: Co tej doległości Twej przyczyną: abo cię po głuchym tym lesie Ludziom rzadko bywałym/ zabłąd ślepy niesie: Żebym słysząc nie tylko spół się użalili/ Ale bymci w czym możem radzi usłużyli. Mała się wam (odpowie) korzyść stąd zawiąże/ O namilsi Pasterze/ co mojej tej ciąże/ I troski dolegliwej własną jest przyczyną: Acz to widżę: czym ludzie sami tylko słyną Przed wszytkiemi zwierzęty: zejście są z pojrzenia Obyczajni i ludzcy/ którzy bez wątpienia Od śmierci mię zbawili/ i do tąd żyć dali/ Nawet mi tę ochotę znaczną pokazali/ Zaczym dość wam uczynię/ że ktom jest/ i zemną Co się
: Co tey doległości Twey przyczyną: ábo cię po głuchym tym lesie Ludziom rzadko bywáłym/ zábłąd ślepy niesie: Zebym słysząc nie tylko społ się vżalili/ Ale bymci w czym możem rádzi vsłużyli. Máła się wam (odpowie) korzyść ztąd záwiąże/ O namilśi Pásterze/ co moiey tey ciąże/ Y troski doleglywey własną iest przyczyną: Acz to widżę: czym ludzie sámi tylko słyną Przed wszytkiemi zwierzęty: zeście są z poyrzenia Obyczáyni y ludzcy/ ktorzy bez wątpienia Od śmierci mię zbáwili/ y do tąd żyć dáli/ Náwet mi tę ochotę znáczną pokazáli/ Záczym dość wąm vczynię/ że ktom iest/ y zemną Co się
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 59
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
dziedziczy, Tu niepomyślny Hymeneusz stawa, Tu Syn wyrodek, jest Krzyż Rodziciela, Tu zła nadzieja, tu Krzyż jest zła sława, Tu Krzyż miłości smutku też udziela, Tu Rolnikowi uchybiła rola, Z rozbitej Nawy żeglarz dyle zbiera, Tu żołnierz postrzał ukazuje z pola, Tu Hetmanowi bitwa szyki ściera, Królom Królestwo Krzyżem dolegliwym, Łakomstwo złota, Krzyżem jest też Panom, Otworzyć skrzynie z trwogą bywa chciwym, Król zły na Tronie, nie dowierza stanom, Czemże na wierzchu stawiają Korony, Krzyż u Monarchów: jakoby na celu?
Czemuż w Monecie z którey-kolwiek strony, Krzyż stemplowany? chcą to wiedzieć wielu, Z największych Królestw,
dziedziczy, Tu niepomyślny Hymeneusz stáwa, Tu Syn wyrodek, iest Krzyż Rodziciela, Tu zła nádzieja, tu Krzyż iest zła słáwa, Tu Krzyż miłości smutku też udziela, Tu Rolnikowi uchybiła rola, Z rozbitey Nawy żeglarz dyle zbiera, Tu żołniérz postrzał ukazuie z pola, Tu Hetmanowi bitwa szyki ściera, Krolom Krolestwo Krzyżem dolegliwym, Łakomstwo złota, Krzyżem iest też Panom, Otworzyć skrzynie z trwogą bywa chćiwym, Krol zły ná Tronie, nie dowierza stanom, Czemże ná wierzchu stawiaią Korony, Krzyż u Monarchow: iakoby ná celu?
Czemuż w Monecie z ktorey-kolwiek strony, Krzyż stemplowány? chcą to wiedzieć wielu, Z náywiększych Krolestw,
Skrót tekstu: DrużZbiór
Strona: 175
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Elżbieta Drużbacka
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pieśni, poematy epickie, satyry, żywoty świętych
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1752
Data wydania (nie później niż):
1752
