żoł- nierza. A ztych/ sto/ każdy dzień swoje w Ratuszu Odprawuje wartę/ drugie sto na murach/ a trzecie sto w Bramach/ któremi się dzień po dzień dzielą. Miasto Luka/ ma trzy swoje Bramy. Pierwsza Z. Petro, albo Piotra świętego/ Druga/ Sant Donato, albo ś. Donata/ a trzecia la Porta de Borgo, po naszemu Brama miejska. Ma jeden barzo Pańskiego/ kosztownego/ i wyśmienitego budynku Ratusz/ w tym ustawicznie/ we dnie i wnocy 12. Osób Radziec/ powinno się zostawać/ jakoż i zostaje/ a ztych każdy codziennie/ od pospólstwa/ co dzień 9
żoł- nierzá. A ztych/ sto/ káżdy dźień swoie w Ratuszu Odpráwuie wártę/ drugie sto ná murách/ á trzećie sto w Bramách/ ktoremi się dźień po dźień dźielą. Miásto Luká/ ma trzy swoie Bramy. Pierwsza S. Petro, álbo Piotrá świętego/ Druga/ Sant Donato, álbo ś. Donatá/ á trzećia la Porta de Borgo, po nászemu Bramá mieyska. Ma ieden bárzo Páńskiego/ kosztownego/ y wyśmienitego budynku Ratusz/ w tym vstáwicznie/ we dnie y wnocy 12. Osob Rádźiec/ powinno się zostawáć/ iákosz y zostáie/ á ztych káżdy codźiennie/ od pospolstwá/ co dźień 9
Skrót tekstu: DelicWłos
Strona: 232
Tytuł:
Delicje ziemie włoskiej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1665
Data wydania (nie wcześniej niż):
1665
Data wydania (nie później niż):
1665
pod nogi Papieskie Dzieje Fociuszowego Konsylium, które Cesarski Poseł mieczem przebił. Gdy je wieksaminowano, znalezione pełne bluźnierstwa, i osądzone godne ognia przed Kościołem Z. Marie Majorys, które deszcz padający z admiracją Greków i Łacinników nie gasił, lecz jak tłustość ogień rozzarzał. Stolica Apostołska z Posłami powracającemi, swoich do Carogrodu ekspediowała, Donata Kardynała Ostieńskiego Biskupa, Marcina Kardynała Diakona, i Stefana Biskupa Nepu, dawszy im moc zupełną ad afectationem Cesarza na złożenie Synodu: którzy pięknie od Cesarza przyjęci, konwokowali Konciłium; wokowany i Fociusz z Adherentami, który lubo był cale złożony, przecięż sub specie słabości, Laski ad instar Pastorała zażywszy, do podpory,
pod nogi Papieskie Dzieie Fociuszowego Concilium, ktore Cesarski Poseł mieczem przebił. Gdy ie wyexaminowano, znalezione pełne bluznierstwa, y osądzone godne ognia przed Kościołem S. Mariae Maioris, ktore deszcz padaiący z admiracyą Grekow y Łacinnikow nie gasił, lecz iak tłustość ogień rozzarzáł. Stolica Apostolska z Posłami powracaiącemi, swoich do Carogrodu expediowała, Donata Kardynała Ostieńskiego Biskupa, Marcina Kardynała Diakona, y Stefana Biskupa Nepu, dawszy im moc zupełną ad affectátionem Cesarza na złożenie Synodu: ktorzy pięknie od Cesarza przyięci, konwokowali Conciłium; wokowany y Fociusz z Adherentami, ktory lubo był cale złożony, przecięż sub specie słabości, Laski ad instar Pastorała zażywszy, do podpory,
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1138
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
traktamentów. Z utęsknieniem czekali świąt Bożego Narodzenia, po których bali się powracać do Mińska, a tymczasem z rady Horaina, podkomorzego wileńskiego, manifest w grodzie wołkowyskim de tenore sequenti taki zanieśli:
Wypis z ksiąg grodzkich powiatu wołkowyskiego, roku 1756, miesiąca januarii, 13 dnia.
Na urzędzie IKrMci grodzkim wołkowyskim przede mną Michałem Donatem kniaziem Massalskim, podstarościm sądowym powiatu wołkowyskiego, od IWYMPana Kazimierza Adriana kniazia Massalskiego, podczaszego W. Ks. Lit., starosty sądowego wołkowyskiego, instalowanym — comparendo personaliterstawiwszy się osobiście IWIchMć Panowie Stanisław Zawisza, miecznik kowieński, i Józef Reutt, cześnik połocki, marszałek trybunału compositi iudicii W. Ks. Lit.,
traktamentów. Z utęsknieniem czekali świąt Bożego Narodzenia, po których bali się powracać do Mińska, a tymczasem z rady Horaina, podkomorzego wileńskiego, manifest w grodzie wołkowyskim de tenore sequenti taki zanieśli:
Wypis z ksiąg grodzkich powiatu wołkowyskiego, roku 1756, miesiąca ianuarii, 13 dnia.
Na urzędzie JKrMci grodzkim wołkowyskim przede mną Michałem Donatem kniaziem Massalskim, podstarościm sądowym powiatu wołkowyskiego, od JWJMPana Kazimierza Adriana kniazia Massalskiego, podczaszego W. Ks. Lit., starosty sądowego wołkowyskiego, instalowanym — comparendo personaliterstawiwszy się osobiście JWIchMć Panowie Stanisław Zawisza, miecznik kowieński, i Józef Reutt, cześnik połocki, marszałek trybunału compositi iudicii W. Ks. Lit.,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 609
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
duże SS. z pozwoleniem odprawowania Mszy Z. i mówienia o nich Pacierzy Kapłańskich. Z. Ignacego M. Z. Prospera M. Z. Waleriusza M. Z. Teodora M. Z. Antonina M. Z. Chryzanta M. Z. Firminy P. M. Z. Bonifaciusza M. Z. Donata M. i Z. lusty P. M.
Rohatyński Kościół Farny gauder także Relikwiami mając Ołtarz ich pełen: narachowalem wszystkich większych i mniej- o SS. Relikwiach.
szych species 79. jako to Z. Filipa Apostoła, Urbana Papieża M. Z. Sylweriusza Papieża M. Z. Karola Borromeusza, Z. Eustachiusza
duże SS. z pozwoleniem odprawowania Mszy S. y mowienia o nich Pacierzy Kapłańskich. S. Ignacego M. S. Prospera M. S. Waleryusza M. S. Teodora M. S. Antonina M. S. Chryzanta M. S. Firminy P. M. S. Bonifaciusza M. S. Donata M. y S. lusty P. M.
Rohatyński Kościoł Farny gauder także Relikwiami maiąc Ołtarz ich pełen: narachowalem wszystkich większych y mniey- o SS. Relikwiach.
szych species 79. iako to S. Filipa Apostoła, Urbana Papieża M. S. Sylweriusza Papieża M. S. Karola Borromeusza, S. Eustachiusza
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 100
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
podobnego wydać. Jeszcze uważać należy w spuszczaniu koni konstelacją, tojest aby to czynić: gdy Miesiąc jest w Skopie, w Byku, w Bliźniętach, Raku, gdyż ten czas arcydobry; gdy zaś Miesiąc jest w Strzelcu, Koziorozcu, Wodniku, w Rybach, jest czas dla własnej sobie niepłodności nie dobry według Gwidona Donata de Forlivio Tract 2 cap. 2.
STADU Pastwiska dobierać potrzeba, w trawach dobrych pachnących, na miejscach suchych, przy wodach czystych, dla n apoju. i chłodzenia się. Stado jeśli duże podzielić go na części przy dozorze, ale Stadników dobrych czujnych nie ospałych, nie zbyt młodych, żonatych, znających się
podobnego wydać. Ieszcze uważać należy w spuszczaniu koni konstellacyą, toiest aby to czynić: gdy Miesiąc iest w Skopie, w Byku, w Bliźniętach, Raku, gdyż ten czas arcydobry; gdy zaś Miesiąc iest w Strzelcu, Koziorozcu, Wodniku, w Rybach, iest czas dla własney sobie niepłodności nie dobry według Gwidona Donata de Forlivio Tract 2 cap. 2.
STADU Pastwiska dobierać potrzeba, w trawach dobrych pachnących, na mieyscach suchych, przy wodach czystych, dla n apoiu. y chłodzenia się. Stado ieśli duże podzielić go na części przy dozorze, ale Stadnikow dobrych czuynych nie ospałych, nie zbyt młodych, żonatych, znaiących się
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 477
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
przysądziła, teste Plinio libro 7. cap. 37. Żył lat 104. przed Chrystusem lat 436.
Z: HIERONIMUS urodził się w Strydonie na granicy Dalmacyj i Pannonii, alias dzisiejszych Węgier z Ojca Euzebiusza około Roku 326 czyli 331 za Basa i Ablawiusza Rzymskich Konsulów, mówi Prosper w Kronice. Posłany do Rzymu pod Donatem Greckiego i Łacińskiego nauczył się Pisma, tamże Chrzest Z: przyjął, Cicerona księgi i styl ulubił. Stamtąd nawiedził Francją, i znowu Rzym, wszędzie mądre zbierając księgi, i je jak drugi Bias Filozof z sobą zaniósł in Orientem, aby miał z czego kościołowi Bożemu zbawienne i potrzebne pisać Opera, gdzie udał się na
przysądziła, teste Plinio libro 7. cap. 37. Zył lat 104. przed Chrystusem lat 436.
S: HIERONIMUS urodził się w Strydonie na granicy Dalmacyi y Pannonii, alias dzisieyszych Węgier z Oyca Euzebiusza około Roku 326 czyli 331 za Basa y Ablawiusza Rzymskich Konsulow, mowi Prosper w Kronice. Posłany do Rzymu pod Donatem Greckiego y Łacińskiego nauczył się Pisma, tamże Chrzest S: przyiął, Cicerona księgi y styl ulubił. Ztamtąd nawiedził Francyą, y znowu Rzym, wszędzie mądre zbieraiąc księgi, y ie iak drugi Bias Filozof z sobą zaniosł in Orientem, aby miał z czego kościołowi Bożemu zbawienne y potrzebne pisać Opera, gdzie udał się na
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 638
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
czytać klesze; Że był tępy, często go rózgą w szkole czesze. Prosi potem, gdy idę z kościoła przez cmentarz, Żebym mu kazał kupić w Krakowie lamentarz, Co miał rzec elementarz. „Jeśliś — rzekę — smęcił Nad tablicą, nad książką będziesz się lamencił.” Lecz po elementarzu nie czekał Donata, Bo porzuciwszy szkołę, poszedł precz do kata. 76 (N). KSIĄDZ Z POPEM
Przyjechał ksiądz podróżny do popa unita; Rad mu był; zaraz na stół z flaszą akwawita. Najadszy się, podpili; pop usnął jak ścięty; A nasz duchnik do jego żony w komplementy. Zrazu się ta opiera i
czytać klesze; Że był tępy, często go rózgą w szkole czesze. Prosi potem, gdy idę z kościoła przez cmentarz, Żebym mu kazał kupić w Krakowie lamentarz, Co miał rzec elementarz. „Jeśliś — rzekę — smęcił Nad tablicą, nad książką będziesz się lamencił.” Lecz po elementarzu nie czekał Donata, Bo porzuciwszy szkołę, poszedł precz do kata. 76 (N). KSIĄDZ Z POPEM
Przyjechał ksiądz podróżny do popa unita; Rad mu był; zaraz na stół z flaszą akwawita. Najadszy się, podpili; pop usnął jak ścięty; A nasz duchnik do jego żony w komplementy. Zrazu się ta opiera i
Skrót tekstu: PotFrasz3Kuk_II
Strona: 560
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część trzecia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
niepewny powiadacz powiada/ ale Apostołowie/ czego świadkami są wszyscy Chrześcijanie od czasów Apostołskich. Abo niechaj powie P. M. który Papież to wprowadził/ abo na którym Concilium to postanowiono? A jeśli nie może pokazać/ niechajże tak barzo Papieżami/ abo Koncyliami gęby nie wymywa.[...] 4. C. 24.[...] ntra Donat.[...] manie o Bo[...] w Trójcy je[...] im kiedy się[...] zaczęło.
Co też powiada/ że wyznania o Bogu we trzech osobach za czasów Konsylium Niceńskiego/ abo nie było zgoła/ abo pospolite nie było. Jeśli rozumie o trzech osobach różnej istności/ to pewna że takiego wyznania nigdy nie było u Chrześcijan/ ale je Ariani
niepewny powiádácz powiáda/ ále Apostołowie/ czego swiádkámi są wszyscy Chrześćiánie od czásow Apostolskich. Abo niechay powie P. M. ktory Papież to wprowádźił/ ábo ná ktorym Concilium to postánowiono? A iesli nie może pokázáć/ niechayże ták bárzo Papieżámi/ ábo Conciliámi gęby nie wymywa.[...] 4. C. 24.[...] ntra Donat.[...] mánie o Bo[...] w Troycy ie[...] ym kiedy się[...] záczęło.
Co też powiáda/ że wyznánia o Bogu we trzech osobách zá czásow Concilium Niceńskieg^o^/ ábo nie było zgołá/ ábo pospolite nie było. Iesli rozumie o trzech osobách rozney istnośći/ to pewna że tákiego wyznánia nigdy nie było v Chrześćian/ ále ie Aryani
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 10
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
w wielkiej czujności i obserwancjej zakonnej/ są prawymi naśladowcami Ojca swojego Bernata ś. Mają w swym Kościele Obraz Chrystusa Pana/ abo Pasją sławną wszytkiemu Krakowowi/ i inszym postronnym ludziom/ dla cudów/ które przy tym Obrazie P. Bóg czynić raczy. Mają przezacne Relikwije śś. Pańskich/ to jest/ Głowę ś. Donata i Erasma/ Biskupów i Męczenników/ i Teodora Żołnierza i Męczennika/ ś. Wawrzyńca niemal ręka cała/ kości napalone/ znak wielkiego męczeństwa/ także i ś. Agnieszki Panny i Męczenniczki dobrze znaczna Relikwija/ i inszych śś. Relikwij barzo wiele zacnych jest/ jako goleni/ ramiona/ palce/ żebra/ grzbiety/
w wielkiey czuynośći y obserwáncyey zakonney/ są práwymi náśládowcámi Oycá swoiego Bernatá ś. Máią w swym Kośćiele Obraz Chrystusá Páná/ ábo Pássyą sławną wszytkiemu Krákowowi/ y inszym postronnym ludźiom/ dla cudow/ ktore przy tym Obráźie P. Bog czynić raczy. Máią przezacne Relikwiie śś. Páńskich/ to iest/ Głowę ś. Donatá y Erásmá/ Biskupow y Męczennikow/ y Theodorá Zołnierzá y Męczenniká/ ś. Wáwrzyńcá niemal ręká cáła/ kośći nápalone/ znák wielkiego męczeństwá/ tákże y ś. Agnieszki Pánny y Męczenniczki dobrze znáczna Relikwiia/ y inszych śś. Relikwiy bárzo wiele zacnych iest/ iáko goleni/ rámioná/ pálce/ źiebrá/ grzbiety/
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 86
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
dwiema familiami (z których jednę nazywano białą/ a drugą czarną) sroga wojna: pociągnęli za sobą ostatek miasta wszystkiego/ tak iż się nie raz krwią oblewało. A Floretnyni miasto pokarania na gardle onych/ którzy byli początkami i głowami tych factij; przyzwali ich/ jakoby na wygnanie/ do swego miasta. Kędy gdy Donatowie wzięli na się proteccją Czarnych/ a Cerehi Białych/ Florencia też wszystka rozdzieliła się na czarnych i na białych/ co ją trapiło przez długi czas. Leży Pistoja pod górą Apenninem/ i dla tegoż powiat ma górzysty/ ale pastwisk wiele ma osobliwych. Położyła się była na jednej przykrej gorze/ jako to był zwyczaj
dwiemá fámiliámi (z ktorych iednę názywano białą/ á drugą czarną) sroga woyná: poćiągnęli zá sobą ostátek miástá wszystkiego/ ták iż się nie raz krwią oblewáło. A Floretnyni miásto pokaránia ná gárdle onych/ ktorzy byli początkámi y głowámi tych fáctiy; przyzwáli ich/ iákoby ná wygnánie/ do swego miástá. Kędy gdy Donatowie wźięli ná się protectią Czarnych/ á Cerehi Białych/ Florencia też wszystká rozdźieliłá się ná czarnych y ná białych/ co ią trapiło przez długi czás. Leży Pistoiá pod gorą Apenninem/ y dla tegoż powiát ma gorzysty/ ále pástwisk wiele ma osobliwych. Położyłá się byłá ná iedney przykrey gorze/ iáko to był zwyczay
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 57
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
