było tak nie osierociało bez żadnego consilium in miserabili státu zostawione. Jać ex parte przypisuję nie doli mojej, iż nie umiałem moderari contradictionis spiritus, aby były tej nie wszczynały burzy. Ale propter quem tempestas haec? tak szkodliwa fortnie Województwa naszego, ipse viderit. Boć kiedy temu boni ordinis Sejmikowi nie pozwolemy szczęśliwego dokonania, czegoż się w Województwach spodziewać? tylko piekła gdy nullus ordo będzie, sed sempiternus horror. Więc Mości- Panowie praestáret motos componere fluctus, aby po tej burzy pogodniejsza obradom publicznym zajaśniała chwila.
Votum 1. wnoszące nową ilacją. J. W. M. Panowie i Bracia. Ponieważ podane medium ad melius esse
było ták nie ośieroćiało bez żádnego consilium in miserabili státu zostáwione. Jáć ex parte przypisuję nie doli mojey, iż nie umiáłem moderari contradictionis spiritus, áby były tey nie wszczynały burzy. Ale propter quem tempestas haec? ták szkodliwa fortnie Wojewodztwá nászego, ipse viderit. Boć kiedy temu boni ordinis Seymikowi nie pozwolemy szczęśliwego dokonánia, czegoż śię w Wojewodztwách spodźiewáć? tylko piekła gdy nullus ordo będźie, sed sempiternus horror. Więc Mośći- Pánowie praestáret motos componere fluctus, áby po tey burzy pogodnieysza obradom publicznym zájáśniała chwila.
Votum 1. wnoszące nową illacyą. J. W. M. Pánowie y Bráćia. Ponieważ podane medium ad melius esse
Skrót tekstu: BystrzPol
Strona: N5
Tytuł:
Polak sensat
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Drukarnia:
Drukarnia Akademicka Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1733
Data wydania (nie wcześniej niż):
1733
Data wydania (nie później niż):
1733
., zadzierżeć przy sobie osobę tę, do której przykłonić-eś niejako raczył umysł i serce swoje królewskie; ale to dobre nie jest, bo jedno te rzeczy są dobre, które są uczciwe Małżeństwo samo przez się uczciwe jest, ale tylko to, które od Pana Boga, a nie od lubości ciała początek, śrzodek i dokonanie bierze; bo jeśli inaksze jest, jeśli się od upodobania zaczęło, na lubości się cielesnej funduje, miłością ciała, a nie miłością cnót stoi, świątością nie jest, ale grzechem, a grzechem takim, jakiego Pan Bóg bez srogiej kaźni Dawidowi miłośnikowi swemu przejrzeć nie chciał. Dobre jest najaśniejszy a M. królu (
., zadzierżeć przy sobie osobę tę, do której przykłonić-eś niejako raczył umysł i serce swoje królewskie; ale to dobre nie jest, bo jedno te rzeczy są dobre, które są uczciwe Małżeństwo samo przez się uczciwe jest, ale tylko to, które od Pana Boga, a nie od lubości ciała początek, śrzodek i dokonanie bierze; bo jeśli inaksze jest, jeśli się od upodobania zaczęło, na lubości się cielesnej funduje, miłością ciała, a nie miłością cnót stoi, świątością nie jest, ale grzechem, a grzechem takim, jakiego Pan Bóg bez srogiej kaźni Dawidowi miłośnikowi swemu przejrzeć nie chciał. Dobre jest najaśniejszy a M. królu (
Skrót tekstu: GórnDzieje
Strona: 158
Tytuł:
Dzieje w Koronie Polskiej
Autor:
Łukasz Górnicki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1637
Data wydania (nie wcześniej niż):
1637
Data wydania (nie później niż):
1637
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła wszystkie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Piotr Chmielowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Salomon Lewental
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1886
oznaczyć? Kto śmiertelnym rozumem może to obaczyć? Oto nienasycony naród hańby twojej/ Napastwił się/ i ustał; już okrutnej swojej/ Nie może dalej chęci rozwodzić i siły/ A tobie snadź początku/ Zbawicielu miły/ Jeszcze od tych dób nie masz: opodal świtanie/ A nie tam jeszcze twój kres/ i twe dokonanie. Oto przeklętą radę morduje sen mocny/ Rozchodzi się/ chcąc jeszcze zażyć chwile nocnej. A ciebie czujnej straży/ katom nieospałym W moc i opiekę daje. Już zapamiętałym Boga i poczciwości/ dostał się Pan w ręce, Już/ ani miłosierdzia/ ani folgi męce Żadnej; niestetyż/ nie masz: stargnąwszy go
oznáczyć? Kto śmiertelnym rozumem może to obáczyć? Oto nienásycony narod háńby twoiey/ Nápastwił się/ y vstał; iuż okrutney swoiey/ Nie może dáley chęći rozwodźić y śiły/ A tobie snadź początku/ Zbáwićielu miły/ Ieszcze od tych dob nie mász: opodal świtánie/ A nie tám ieszcze twoy kres/ y twe dokonánie. Oto przeklętą rádę morduie sen mocny/ Roschodźi się/ chcąc ieszcze záżyć chwile nocney. A ćiebie czuyney straży/ kátom nieospáłym W moc i opiekę dáie. Iuż zápámiętáłym Bogá y poczćiwości/ dostał się Pan w ręce, Iuż/ áni miłośierdźia/ áni folgi męce Zadney; niestetysz/ nie mász: stárgnąwszy go
Skrót tekstu: RożAPam
Strona: 30.
Tytuł:
Pamiątka krwawej ofiary Pana Zbawiciela Naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Abraham Rożniatowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
dokonanie Arystokratesa Misseńskiego podkało/ który w gorączce haniebne boleści cierpiąc/ a nogi w żymnej wodzie trzymając/ sam na się wywoływał/ że to za niecnoty swe cierpiał. Owa przypatrując się Kaligulom/ Neronom/ Domitianom/ i wszytkim inszym złym ludziom/ tak dawnego jako i naszego wieku/ najdziem ich nędzny żywot/ i nędzne dokonanie. A zaś przypatrując się Oktawiuszowi/ Titusowi/ Trajanowi/ Antoninowi/ skromniejszym Cesasarzom/ i inszym dobrym ludziom/ tak starego jako i naszego wiku/ szczęśliwy ich wiek/ i dokończenie także szczęśliw[...] najdziemy. Jest u Plutarcha książka nie wielka/ w której dowodzi: Iż sama tylko złość nieszczęśliwy żywot uczynić może/ pomocników ani
dokonánie Aristokrátesá Misseńskiego podkáło/ ktory w gorączce hániebne boleśći ćierpiąc/ á nogi w żimney wodźie trzymáiąc/ sam ná się wywoływał/ że to zá niecnoty swe ćierpiał. Owa przypátruiąc się Káligulom/ Neronom/ Domitianom/ y wszytkim inszym złym ludźiom/ ták dawnego iáko y nászego wieku/ naydźiem ich nędzny żywot/ y nędzne dokonánie. A záś przypatruiąc się Oktáwiuszowi/ Titusowi/ Tráiánowi/ Antoninowi/ skromnieyszym Cesásarzom/ y inszym dobrym ludźiom/ ták stárego iáko y nászego wiku/ sczęśliwy ich wiek/ y dokończenie tákże sczęśliw[...] naydźiemy. Iest v Plutárchá kśiążká nie wielka/ w ktorey dowodźi: Iż sáma tylko złość niesczęśliwy żywot vczynić może/ pomocnikow áni
Skrót tekstu: StarPopr
Strona: 18
Tytuł:
Poprawa niektórych obyczajów polskich potocznych
Autor:
Szymon Starowolski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1625
Data wydania (nie wcześniej niż):
1625
Data wydania (nie później niż):
1625
ale wnetże z-tęsknice abo oziębłości poniechywam: sieła dobrego wiem/ ale mało czynię: siełai innym dobrego radą i nauką przekładam/ ale tego nie wiele moim przykładem wyrażam. Owo zgoła umiejętności o dobrym jest we mnie niemało/ ale chęci gorącej do wykonania barzo mało/ a jeszcze mniej statku i trwałości w-dokonaniu tego/ co się dobrze porospoczynało. Drogi doskonałości Chrześć:
5. Tego wszytkiego niestatku/ i niedbalstwa mego spowiedam się przed tobą/ o wieczna a wszytko wiedząca prawdo mój Jezu: wstydżąc się tego i żałując za to/ całą zupełnością serca mego odpuszczenia prosząc/ poprawę skuteczną stanowiąc/ i żaraz odtąd zaczynając/ a pomocy
ále wnetże z-tęsknice ábo oźiębłośći poniechywam: śiełá dobrego wiem/ ále máło czynię: śiełái innym dobrego rádą i náuką przekłádam/ ále tego nie wiele moim przykładem wyrażam. Owo zgołá vmieietnośći o dobrym iest we mnie niemáło/ ále chęći gorącey do wykonánia bárzo máło/ á ieszcze mniey státku i trwáłośći w-dokonániu tego/ co się dobrze porospoczynáło. Drogi doskonáłośći Chrżeść:
5. Tego wszytkiego niestátku/ i niedbálstwá me^o^ spowiedam się przed tobą/ o wieczna á wszytko wiedząca prawdo moy Iezu: wstydźąc się tego i żáłuiąc zá to/ cáłą zupełnośćią sercá mego odpuszczenia prosząc/ popráwę skuteczną stánowiąc/ i żáraz odtąd záczynáiąc/ á pomocy
Skrót tekstu: DrużbDroga
Strona: 222
Tytuł:
Droga doskonałości chrześcijańskiej
Autor:
Kasper Drużbicki
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
