duchem prorockim nazbyt pisać chciała; I Neptunus w tym kształcie, w którym urodziwą Zwiódł matkę zbóż, końską się otoczywszy grzywą, Albo w tym, w jakim, bóstwo złożywszy na stronę, Napełnił rączolotnym Pegazem Gorgonę; I Saturn w tej postaci, w której gładką zwodził Driadę i mądrego Filiryda spłodził. Ale i sam dwukształtny Chiron i z inszymi Mieszańcy chłopokońmi, których swawolnymi
Muchami wesele się rwało Pirytowe, Niechaj poddadzą karki pod to jarzmo nowe; Albo jeśli się woły do tego zejść mogą, Masz niezbożnych Cerastów za ofiarę srogą, Kiedy gości do siebie rzężą przypławionych, W rogate od Wenery bydło przemienionych; I wołu, który gładką Europę zdradził
duchem prorockim nazbyt pisać chciała; I Neptunus w tym kształcie, w którym urodziwą Zwiódł matkę zbóż, końską się otoczywszy grzywą, Albo w tym, w jakim, bóstwo złożywszy na stronę, Napełnił rączolotnym Pegazem Gorgonę; I Saturn w tej postaci, w której gładką zwodził Dryjadę i mądrego Filiryda spłodził. Ale i sam dwukształtny Chiron i z inszymi Mieszańcy chłopokońmi, których swawolnymi
Muchami wesele się rwało Pirytowe, Niechaj poddadzą karki pod to jarzmo nowe; Albo jeśli się woły do tego zejść mogą, Masz niezbożnych Cerastów za ofiarę srogą, Kiedy gości do siebie rzężą przypławionych, W rogate od Wenery bydło przemienionych; I wołu, który gładką Europę zdradził
Skrót tekstu: MorszAUtwKuk
Strona: 136
Tytuł:
Utwory zebrane
Autor:
Jan Andrzej Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1654
Data wydania (nie wcześniej niż):
1654
Data wydania (nie później niż):
1654
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Utwory zebrane
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1971
E Trzem pannom córkom/ ze dwu natur złożonego Cekropa. Cakrop dla tego to jest rzeczon dwojaki, abo ze dwu natur złożony, i dwykształtny: że go tak udano, że był częścią jedną człowiek, drugą częścią wąż. Drudzy rozumieją, że jako Laćmnicy zmyślili janusa być dwuoblicznym: tak też Grekowie zmyślili Cekropa być dwukształtnym. Demostenes powieda, że dla tego; iż w poradach był człowiekiem wielkiej mądrości, i w sprawowaniu rzeczy wszystkich, zażywał i sił, i śmiałości. A trzech corek Cekropowych były te imiona: Pandroso, Aglauros, Herse. Argument Powieści Dwunastej.
TV wrona o sobie powieda, że pierwej była człowiekiem, córką
E Trzem pánnom corkom/ ze dwu nátur złożonego Cekropá. Cakrop dla tego to iest rzeczon dwoiáki, ábo ze dwu natur złożony, y dwykształtny: że go ták vdano, że był częśćią iedną człowiek, drugą częśćią wąż. Drudzy rozumieią, że iako Laćmnicy zmyślili iánusá bydź dwuoblicznym: ták też Grekowie zmyślili Cekropá bydz dwukształtnym. Demostenes powieda, że dla tego; iż w porádách był człowiekiem wielkiey mądrośći, y w spráwowániu rzeczy wszystkich, záżywał y śił, y śmiáłośći. A trzech corek Cekropowych były te imioná: Pandroso, Aglauros, Herse. Argument Powieśći Dwánastey.
TV wroná o sobie powieda, że pierwey byłá człowiekiem, corką
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 83
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
nie postał białymi. A Iże Emońskiego młodzieńca. Młodzieniec Emoński, Ischis. B Zatym ona postrzegszy. Koronida. C Miłośnik zażałował. Foebus. Księgi Wtóre. D Nie scierpiał Febus/ aby płód jego. Nie scierpiał Apollo, aby ten syn, którym Koronu chodziła, miał być z matką spalony. E Zawiódł go dwukształtnemu Chironowi. Był ten Saturno syn, z Pylliry Oceanowny, z którą się był Saturnus złączył, przywdziawszy końską postawę: dla tegoż bywa rzeczon dwykształtny, bo był połowicą koń, połowica człowiek. Tenże był sławnym lekarzem. Argument Powieści Piętnastej.
O Cyrrhoe córka Chirona lekarza, nie kontentując się ojca swego naukami;
nie postał białymi. A Iże Aemońskiego młodźieńcá. Młodźieniec AEmoński, Ischis. B Zátym oná postrzegszy. Koronidá. C Miłośnik záżáłował. Phoebus. Kśięgi Wtore. D Nie zćierpiał Phebus/ áby płod iego. Nie zćierpiał Apollo, aby ten syn, ktorym Koronu chodźiłá, miał bydź z mátką spalony. E Záwiodł go dwukształtnemu Chironowi. Był ten Sáturno syn, z Pylliry Oceanowny, z ktorą się był Sáturnus złączył, przywdziawszy końską postáwę: dla tegoż bywá rzeczon dwykształtny, bo był połowicą koń, połowica człowiek. Tenże był sławnym lekarzem. Argument Powieśći Piętnastey.
O Cyrrhoe corká Chironá lekárzá, nie kontentuiąc się oycá swego náukámi;
Skrót tekstu: OvOtwWPrzem
Strona: 87
Tytuł:
Księgi Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Walerian Otwinowski
Drukarnia:
Andrzej Piotrkowczyk
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1638
Data wydania (nie wcześniej niż):
1638
Data wydania (nie później niż):
1638
barzo rozpieścił: W te słowa/ obie ręce do góry złożywszy/ Powiedział Hermafrodyt/ głos męski straciwszy: Ojcze/ matko/ raczcie być w tym/ dziecięciu prawi Rzeczonemu z was obu: który się pojawi Kolwiek mąż/ do tej rzeki/ z niej niechaj wystanie Pułmęzem/ i tknąwszy wód rozplazłym się stanie. Rodzice dwukształtnemu synu dogodzili Olejkami jakimiś źrzodło napuścili. Kres baśniom: Miniejojowny mężnie poganiają Roboty/ święto gwalca/ Boga znieważają: Gdy niewidome bębny chraplowym zatrzmiały Głosem/ z nagła i krzywe surmy się ozwały. Dzwonki brzmią: szafrany się i mirry czuć dadzą/ I (większa wiary) płótna zielenić się zdadzą/ A na kształt bluszczu
barzo rospieśćił: W te słowá/ obie ręce do gory złożywszy/ Powiedźiał Hermáphrodyt/ głos męski stráćiwszy: Oycze/ mátko/ ráczćie być w tym/ dźiećięćiu práwi Rzeczonemu z was obu: ktory się poiáwi Kolwiek mąż/ do tey rzeki/ z niey niechay wystánie Pułmęzem/ y tknąwszy wod rosplázłym się sstánie. Rodźice dwukształtnemu synu dogodźili Oleykámi iakiemiś źrzodło nápuścili. Kres baśniom: Minieioiowny mężnie pogániáią Roboty/ święto gwalca/ Bogá znieważáią: Gdy niewidome bębny chraplowym zátrzmiáły Głosem/ z nagłá y krzywe surmy się ozwały. Dzwonki brzmią: száfrany się y mirry czuć dádzą/ Y (większa wiáry) płotná źielenić się zdádzą/ A ná kształt bluszczu
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 90
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
zawiodło więc zmierzyć i wody. Ani wątpi/ ani on maca/ gdzieb ybrody Najłaskawsze/ ani dba z wodą być niesiony. Brzegu dostawszy/ brał się za łuk przeciśniony; Gdy żeński wrzask usłyszy/ i zatym Nessowi Oszwabić się chcącemu w powierzeniu/ mówi: Dokąd cię darmo dufne nogi wiodą? słuchaj? Mówięć/ dwukształtny Nesku? mojego nieruchaj? Takli nie dbasz na mą cześć? wzdam koła ojcowskie Mogłyc omierzć freje bronione łotrowskie? Nie spełżniesz mi wiedz pewnie/ lub w pąd każesz koni: Postrzałem/ nie mogami/ dojdę cię w pogoni. Końca nie domawiając/ we grzbiet mu pierzchliwy Strzałę wszczepił: sztych z piersi wysadził
záwiodło więc zmierzyć y wody. Ani wątpi/ áni on máca/ gdźieb ybrody Nayłáskáwsze/ áni dba z wodą być nieśiony. Brzegu dostawszy/ brał się zá łuk przećiśniony; Gdy żeński wrzask vsłyszy/ y zátym Nessowi Oszwabić się chcącemu w powierzeniu/ mowi: Dokąd ćię dármo dufne nogi wiodą? słuchay? Mowięć/ dwukształtny Nesku? moiego nieruchay? Tákli nie dbasz ná mą cześć? wzdam koła oycowskie Mogłyc omierzć freie bronione łotrowskie? Nie spełżniesz mi wiedz pewnie/ lub w pąd każesz koni: Postrzałem/ nie mogámi/ doydę ćię w pogoni. KOncá nie domawiáiąc/ we grzbiet mu pierzchliwy Strzałę wszczepił: sztych z pierśi wysadźił
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 221
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
jako Peryfat mieszanca odprawił Peryta? łuk jak Ampik czwornogiego sprwawił Orklesa/ w przeciwną twarz/ bez grotu głogiem? Makary Peletroński Erygdupa srogiem Uśpiłdrągiem pchnąwsz yw pierś: ręce Cymelowe/ Ostrą włócznią/ wsadziły w łono Nesseowe. A nie rozmiej by MOpsus nie umiałpowładać/ Czym inszym tylko przyszłę rzeczy opowiadać. StrzeliłMOpsus/ aż Odyt dwukształtny nie żywy/ I chudzieć nadaremnno/ coś przerzec/ był chciwy. Język do brody/ brodę do gardła mu przytknął. Caeneus uśpił piąci: wpród Styfiła wytknął/ Z nim Broma/ Antymacha/ Selima dużego. Ran nie baczę: tylko co poczet z imionami/ Wypada Ematskiego Halesa łupami Przybrany/ bo go był zniósł
iáko Peryphát mieszáncá odpráwił Perytá? łuk iák Ampik czwornogiego sprwáwił Orklesá/ w przećiwną twarz/ bez grotu głogiem? Mákáry Peletronski Erygdupá srogiem Vśpiłdrągiem pchnąwsz yw pierś: ręce Cymelowe/ Ostrą włocznią/ wsádźiły w łono Nesseowe. A nie rozmiey by MOpsus nie vmiałpowłádáć/ Czym inszym tylko przyszłę rzeczy opowiádáć. StrzeliłMOpsus/ áż Odyt dwukształtny nie żywy/ Y chudźieć nádáremnno/ coś przerzec/ był chćiwy. Ięzyk do brody/ brodę do gárdłá mu przytknął. Caeneus vśpił piąći: wprod Styphiłá wytknął/ Z nim Bromá/ Antymáchá/ Selima dużego. Ran nie baczę: tylko co poczet z imionámi/ Wypada AEmátskiego Hálesá łupámi Przybrány/ bo go był zniosł
Skrót tekstu: OvŻebrMet
Strona: 308
Tytuł:
Metamorphoseon
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Jakub Żebrowski
Drukarnia:
Franciszek Cezary
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1636
Data wydania (nie wcześniej niż):
1636
Data wydania (nie później niż):
1636
