Żałośna postać Korony Polskiej, wojennemi rozterkami utrapionej, z utracenia synów bohatyrskich, a osobliwie świętej pamięci jaśnie oświeconego i wielmożnego Pana, Jego Mści Pana Aleksandra na Koniecpolu Koniecpolskiego, wojewody sendomierskiego, państwa rzymskiego książęcia. Pereasławskiego, korsuńskiego, kaniowskiego, dolińskiego etc. starosty. Rymem słowieńskim przez księdza Walentego Odymalskiego, komendarza na ten czas secemińskiego wyrażona. W Krakowie, u wdowy i dziedz. Fr. Cezarego.
Jaśnie oświeconemu i wielmożnemu Panu, Jego Mości Panu Stanisławowi na Koniecpolu Koniecpolskiemu, wojewodzicowi sendomierskiemu, państwa rzymskiego książęciu, staroście dolińskiemu, swemu wielce miłościwemu panu i dobrodziejowi
Żałośna postać Korony Polskiej, wojennemi rosterkami utrapionej, z utracenia synów bohatyrskich, a osobliwie świętej pamięci jaśnie oświeconego i wielmożnego Pana, Jego Mści Pana Alexandra na Koniecpolu Koniecpolskiego, wojewody sendomierskiego, państwa rzymskiego xiążęcia. Pereasławskiego, korsuńskiego, kaniowskiego, dolińskiego etc. starosty. Rymem słowieńskim przez xiędza Walentego Odymalskiego, komendarza na ten czas secemińskiego wyrażona. W Krakowie, u wdowy i dziedz. Fr. Cezarego.
Jaśnie oświeconemu i wielmożnemu Panu, Jego Mości Panu Stanisławowi na Koniecpolu Koniecpolskiemu, wojewodzicowi sendomierskiemu, państwa rzymskiego xiążęciu, staroście dolińskiemu, swemu wielce miłościwemu panu i dobrodziejowi
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 316
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
. Pereasławskiego, korsuńskiego, kaniowskiego, dolińskiego etc. starosty. Rymem słowieńskim przez księdza Walentego Odymalskiego, komendarza na ten czas secemińskiego wyrażona. W Krakowie, u wdowy i dziedz. Fr. Cezarego.
Jaśnie oświeconemu i wielmożnemu Panu, Jego Mości Panu Stanisławowi na Koniecpolu Koniecpolskiemu, wojewodzicowi sendomierskiemu, państwa rzymskiego książęciu, staroście dolińskiemu, swemu wielce miłościwemu panu i dobrodziejowi; autor przy błogosławieństwie boskiem zdrowia dobrego i wszelkiej szczęśliwości uprzejmie winszuje.
Gwałtowne bezprawie i nieznośną krzywdę musiałyby ponosić cnoty święte, jaśnie oświecone książę wielmożny, a mnie wielce mościwy panie i dobrodzieju, gdyby śmierć gruba i niedyskretna, ludzi zacnością ich wsławionych i ozdobionych w niepamięci wiecznej u
. Pereasławskiego, korsuńskiego, kaniowskiego, dolińskiego etc. starosty. Rymem słowieńskim przez xiędza Walentego Odymalskiego, komendarza na ten czas secemińskiego wyrażona. W Krakowie, u wdowy i dziedz. Fr. Cezarego.
Jaśnie oświeconemu i wielmożnemu Panu, Jego Mości Panu Stanisławowi na Koniecpolu Koniecpolskiemu, wojewodzicowi sendomierskiemu, państwa rzymskiego xiążęciu, staroście dolińskiemu, swemu wielce miłościwemu panu i dobrodziejowi; autor przy błogosławieństwie boskiem zdrowia dobrego i wszelkiej szczęśliwości uprzejmie winszuje.
Gwałtowne bezprawie i nieznośną krzywdę musiałyby ponosić cnoty święte, jaśnie oświecone xiążę wielmożny, a mnie wielce mościwy panie i dobrodzieju, gdyby śmierć gruba i niedyskretna, ludzi zacnością ich wsławionych i ozdobionych w niepamięci wiecznej u
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 316
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
jednak świątobliwość i pobożne uczynki po śmierci jaśniej się wydawać, i przyjemniej okazować zwykły. Takich pobożnych cnot, i chwalebnych w koronie polskiej zasług, pełen był świętej pamięci jaśnie oświecony i wielmożny rodziciel twój kochany, Jego Mość Pan Aleksander na Koniecpolu Koniecpolski, wojewoda sendomierski, państwa rzymskiego książę, pereasławski, korsuński, kaniowski, doliński etc. starosta. Którego odważne bohatyrskie sprawy, dla całości ojczyzny podjęte prace i fatygi, wiekuistą będą słynąć sławą: po którym żałosna korona polska, wojennemi rozterkami przez wiele lat utrapiona, długo tęsknić będzie, którego mądrych kronikarzów, wymownych
krasomowców, uczonych wierszopisów pióra i języki sławić, i chwalebnie wspominać będą. Takiej albowiem
jednak świątobliwość i pobożne uczynki po śmierci jaśniej się wydawać, i przyjemniej okazować zwykły. Takich pobożnych cnot, i chwalebnych w koronie polskiej zasług, pełen był świętej pamięci jaśnie oświecony i wielmożny rodziciel twój kochany, Jego Mość Pan Alexander na Koniecpolu Koniecpolski, wojewoda sendomierski, państwa rzymskiego xiążę, pereasławski, korsuński, kaniowski, doliński etc. starosta. Którego odważne bohatyrskie sprawy, dla całości ojczyzny podięte prace i fatygi, wiekuistą będą słynąć sławą: po którym żałosna korona polska, wojennemi rosterkami przez wiele lat utrapiona, długo tęsknić będzie, którego mądrych kronikarzów, wymownych
krasomowców, uczonych wierszopisów pióra i języki sławić, i chwalebnie wspominać będą. Takiej albowiem
Skrót tekstu: OdymWŻałKoniec
Strona: 316
Tytuł:
Żałośna postać Korony Polskiej
Autor:
Walenty Odymalski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1659
Data wydania (nie wcześniej niż):
1659
Data wydania (nie później niż):
1659
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
swoim tak Szymon Oparowski, jako i synowie jego Fedor i Andrzej. I zastępują go od wszystkich stron bliszych i dalszych, aby go nikt a nikt nie turbował. Co się działo w urzędzie w domu Michała Łaboskiego sołtysa bielańskiego, przy bytności ludzi uczciwych: naprzód Michał Łaboski, Jurko Łaboski, Jacenty Łaboski, Fedor sołtys doliński, Waśko sołtys doliński, Jacko sołtys bielański, Seman przysiężnik, Warchoł Oleksiak, i innych ludzi uczciwych na ten czas będących. Fedor Oparowski. Szymon Oparowski. Andrzej Oparowski. 1125.
Pod wyższym aktem. — Wpis karty Łukasza Grabana w ten sposób: Stanęło pewne i nieodmienne postanowienie albo raczej kupno miedzy uczciwemi ludźmi,
swoim tak Szymon Oparowski, jako i synowie jego Fedor i Andrzej. I zastępują go od wszystkich stron bliszych i dalszych, aby go nikt a nikt nie turbował. Co się działo w urzędzie w domu Michała Łaboskiego sołtysa bielańskiego, przy bytności ludzi ućciwych: naprzód Michał Łaboski, Jurko Łaboski, Jacenty Łaboski, Fedor sołtys doliński, Waśko sołtys doliński, Jacko sołtys bielański, Seman przysiężnik, Warchoł Oleksiak, i innych ludzi ućciwych na ten czas będących. Fedor Oparowski. Szymon Oparowski. Andrzej Oparowski. 1125.
Pod wyższym aktem. — Wpis karty Łukasza Grabana w ten sposób: Stanęło pewne i nieodmienne postanowienie albo raczej kupno miedzy ućciwemi ludźmi,
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 337
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
, jako i synowie jego Fedor i Andrzej. I zastępują go od wszystkich stron bliszych i dalszych, aby go nikt a nikt nie turbował. Co się działo w urzędzie w domu Michała Łaboskiego sołtysa bielańskiego, przy bytności ludzi uczciwych: naprzód Michał Łaboski, Jurko Łaboski, Jacenty Łaboski, Fedor sołtys doliński, Waśko sołtys doliński, Jacko sołtys bielański, Seman przysiężnik, Warchoł Oleksiak, i innych ludzi uczciwych na ten czas będących. Fedor Oparowski. Szymon Oparowski. Andrzej Oparowski. 1125.
Pod wyższym aktem. — Wpis karty Łukasza Grabana w ten sposób: Stanęło pewne i nieodmienne postanowienie albo raczej kupno miedzy uczciwemi ludźmi, z jednej strony Łukaczem
, jako i synowie jego Fedor i Andrzej. I zastępują go od wszystkich stron bliszych i dalszych, aby go nikt a nikt nie turbował. Co się działo w urzędzie w domu Michała Łaboskiego sołtysa bielańskiego, przy bytności ludzi ućciwych: naprzód Michał Łaboski, Jurko Łaboski, Jacenty Łaboski, Fedor sołtys doliński, Waśko sołtys doliński, Jacko sołtys bielański, Seman przysiężnik, Warchoł Oleksiak, i innych ludzi ućciwych na ten czas będących. Fedor Oparowski. Szymon Oparowski. Andrzej Oparowski. 1125.
Pod wyższym aktem. — Wpis karty Łukasza Grabana w ten sposób: Stanęło pewne i nieodmienne postanowienie albo raczej kupno miedzy ućciwemi ludźmi, z jednej strony Łukaczem
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 337
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
siebie do pana chorążego i małżonki jego o pannę Teofilę córkę ich prosić; bardzo się zdziwili temu rodzice, niekontradykowali woli tak możnego; zaraz wesele odprawili. Pan Stefan potem, ale już był książę umarł, pojął zacną dziewkę, pannę Marcjannę Daniłowiczównę, wojewodzankę ruską, którą urodziła Krasicka, rodzona siostra wojewody podolskiego i starosty dolińskiego, białogłowę bardzo dobrą, pana Boga się bojącą. W tej synowiec hetmana koronnego Żółkiewski, oboźny koronny, zakochał się bardzo i starał się w stan ś. małżeński pilno o nią, ale wojewoda ruski znając człeka zbyt utratnego, nie pozwolił. Słyszałem z ust nieboszczyka pana wojewody, gdy go pytano, czemu odmówił
siebie do pana chorążego i małżonki jego o pannę Teofilę córkę ich prosić; bardzo się zdziwili temu rodzice, niekontradykowali woli tak możnego; zaraz wesele odprawili. Pan Stefan potém, ale już był książę umarł, pojął zacną dziewkę, pannę Marcijannę Daniłowiczównę, wojewodzankę ruską, którą urodziła Krasicka, rodzona siostra wojewody podolskiego i starosty dolińskiego, białogłowę bardzo dobrą, pana Boga się bojącą. W tej synowiec hetmana koronnego Żółkiewski, oboźny koronny, zakochał się bardzo i starał się w stan ś. małżeński pilno o nię, ale wojewoda ruski znając człeka zbyt utratnego, nie pozwolił. Słyszałem z ust nieboszczyka pana wojewody, gdy go pytano, czemu odmówił
Skrót tekstu: KoniecZRod
Strona: 190
Tytuł:
Rodowód
Autor:
Zygmunt Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1651
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1651
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
od Złoczowa o milę byli, rozgromiwszy podjazd nasz kilkudziesiąt koni, który p. wojewoda ruski posyłał. Nie mamy też cale języka, za czym się też nie masz z kogo sprawić. Teraz dopiero przyszła kartka, że między Pomorzanami a Złoczowem, w lasach koło tych Remieżowiec, co ich nam był dał p. starosta doliński, zapadło kilka tysięcy ordy, pilnując na jaką imprezę. Wsi teraz już cale palić poczęli, koło Złoczowa, Brodów nakoło popalili, i naszych kilka koło Zborowa i Jezierny; miasteczek kilka znieśli, które były koło Munaczyna, wyścinawszy i wybrawszy. Owo zgoła, tak poczynają sobie jako poganie, gdzie nie masz ani wiary
od Złoczowa o milę byli, rozgromiwszy podjazd nasz kilkudziesiąt koni, który p. wojewoda ruski posyłał. Nie mamy też cale języka, za czym się też nie masz z kogo sprawić. Teraz dopiero przyszła kartka, że między Pomorzanami a Złoczowem, w lasach koło tych Remieżowiec, co ich nam był dał p. starosta doliński, zapadło kilka tysięcy ordy, pilnując na jaką imprezę. Wsi teraz już cale palić poczęli, koło Złoczowa, Brodów nakoło popalili, i naszych kilka koło Zborowa i Jezierny; miasteczek kilka znieśli, które były koło Munaczyna, wyścinawszy i wybrawszy. Owo zgoła, tak poczynają sobie jako poganie, gdzie nie masz ani wiary
Skrót tekstu: SobJListy
Strona: 433
Tytuł:
Listy do Marysieńki
Autor:
Jan Sobieski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
listy
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1665 a 1683
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1683
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Czytelnik"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
