/ yvmrzeć raczej zezwolił/ niżli raz poznanej Prawdy odstąpić. A na drugim z tych Synodów/ to jest na Soborze Florenckim był Cesarz Gręcki Jan Paleolog/ z bratem swym Demetriuszem/ Despotem/ z Josefem Patriarchą Konstantynopolskim/ i z inszych trzech Patriarchów Posłannikami/ mężami wysoce uczonymi i pobożnymi. Gdzie po wielu obojej strony publicznych dysputacjach/ i prywatnych znoszeniach się/ Grekowe wyznanie pochodzenia Ducha ś^o^. i od Syna/ prawosławne być/ wyznali/ przyjęli/ podpisali/ i Unią z sobą zobopolnie zamknęli. Której nie sprzeciwił się żaden zbyłych na Soborze tym Greków/ tylko jeden Marek Efeski. Przydaje do Marka Laonik Chalcokodyl Grzegorza Scholariusza/ który zostawszy Mnichem
/ yvmrzeć rácżey zezwolił/ niżli raz poznáney Prawdy odstąpić. A ná drugim z tych Synodow/ to iest ná Soborze Florentskim był Cesarz Gręcki Ian Páleolog/ z brátem swym Demetriuszem/ Despotem/ z Iosephem Pátryárchą Konstántynopolskim/ y z inszych trzech Pátryárchow Posłánnikámi/ mężámi wysoce vcżonymi y pobożnymi. Gdźie po wielu oboiey strony publicżnych dysputácyách/ y priwatnych znoszeniách sie/ Grękowe wyznánie pochodzenia Duchá ś^o^. y od Syná/ práwosławne bydź/ wyználi/ przyięli/ podpisáli/ y Vnią z sobą zobopolnie zámknęli. Ktorey nie sprzećiwił sie żaden zbyłych ná Soborze tym Grękow/ tylko ieden Márek Epheski. Przydáie do Márka Láonik Chálcokõdyl Grzegorzá Scholáryuszá/ ktory zostawszy Mnichem
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 138
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
szczerości Ewanielskiej nauki/ obiecuje/ czego też poświadcza i ona znamienita Basyliusza wielkiego sententia: Pismo (mowi) Bogiem natchnione sędzią od nas niechaj będzie postanowione/ i u kogo się najdzie nauka z słowem Bożym zgodna/ tego zdanie za prawdziwe uznane być ma. Nawet Probus jeden zacny Senator/ nasłuchanie ś. Atanasiusza z Ariuszem dysputacji/ od Cesarza wysadzony/ acz będąc Poganinem takie do nich napomnienie czyni/ Si hoc totum est in quo à vobis inuicem dissentire vedemini, id nunc disputationis ratio poscit, vt assertiones vestras non subtilitate argumentorum, sed simplicibus et puris diuinę seripturę documentis robustius fulciatis. Jeśli to (prawi) wszytko jest/ w czym się
szcżerośći Ewánielskiey náuki/ obiecuie/ cżego też poświádcża y oná známienita Básyliuszá wielkiego sententia: Pismo (mowi) Bogiem nátchnione sędźią od nas niechay będźie postánowione/ y v kogo się naydźie náuká z słowem Bożym zgodna/ tego zdánie zá prawdźiwe vznáne być ma. Náwet Probus ieden zacny Senátor/ násłuchánie ś. Athánásiuszá z Ariuszem disputátiey/ od Cesárzá wysádzony/ ácż będąc Pogáninem tákie do nich nápomnienie cżyni/ Si hoc totum est in quo à vobis inuicem dissentire vedemini, id nunc disputationis ratio poscit, vt assertiones vestras non subtilitate argumentorum, sed simplicibus et puris diuinę seripturę documentis robustius fulciatis. Ieśli to (práwi) wszytko iest/ w cżym sie
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 8
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
, a albo ze wszytkiego nic albo z lada czem przydzie z uszema na chromem do domu. Mówią: »Ale przyjedziem wszyscy«. — Co za zgoda: »na sejm wszyscy«! A jeśli tam wszyscy, czemu nie rokoszu kończyć wszyscy? Tam wytargować, wystraszyć, a z gotowemi, nie zostawując dysputacjom na sejmie miejsca, rzeczami jachać i tam je konkludować i aprobować. Druga, mówią: »Pojedziem na sejm wszyscy«. — A król też pojedzie wszytek i ze wszytkiemi asystencjami: co za securitas więtsza duas potentias zwodzić, spuszczać z sobą, proch z ogniem podle siebie kłaść? Aza nie lepiej samem, w
, a albo ze wszytkiego nic albo z lada czem przydzie z uszema na chromem do domu. Mówią: »Ale przyjedziem wszyscy«. — Co za zgoda: »na sejm wszyscy«! A jeśli tam wszyscy, czemu nie rokoszu kończyć wszyscy? Tam wytargować, wystraszyć, a z gotowemi, nie zostawując dysputacyom na sejmie miejsca, rzeczami jachać i tam je konkludować i aprobować. Druga, mówią: »Pojedziem na sejm wszyscy«. — A król też pojedzie wszytek i ze wszytkiemi asystencyami: co za securitas więtsza duas potentias zwodzić, spuszczać z sobą, proch z ogniem podle siebie kłaść? Aza nie lepiej samem, w
Skrót tekstu: PękosSkryptCz_III
Strona: 291
Tytuł:
Skrypt na tych, którzy rokoszu nie pragną a sejmu się napierają.
Autor:
Prokop Pękosławski
Miejsce wydania:
Jędrzejów
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
dla złej suspicyj porzucił, ta tym czasem za Kawalera złotego Runa poszła, tamten się jak Zjawił, z którym i dzieci miała, z tym drugim żyć kazano Radulfem Sodlerem, a porżucić Mateusza Barro rzemieślnika. Katolicy już nie mogli nic poradzić. Wewszystkich, bowiem Królestwa krainach, w karczmach domach szynkownych, sklepach, dysputacje nastały: baby, dziady, tłumaczyli sobie, wykładali Pismo Z. Objawie nie Z. Jana najbardziej wykładali, co raz inaczej: ztego Kalwini błędy swoje utwierdzali.
Tym błędnym nowinkom opierali się jakokołwiek, Stefan Wintonieński Biskup, Edward Bonnenes Londyński, Kutbert Tontallus Dunemelski, Mikołaj Hetus Wigornieński, i Dajus Cycesterński, zacni
dla złey suspicyi porzucił, ta tym czasem za Kawalera złotego Runa poszłá, tamten się iak ziawił, z ktorym y dzieci miała, z tym drugim żyć kazano Radulfem Sodlerem, á porżucić Mateuszá Barro rzemieślnika. Katolicy iuż nie mogli nic poradzić. Wewszystkich, bowiem Krolestwa krainach, w karczmach domach szynkownych, sklepach, dysputacye nastały: baby, dziady, tłumaczyli sobie, wykładali Pismo S. Obiawie nie S. Iana naybárdziey wykładali, co raz inaczey: ztego Kalwini błędy swoie utwierdzali.
Tym błędnym nowinkom opierali się iakokołwiek, Stefan Wintonieński Biskup, Edward Bonnenes Londyński, Kutbert Tontallus Dunemelski, Mikołay Hetus Wigornieński, y Daius Cycesternski, zacni
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 103
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Z. Augustyna, apostatę z Włoch zbiegłego do Argentoratu vulgo Transburgu, większą płacę deklarując; sprowadzili i owego Bucera, w Kantabrii, a Piotra Lutra w Oxonium, dla uczenia Teologii lokowali. Piotr widząc że Panowie Angielscy pierwsi są Kalwinami, i on Kalwinem zosłał. Oba wswych Akademiach od Katolickich Doktorów bywali przekonani na kilkudniowych dysputacjach. Zebrał ten Piotr Męczennik nie mało przeciw Najświętszemu Sakramentowi blasfemii, w jednej Książce zamknął, ale Stefan Wintonieński Biskup, choć więzień zbijał go, wydawszy Książkę pod Imieniem Marka Konstancjusza. Dobrzy katolicy i za Wiarę wygnani przy Lowantum Mieście się lokowali, i przy Akademii, gdzie ich Tomasz Bonvisius Kupiec sławny, tamże się przeniosłszy
S. Augustyna, apostatę z Włoch zbiegłego do Argentorátu vulgo Transburgu, większą płacę deklaruiąc; sprowadzili y owego Bucera, w Kántabrii, á Piotrá Lutra w Oxonium, dla uczenia Teologii lokowali. Piotr widząc że Panowie Angielscy pierwsi są Kalwinami, y on Kalwinem zosłał. Oba wswych Akademiach od Katolickich Doktorow bywali przekonani na kilkudniowych dysputacyach. Zebrał ten Piotr Męczennik nie mało przeciw Nayswiętszemu Sakramentowi blasphemii, w iedney Ksiąszce zamknął, ale Stefan Wintonieński Biskup, choć więzień zbiiał go, wydawszy Ksiąszkę pod Imieniem Marka Konstancyuszá. Dobrzy katolicy y za Wiarę wygnani przy Lowantum Mieście się lokowáli, y przy Akádemii, gdzie ich Tomasż Bonvisius Kupiec sławny, tamże się przeniosłszy
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 104
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Rzymie przyjęty, mieszkał potym w Czechach w Pradze, dla nauki, i biegłości w pismach zwymowy celebris A stąd znowu wokowany od Generała swego Ewerarda Merkuriana do Rzymu, i do Anglii naznaczcny in Solatium Katolików Ziomków swoich. Przybył wtedy, gdy Elżbieta Królowa Brytańska tyrański jad wywierała na Katolików, której o Kleit dla publicznej dysputacyj suplikował, ale nie otrzymał. Więc tym czasem sekretnie starych Katolików w Wierze przez 13 Miesięcy utwierdzał. Zdradą Eliota nie jakiego pojmany, w triumfie do Londynu prowadzony z karteluszem na czele takim: Campianus Iesuita seditiosus Dany do więzienia, gdzie ciągniony, aby chciał propalare, tych co do Papieskiej obedyencyj przywiódł: głodem smrodem,
Rzymie przyięty, mieszkał potym w Czechach w Pradze, dla nauki, y biegłości w pismach zwymowy celebris A ztąd znowu wokowany od Generała swego Ewerarda Merkuryana do Rzymu, y do Anglii naznaczcny in Solatium Katolikow Ziomkow swoich. Przybył wtedy, gdy Elżbieta Krolowa Brytańska tyrański iad wywierała na Katolikow, ktorey o Kleit dla publiczney dysputacyi supplikował, ale nie otrzymał. Więc tym czasem sekretnie starych Katolikow w Wierze przez 13 Miesięcy utwierdzał. Zdradą Eliota nie iakiego poymany, w tryumfie do Londynu prowadzony z karteluszem na czele takim: Campianus Iesuita seditiosus Dany do więzienia, gdzie ciągniony, aby chciał propalare, tych co do Papiezkiey obedyencyi przywiodł: głodem smrodem,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 118
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
, to jest cogitare, arbitrari, ratiocinari, jako zwykli disputantes między sobą czynić: Po Gręcku Dialogos¸ to jest sermo vnius ad alterum. Po łacinie/ deducitur ex dis et puto. Albowiem putare veteres dicebant deputare, to jest niepotrzebnego co jest/ odciąć: Et putamina dicuntur Sarmenta, et alia quae auferuntur. Przez dysputacją tedy co niepotrzebnego i błędliwego od prawdziwej Wiary odcinamy/ jako powiedział. Triuerius: Quae obscura sunt aut in tenebris latent, et errores in priuatis Studijs explicant Exercitationes in publicis. Boleję jednak że nie widzę/ aby kiedy te dwie Religie. Chrześcijańska i Żydowska/ o Wiarę z sobą rozpierać się miały: mianowicie wiedząc iż
, to iest cogitare, arbitrari, ratiocinari, iáko zwykli disputantes między sobą czynić: Po Gręcku Dialogos¸ to iest sermo vnius ad alterum. Po łáćinie/ deducitur ex dis et puto. Albowiem putare veteres dicebant deputare, to iest niepotrzebnego co iest/ odćiąć: Et putamina dicuntur Sarmenta, et alia quae auferuntur. Przez disputácyą tedy co niepotrzebnego y błędliwego od prawdźiwey Wiáry odćinamy/ iáko powiedźiáł. Triuerius: Quae obscura sunt aut in tenebris latent, et errores in priuatis Studijs explicant Exercitationes in publicis. Boleię iednák że nie widzę/ áby kiedy te dwie Religie. Chrześćiánska y Zydowska/ o Wiárę z sobą rospieráć sie miáły: miánowićie wiedząc iż
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 14
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
a potym od Ambrożego świętego za sprawą Boską nawrócony/ Doktorem i światłością Kościoła Bożego stał się. Dionizy Święty wprzód Pogańskim Filozofem/ a potym Uczniem Pawła świętego został. Cyprian święty wprzód Czarnoksięźnikiem/ a potym świątobliwym został Biskupem. Sylwester Święty Biskup najwyższy przed Konstantynem Cesarzem/ tak w uzdrowieniu trądu jego/ jako też i w dysputacjej przeciwko Żydom Cuda wielkie pokazał. Stanisław święty w skrzeszeniu trzy lata w grobie leżącego na pokazanie prawdy Cud wielki pokazał/ który jako na niebie światła wszytkiemu światu nie są tajne; tak też i ten po wszytkim świecie ogłoszony jest. Jest tak wiele Cudów Bożych w Kościele powszechnym/ których chyba żeby kto rozumu nie miał/
á potym od Ambrożego świętego zá spráwą Boską náwrocony/ Doktorem y świátłośćią Kośćiołá Bożego sstał się. Dyonizy Swięty wprzod Pogáńskim Philozophem/ á potym Vczniem Páwłá świętego został. Cypryan święty wprzod Czárnokśięźnikiem/ á potym świątobliwym został Biskupem. Sylwester Swięty Biskup naywyższy przed Konstántynem Cesárzem/ ták w vzdrowieniu trądu iego/ iáko też y w dysputácyey przećiwko Zydom Cudá wielkie pokazał. Stánisław święty w skrzeszeniu trzy látá w grobie leżącego ná pokazánie prawdy Cud wielki pokazał/ ktory iáko ná niebie świátłá wszytkiemu świátu nie są táyne; ták też y ten po wszytkim świećie ogłoszony iest. Iest ták wiele Cudow Bożych w Kośćiele powszechnym/ ktorych chybá żeby kto rozumu nie miał/
Skrót tekstu: KorRoz
Strona: 14
Tytuł:
Rozmowa teologa katolickiego z rabinem żydowskim przy arianinie nieprawym chrześcijaninie
Autor:
Marek Korona
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi, pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1645
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1645
kartę, Przyszedł czas do utarczki, ali-ć drzwi zawarte. Kołacą ci co przyszli na gadanie wzywać, Żaden, jakby pomarli, nie chce się ozywać. Strach zdejmuje beana, drży mu pod kolany, Jakby miał, być do kata na próby porwany. O, tchórzu bojaźliwy! Tak to wiary bronią? Aza od dysputacji mądrzy ludzie stronią? Wszak się masz za doktora, świadek tego książka, Za którą i na brzytwy nie dałbym pieniążka. Ale powiem co dalej czyni ta obłuda: Pośle do nas z tą posła Rorancja duda, Syn posłuszny Samuel ma też starsze swoje, Onych się ma dołożyć, iść-li na te boje.
kartę, Przyszedł czas do utarczki, ali-ć drzwi zawarte. Kołacą ci co przyszli na gadanie wzywać, Żaden, jakby pomarli, nie chce się ozywać. Strach zdejmuje beana, drży mu pod kolany, Jakby miał, być do kata na próby porwany. O, tchórzu bojaźliwy! Tak to wiary bronią? Aza od dysputacyi mądrzy ludzie stronią? Wszak się masz za doktora, świadek tego książka, Za którą i na brzytwy nie dałbym pieniążka. Ale powiem co dalej czyni ta obłuda: Pośle do nas z tą posła Rorancyja duda, Syn posłuszny Samuel ma też starsze swoje, Onych się ma dołożyć, iść-li na te boje.
Skrót tekstu: RamMKolKontr
Strona: 267
Tytuł:
Kolenda
Autor:
Mikołaj Aleksander Ramułt
Drukarnia:
Jan Wolrab
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1613
Data wydania (nie wcześniej niż):
1613
Data wydania (nie później niż):
1613
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
dla tego respektu/ wolno było co się podoba wyrządzać Jezuitom; gdyż ani żąden Pan baczny/ zsługą swym szlachcicem sobie równym nieważy się tak postępować/ jakoby ci zIezuity co nie są sługami (tylko in Christo) postępować chcieli. Na owo zasię. Zabiłbym ojca etc. Gdybymi krzywdę czynił/ jest dysputacja między Teologami/ kiedy i jako duchownym tak świeckim/ jako zakonnym/ bronić się godzi/ nie tylo zdrowia własnego/ ale i rzeczy swych. Ja tu teraz nie Casus decyduje/ ale na Paszkwil odpowiadam. Co się wtym godzi/ co nie godzi czytelnika do Teologów i Casistów odsyłam/ a zwłaszcza do Lessiusa Jezuity zacnego
dla tego respektu/ wolno było co się podoba wyrządzáć Iezuitom; gdysz áni żąden Pan bácżny/ zsługą swym szláchćicem sobie rownym nieważy się ták postępowáć/ iákoby ći zIezuity co nie są sługámi (tylko in Christo) postępowáć chćieli. Ná owo zásię. Zábiłbym oycá etc. Gdybymi krzywdę cżynił/ iest dysputácya między Theologámi/ kiedy y iáko duchownym ták swieckim/ iáko zakonnym/ bronić się godźi/ nie tylo zdrowia własnego/ ále y rzecży swych. Ia tu teraz nie Casus deciduie/ ále ná Pászkwil odpowiádam. Co się wtym godźi/ co nie godźi cżytelniká do Theologow y Cásistow odsyłam/ á zwłaszcżá do Lessiusá Iezuity zacne^o^
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 145
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
