już w Mahometańskiej/ a co wiedzieć gdzie się jeszcze zostoi. Cóż mu się dzieje/ że tak co raz frymarczy wiarą? Przyczyna ta jest/ iż ci ludzie mają szynkowną wiarę: jaką im kto poszynkuje tak wierzą. Tak sam o sobie pisze: że lepiej z stoku i źrzodła żywego wodę czerpać/ niżeli z strumyszczków pomulonych. Przyjadła mu się była nauka Katolicka/ którą go w kościele czestowano: udał się tedy do źrzodła i stoku pisma ś. i począł też tam gmerać z drugimi/ ażci tam przy tym stoku znalazł/ Lutra/ Kalwina/ Socyna/ Mahometa; a każdego z kuflem. Luter go naprzód swoim kuflem poczestował
iuż w Máhometáńskiey/ á co wiedźieć gdźie się ieszcze zostoi. Coż mu się dźieie/ że ták co raz frymárczy wiárą? Przyczyná tá iest/ iż ći ludźie máią szynkowną wiárę: iáką im kto poszynkuie ták wierzą. Ták sam o sobie pisze: że lepiey z stoku y źrzodłá żywego wodę czerpáć/ niżeli z strumyszczkow pomulonych. Przyiádłá mu się byłá náuká Kátholicka/ ktorą go w kośćiele czestowano: vdał się tedy do źrzodłá y stoku pismá ś. y począł też tám gmerać z drugimi/ áżći tám przy tym stoku ználazł/ Lutrá/ Kálwiná/ Socyná/ Máhometá; á káżdego z kuflem. Luter go naprzod swoim kuflem poczestował
Skrót tekstu: SkarMes
Strona: 58
Tytuł:
Mesjasz nowych Arianów wedle Alkoranu Tureckiego
Autor:
Piotr Skarga
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
