brodzisz. Zeć Prometeusz Splendor wznieca Parenteli, Lucinać powijała, a żywot Cybeli Matki Bogów wydał cię. Niech sale Portrety, I dziadów Herby zdobią, miej cugi, karety, Skarbce, Pałace, Honor, mało stąd zacności, Jeśli cnoty, rozumu nie masz i grzeczności.
Wrogu Rezydencyji Plebańskiej jest piękne Eremitorium, albo Dormitarz, w którym jest naturalissimè wyrabiana skała. a wniej łóżko i Ołtarz: na suficje wskałach malowama pokutująca Magdalena Święta, a tu jej smok z skały ustępuje; Z. Michał (jako jest tradycja) jej krucyfiks przynofi, po bokach Pan Chrystus Zmartwychwstający, i Łazarz wskrzeszony, dowody oczywiste naszej Inskrypcje Firlejowskie
Rezurekcyj
brodzisz. Zeć Prometeusz Splendor wznieca Parenteli, Lucinać powiiała, á żywot Cybeli Matki Bogow wydał cię. Niech sale Portrety, I dziadow Herby zdobią, miey cugi, karety, Skarbce, Pałace, Honor, mało ztąd zacności, Ieśli cnoty, rozumu nie masz y grzeczności.
Wrogu Rezydencyii Plebańskiey iest piękne Eremitorium, álbo Dormitarz, w ktorym iest naturalissimè wyrábiána skała. a wniey łożko y Ołtarz: na sufficie wskałach malowama pokutuiącá Mágdalena Swięta, a tu iey smok z skały ustępuie; S. Michał (iako iest tradycya) iey krucifix przynofi, po bokach Pan Chrystus Zmártwychwstaiący, y Łazarz wskrzeszony, dowody oczywiste naszey Inskrypcye Firleiowskie
Rezurrekcyi
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 554
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
in conspectu eius arguam, et ipse erit Salvator meus Iob cap. 13.
Druga ta.
Ach jaka strata, nie Ojca, Brata, Lecz Stwórcę BOGA, dla czarta wroga. utracić. Za kęs słodyczy, Piekło w zdobyczy, Mieć: jak szalony, kto dla mamony Tak żyje.
Nad skałą tą w Dormitarzu (wktórej skale łóżko jest) na wierzchu wyrabiana śmierć, zgrotem nacierająca na spiącego, zdrugiej strony siedzi Osoba znacząca Sen, który jest Frater mortis. A między temi Osobami inskrypcja takowa.
In somnis hic somnus capiendus. More Leonis hic dormiendum, Vigilando scilicet oculô mortis, Ne somnus trádat Sorori suae, idest
in conspectu eius arguam, et ipse erit Salvator meus Iob cap. 13.
Druga tá.
Ach iaka strata, nie Oyca, Brata, Lecz Stworcę BOGA, dla czarta wroga. utracić. Za kęs słodyczy, Piekło w zdobyczy, Miec: iak szalony, kto dla mamony Tak żyie.
Nad skałą tą w Dormitárzu (wktorey skale łożko iest) na wierzchu wyrabiana śmierć, zgrotem naćieráiąca na spiącego, zdrugiey strony siedzi Osoba znacząca Sen, ktory iest Frater mortis. A między temi Osobami inskrypcya takowa.
In somnis hic somnus capiendus. More Leonis hic dormiendum, Vigilando scilicet oculô mortis, Ne somnus trádat Sorori suae, idest
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 555
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
suae, idest Morti, dormientem. Illi verè placidus sopor futurus, Cui mortalis pulvis pro pulvillo. Lethum pro lecto habetur. Locum hunc dixeris speluncam Latronum. Ubi somnus et mors coniurârunt in hominem, Spoliaturi etiam Beata aeternitate, Si propter, et in Christo DEO, Non vixeriś, vigilaveris, dormieris .
Wtymże Dormitarzu są i te inskrypcje,
Esto innocentiae Templum, temperatiae Sacrarium, ara iustitiae, Cassiodorus. Unus nostra regat servetq; Pálatiá Christus. Prudentius.
Przychodząc do tego Dormitarza, przy Introicie na tabulacie jednej inskrypcja taka.
Indicá mihi ubi cubes? Cantic: 1mo. Haec requies mea. Psal 131. Dedit ei Deus locum
suae, idest Morti, dormientem. Illi verè placidus sopor futurus, Cui mortalis pulvis pro pulvillo. Lethum pro lecto habetur. Locum hunc dixeris speluncam Latronum. Ubi somnus et mors coniurârunt in hominem, Spoliaturi etiam Beata aeternitate, Si propter, et in Christo DEO, Non vixeriś, vigilaveris, dormieris .
Wtymże Dormitárzu są y te inskrypcye,
Esto innocentiae Templum, temperatiae Sacrarium, ara iustitiae, Cassiodorus. Unus nostra regat servetq; Pálatiá Christus. Prudentius.
Przychodząc do tego Dormitarza, przy Introicie na tabulacie iedney inskrypcya taka.
Indicá mihi ubi cubes? Cantic: 1mo. Haec requies mea. Psal 131. Dedit ei Deus locum
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 555
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
somnus et mors coniurârunt in hominem, Spoliaturi etiam Beata aeternitate, Si propter, et in Christo DEO, Non vixeriś, vigilaveris, dormieris .
Wtymże Dormitarzu są i te inskrypcje,
Esto innocentiae Templum, temperatiae Sacrarium, ara iustitiae, Cassiodorus. Unus nostra regat servetq; Pálatiá Christus. Prudentius.
Przychodząc do tego Dormitarza, przy Introicie na tabulacie jednej inskrypcja taka.
Indicá mihi ubi cubes? Cantic: 1mo. Haec requies mea. Psal 131. Dedit ei Deus locum paenirentiae Iob 24 Inskrypcje Firlejowskię
Na drugiej tabulacie toż wierszem wyraża się Pokaż, gdzie na sen twoje jest złożenie? Oto te miejsce na moje spocznienie. Tu czynić za
somnus et mors coniurârunt in hominem, Spoliaturi etiam Beata aeternitate, Si propter, et in Christo DEO, Non vixeriś, vigilaveris, dormieris .
Wtymże Dormitárzu są y te inskrypcye,
Esto innocentiae Templum, temperatiae Sacrarium, ara iustitiae, Cassiodorus. Unus nostra regat servetq; Pálatiá Christus. Prudentius.
Przychodząc do tego Dormitarza, przy Introicie na tabulacie iedney inskrypcya taka.
Indicá mihi ubi cubes? Cantic: 1mo. Haec requies mea. Psal 131. Dedit ei Deus locum paenirentiae Iob 24 Inskrypcye Firleiowskię
Na drugiey tabulacie toż wierszem wyraża się Pokaż, gdzie na sen twoie iest złożenie? Oto te mieysce na moie spocznienie. Tu czynić za
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 555
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
invaluit Usus) Łaciny poniechawszy, albo Spolszczonych terminów, samą mówili i pisali Polszczyzną, musieliby się wrócić do zarzuconej i nie zrozumianej Słowienszczyzny owej w Pieśni Z. Wojciecha znajdującej się: Już nam czas godzina grzechów się kajaci, BOGU chwałę daci etc i do owych: drugdy, Basałyk, Lepak, Sypiałnia, miasto Dormitarza, jadalnin miasto Refektarza, chałupka miasto Celle, które są z Łaciny słowa. Nie pięknie by mówić Stolec Królewski albo Stolica, całego Świata, praecipue o PolscE
miasto: Tron Królewski, Stolec Sądowy główny, miasto: Trybunał: Biskupia czapka albo Książęca, miasto Infuła, Mitra. Nie bardzo, by to gładki był
invaluit Usus) Łaciny poniechawszy, albo Spolszczonych terminow, samą mowili y pisali Polszczyzną, musieliby się wrocić do zarzuconey y nie zrozumianey Słowienszczyzny owey w Pieśni S. Woyciecha znayduiącey się: Iuż nam czas godzina grzechow się kaiaci, BOGU chwałę daci etc y do owych: drugdy, Basałyk, Lepak, Sypiałnia, miasto Dormitarza, iadalnin miasto Refektarzá, chałupka miasto Celle, ktore są z Łaciny słowa. Nie pięknie by mowić Stolec Krolewski albo Stolica, całego Swiata, praecipuè o POLSZCZE
miasto: Tron Krolewski, Stolec Sądowy glowny, miasto: Trybunał: Biskupia czapka albo Xiązęca, miasto Infuła, Mitra. Nie bardzo, by to gładki był
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 371
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, Wkoło parkanem obłożył; I wrota już postawiono, Od ulice je wprawiono. Kościół Ojców Reformatów.
Blisko pod wałem bosacy, W reformie żyją chudacy; Mają spruska kościołeczek, Ogrodzony klasztoreczek; Trzy ołtarze, jak to zprzodku, Postawili krzyż wpojśrzodku. Byłem u nich w refektarzu, W ogrodzie i w dormitarzu, Wszędzie chudo, zima gorsza Na nich ubogich i sroższa. Dwór Jaśnie Wielmożnego Jego M.P. Daniłowicza, Podskarbiego Wielkiego Koronnego.
Murowanie dość wysokie, Na cztery granie szerokie.
Przystąpię do niego zblizka, Spojrzę okiem wzgórę zblizka, Widzę statuae kamienne Są na wierzchu nieodmienne; Ganki wkoło z balasami, Zda się
, Wkoło parkanem obłożył; I wrota już postawiono, Od ulice je wprawiono. Kościół Ojców Reformatów.
Blizko pod wałem bosacy, W reformie żyją chudacy; Mają spruska kościołeczek, Ogrodzony klasztoreczek; Trzy ołtarze, jak to sprzodku, Postawili krzyż wpojśrzodku. Byłem u nich w refektarzu, W ogrodzie i w dormitarzu, Wszędzie chudo, zima gorsza Na nich ubogich i sroższa. Dwór Jaśnie Wielmożnego Jego M.P. Daniłowicza, Podskarbiego Wielkiego Koronnego.
Murowanie dość wysokie, Na cztery granie szerokie.
Przystąpię do niego zblizka, Spojrzę okiem wzgórę zblizka, Widzę statuae kamienne Są na wierzchu nieodmienne; Ganki wkoło z balasami, Zda się
Skrót tekstu: JarzGośc
Strona: 94
Tytuł:
Gościniec abo krótkie opisanie Warszawy
Autor:
Adam Jarzębski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne, opisy podróży
Tematyka:
architektura, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ignacy Chrzanowski, Władysław Korotyński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1909
Chrystusowi Panu: wielki to był disputator z heretykami i zwyciężca ich/ złotej wymowy starzec/ i świątobliwości wielkiej/ Kaznodzieja na Herezje dowodny/ na występki srogi/ za którego pracą i staraniem szczęśliwie Kanonizacja ś. Jacka doszła: przy śmierci z jego ciała wielka wonia wychodziła/ którą czuć było po wszytkim Kościele w krucganku/ dormitarzu/ i w celach ex relatione Patrum eiusdem Ordinis. W tymże grobie wielki wzgardziciel świata/ życia świątobliwego Wielebny Melchior Moscicensis, Kaznodzieja i Spowiednik Zygmunta Augusta/ któremu i ten przezacnie śmiały starzec w Piotrkowie czasu Sejmowego pismo z ręku wytrącił/ gdy się chciał podpisować w księgach Heretyckich/ licencją im do druku dając/ o
Chrystusowi Pánu: wielki to był disputator z heretykámi y zwyćiężcá ich/ złotey wymowy stárzec/ y świątobliwośći wielkiey/ Káznodźieiá ná Herezye dowodny/ ná występki srogi/ zá ktorego pracą y stárániem szczęśliwie Kanonizácya ś. Iácká doszłá: przy śmierći z iego ćiáłá wielka wonia wychodźiłá/ ktorą czuć było po wszytkim Kośćiele w krucganku/ dormitarzu/ y w celách ex relatione Patrum eiusdem Ordinis. W tymże grobie wielki wzgárdźićiel świátá/ żyćia świątobliwego Wielebny Melchior Moscicensis, Káznodźieiá y Spowiednik Zygmuntá Augustá/ ktoremu y ten przezacnie śmiáły stárzec w Piotrkowie czásu Seymowego pismo z ręku wytrąćił/ gdy się chćiał podpisowáć w kśięgách Heretyckich/ licencyą im do druku dáiąc/ o
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 47
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
szczodrobliwości swojej/ a zwłaszcza teraźniejszy Administrator tegoż Opactwa/ Przewielebny I. M. X. Stanisław z Bużenina Pstrokoński Biskup Chełmski/ któremu/ nie tylko Ołtarzem nowym wielkim dekoru przydawszy/ ale i innymi mniejszymi pięknie przyozdobiwszy; lecz i w Zakrystyej ornamentu przyczyniwszy/ Kielichem szczyrozłotym barzo kosztownej roboty oneż ubogacił; Fabryki Klasztornej Dormitarzami i strukturą kończyć nie przestając. Relikwij śś. w tym Kościele jest barzo wiele od Stolice Apostołskiej nadanych/ i za dozwoleniem jej z Rzymu wywiezionych/ a nie dawnymi czasy od I. M. X. Mikołaja Mieleckiego/ Profesa tegoż Zakony a Opata Tynieckiego/ w Rzymie uproszonych/ i temu miejscu destynowanych/ którymi
szczodrobliwośći swoiey/ á zwłaszczá teráźnieyszy Administrator tegoż Opáctwá/ Przewielebny I. M. X. Stánisław z Bużeniná Pstrokoński Biskup Chełmski/ ktoremu/ nie tylko Ołtarzem nowym wielkim dekoru przydawszy/ ále y innymi mnieyszymi pięknie przyozdobiwszy; lecz y w Zákrystyey ornámentu przyczyniwszy/ Kielichem szczyrozłotym bárzo kosztowney roboty oneż vbogáćił; Fábryki Klasztorney Dormitarzámi y strukturą kończyć nie przestáiąc. Relikwiy śś. w tym Kośćiele iest bárzo wiele od Stolice Apostolskiey nádánych/ y zá dozwoleniem iey z Rzymu wywieźionych/ á nie dawnymi czásy od I. M. X. Mikołáiá Mieleckiego/ Professá tegoż Zakony á Opátá Tynieckiego/ w Rzymie vproszonych/ y temu mieyscu destynowánych/ ktorymi
Skrót tekstu: PruszczKlejn
Strona: 83
Tytuł:
Klejnoty stołecznego miasta Krakowa
Autor:
Piotr Hiacynt Pruszcz
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
przewodniki
Tematyka:
architektura, geografia, historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
Gdy już tak postanowił iż koniecznie nazajutrz z Klasztora wyniść miał/ pokus onych dłużej nie mogąc znosić. Nocy onej gdy na łóżku siedział nie mogąc spać. Persona jakaś uczciwa ukazała się mu/ a żeby za nim szedł ręką nań skinął. On wnet wsta wszy trzewiki obuwszy szedł za nim/ gdy do drzwiej dormitarza przyszli/ zaraz otworzyły się im/ i tak do drzwiej kościelnych przyszli/ które także mocą się Bożą otworzyły/ i weszli: A gdy go prowadził przez srzodek chóru Konwirsów/ i gdy przed ołtarzem Jana ś. Chrzciciela nisko się pokłonił wedle zwyczaju zakonnego/ on się też pokłonił mówiąc: Dobrześ uczynił żeś tak
Gdy iuż ták postánowił iż koniecznie názáiutrz z Klasztorá wyniśdź miał/ pokus onych dłużey nie mogąc znośić. Nocy oney gdy na łożku śiedźiał nie mogąc spáć. Personá iákaś vczćiwa vkazáłá sie mu/ á żeby zá nim szedł ręką nań skinął. On wnet wsta wszy trzewiki obuwszy szedł zá nim/ gdy do drzwiey dormitarzá przyszli/ záraz otworzyły sie im/ y ták do drzwiey kośćielnych przyszli/ ktore także mocą sie Bożą otworzyły/ y weszli: A gdy go prowádźił przez srzodek choru Conwirsow/ y gdy przed ołtarzem Ianá ś. Chrzćićielá nisko sie pokłonił wedle zwyczáiu zakonnego/ on sie też pokłonił mowiąc: Dobrześ vczynił żeś ták
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 44
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
mi/ iż z miejsca tego nie odejdziesz. I obiecał. Którego gdy odprowadzał/ zaraz wszytkie groby się zawarły/ także każde drzwi skoro przez nie weszli. A gdy mijali ołtarz Konwiersów/ gdy się przed nim pokłonił/ znowu go dla tego pochwalił: pokazując tym iż się niski pokłon Panu Bogu podoba. wszedszy na Dormitarz/ także zamknęły się drzwi za nimi. Jako tedy Konwiers na łóżko się swoje położył/ przewodnik on zniknął/ a od onej godziny pokusa ona ustała. Caesarius libro 4. cap: 4. Anioł. Przykład XVI. Gwilhelm Grof Juliaceński po śmierci niektórej personie w straszliwej postaci się pokazał/ który za żywota miłe
mi/ iż z mieyscá tego nie odeydźiesz. Y obiecał. Ktorego gdy odprowadzał/ záraz wszytkie groby sie záwárły/ tákże káżde drzwi skoro przez nie weszli. A gdy miiáli ołtarz Conwiersow/ gdy sie przed nim pokłonił/ znowu go dla tego pochwalił: pokázuiąc tym iż sie niski pokłon Pánu Bogu podoba. wszedszy ná Dormitarz/ tákże zámknęły sie drzwi zá nimi. Iáko tedy Conwiers ná łożko sie swoie położył/ przewodnik on zniknął/ á od oney godźiny pokusá oná vstáłá. Caesarius libro 4. cap: 4. Anyoł. PRZYKLAD XVI. Gwilhelm Groff Iuliáceński po śmierći niektorey personie w strászliwey postáci sie pokazał/ ktory zá żywotá miłe
Skrót tekstu: ZwierPrzykład
Strona: 44
Tytuł:
Wielkie zwierciadło przykładów
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Wysocki
Drukarnia:
Jan Szarffenberger
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przypowieści, specula (zwierciadła)
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
