polon. złotych 50, dyco pięćdziesiąt, oicyzny swojej. Zwys pomieniony Maciej Lysien nieboscik, mając syna Wawrzinca, który wrzusyl sad przeciwko strijam swoim, pretentując sobie oicyzny s polon. Kany się skonplanowali na złotych 50; które odebrał przy prawie naszem wałaskim. A tak ucenili zgodę miedzy sobą zyc spokojnie, nie pretentując sobie dziadowizny ani tes oicyzny. Kany to zeznał jawnie, jaśnie i wyraźnie. Stało się przy bytności jegomości pana R. Zbroska.
298. Eodem acto. — k. 89v Anno Domini 1745 dje 26 octobris 26 X. — Jakub Konior z Slotwiny pozwał do sądu wałaskiego Wacława Krzosza z Zabnice, aby
polon. złotych 50, dyco pięcdziesiąt, oicyzny swoiei. Zwys pomięniony Maciei Lysien nieboscik, maiąc syna Wawrzinca, ktury wrzusyl sad przeciwko stryiam swoim, pretentuiąc sobie oicyzny s polon. Kany sie zkonplanowali na złotych 50; kture odebrał przi prawie naszem wałaskim. A tak ucenili zgodę miedzy sobą zyc spokoinie, nie pretentuiąc sobie dziadowizny ani tes oicyzny. Kany to zeznał jawnie, jasnie i wyraźnie. Stało sie przi bytnosci jegomosci pana R. Zbroska.
298. Eodem acto. — k. 89v Anno Domini 1745 die 26 octobris 26 X. — Jakub Konior z Slotwiny pozwał do sądu wałaskiego Wacława Krzosza z Zabnice, aby
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 111
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
Zbroszka administratora państwa żywieckiego.
305. Eodem actu. — Stała się kontrowerszja na prawie naszem wałaskim albo rosządek. Ponieważ Szemun Gardas z Rycirki zastawił polanę nazwaną Gardaszowka Piotrowi Słowiakowi z Rycirki za szurnę pewną złotych 50, dyko pięćdziesiąt, wzruszywszy sząd Jan Gardas do prawa walaskiego przeciwko Piotra Slowiaka, iże jest bliszy ojczyzny i dziadowizny, aniżeli Piort Slowiak. Wysłuchawszy prawo walaskie obiedwie strony przysządzili Janowi Gardaszowi wykupie z rąk niepilich swoją ojczyznę i dziadowiznę. Więc tedy oddal Jan Gardas przy prawie wałaskim pomięniąną szurnę Piotrowi Slowiakowi złotych 50, swoją pomięniąną polanę odebrał. Stało się przy bytności jegomości pana administratora państwa żywieckiego R. Zbroszka.
306.
Zbroszka administratora państwa zywieckiego.
305. Eodem actu. — Stała sie controwerszya na prawie naszem wałaskim albo rosządek. Poniewas Szęmun Gardas z Rycirki zastawił polanę nazwaną Gardaszowka Piotrowi Słowiakowi z Rycirki za szurnę pewną złotych 50, dyko pięcdziesiąt, wzruszywszy sząd Jąn Gardas do prawa walaskiego przeciwko Piotra Slowiaka, ize iest bliszy oiczyzny i dziadowizny, anizeli Piort Slowiak. Wysłuchawszy prawo walaskie obiedwie strony przisządzili Janowi Gardaszowi wykupie z rąk niepilich swoię oiczyznę i dziadowiznę. Więc tedy oddal Jan Gardas przi prawie wałaskim pomięniąną szurnę Piotrowi Slowiakowi złotych 50, swoię pomięniąną polanę odebrał. Stało sie przi bytnosci jegomosci pana administratora państwa zywieckiego R. Zbroszka.
306.
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 113
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
. Ponieważ Szemun Gardas z Rycirki zastawił polanę nazwaną Gardaszowka Piotrowi Słowiakowi z Rycirki za szurnę pewną złotych 50, dyko pięćdziesiąt, wzruszywszy sząd Jan Gardas do prawa walaskiego przeciwko Piotra Slowiaka, iże jest bliszy ojczyzny i dziadowizny, aniżeli Piort Slowiak. Wysłuchawszy prawo walaskie obiedwie strony przysządzili Janowi Gardaszowi wykupie z rąk niepilich swoją ojczyznę i dziadowiznę. Więc tedy oddal Jan Gardas przy prawie wałaskim pomięniąną szurnę Piotrowi Slowiakowi złotych 50, swoją pomięniąną polanę odebrał. Stało się przy bytności jegomości pana administratora państwa żywieckiego R. Zbroszka.
306. Eodem actu. — k. 91r Anno Domini 1747 die 10 decembris 10 XII. — Wnoszi
. Poniewas Szęmun Gardas z Rycirki zastawił polanę nazwaną Gardaszowka Piotrowi Słowiakowi z Rycirki za szurnę pewną złotych 50, dyko pięcdziesiąt, wzruszywszy sząd Jąn Gardas do prawa walaskiego przeciwko Piotra Slowiaka, ize iest bliszy oiczyzny i dziadowizny, anizeli Piort Slowiak. Wysłuchawszy prawo walaskie obiedwie strony przisządzili Janowi Gardaszowi wykupie z rąk niepilich swoię oiczyznę i dziadowiznę. Więc tedy oddal Jan Gardas przi prawie wałaskim pomięniąną szurnę Piotrowi Slowiakowi złotych 50, swoię pomięniąną polanę odebrał. Stało sie przi bytnosci jegomosci pana administratora państwa zywieckiego R. Zbroszka.
306. Eodem actu. — k. 91r Anno Domini 1747 dye 10 decembris 10 XII. — Wnoszi
Skrót tekstu: KsŻyw
Strona: 113
Tytuł:
Księga sądowa państwa żywieckiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1681 a 1752
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1752
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Karaś, Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1978
naznaconym, traci majętnosc.
3092. (422) Dekret Pański o succesziach — Feruje dekret Pan, iż gdzieby się którykolwiek s poddanych nalazł takowy, któryby w karczmie albo na innych miejsczach prócz sądu gainego, albo w obecności Pańskiej, albo namiestnika jego, wymawiał komu, zes moją ojczyznę, babiznę, dziadowiznę etc. osiadł, tedy podpada winę pańską, grzywien dwie i plag dwadzieścia do tego odniesie. (I. 230)
3093. (423) Sprawa trzecia: Kuban s Checzem — Wystąpił Wojciech Kuban, przełozył sprawę, jeśliż ma upominać się ojczyszny swojej, na której siedzi Wojciech Chęć, niedawszy
nic jemu
naznaconym, traci maietnosc.
3092. (422) Dekret Panski o succesziach — Feruie dekret Pąn, isz gdzieby sie ktorykolwiek s poddanych nalazł takowy, ktoryby w karczmie albo na innych mieisczach procz sądu gainego, albo w obecznosci Panskiei, albo namiestnika iego, wymawiał komu, zes moię oyczyznę, babiznę, dziadowiznę etc. osiadł, tedy podpada winę panską, grzywien dwie y plag dwadziescia do tego odniesie. (I. 230)
3093. (423) Sprawa trzecia: Kuban s Checzem — Wystąpił Woiciech Kubąn, przełozył sprawę, ieslisz ma upominac sie oiczyszny swoiei, na ktorei siedzi Woiciech Chęc, niedawszy
nicz iemu
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 327
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Anno Domini 1701 dnia 23 października stała się ugoda między dwiema stronami przyjacielskiemi, z jednej strony sławetnie urodzonym panem Jędrzejem sołtysem nowickim, a z drugiej strony panem Jonem Leszackiem. Który to Andrej sołtys nowicki przyjął do gruntu swego tegoż wyż opisanego Iwana do synowy swojej za syna i zapisał mu połowice swojej części ojczyzny i dziadowizny swojej własny. Połowice jeszcze tejże części tegoż to Iwana zapisuje wnukowi swemu Stefkowi, który to został po nieboszczyku synu jego Waśku. A tę drugą połowice, a czwartą część jego gruntu, temuż to Iwanowi zapisuje wiecznymi czasy i potomkom jego, iż go nikt rujnować nie może. I te ćwierć tegoż
Anno Domini 1701 dnia 23 października stała sie ugoda między dwiema stronami przyjacielskiemi, z jednej strony sławetnie urodzonym panem Jędrzejem sołtysem nowickim, a z drugiej strony panem Jonem Leszackiem. Który to Andrej sołtys nowicki przyjął do gruntu swego tegoż wyż opisanego Iwana do synowy swojej za syna i zapisał mu połowice swojej części ojczyzny i dziadowizny swojej własny. Połowice jeszcze tejże części tegoż to Iwana zapisuje wnukowi swemu Stefkowi, który to został po nieboszczyku synu jego Waśku. A tę drugą połowice, a czwartą część jego gruntu, temuż to Iwanowi zapisuje wiecznymi czasy i potomkom jego, iż go nikt rujnować nie może. I te ćwierć tegoż
Skrót tekstu: KsKlim_1
Strona: 350
Tytuł:
Księga sądowa kresu klimkowskiego_1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1749
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1749
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Ludwik Łysiak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
za trunek dworski, to wedłuk uznania ławice Kozub nadgrodzic powinien tak, żeby kaczmarz nieszkodował, a jeżeliby się miał kiedy Kozub wazyc albo kto inszy, tedy surowo plagami i grzywnami karany będzie. (Ij. 187)
3594. (924) Sprawa szósta — Wojciech Kubowicz upominał się zarembku u Popławskiego, jako dziadowizny i dziedzictwa własnego, na którym zarembku Popławski siedział przez lat 13, w tej tylko pretensji, ze mu był winien Mikołaj Wienczek, dziad Kubowicza, zasług fl. 48 gr. 15, ze potym tenże Popławski dołożył do hiberny fl. 16 gr. 15, więc ze się teraz pokazało, ze Popławski chałupę
za trunek dworski, to wedłuk uznania ławice Kozub nadgrodzic powinien tak, żeby kaczmarz nieszkodował, a iezeliby sie miał kiedy Kozub wazyc albo kto inszy, tedy surowo plagami y grzywnami karany bedzie. (II. 187)
3594. (924) Sprawa szosta — Woyciech Kubowicz upominał sie zarembku u Popławskiego, iako dziadowizny y dziedzictwa własnego, na ktorym zarembku Popławski siedział przez lat 13, w tey tylko pretensyi, ze mu był winien Mikołai Wienczek, dziad Kubowicza, zasług fl. 48 gr. 15, ze potym tenze Popławski dołozył do hiberny fl. 16 gr. 15, wienc ze sie teraz pokazało, ze Popławski chałupe
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 392
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
mamy, ze w dobrach konwęntu naszego wsi Kasina nazwanej, wierni i zyczliwi poddani nasi, ratując się według przepomożęnia swojego na swoich rolach, zagrodach, zarębkach i osiadłosciach utrzymać się jedni, a drudzy nowego nabywać dziedzictwa pragną, więc, że z pozwoleniem i wiadomoscią, przy całej uczciwej ławicy Wojciech Kubowic zpłacił Popławskiego, z dziadowizny swojej, na tym zarembku siedzącego w długu, zaciągnionym od tęgoz Popławskiego, do którego więcej Popławski nie będzie należał, któremu zaras pieniądze wyliczył i insze długi zapłacił, które są położone w dekretowej księdze in an. 1719 w sprawie szostej, tedy, aby dziedzictwo jego nieodmięnne było, prawo dziedziczne na tym zarembku pomienionemu
mamy, ze w dobrach konwęntu naszego wsi Kasina nazwaney, wierni y zyczliwi poddani nasi, ratuiąc się według przepomożęnia swoiego na swoich rolach, zagrodach, zarębkach y osiadłosciach utrzymac się iedni, a drudzy nowego nabywać dziedzictwa pragną, więc, że z pozwolenięm y wiadomoscią, przy całey uczciwey ławicy Woyciech Kubowic zpłacił Popławskiego, z dziadowizny swoiey, na tym zarembku siedzącego w długu, zaciągnionym od tęgoz Popławskiego, do ktorego więcey Popławski nie będzie należał, ktoremu zaras pieniądze wyliczył y insze długi zapłacił, ktore są położone w dekretowey xiędze in an. 1719 w sprawie szostey, tedy, aby dziedzictwo iego nieodmięnne było, prawo dziedziczne na tym zaręmbku pomięnionęmu
Skrót tekstu: KsKasUl_3
Strona: 399
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 3
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1702 a 1750
Data wydania (nie wcześniej niż):
1702
Data wydania (nie później niż):
1750
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
. 55)
3459. (789) Pierwsza sprawa: rola Mikołajczykowska przysądzona Bierowczykom — Regina Praszcząnka, zona Grzegorza Bierowczaka, pozostała wdowa z jegoz dziećmi, trzema synami i córkami, skarżyła się na Mikołajczyków o połowicę roli nazwanej Buchawka. Gdy obiedwie strony mocno twierdziły, iż dziedzicznym prawem trzymają tę Buchawkę, jak własną swoją dziadowiznę, tedy sąd teraźniejszy rugowy dla uznania prawdy ze wszystkiemi okolicznosciami przy obecności wszystkich stron do tej sprawy należących, przy obecności wójta, przysiężnych i całej gromady, rozkazał, ażeby strony swoją wywiodły genealogią i rodzenie, ponieważ obiedwie powiadają, iż to ta Buchawka ich jest dziadowizna. Tak tedy zgodliwie obiedwie strony za świadectwem samegoz wójta
. 55)
3459. (789) Pierwsza sprawa: rola Mikołayczykowska przysądzona Bierowczykom — Regina Praszcząnka, zona Grzegorza Bierowczaka, pozostała wdowa z iegoz dziecmi, trzema synami y corkami, skarzyła się na Mikołayczykow o połowicę roli nazwaney Buchawka. Gdy obiedwie strony mocno twierdziły, yz dziedzicznym prawem trzymaią tę Buchawkę, iak własną swoię dziadowiznę, tedy sąd teraznieyszy rugowy dla uznania prawdy ze wszystkiemi okolicznosciami przy obecnosci wszystkich stron do tey sprawy nalezących, przy obecnosci woyta, przysięznych y całey gromady, rozkazał, ażeby strony swoię wywiodły genealogią y rodzenie, poniewasz obiedwie powiadaią, yz to ta Buchawka ich iest dziadowizna. Tak tedy zgodliwie obiedwie strony za swiadectwem samegoz woyta
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 371
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
iż dziedzicznym prawem trzymają tę Buchawkę, jak własną swoją dziadowiznę, tedy sąd teraźniejszy rugowy dla uznania prawdy ze wszystkiemi okolicznosciami przy obecności wszystkich stron do tej sprawy należących, przy obecności wójta, przysiężnych i całej gromady, rozkazał, ażeby strony swoją wywiodły genealogią i rodzenie, ponieważ obiedwie powiadają, iż to ta Buchawka ich jest dziadowizna. Tak tedy zgodliwie obiedwie strony za świadectwem samegoz wójta, przysiężnych i całej gromady wywiedli swój rodzaj, iz naprzod ich dziadem był lan Mucha, dziedzic pomieniony półroli Buchawki; tenże (Ij. 56)
miał siostrę rodzoną Ewę Musząnkę, która była zoną Sebastiana Bierowczyka, i taż Eva miała takę drugą połowicę tej
yz dziedzicznym prawem trzymaią tę Buchawkę, iak własną swoię dziadowiznę, tedy sąd teraznieyszy rugowy dla uznania prawdy ze wszystkiemi okolicznosciami przy obecnosci wszystkich stron do tey sprawy nalezących, przy obecnosci woyta, przysięznych y całey gromady, rozkazał, ażeby strony swoię wywiodły genealogią y rodzenie, poniewasz obiedwie powiadaią, yz to ta Buchawka ich iest dziadowizna. Tak tedy zgodliwie obiedwie strony za swiadectwem samegoz woyta, przysięznych y caley gromady wywiedli swoy rodzay, iz naprzod ich dziadem był ląn Mucha, dziedzic pomieniony pułroli Buchawki; tenze (II. 56)
miał siostrę rodzoną Ewę Musząnkę, ktora była zoną Sebastiana Bierowczyka, y taz Eva miała takę drugą połowicę tey
Skrót tekstu: KsKasUl_2
Strona: 371
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 2
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1651 a 1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1651
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
koscziołowi oddane. Sąd nakazał do 2 niedziel zaplaczicz pod winą.
4108. (69) Wojciech Grebel skarzeł na Haidugę Walentego o zło. 2 pozyczanych i pultora wiertela zyta za złoty. Nakazał sąd do 2 niedziel zaplaczicz pod winą.
4109. (70) Marcin Kiełbasa skarzil się na Ponurka, iże trzyma jego dziadowiznę i strijowiznę, niemającz prawa sobie slusnie sluzącego, gdyż trzei bracziei bilo Wąssów a on tylko u jednego kupieł, zaczem ja blissy jeztem do odkupienia tej częsczi a mego ojca czeszcz i strija, aby im bily przysądzone, na co wystawiam świadky; i zeznali czi, ze tylko u Matisza Wasze kupieł. Sąd przychyliwszy
koscziołowi oddane. Sąd nakazał do 2 niedziel zaplaczicz pod winą.
4108. (69) Woicziech Grebel skarzeł na Haidugę Valantego o zło. 2 pozyczanych i pultora wiertela zytha za złoty. Nakazał sąd do 2 niedziel zaplaczicz pod winą.
4109. (70) Marczin Kielbasza skarzil się na Ponurka, ize trzyma iego dziadowiznę y stryiowiznę, niemaiącz prawa sobie slusnie sluzącego, gdyz trzei bracziei bilo Wąssow a on telko u iednego kupieł, zaczem ia blissy ieztem do odkupienia tei częsczi a mego oicza czescz y stryia, aby im bily przysądzone, na czo wystawiam swiadky; i zeznali czi, ze telko u Matisza Wasze kupieł. Sąd przychyliwszy
Skrót tekstu: KsPtaszUl_1
Strona: 554
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
prawo, sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1643
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1643
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
