łaskawa, kiedy była dobrego humoru, najwięcej Im rozdawała, i ich bogato stroiła, mając ich przy boku swoim.
43 Lotum gustavit, (jest drzewo w Afryce) Mowiemy wten czas, gdy kto czego pragnął, dostąpił.
44 Stulti ut turdi sibi malum cacant, tojest, że głupcy siebie mową, a drozdy gnojem łowią.
45 Vesperae Siculae, te Proverbium, u Historyków znaczy zdradę. Roku bowiem 1267 Karol Francuz Książę Andegaweński, Invasor Królewstwa Sicylijskiego, Konradyna Swewa, Dziedzica tej Korony stracił, Francuzów osadził, tyrańsko się tam rządzących. Sycylijczykowie uczynili na Francuzów koniurację, chcąc ich jarzmo nieznośne excutere, dawszy sobie znaki, żə
łaskawa, kiedy była dobrego humoru, naywięcey Im rozdawałá, y ich bogato stroiła, máiąc ich przy boku swoim.
43 Lotum gustavit, (iest drzewo w Afryce) Mowiemy wten czas, gdy kto czego pragnął, dostąpił.
44 Stulti ut turdi sibi malum cacant, toiest, że głupcy siebie mową, á drozdy gnoięm łowią.
45 Vesperae Siculae, te Proverbium, u Historykow znaczy zdradę. Roku bowiem 1267 Karol Frańcuz Xiąże Andegaweński, Invasor Krolewstwa Sicyliyskiego, Konradyna Swewa, Dziedzica tey Korony stracił, Francuzow osádził, tyrańsko się tam rządzących. Sycyliyczykowie uczynili na Francuzow koniuracyę, chcąc ich iarzmo nieznośne excutere, dawszy sobie znaki, żə
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 75
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, robak się jakiś rodzi, a z niego Ptak wielkością do Gęsi podobny, jako świadczą Olaus Magńus, Aleksander ab Aleksandro, Boetius, Gesnerus, Aleksander Gallovidianus, Kilkeńskiego Kościoła Pasterz, Jonstonus Vincentius, Oriellius. W Hibernii te Ptactwo, i w post jedli Obywatele, ale Innocentius III zakazał in Concilio Lateranensi.
DROZD, albo Kwiczoł Turdus u Stazrożytnych, osobliwie u Rzymianów in mensarum poszedł delicias, jako też i Zając, według Poety.
Inter Aves Turdus, si quis me Iudice certet, Inter Quadrupedes, gloria prima Lepus. o Ptakach osobliwych
DRAICA Ptak u Eliana, dzieci wywiodłszy i wykarmiwszy, o swoje życie cale zaczyna niedbać
, robak się iakiś rodzi, a z niego Ptak wielkością do Gęsi podobny, iako świadczą Olaus Magńus, Alexander ab Alexandro, Bòétius, Gesnerus, Alexander Gallovidianus, Kilkeńskiego Kościoła Pasterz, Ionstonus Vincentius, Oriellius. W Hibernii te Ptactwo, y w post iedli Obywatele, ale Innocentius III zakazał in Concilio Lateranensi.
DROZD, albo Kwiczoł Turdus u Stazrożytnych, osobliwie u Rzymianow in mensarum poszedł delicias, iako też y Zaiąc, według Poety.
Inter Aves Turdus, si quis me Iudice certet, Inter Quadrupedes, gloria prima Lepus. o Ptakach osobliwych
DRAICA Ptak u Eliana, dzieci wywiodłszy y wykármiwszy, o swoie życie cale zaczyna niedbać
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 607
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Żydowskie wyprorokował Królestwo, ale nie wszystkim jest pomyślnej fortuny Wieszczkiem, owszem upadku jakiego. Do Rzymu wleciawszy, i tam tetryczny głos wydawszy, klęskę Rzymianom pod Mumancją w Hiszpanii wyprorokował. Skąd słusznie NASO napisał:
Ignavus Bubo, dirum mortalibus Omen. KtórE PTACTWA są SMACZNĄ ZWIERZYNĄ?
Te Ptactwo między stołów policz specjały: Pierwszy Drozd, czyli Kwiczoł, Rzymian gust nie mały. Kuropatwa, Jarząbek, Bekas i Bazanty, Cietrzew, nie zły zwierz tłusty, co go noszą banty. o Rybach osobliwych TYTUŁ SZESNASTY, Tej KIĘGI MATNIA na RYBY DOSTATNIA, Wór na RYB Wybór, SADZAWKA Ryb Morskich i Rzecznych PEŁNA, lub O WODNYCH ZWIERZĘTACH NATURALNA SCJENCJA
Zydowskie wyprorokował Krolestwo, ale nie wszystkim iest pomyślney fortuny Wieszczkiem, owszem upadku iakiego. Do Rzymu wleciawszy, y tam tetryczny głos wydawszy, klęskę Rzymianom pod Mumancyą w Hiszpanii wyprorokował. Zkąd słusznie NASO napisał:
Ignavus Bubo, dirum mortalibus Omen. KTORE PTACTWA są SMACZNĄ ZWIERZYNĄ?
Te Ptactwo między stołow policz specyały: Pierwszy Drozd, czyli Kwiczoł, Rzymian gust nie mały. Kuropatwa, Iarząbek, Bekas y Bazanty, Cietrzew, nie zły zwierz tłusty, co go noszą banty. o Rybach osobliwych TYTUŁ SZESNASTY, Tey KIĘGI MATNIA na RYBY DOSTATNIA, WOR na RYB WYBOR, SADZAWKA Ryb Morskich y Rzecznych PEŁNA, lub O WODNYCH ZWIERZĘTACH NATURALNA SCYENCYA
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 620
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
Ziemia i Powietrze ma na sobie Zwierząt, to morze ma w sobie, albo podobnego, albo takim imieniem nazwanego ex placito Ludzi. Są tedy i w Morzu Loligines, albo Voligines, Milvi, niby Kanie, Hirundynes Jaskułki, które latają po powietrzu i pływają w wodzie, i są Rybami: Są Turdy, tojest DROZDY, Merule KOSY, PAWY morskie, Lupi SZCZUKI, Lepores ZAIĄCE od prędkiego pływania.
Tandem nota, że między Zwierzętami są Amphibia, tojest na ziemi i na lądzie żyjące, jakoto BOBR, ZOŁW, CIELE morskie, HYPPOTAMUS KON morski, KROKODYL, ale ta bestia non est in esu, choć bywa in
Ziemia y Powietrze ma na sobie Zwierząt, to morze ma w sobie, albo podobnego, albo takim imieniem nazwanego ex placito Ludzi. Są tedy y w Morzu Loligines, albo Voligines, Milvi, niby Kanie, Hirundines Iaskułki, ktore lataią po powietrzu y pływaią w wodzie, y są Rybami: Są Turdi, toiest DROZDY, Merulae KOSY, PAWY morskie, Lupi SZCZUKI, Lepores ZAIĄCE od prędkiego pływania.
Tandem nota, że między Zwierzętami są Amphibia, toiest na ziemi y na lądzie żyiące, iakoto BOBR, ZOŁW, CIELE morskie, HYPPOTAMUS KON morski, KROKODYL, ale ta bestya non est in esu, choć bywa in
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 635
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
mocny i twardy, że nim ludzi i woły o ziemię uderza. Wszystko by bydło wyjadły w Peruańskim kraju tamże w Ameryce, gdyby ich więcej było. W Maragnanie są dwa razy większe nad Orła pstrych piór, tak silne, ze całą owcę uniesię: na powietrzu, jako pisze Ionstenus. O Ptakach Historia naturalna.
DROZD to o sobie znajduje addendum, że gnojem swoim klejowatym jak lepem drzewa szpecąc, bywa usidlony; stąd prżysłowie na Autorów swego nieszczęścia: Turdus sibi malum cacat. Więcej o nim już mówiłem alibi.
DAJA albo Ovimagna Ptak Amerykański, tylki sam jak gołąb, a jaja znosi większe niż gęsie (znać z żywota wyszedłszy
mocny y twardy, że nim ludzi y woły o ziemię uderza. Wszystko by bydło wyiadły w Peruańskim kraiu tamże w Ameryce, gdyby ich więcey było. W Maragnanie są dwa razy większe nad Orła pstrych pior, tak silne, ze całą owcę uniesię: na powietrzu, iako pisze Ionstenus. O Ptakach Historya naturalna.
DROZD to o sobie znayduie addendum, że gnoiem swoim kleiowatym iak lepem drzewa szpecąc, bywa usidlony; ztąd prżysłowie ná Autorow swego nieszczęścia: Turdus sibi malum cacat. Więcey o nim iuż mowiłem alibi.
DAIA albo Ovimagna Ptak Amerykański, tylki sam iák gołąb, á iaia znosi większe niż gęsie (znać z żywota wyszedłszy
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 293
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
wszystkie ulice lampami oliwnemi pięknie iluminowane były w nocy z perspektywą, jakom się napatrzył wyrostkiem będąc wtedy. Od północej strony ogrodu zasadz gav, zwierzyniec, od południa dla suchości Pałac ryłem, albo drugą facjatą lub galerią wydany w ogród. Przy Pałacu po między drzewa podawać prastwo śpiewające, słowiki, kanarki, drozdy, kosy etc. Centrum albo srodek ogroda mają zdobić kwatery wysadzone, to bukszpanem, to lewandą, to rutą: a to wszystko sadzić należy pod linią i sznur, wyrabiając to floresy, czasem in defectu bukszpanu wysadzają darniem albo gazonem. Grzędy po między bukszpan rabaty zwane, nasiewają kwiatkami delikatnemi, rzadkiemi, aby plantę
wszystkie ulice lampami oliwnemi pięknie illuminowane były w nocy z perspektywą, iakom się napatrzył wyrostkiem będąc wtedy. Od pułnocney strony ogrodu zasadz gav, zwierzyniec, od południa dla suchości Pałac ryłem, albo drugą facyatą lub galeryą wydany w ogrod. Przy Pałacu po między drzewa podawać prastwo spiewaiące, słowiki, kanarki, drozdy, kosy etc. Centrum albo srodek ogroda maią zdobić kwatery wysadzone, to bukszpanem, to lewandą, to rutą: á to wszystko sadzić należy pod linią y sznur, wyrabiaiąc to floresy, czasem in defectu bukszpanu wysadzaią darniem albo gazonem. Grzędy po między bukszpan rabaty zwane, nasiewaią kwiatkami delikatnemi, rzadkiemi, aby plantę
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 430
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
on postrzału ciężko się uderzy/ Zajęczawszy żałośnie. Otoż wnet zwierzynę Świeżę mamy/ (mowę tę potka Paskwalinę) A będzie jej co więcej/ teraz to gotować Nimfom każę/ które ją zarazem szyndować/ I w ćwierci siec poczęły: same poszły głębiej/ Gdzie moc sroga bażantów/ jarząbków/ gołębi/ Głuszczów/ drozdów/ kwiczołów/ i ptastwa innego Po gałęziach rozwitych lasu tam onego Wieszając się/ nadyidą. A tylkoż z cięciwy Strzałę zepchnie Diana/ żaden na dół żywy Z nich nie padnie; tak/ że ich po bokach obiedwie Nawieszawszy około/ mogły nieść zaledwie/ Aż też i odpoczęły w chłodzie sobie siadszy/ Gdzie Diana.
on postrzału cięszko się vderzy/ Záięczáwszy żáłośnie. Otoż wnet zwierzynę Swieżę mamy/ (mowę tę potka Pásquálinę) A będzie iey co więcey/ teraz to gotowáć Nimfom każę/ ktore ią zárázem szyndowáć/ Y w ćwierci siec poczęły: sáme poszły głębiey/ Gdzie moc sroga báżántow/ iárząbkow/ gołębi/ Głuszczow/ drozdow/ kwiczołow/ y ptástwá innego Po gáłęziách rozwitych lásu tám onego Wieszáiąc się/ nádyidą. A tylkoż z cięciwy Strzáłę zepchnie Dyáná/ żáden ná doł żywy Z nich nie pádnie; ták/ że ich po bokách obiedwie Náwieszáwszy około/ mogły nieść záledwie/ Aż też y odpoczęły w chłodzie sobie siadszy/ Gdzie Dyáná.
Skrót tekstu: TwarSPas
Strona: 80
Tytuł:
Nadobna Paskwalina
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1701
Data wydania (nie wcześniej niż):
1701
Data wydania (nie później niż):
1701
Antoniego Elatalę. Która sprawa do wiezenia zasiec, a drugiego na niedzelę stawie do wiwodu lepszego o 3 jarky zginiąte bez znaku.
177. Sprawa Mikołaja Zania z Ryczyrki. — Uskarżał się na Karola Utirę o owczę, także i nagolitkę. Która sprawa do popiszu przysięgo.
178. Błażej Filipek uskarżał się na Stanisława Drozda s Czyśćca owczę, ze mu owczę wząl za pieniądze szalasne, a owcza dotichczas zostaje u niego. Stanął dekret taky, aby owczę odebrał i onemu, co należy, zapłaczyl, a Stanisław Drost szyr i owczę oddal.
179. Ignaczy Kupczak uskarżał się na Tomka Szypulę, ze go ubył na koszanku Krosky mielszalnika tego
Antoniego Elatalę. Ktora sprawa do wiezenia zasiec, a drugiego na niedzelę stawie do wiwodu lepszego o 3 jarky zginiąte bes znaku.
177. Sprawa Mikołaia Zania z Ryczyrki. — Uskarzał sie na Karola Utirę o owczę, tagze y nagolitkę. Ktora sprawa do popiszu przysięgo.
178. Błazey Filipek uskarzał sie na Stanisława Drozda s Czysca owczę, ze mu owczę wząl za pieniądze szalasne, a owcza dotichczas zostaie u niego. Stanął decret taky, aby owczę odebrał y onemu, czo nalezy, zapłaczyl, a Stanisław Drost szyr y owczę oddal.
179. Ignaczy Kupczak uskarzał sie na Tomka Szypulę, ze go ubył na koszanku Krosky mielszalnika tego
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 90
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Utirę o owczę, także i nagolitkę. Która sprawa do popiszu przysięgo.
178. Błażej Filipek uskarżał się na Stanisława Drozda s Czyśćca owczę, ze mu owczę wząl za pieniądze szalasne, a owcza dotichczas zostaje u niego. Stanął dekret taky, aby owczę odebrał i onemu, co należy, zapłaczyl, a Stanisław Drost szyr i owczę oddal.
179. Ignaczy Kupczak uskarżał się na Tomka Szypulę, ze go ubył na koszanku Krosky mielszalnika tego kyrdela. Uznaje sząt wiezenie zasiec i jego ugodzić i winę pańską oddać, to jest 3 grzywni.
180. Wojciech Drost s Czyśćca uskarżał się na Walka Stanczę, ze mu owczę obieczal za świadectwo
Utirę o owczę, tagze y nagolitkę. Ktora sprawa do popiszu przysięgo.
178. Błazey Filipek uskarzał sie na Stanisława Drozda s Czysca owczę, ze mu owczę wząl za pieniądze szalasne, a owcza dotichczas zostaie u niego. Stanął decret taky, aby owczę odebrał y onemu, czo nalezy, zapłaczyl, a Stanisław Drost szyr y owczę oddal.
179. Ignaczy Kupczak uskarzał sie na Tomka Szypulę, ze go ubył na koszanku Krosky mielszalnika tego kyrdela. Uznaie sząt wiezenie zasiec y iego ugodzyc y winę pańską oddac, to iest 3 grzywni.
180. Woyciech Drost s Czysca uskarzał sie na Walka Stanczę, ze mu owczę obieczal za swiadectwo
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 90
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
, aby owczę odebrał i onemu, co należy, zapłaczyl, a Stanisław Drost szyr i owczę oddal.
179. Ignaczy Kupczak uskarżał się na Tomka Szypulę, ze go ubył na koszanku Krosky mielszalnika tego kyrdela. Uznaje sząt wiezenie zasiec i jego ugodzić i winę pańską oddać, to jest 3 grzywni.
180. Wojciech Drost s Czyśćca uskarżał się na Walka Stanczę, ze mu owczę obieczal za świadectwo, ze mu owczę nałas; którą owczę Tomek Stawars zarezal. Uznaje sząt, jako obieczal, abi oddal Wojciechowi Drozdowi.
181. Maczej Pitel uskarżał się na Janka Kurowskiego, który do prawa nie stanal. Który zostawuję do roszątku pańskiego.
, aby owczę odebrał y onemu, czo nalezy, zapłaczyl, a Stanisław Drost szyr y owczę oddal.
179. Ignaczy Kupczak uskarzał sie na Tomka Szypulę, ze go ubył na koszanku Krosky mielszalnika tego kyrdela. Uznaie sząt wiezenie zasiec y iego ugodzyc y winę pańską oddac, to iest 3 grzywni.
180. Woyciech Drost s Czysca uskarzał sie na Walka Stanczę, ze mu owczę obieczal za swiadectwo, ze mu owczę nałas; ktorą owczę Tomek Stawars zarezal. Uznaie sząt, iako obieczal, abi oddal Woyciechowi Drozdowi.
181. Maczey Pitel uskarzał sie na Janka Kurowskiego, ktori do prawa nie stanal. Ktori zostawuię do roszątku panskiego.
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 90
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
