiey trudnosci, ani przeszkody innych dzieci moich,
Skrót tekstu: KsJasUl_3
Strona: 444
Tytuł:
Księga gromadzka wsi Wola Jasienicka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wola Jasienicka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1720 a 1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1720
Data wydania (nie później niż):
1754
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. Ludu swego odkupicielowi. Rozgniewany Heród/ bije dziatki/ Próżno płaczą utrapione matki. Nie sprawił nic jednak król złośliwy/ Pobił dziatki/ JEZUS został żywy: Bowiem przez sen Anioł Józefowi Kazał z PANNA wskok ku Egiptowi/ By uchodził dekretu srogiego/ Tamże JEZUS czekał śmierci jego. Wiec posłuszny starzec Bogu swemu/ Chcąc dochować zbawieniu ludzkiemu Mesjasza: idzie z nim w te strony/ Kędy żaden nie był mu znajomy. Anielskie Symfonia Trzydziesta piąta.
KAzałci mi ktoś/ powiedżawszy coś: A ja mniemał ze to z nioba jest Anielski głos: Do Betleem bież/ Drogę dobrze wiesz A tam w stajni dzieciąteczko maluchne najdziesz. Pastuszek się zląkł
. Ludu swego odkupićielowi. Rozgniewány Herod/ bije dźiatki/ Prozno płácżą vtrapione mátki. Nie spráwił nic iednák krol złośliwy/ Pobił dźiatki/ IEZVS został żywy: Bowiem przez sen Anioł Iozephowi Kazał z PANNA wskok ku Egiptowi/ By uchodźił dekretu srogiego/ Támże IEZVS cżekał śmierći iego. Wiec posłuszny stárzec Bogu swemu/ Chcąc dochowáć zbáwieniu ludzkiemu Messyaszá: idźie z nim w te strony/ Kedy żáden nie był mu znáiomy. Anyelskie Symphonia Trzydźiesta piąta.
KAzałći mi ktoś/ powiedźawszy coś: A ia mniemał ze to z niobá iest Anielski głos: Do Bethleem bież/ Drogę dobrze wiesz A tám w stáyni dźiećiątecżko maluchne naydźiesz. Pástuszek sie zląkł
Skrót tekstu: ŻabSymf
Strona: F2
Tytuł:
Symfonie anielskie
Autor:
Jan Żabczyc
Drukarnia:
Marcin Filipowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1631
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1631
12.
3162. (492) 4. Byla skarga na Stanisława Moska, żeby nie dobrze sprawował ojczyste dobra chłopcowi Matuszowemu, który przy nim mieszka, dla tegoż Stanisław Mosko zaręczył się dwiema sąmsiadami, to jest: Janem Gąskiem i Grzegorzem Zabą, iż temuż chłopcu Matuszowemu ma wszystkiej czesci jego według inwendarza wcale dochować i oddać.
3163. (493) 5. Była skarga od zięciów Symona Machaja, to jest lęndrzeja Kaczorka, Jakuba Kaczorka, ze ich kłopocze z strony tej roli, dla tegoż prawo kupno tej rolej tym Kaczorkom obiema potwierdziło, aby ją dzierzeli w pokoju, ażeby ich zaniechął ociec ich, to jest
12.
3162. (492) 4. Byla skarga na Stanisława Moska, zeby nie dobrze sprawował oyczyste dobra chłopcowi Mathuszowemu, ktorÿ przy nim mieszka, dla tegosz Stanisław Mosko zaręczył się dwiema sąmsiadami, to iest: Ianem Gąskiem y Grzegorzem Zabą, isz temusz chłopcu Mathuszowemu ma wszystkiey czesci iego według invendarza wcale dochować y oddac.
3163. (493) 5. Była skarga od zięciow Symona Machaia, to iest lęndrzeia Kaczorka, Iakuba Kaczorka, ze ich kłopocze z strony tey roli, dla tegosz prawo kupno tey roleÿ tÿm Kaczorkom obiema potwierdziło, aby ią dzierzeli w pokoiu, azeby ich zaniechął ociec ich, to iest
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 333
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
