najpoczciwsi, skuszą się, widząc źle lokowane, to jest w ręku takich, skąd zepsucie ludzi według starego przysłowia: Złe położenie wielu zbawić może. Tertio, przywykszy rozdawać, źle gdy się ta pańskość niepotrzebna niedostarczeniem animuszowi kapitałów urwać musi. Quatro, a kogoż ta diabelska mamona, ile z prostoty nie skusi? Dzieciuk do lat przychodzący na jakowe od rodziców nieukontentowanie nie może-li ludzi, mając przy tym tę mamonę, przekupić na różne, co tylko są i być mogą, ekscesa? Dla tych tedy, jako i dla innych wielu racji, których tu dla szczupłości miejsca nie mogąc wyrazić, nie są ullatenus potrzebne młodzieży piniądze.
najpoczciwsi, skuszą się, widząc źle lokowane, to jest w ręku takich, skąd zepsucie ludzi według starego przysłowia: Złe położenie wielu zbawić może. Tertio, przywykszy rozdawać, źle gdy się ta pańskość niepotrzebna niedostarczeniem animuszowi kapitałów urwać musi. Quatro, a kogoż ta diabelska mamona, ile z prostoty nie skusi? Dzieciuk do lat przychodzący na jakowe od rodziców nieukontentowanie nie może-li ludzi, mając przy tym tę mamonę, przekupić na różne, co tylko są i być mogą, ekscesa? Dla tych tedy, jako i dla innych wielu racji, których tu dla szczupłości miejsca nie mogąc wyrazić, nie są ullatenus potrzebne młodzieży piniądze.
Skrót tekstu: RadziwHDiar
Strona: 193
Tytuł:
Diariusze
Autor:
Hieronim Radziwiłł
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1747 a 1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1747
Data wydania (nie później niż):
1756
Tekst uwspółcześniony:
tak
