subtelną, na złote trzęsidło?” „Nie męcz jej, miła żono; szedłszy za mąż — rzecze — Będzie miała trzęsidło, co jej go zawlecze: Parę pereł przy szpilce; i wiedz pewnie o tym: Gdyby przyszło na frymark, wzgardziłaby złotym.” 274 (F). NA JEDNEGO Z PANÓW DYSTRYBUTORÓW HIBERNY
Już święta zgoda na wysokim niebie: On Wulkan, co mu Mars Wenerę grzebie, Wiedzący, czego do mięsa potrzeba, Podjął się dzielić marsowego chleba. 275 (F). DO KRYSTYNY
Barzo cię słusznie Krystyną nazwano, Boś zła i swego męża krzyżem, żono. Stąd ktoś, słysząc to od księdza
subtelną, na złote trzęsidło?” „Nie męcz jej, miła żono; szedszy za mąż — rzecze — Będzie miała trzęsidło, co jej go zawlecze: Parę pereł przy szpilce; i wiedz pewnie o tym: Gdyby przyszło na frymark, wzgardziłaby złotym.” 274 (F). NA JEDNEGO Z PANÓW DYSTRYBUTORÓW HIBERNY
Już święta zgoda na wysokim niebie: On Wulkan, co mu Mars Wenerę grzebie, Wiedzący, czego do mięsa potrzeba, Podjął się dzielić marsowego chleba. 275 (F). DO KRYSTYNY
Barzo cię słusznie Krystyną nazwano, Boś zła i swego męża krzyżem, żono. Stąd ktoś, słysząc to od księdza
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 121
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
ludno wyprawił? „Na sejmik — prawi — bym się lepiej stawił, Sąmsiadów tamże z sobą zaprosiłem, Bo sejmik zerwać w głowie ułożyłem.” „A to co? — rzekę — to chcesz sejmik psować?” „Tak jest — odpowie — muszę powetować Honoru swego, że mię nie obrano Dystrybutorem, choć dobrze wiedziano, Żem tego godzien; więc ja też pozwolić Na nic nie mogę, nie dam się zniewolić.” Więc gdy tak żwawo stawał przy honorze, Pojachał spieszno w zawziętym uporze.
Pojadę dalej, aż się dwaj rąbają. Pytam przytomnych, co do siebie mają? Ci powiadają, że jeden
ludno wyprawił? „Na sejmik — prawi — bym się lepiej stawił, Sąmsiadów tamże z sobą zaprosiłem, Bo sejmik zerwać w głowie ułożyłem.” „A to co? — rzekę — to chcesz sejmik psować?” „Tak jest — odpowie — muszę powetować Honoru swego, że mię nie obrano Dystrybutorem, choć dobrze wiedziano, Żem tego godzien; więc ja też pozwolić Na nic nie mogę, nie dam się zniewolić.” Więc gdy tak żwawo stawał przy honorze, Pojachał spieszno w zawziętym uporze.
Pojadę dalej, aż się dwaj rąbają. Pytam przytomnych, co do siebie mają? Ci powiadają, że jeden
Skrót tekstu: DembowPunktBar_II
Strona: 477
Tytuł:
Punkt honoru
Autor:
Antoni Sebastian Dembowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1749
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
Ze mają Krzyż złotoświetny Auri Flamma nazwany w Remie w Mieście deponowany, i trzy Lilie złote z Nieba przyniesione, a przedtym trzema Bufonami się pieczętowali Francuzi. 5. Ze są Primogeniti Ecclesiae. 6. Ze Woskiem białym swoje wszystkie pieczętują Dyplomata, inni inaczej Monarchowie. Wszystkich Honorow,Wakansów, Oficjów, sam Król jest Dystrybutor : w ręku jego Ius Belli et Pacis, cudendae monetae i Stanów Konwokacja. EUROPA. O Francuskim Królestwie
KrólEWICZ Najstarszy, zowie się DELFIN, od Księstwa Delfinatu : Drugi się zowie Książęciem Aurelianeńskim, Trzeci Andegaweńskim. Dawnych zaś czasów najstarszy Syn pisał się Rex Parisiorum, Aurelianensium, Burgundionum.
KrólOWE Francuskie też mają Prerogatywy i
Ze maią Krzyż złotoświetny Auri Flamma názwany w Remie w Mieście deponowány, y trzy Lilie złote z Nieba przyniesione, á przedtym trzema Bufonami się pieczętowáli Fráncuzi. 5. Ze są Primogeniti Ecclesiae. 6. Ze Woskiem białym swoie wszystkie pieczętuią Diplomata, inni inaczey Monárchowie. Wszystkich Honorow,Wakansow, Officiow, sam Krol iest Distributor : w ręku iego Ius Belli et Pacis, cudendae monetae y Stanow Konwokacya. EUROPA. O Francuskim Krolestwie
KROLEWICZ Naystárszy, zowie się DELFIN, od Xięstwa Delfinatu : Drugi się zowie Xiążęciem Aurelianeńskim, Trzeci Andegaweńskim. Dawnych zaś czasow naystarszy Syn pisał się Rex Parisiorum, Aurelianensium, Burgundionum.
KROLOWE Fráncuskie też maią Prerogatywy y
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 63
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
wyśmienitego Łacińskiego Wiersza; Leży w Neapolu, według wiersza owego:
Mantua me genuit, etc. Stanęło to Miasto przed Rzymem Laty 430. W tym olim było nieszczęśliwe, że było bliskie Miasta Kremony, które jak wziął armis August Cesarz, tak zaraz na swoich Weteranów żołnierzów podzielił grunta Kremońskie, których że nie wystarczały wszystkim Dystrybutorom, Mantuj Miasto gruntów bardzo znacznie urwano; na co ubolewa Maro Wirgiliusz namieniony; opłakując niedolą Ojczyzny swojej zowiąc ją mizerną z racyj bliskości z Kremoną. EUROPA. we Włoskich Prowincjach co jest osobliwszego.
Mantua (Vae miserae:) nimium Vicina Cremonae.
Do Miasta tego akces jest przez cztery mosty, bo stoi, jako
wyśmienitego Łacinskiego Wiersza; Leży w Neapolu, według wiersza owego:
Mantua me genuit, etc. Staneło to Miasto przed Rzymem Laty 430. W tym olim było nieszczęśliwe, że było bliskie Miasta Kremony, ktore iak wźiął armis August Cesarz, ták zaraz ná swoich Weteránow żołnierzow podźielił grunta Kremońskie, ktorych że nie wystarczały wszystkim Dystributorom, Mantuy Miasto gruntow bardzo znácznie urwáno; ná co ubolewá Maro Wirgiliusz námieniony; opłakuiąc niedolą Oyczyzny swoiey zowiąc ią mizerną z rácyi bliskości z Kremoną. EUROPA. we Włoskich Prowincyach co iest osobliwszego.
Mantua (Vae miserae:) nimium Vicina Cremonae.
Do Miasta tego akces iest przez cztery mosty, bo stoi, iako
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 181
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
jako to Sołtan Egipski, Sołtan Antiochii, Cezaryj, Kapadocyj. Cesarz ten lub Sołtan Turecki, że idzie z linii Ottomana Monarchii Tureckiej Fundatora, in tanta jest u Turków aestimatione, że dla niego krew przelać paratissimi. Mają go poddani prawie za Boga Ziemskiego, za cień Boski, za Brata Słońca i Miesiąca, za Dystrybutora wszytkich Koron na świecie; stąd jego velle u Poddanych jest za Boski wyrok. Reputatur za obraz Mahometa Proroka, za Posłańca Boskiego i za Wikariusza jego. Z tej racyj intumescens, z ludźmi czyni igrzysko : kółka Fortuny widząc pomyślnie, komu toczące się, wlot zatamuje: tego imponit, owego deponit: Słońca trybem,
iako to Sołtan Egypski, Sołtan Antyochii, Cezaryi, Káppadocyi. Cesarz ten lub Sołtan Turecki, że idźie z linii Ottomána Monárchii Tureckiey Fundátora, in tanta iest u Turkow aestimatione, że dla niego krew przelać paratissimi. Maią go poddani práwie zá Boga Ziemskiego, zá cień Boski, zá Bráta Słońca y Miesiąca, zá Dystributorá wszytkich Koron ná świecie; ztąd iego velle u Poddánych iest zá Boski wyrok. Reputatur zá obráz Machometa Proroka, zá Posłańca Boskiego y zá Wikáryusza iego. Z tey racyi intumescens, z ludźmi czyni igrzysko : kółka Fortùny widząc pomyślnie, komu toczące się, wlot zátamuie: tego imponit, owego deponit: Słońca trybem,
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 478
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
(do podziału hiberny generalnej w Polsce przypuściwszy go) ordynowano, który lubo pod komendą tegoż pułkownika swego, wojewody bracławskiego, tam w Ukrainę wszedszy, niemało tam pracował, przecię jednak z Świderskim, marszałkiem wojskowym znosić się z nim, prócz samego Potockiego, rozumiał.
Wojsko zatym po odjeździe kasztelana sandomierskiego nieco smacznym, dystrybutorów spośród siebie obrawszy, dobra wszystkie królewskie i duchowne równym podziałem między się podzieliwszy, nikomu nie folgując (których przedtym ledwie na połowę prywatnym ludziom i tym i owym dostawało się), pewną z łanu na każdy koń kwotę naznaczyło, ledwie nie na zło¬ Rok 1661
tych 200. Sam marszałek Świderski z Borzęckim substytutem w Kielcach
(do podziału hiberny generalnej w Polscze przypuściwszy go) ordynowano, który lubo pod komendą tegoż pułkownika swego, wojewody bracławskiego, tam w Ukrainę wszedszy, niemało tam pracował, przecię jednak z Świderskim, marszałkiem wojskowym znosić się z nim, prócz samego Potockiego, rozumiał.
Wojsko zatym po odjeździe kasztelana sendomirskiego nieco smacznym, dystrybutorów spośród siebie obrawszy, dobra wszystkie królewskie i duchowne równym podziałem między się podzieliwszy, nikomu nie folgując (których przedtym ledwie na połowę prywatnym ludziom i tym i owym dostawało się), pewną z łanu na każdy koń kwotę naznaczyło, ledwie nie na zło¬ Rok 1661
tych 200. Sam marszałek Świderski z Borzęckim substytutem w Kielcach
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 314
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
