Ludzi starożytnych ma być dedukowano) gruntu cyrkumferencjej. Który to Monaster jako Nabożny Ociec Ilia Hostysławski reguły Bazylego S. Greckiej religii Zakonnik wystawi, staranie pobożne i pracy jego w tym kątętując, Starszeństwo nad Bracią Zakonną Ihumeńskie, za potwierdzeniem Imci Księdza Episkopa tej Diecezjej przy nim dożywotnie, i po nim następującym Przełożonym, zostawuję. Dworzysko w Podhorcach Buhajowskie nazwane z jego wszytkiemi przynależytościami do tegoż Monasteru przyłączam, Sianożęć wielką ku Hucie Podhoreckiej antiquitus należącą temuż także Monasterowi przydaję. Prazników dwa, jeden na Święto Przemienienia Pańskiego, a drugi na Zwiastowanie Najświętszej Panny: na które lud schadzać się z rożnych miejsc dla Chwały Bożej zwykł, te obadway mają się
Ludzi starożytnych ma bydź dedukowano) gruntu circumferencyey. Który to Monaster iako Nabożny Ociec Ilia Hostysławski reguły Bazylego S. Graeckiey religiey Zakonnik wystawi, staranie pobożne y pracy iego w tym kątętuiąc, Starszeństwo nad Bracią Zakonną Ihumeńskie, za potwierdzeniem Jmci Xiędza Episkopa tey Dioecezyey przy nim dożywotnie, y po nim następującym Przełożonym, zostawuję. Dworzysko w Podhorcach Buhaiowskie nazwane z iego wszytkiemi przynależytościami do tegoż Monasteru przyłączam, Sianożęć wielką ku Hucie Podhoreckiey antiquitus należącą temuż także Monasterowi przydaię. Praznikow dwa, ieden na Swięto Przemienienia Pańskiego, a drugi na Zwiastowanie Nayświętszey Panny: na które lud schadzać się z rożnych mieysc dla Chwały Bożey zwykł, te obadway maią się
Skrót tekstu: KoniecSMon
Strona: 364
Tytuł:
Prawo monasterowi
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
przywileje, akty nadania
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1663
Data wydania (nie wcześniej niż):
1663
Data wydania (nie później niż):
1663
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
ćwiercią funtowym, nieostrożnie, bo podobno sądzenie, pod parkan laząc, ruszył i tak się dobrze z tegoż ubił, że kula pod zęboma wirzchnimi pod nos wpadszy, nos, oczy, przód głowy prawie i całą excepto tyłu z mózgiem rozpyrzchnionym wyrwawszy, evivis na tymże zostawiła miejscu, ostęp pod dworem czerskim nazwiskiem Dworzysko. We wsi zaś tego pochowany w cerkwi. Z racji spomnianego nieszczęścia zadumiały z obławy lud, skąd i strzelcy, na straszne zbiegszy się patrzać widowisko, osoczonej bestii swym z miejsc odejściem do ucieczki przetorowali drogę. 23. Nie chcąc minąć łaskawego na mnie IWYM pana Sapiehi kanclerza wielkiego WKL-go, szwagra mego, przybyłem
ćwiercią funtowym, nieostróżnie, bo podobno sądzenie, pod parkan laząc, ruszył i tak się dobrze z tegoż ubił, że kula pod zęboma wirzchnimi pod nos wpadszy, nos, oczy, przód głowy prawie i całą excepto tyłu z mózgiem rozpyrzchnionym wyrwawszy, evivis na tymże zostawiła miejscu, ostęp pod dworem czerskim nazwiskiem Dworzysko. We wsi zaś tego pochowany w cerkwi. Z racji spomnianego nieszczęścia zadumiały z obławy lud, skąd i strzelcy, na straszne zbiegszy się patrzać widowisko, osoczonej bestii swym z miejsc odejściem do ucieczki przetorowali drogę. 23. Nie chcąc minąć łaskawego na mnie JWJM pana Sapiehi kanclerza wielkiego WKL-go, szwagra mego, przybyłem
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 47
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
Dla jw. imp. starościny zostawuje się pańska niwa wszerz składów 48 już pod samym borem i w końcu łąka. Dalej prosto w cegielnią folwark wzdłuż staj; na jednym staju owies zasiany, drugie staje otłogiem leży; wszerz składów 26.
Ogrody. Pierwszy ogród w Grabinie kapustą zasadzony, rzepikiem i marchwią zasiany, drugi Dworzysko pasternakiem zasiany i kilka liszek cybulą, oraz i pietruszką także zasiany, dla jw. imp. starościny zostawuje się. Za stajnią ogród pasternakiem i inszym nasieniem zasiany. Tudzież naznacza się w ogrodzie Grabienie nazwanym tejże jejmości do wycięcia sobie kapusty dla potrzeby jej zagonów 5. Insze zaś ogródki, pastewniki i sady do pomienionego
Dla jw. jmp. starościny zostawuje się pańska niwa wszerz składów 48 już pod samym borem i w końcu łąka. Dalej prosto w cegielnią folwark wzdłuż staj; na jednym staju owies zasiany, drugie staje otłogiem leży; wszerz składów 26.
Ogrody. Pierwszy ogród w Grabinie kapustą zasadzony, rzepikiem i marchwią zasiany, drugi Dworzysko pasternakiem zasiany i kilka liszek cybulą, oraz i pietruszką także zasiany, dla jw. jmp. starościny zostawuje się. Za stajnią ogród pasternakiem i inszym nasieniem zasiany. Tudzież naznacza się w ogrodzie Grabienie nazwanym tejże jejmości do wycięcia sobie kapusty dla potrzeby jej zagonów 5. Insze zaś ogródki, pastewniki i sady do pomienionego
Skrót tekstu: InwKal_II
Strona: 175
Tytuł:
Inwentarze dóbr szlacheckich powiatu kaliskiego, t. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1775
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1775
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Władysław Rusiński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1959
