żelaznych, starych, od zegaru, No 3. Korba żelazna, stara, No 1. Żelaza różnego kawałków No 19. Moździerz żelazny do tłuczenia szkła. Kajdanów żelaznych No 6. Wilków żelaznych, starych, No 2. Rydlów wąskich do strugania darni No 4. Motyk mularskich No 3. Graca No 1. Drutu żelaznego zwitków No 5. Konew z lejbą blaszaną No 1. Śrub stolarskich drewnianych No 24. Świdrów stolarskich No 3. Hyblów żelaznych, całych, No 3. Hyblów z żelazkami, małych i dużych, No 60. Żelazek różnych do hyblów No 30. Dłuta różne, stare, No 14. Nożów stolarskich No
żelaznych, starych, od zegaru, No 3. Korba żelazna, stara, No 1. Żelaza różnego kawałków No 19. Moździerz żelazny do tłuczenia szkła. Kajdanów żelaznych No 6. Wilków żelaznych, starych, No 2. Rydlów wąskich do strugania darni No 4. Motyk mularskich No 3. Graca No 1. Drutu żelaznego zwitków No 5. Konew z lejbą blaszaną No 1. Śrub stolarskich drewnianych No 24. Świdrów stolarskich No 3. Hyblów żelaznych, całych, No 3. Hyblów z żelazkami, małych i dużych, No 60. Żelazek różnych do hyblów No 30. Dłuta różne, stare, No 14. Nożów stolarskich No
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 32
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, potrójny, stary.
Gabinecik Szklany. — W tym pokoju Gabinecik Szklany, do którego drzwi szklane, w tafle wielkie w drzewo osadzone; tych tafli jest No 12. U tych drzwi jest zameczek mosiężny, zawiaski żelazne, ślusarską robotą — U tych drzwi firanki kitajkowe, podwójne, zielone, bardzo złe, na drucie. — W tym Gabineciku okno dubeltowe, z firankami. — Stolik dębowy, mały, na zawiaskach rozkładany. — Krzesło adamaszkiem zielonym, bardzo starym, wybite. — Stołek drewniany, niski, z poręczą. — Obicie suknem wysypowane, takie jak w pokoju samym.
Obrazy: Krucyfiks z relikwii za szkłem, w
, potrójny, stary.
Gabinecik Szklany. — W tym pokoju Gabinecik Szklany, do którego drzwi szklane, w tafle wielkie w drzewo osadzone; tych tafli jest No 12. U tych drzwi jest zameczek mosiężny, zawiaski żelazne, ślusarską robotą — U tych drzwi firanki kitajkowe, podwójne, zielone, bardzo złe, na drucie. — W tym Gabineciku okno dubeltowe, z firankami. — Stolik dębowy, mały, na zawiaskach rozkładany. — Krzesło adamaszkiem zielonym, bardzo starym, wybite. — Stołek drewniany, niski, z poręczą. — Obicie suknem wysypowane, takie jak w pokoju samym.
Obrazy: Krucyfiks z relikwii za szkłem, w
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 43
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
oprawne, u każdego po dwie kwatery na zawiaskach, z narożniczkami, zasuwkami żelaznemi. — Szaf w murze, w orzech malowanych, dwie; drzwi do nich na zawiaskach żelaznych, z zameczkami żelaznemi. — Na środku tego Gabinetu ganeczek okrągły, drewniany. — We środku sklepienia Kupidyn, z drzewa rznięty, wisi na drucie żelaznym, długim. — W tym Gabinecie stołków składanych, z haczykami, skubelkami, płótnem zgrzebnym wybitych, No 60.
Sala Królewska. — Wróciwszy się ze schodków do pokoju, który się już opisał, a z niego wchodząc do Sali Królewskiej, drzwi dębowe, podwójne, na zawiasach mosiężnych, z zamkiem, klamką
oprawne, u każdego po dwie kwatery na zawiaskach, z narożniczkami, zasuwkami żelaznemi. — Szaff w murze, w orzech malowanych, dwie; drzwi do nich na zawiaskach żelaznych, z zameczkami żelaznemi. — Na środku tego Gabinetu ganeczek okrągły, drewniany. — We środku sklepienia Kupidyn, z drzewa rznięty, wisi na drucie żelaznym, długim. — W tym Gabinecie stołków składanych, z haczykami, skubelkami, płótnem zgrzebnym wybitych, No 60.
Sala Królewska. — Wróciwszy się ze schodków do pokoju, który się już opisał, a z niego wchodząc do Sali Królewskiej, drzwi dębowe, podwójne, na zawiasach mosiężnych, z zamkiem, klamką
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 67
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, kiedy przyprowadzi?” „To Waszmości zmażę, A Węgrzyna głupiego na to miejsce wrażę.” 550. PIJANY OKULARY KUPUJE
Idąc na Zamek podczas ktoś jubileuszu, Chce kupić okulary w kramie przy ratuszu. Żadnych przybrać nie mogąc do swych oczu, bo się Upił i każde sobie zachuchał na nosie, Obaczy w tym drut bez szkła wiszący na ćwieczku: „Wierę, dla siebieś schował najlepsze, człowieczku!” Długo się kramarz zbrania, na koniec mu poda, Że bez długiego targu doszła w kupnie zgoda. Przyszedszy do kościoła, między szlachtą siędzie, Czyta, gdy okularów i książek dobędzie. Siedząc ktoś wedle niego znajomy na rogu,
, kiedy przyprowadzi?” „To Waszmości zmażę, A Węgrzyna głupiego na to miejsce wrażę.” 550. PIJANY OKULARY KUPUJE
Idąc na Zamek podczas ktoś jubileuszu, Chce kupić okulary w kramie przy ratuszu. Żadnych przybrać nie mogąc do swych oczu, bo się Upił i każde sobie zachuchał na nosie, Obaczy w tym drut bez szkła wiszący na ćwieczku: „Wierę, dla siebieś schował najlepsze, człowieczku!” Długo się kramarz zbrania, na koniec mu poda, Że bez długiego targu doszła w kupnie zgoda. Przyszedszy do kościoła, między szlachtą siędzie, Czyta, gdy okularów i książek dobędzie. Siedząc ktoś wedle niego znajomy na rogu,
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 427
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ściany w Kościołach z złota. Pałace, Ogrody z złota także.
W. Królestwie Bisnagar w Indyj Wschodniej, jest Kościół, u którego 4. tysiące żołnierza zawsze stoi na szelwachu; de rebus Sinicis Księga świadczy.
W Cyzyku Mieście, na Insule tegoż imienia, był Kościół, w którym każde kamienie spojenie złotym drutem opasowano, według Pliniusza; ale trzęsieniem ziemi to się zrujnowało drogie dzieło; gdzie były kolumny na cztery sążnie grube, wysokie na 50 łokci, teste Zonara.
Inne jeszcze dzieła dziwne: w Nowym Świecie z samego srebra ulawszy Działo Columba nazwane Karolowi Cesarzowi przysłano do Hiszpanii: tak to było drogie i Mirabile Opus, że
ściany w Kościołach z złota. Pałace, Ogrody z złota także.
W. Krolestwie Bisnagar w Indyi Wschodniey, iest Kościoł, u ktorego 4. tysiące żołnierza zawsze stoi na szelwachu; de rebus Sinicis Księga świadczy.
W Cyzyku Mieście, na Insule tegoż imienia, był Kościoł, w ktorym każde kamienie spoienie złotym drutem opasowano, według Pliniusza; ale trzęsieniem ziemi to się zruynowało drogie dzieło; gdzie były kolumny na cztery sążnie grube, wysokie na 50 łokci, teste Zonara.
Inne ieszcze dzieła dziwne: w Nowym Swiecie z samego srebra ulawszy Działo Columba nazwane Karolowi Cesarzowi przysłano do Hiszpanii: tak to było drogie y Mirabile Opus, że
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 673
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
struganą do tarcić, przybijaj gwoździami, laskę od laski na dwa cale, lub na pułtora cala, przed przybijaniem ich, tarcice nasiekać potrzeba na sufit; a tak gips owych lasek i tarcic nasiekiwanych chwytać się będzie a laski gładkie, pójdą gładko pod prawidło mularskie, będąc strugane. Alboteż miasto Jasek, do tarcic trzcinę drutami, i cwiekami przybijaj, czasem między laskami gliną z słomą; alias wałkami wylepiają się próżne spatia, wtykają się kamyki, lub cegiełki drobno potłuczone, dopiero się narzuca gipsem, przymieszawszy wapna, gdyż sam gips prędko kamienieje i nie dałby się wyrobić pod prawidło. O Gypsie zaś sciendum, iż się rodzi koło Krakowa
struganą do tarcić, przybiiay gwoździami, laskę od laski na dwa cale, lub na pułtora cala, przed przybiianiem ich, tarcice nasiekać potrzeba na suffit; á tak gips owych lasek y tarcic nasiekiwanych chwytać się będzie á laski gładkie, poydą gładko pod prawidło mularskie, będąc strugane. Alboteż miasto Iasek, do tarcic trzcinę drutami, y cwiekami przybiiay, czasem między laskami gliną z słomą; alias wałkami wylepiaią się prożne spatia, wtykaią się kamyki, lub cegiełki drobno potłuczone, dopiero się narzuca gipsem, przymieszawszy wapna, gdyż sam gips prędko kamienieie y nie dałby się wyrobić pod prawidło. O Gypsie zaś sciendum, iż się rodzi koło Krakowa
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 355
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
włoskim bywają. Takiez i tej miary z kamienia Moskiewskiego cieniuchnego nagotuj. Możesz (do dragantu/ gummi trochę przyłożywszy) jedno, na drugie przykleić. Weś potym drócik cienki/ obwiń go w pośrzodku trochę zielonego jedwabiu/ obwinioną cząstkę/ skręć trzy albo cztery razy na szpilce/ w oczka podle siebie. Potym ten drot we dwoję złożony/ przepchnij przez listki i obwiń zielonym jedwabiem na przykład. A zostanie na wierzchu listku owo zielone zawinienie. Tak tego nie mało pojedynkiem porobiwszy/ złoż wedle potrzeby do kupy/ skręcając rozyczki z sobą spodem na cały kwiat. Liście zaś dasz zielone z płótna albo papieru zielono ufarbowanego. 3. Z
włoskim bywáią. Tákiez i tey miáry z kámieniá Moskiewskiego ćieniuchnego nágotuy. Możesz (do drágántu/ gummi trochę przyłożywszy) iedno, ná drugie przykleić. Weś potym droćik ćienki/ obwiń go w pośrzodku trochę źielonego iedwábiu/ obwinioną cząstkę/ zkręć trzy álbo cztery rázy ná szpilce/ w oczká podle siebie. Potym ten drot we dwoię złożony/ przepchniy przez listki i obwiń źielonym iedwabiem ná przykład. A zostánie ná wierzchu listku owo źielone záwinienie. Ták tego nie mało poiedynkiem porobiwszy/ złoż wedle potrzeby do kupy/ zkręcáiąc rozyczki z sobą spodem ná cáły kwiát. Liśćie záś dasz zielone z płotná álbo pápieru zielono ufárbowanego. 3. Z
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 104
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
pociągnij linie/ przy jednej z nich przypisawszy liczbę 12. A po prawej stronie do drugich linij Jak wystawić Zegarek
przypisz liczbę 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Po lewej 11. 10. 9. 8. 7. 6 .5. 4. Przez śrzodek przepchnij drot/ albo styl drewniany na wylot/ na kształt koła na osi. Na tymże stylu naznacz miesiące wedle znaków Zodiacznych/ sposobem niżej wyrażonym. Okrąg tam gdzie przypisana liczba 12. trochę spiłuj/ równo i plasko/ żeby na nim i na spodnim drociku/ stanął wyrychtowany/ abo podniesiony/ wedle należytej wysokości Equatora/
poćiągniy linie/ przy iedney z nich przypisáwszy liczbę 12. A po práwey stronie do drugich liniy Iák wystáwić Zegarek
przypisz liczbę 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Po lewey 11. 10. 9. 8. 7. 6 .5. 4. Przez śrzodek przepchniy drot/ álbo styl drewniány ná wylot/ ná kształt kołá ná osi. Ná tymże stylu náznácz mieśiące wedle znakow Zodiácznych/ sposobem niżey wyrażonym. Okrąg tám gdźie przypisana liczba 12. trochę zpiłuy/ rowno i plasko/ żeby ná nim i ná spodnim droćiku/ stánął wyrychtowány/ ábo podnieśiony/ wedle náleżytey wysokośći Aequatorá/
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 243
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
włóż w polewany garnek/ nalej wody/ warz mocno/ odstaw/ zlej klarowną wodę w flaszkę zamknij/ kiedy chcesz pozłacać: zagrzej tę wodkę ciepło/ zmaczaj w niej nitkowe srebro raz i drugi: a kolor weźmie złoty. Tak oni: Jam nie probował. Tom widział; iż pozłociwszy albo posrebrzywszy łokciowy drot miedziany przygrubiej/ woskiem go żółtym po wierzchu nie skąpo nasmarowawszy przez Cjajzen przeciągano/ znowu smarowano/ a to tak długo/ aż na cieniuchny drócik wyciągniono/ bez odnowienia pozłoty albo posrebrzenia /a przecie wszystek był złocisty albo posrzebrzany/ i samem probował tego. Tuby było miejsce o Mastykierowaniu: flusach/ szmelcach blachmalach/ ale
włoż w polewány garnek/ náley wody/ wárz mocno/ odstáw/ zley klárowną wodę w flaszkę zamkniy/ kiedy chcesz pozłácáć: zágrzey tę wodkę ćiepło/ zmaczáy w niey nitkowe srebro ráz i drugi: a kolor weźmie złoty. Ták oni: Iám nie probowáł. Tom widźiáł; iż pozłoćiwszy álbo posrebrzywszy łokćiowy drot miedziany przygrubiey/ woskiem go żołtym po wierzchu nie skąpo násmarowawszy przez Cyáyzen przeciągano/ znowu smárowáno/ á to ták dlugo/ áż ná ćieniuchny droćik wyćiągniono/ bez odnowieniá pozłoty álbo posrebrzeniá /á przećie wszystek był złoćisty álbo posrzebrzány/ i sámem probowáł tego. Tuby było mieysce o Mastykierowániu: flusách/ szmelcách bláchmálách/ ále
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 285
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
na blasze do lutowania. Lutować opiłkami flagletu/ przydawszy boraksu/ glazgalu/ soli. Glazgal jednak na ogniu pierwej zglujowawszy/ żeby się potym nie podnosił/ włożyć na węgle blachę z robotą/ glujować. (Drudzy przy kaganku raźnym/ ognia fajfką po całej robocie mocno dają) gdy flisować pocznie flagler/ żeby nie odflisnął drot sam wrzucić garść otrąb na robotę. Slaglet do srebra/ tak zrobisz. Weś łot miedzi/ łot arszeniku/ miedz w przód rozpuść/ potym wrzuć arszenik: zamieszaj piłką starą/ wylej w Ingus/ weś potym fejnu łot jeden/ miedzi owej łot jeden/ stop pierwej fejn/ potym miedz w nią wrzuć
ná blasze do lutowániá. Lutowáć opiłkámi flágletu/ przydáwszy boráksu/ glázgalu/ soli. Glazgál iednak ná ogniu pierwey zgluiowáwszy/ żeby się potym nie podnośił/ włożyć ná węgle blachę z robotą/ gluiowáć. (Drudzy przy kágánku ráźnym/ ogniá fáyfką po całey roboćie mocno dáią) gdy flisowáć pocznie flágler/ zeby nie odflisnął drot sám wrzućić garść otrąb ná robotę. Sláglet do srebra/ ták zrobisz. Weś łot miedzi/ łot árszeniku/ miedz w przod rozpuść/ potym wrzuć árszenik: zámieszáy piłką starą/ wyley w Ingus/ weś potym feynu łot ieden/ miedźi owey łot ieden/ ztop pierwey feyn/ potym miedz w nię wrzuć
Skrót tekstu: SekrWyj
Strona: 287
Tytuł:
Sekret wyjawiony
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Colegii Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1689
Data wydania (nie wcześniej niż):
1689
Data wydania (nie później niż):
1689
