. 219. GŁUPI A PYSZNY
Biedny w Apelesowej szwiec znalazł robocie, Co zganił. Nie gniewaj się, przyjacielu, bo cię Szczerze przestrzegę, kiedyś barzo grzeczny sobie, A daleko byś z grzecznym nie doniósł na próbie. I szwiec, kiedyby tu był, rzekłby, że z rozprotem O rzeczypospolitej dyskurujesz botem. Mogą to i bez szewca powiedzieć ci krawce, Że równi tobie w zadek bierają na ławce. 220. NA PIENIĄDZE Z HORACJUSA DO KOGOŚ Z HORACJUSA
Głupiś, aleś bogaty; chłop, ale masz dzięgi; Nie nowina to bywać purpurze z siermięgi. I szlachectwo, i żonę, wszytkoć grosze dadzą
. 219. GŁUPI A PYSZNY
Biedny w Apellesowej szwiec znalazł robocie, Co zganił. Nie gniewaj się, przyjacielu, bo cię Szczerze przestrzegę, kiedyś barzo grzeczny sobie, A daleko byś z grzecznym nie doniósł na próbie. I szwiec, kiedyby tu był, rzekłby, że z rozprotem O rzeczypospolitej dyskurujesz botem. Mogą to i bez szewca powiedzieć ci krawce, Że równi tobie w zadek bierają na ławce. 220. NA PIENIĄDZE Z HORACJUSA DO KOGOŚ Z HORACJUSA
Głupiś, aleś bogaty; chłop, ale masz dzięgi; Nie nowina to bywać purpurze z siermięgi. I szlachectwo, i żonę, wszytkoć grosze dadzą
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 291
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
są z naturą Boską rzetelnie/ nie są jednak jedno według ich własności/ albowiem natura Boska jest Communicabilis, a Osoby są Incommunicabiles, jakom powiedział; zaczym insza ich jest defnicja/ a insza natury Boskiej: pogotowiu nie idzie zatym/ że Osoby dzielą się według własności osób/ Ergò i natura Boska: nie dobrzeRabinie dyskurujesz. RABIN.
NAtura Boska zupełnie wszytka jest w jednej Osobie/ zaczym nad takową zupełność przydać co/ rzecz jest niepotrzebna: a iż w jednej Osobie Boskiej natura Boska jest zupełnie wszytka/ przeto przydać do niej drugie dwie Osoby/ jest rzecz niepotrzebna/ i nie ma to być w Bóstwie. TEOLÓG.
PRawda jest że
są z náturą Boską rzetelnie/ nie są iednák iedno według ich własnośći/ álbowiem náturá Boska iest Communicabilis, á Osoby są Incommunicabiles, iákom powiedźiał; záczym insza ich iest defnicya/ á insza nátury Boskiey: pogotowiu nie idźie zátym/ że Osoby dźielą się według własnośći osob/ Ergò y náturá Boska: nie dobrzeRábinie dyskuruiesz. RABIN.
NAturá Boska zupełnie wszytká iest w iedney Osobie/ zaczym nád tákową zupełność przydáć co/ rzecz iest niepotrzebna: á iż w iedney Osobie Boskiey náturá Boska iest zupełnie wszytká/ przeto przydáć do niey drugie dwie Osoby/ iest rzecz niepotrzebna/ y nie ma to byc w Bostwie. THEOLOG.
PRawdá iest że
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 35
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
/ coć siedzi na języku) A kiedy będzie szpetna/ i zła/i głupia? na to gotowa rada/ nie pojmuj je; a jeśli nie słuchasz dla dostatków podobno które was najbardziej uwodzą. Cierpże/ ciesząc się pieniędzmi wszak chcącemu nie masz krzywdy. Ale ponieważ tak siłą o tej grzeczności i szpetności dyskurujesz; pytam/ jako porozumiesz? Bo jeśli według ludzkich oczu chcesz Zonę sobie z twarzy obrać/ to jest rzecz nieskończona; bo jednemu będzie się zdała arcypiękna/ drugi rzecze nie masz nic nad ludzi. A trzeci powie nic wdzięku nie ma./ Włoch mówi Dei gosti non accede disputare. O smak się szkoda wadzić
/ coć śiedźi na ięzyku) A kiedy będzie szpetna/ y zła/y głupia? ná to gotowa rádá/ nie poymuy ie; á ieśli nie słuchasz dla dostátkow podobno ktore was naybárdźiey uwodzą. Cierpże/ ćiesząc się pieniądzmi wszák chcącemu nie mász krzywdy. Ale ponieważ ták śiłą o tey grzecznośći y szpetnośći dyskuruiesz; pytam/ iáko porozumiesz? Bo ieśli według ludzkich oczu chcesz Zonę sobie z twarzy obráć/ to iest rzecz nieskończona; bo iednemu będźie się zdáłá árcypiękna/ drugi rzecze nie mász nic nád ludźi. A trzeći powie nic wdźięku nie ma./ Włoch mowi Dei gosti non accede disputare. O smák się szkodá wádźić
Skrót tekstu: GorzWol
Strona: 14
Tytuł:
Gorzka wolność młodzieńska
Autor:
Andrzej Żydowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1670 a 1700
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1700
zanosi; oto ci na sejmie rationem dawać powinni. Ale powiada, że »mi tak odpowie, jako drugi w Toruniu komuś odpowiedział, że król w piątek jada grzyby, a w sobotę
ryby«. Nie pamiętasz onej gramatycznej reguły: Qualis interrogatio, talis responsio; musiał go tak mądrze pytać, jako ty mądrze dyskurujesz, i dlatego taką odniósł odpowiedź. Ale inaczej sejmową powagę odprawują, a inaczej curiosam importunitatem. Ale mówisz, że poena mała. Przeczytaj sobie, a nie kwap się: miałeś w wiślickich artykułach privationem dignitatis, a tu masz i mulktę tysiąca grzywien i privationem dignitatis, jeśli nie zapłacisz. Ale dywinujesz, że
zanosi; oto ci na sejmie rationem dawać powinni. Ale powiada, że »mi tak odpowie, jako drugi w Toruniu komuś odpowiedział, że król w piątek jada grzyby, a w sobotę
ryby«. Nie pamiętasz onej gramatycznej reguły: Qualis interrogatio, talis responsio; musiał go tak mądrze pytać, jako ty mądrze dyskurujesz, i dlatego taką odniósł odpowiedź. Ale inaczej sejmową powagę odprawują, a inaczej curiosam importunitatem. Ale mówisz, że poena mała. Przeczytaj sobie, a nie kwap się: miałeś w wiślickich artykułach privationem dignitatis, a tu masz i mulktę tysiąca grzywien i privationem dignitatis, jeśli nie zapłacisz. Ale dywinujesz, że
Skrót tekstu: RespCenzCz_III
Strona: 325
Tytuł:
Respons przeciwko niejakiemu cenzorowi
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
. Tego niedostaje Tylko/ że na tytułe nie piszesz Królowi Memu Mościemu Panu i przyjacielowi. Próżna cię chwała błaznie nadęła/ i wielkie O sobie rozumienie. Tak mniemasz/ że nie masz Grzeczniejszego/ mędrszego/ i rozsądniejszego/ Bogatszego/ gładszego i doważniejszego We wszystkim tym okręgu stworzonego Świata. Stąpasz z tabulatury/ siła Dyskurujesz/ Mową się popisujesz/ grozisz/ ba zabijasz. Ale słowy nie rzeczą? sam się przy tym chwalisz. Takem mówił/ tak czynił na Sejmie/ w Senacie. Jam wojnę uspokoił/ jam Sejm conkludował. Jam sam obrałem Króla. Jam to czynił/ owo/ Albo ono.
. Tego niedostáie Tylko/ że ná tytule nie piszesz Krolowi Memu Mośćiemu Pánu y przyiaćielowi. Prozna ćię chwała błaznie nadęłá/ y wielkie O sobie rozumienie. Ták mniemasz/ że nie masz Grzecznieyszego/ mędrszego/ y rozsądnieyszego/ Bogátszego/ gładszego y doważnieyszego We wszystkim tym okrągu stworzonego Swiátá. Stąpasz z tabulatury/ śiła diszkuruiesz/ Mową się popisuiesz/ groźisz/ ba zábijász. Ale słowy nie rzeczą? sąm się przy tym chwalisz. Tákem mowił/ ták czynił ná Seymie/ w Senaćie. Iam woynę vspokoił/ iam Seym conkludował. Iam sąm obrałem Krolá. Iam to czynił/ owo/ Albo ono.
Skrót tekstu: OpalKSat1650
Strona: 105
Tytuł:
Satyry albo przestrogi do naprawy rządu i obyczajów w Polszcze
Autor:
Krzysztof Opaliński
Miejsce wydania:
Amsterdam
Region:
zagranica
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1650
Data wydania (nie później niż):
1650
będziesz trączał! A czeladzi wiele masz, także i swych dzieci?
BĄCZAŁ Ba, zaprawdę padam ci, nie mam ich w pamięci.
CYRYN Czyś ty, chłopie, pijany? Nie wiesz, co masz dzieci?!
BĄCZAŁ Skrzydeł, słyście, nie mają, żadne nie uleci.
CYRYN Ty, chłopie, dyskurujesz jak ze swoim bratem!
BĄCZAŁ Mospanie, o kęs ja się nie pożegnał z światem, Co mnie tak, słyście, w karczmie samsied zbuchał, Aże na mnie, mospanie, Żyd wiejacką dmuchał.
CYRYN Ja cię o to nie pytam, tylko masz li żonę!
BĄCZAŁ Mospanie, dopiero się trzeba starać o
będziesz trączał! A czeladzi wiele masz, także i swych dzieci?
BĄCZAŁ Ba, zaprawdę padam ci, nie mam ich w pamięci.
CYRYN Czyś ty, chłopie, pijany? Nie wiesz, co masz dzieci?!
BĄCZAŁ Skrzydeł, słyście, nie mają, żadne nie uleci.
CYRYN Ty, chłopie, dyskurujesz jak ze swoim bratem!
BĄCZAŁ Mospanie, o kęs ja się nie pożegnał z światem, Co mnie tak, słyście, w karczmie samsied zbuchał, Aże na mnie, mospanie, Żyd wiejacką dmuchał.
CYRYN Ja cie o to nie pytam, tylko masz li żonę!
BĄCZAŁ Mospanie, dopiero się trzeba starać o
Skrót tekstu: DialJezOkoń
Strona: 286
Tytuł:
Dialog o Narodzeniu Pana naszego Jezusa Chrystusa
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Wieliczka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Gatunek:
jasełka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1704 a 1709
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1709
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Staropolskie pastorałki dramatyczne: antologia
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Okoń
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
