widziała, a przecię tym się strachem kajać nie przestała, chęć mię bowiem do różnych pociąga chciwości i łódź moję miotają morskie nawałności; a tak stąd ciągnie rozkosz, zbrodnie kochająca, zowąd boleść odciąga, grzech naśladująca. Częściej jednak z potrzeby powraca z zwycięstwem owa zbrodni kompanka, płacz odnosząc męstwem, i tak swoje triumfy dzielnie otrzymane z pobożnością występki mają na przemianę. Lecz Ty przecię powściągasz wodza niewolnicze, zsyłając na karanie moje ciężkie bicze, i karaniu, które jest winą mojej winy, mąk sowitych przydajesz dla mojej przyczyny, zaczym nie Iksyjońskim (według bajki) kręgiem, lecz się kręcę związana wiecznym świata biegiem, a Ty przykrym swym okiem
widziała, a przecię tym się strachem kajać nie przestała, chęć mię bowiem do różnych pociąga chciwości i łódź moję miotają morskie nawałności; a tak stąd ciągnie rozkosz, zbrodnie kochająca, zowąd boleść odciąga, grzech naśladująca. Częściej jednak z potrzeby powraca z zwycięstwem owa zbrodni kompanka, płacz odnosząc męstwem, i tak swoje tryumfy dzielnie otrzymane z pobożnością występki mają na przemianę. Lecz Ty przecię powściągasz wodza niewolnicze, zsyłając na karanie moje ciężkie bicze, i karaniu, które jest winą mojej winy, mąk sowitych przydajesz dla mojej przyczyny, zaczym nie Iksyjońskim (według bajki) kręgiem, lecz się kręcę związana wiecznym świata biegiem, a Ty przykrym swym okiem
Skrót tekstu: HugLacPrag
Strona: 40
Tytuł:
Pobożne pragnienia
Autor:
Herman Hugon
Tłumacz:
Aleksander Teodor Lacki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1673
Data wydania (nie wcześniej niż):
1673
Data wydania (nie później niż):
1673
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Krzysztof Mrowcewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1997
dla szczególnej hojnej ku
Bogu miłości. Non novi, non novi alia tam casta eloquja - - kwe sic invitarent colere te gratis. 9. Pokazali na sobie dobrze tę szczęśliwą porażkę wielcy owi Awgustynowie/ Franciszkowie/ Pawłowie etc. i inni którym to jeden krótki tresunkiem z Pisma S^o^ przeczytany albo usłyszany/ tekścik/ tak dzielnie serca przeraził/ iż natychmiast całym światem/ i jego nadziejami wzgardziwszy/ n służbę się Boską obrócili. Mat: 24. Doznawają tego i podziśdzień niezliczeni kiedy jedni pokusą jaką już już do upadku przywiedzeni za szczęśliwym znienacka przeczytaniem owych słów Pańskich Estote parati, quia quâ horâ non putatis Filius hominis veniet, przelękłszy się/ aby
dla szczegulney hoyney ku
Bogu miłośći. Non novi, non novi alia tam casta eloquia - - quae sic invitarent colere te gratis. 9. Pokazáli ná sobie dobrze tę szczęśliwą porażkę wielcy owi Awgustynowie/ Franćiszkowie/ Páwłowie etc. y inni ktorym to ieden krotki tresunkiem z Pismá S^o^ przeczytany albo usłyszany/ texćik/ ták dzielnie serca przeraźił/ iż natychmiást całym świátem/ y iego nádźieiámi wzgardźiwszy/ n służbę się Boską obroćili. Mat: 24. Doznáwáią te^o^ y podźiśdźień niezliczeńi kiedy iedńi pokusą iáką iuż iuż do upádku przywiedźieńi zá szczęśliwym znienácká przeczytániem owych słow Páńskich Estote parati, quia quâ horâ non putatis Filius hominis veniet, przelększy się/ áby
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 183
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
; iudicabimur, nie tylko jako niegodni rei corporis et sanguinis Domini sądzeni nie będziemy: ale też z tych samych łożysk/ których rzeczono/ infirmi et imbecilles, et dormiunt multi dźwignieni zdrowi/ silni/ czuli na szczęśliwą drogę zbawienia posileni będziemy. CZTERNASTE STAJE. Tor drogi do Zbawienia, UMARTWIENIE.
1. WYciąwszy a dzielnie uprzątnąwszy zawady/ i przeszkody/ które nam przeście do za; mierzonego kresu trudniły. Tudzież się jako mogło posiliwszy w Imię Boże postąpić trzeba. Aże nigdy tych przeszkód tak dostatecznie znieść/ i wyczyścić nie możemy/ żeby za nieuspionym staraniem czartowskim/ i wrodzoną krewkością naszą/ coraz nie odrastały/ i znowu się nam nie
; iudicabimur, nie tylko iáko niegodńi rei corporis et sanguinis Domini sądzeńi nie będźiemy: ále też z tych samych łożysk/ ktorych rzeczono/ infirmi et imbecilles, et dormiunt multi dźwignieńi zdrowi/ śilni/ czuli ná szczęśliwą drogę zbáwienia pośileńi będźiemy. CZTERNASTE STAIE. Tor drogi do Zbáwieniá, VMARTWIENIE.
1. WYćiąwszy á dźielnie uprzątnąwszy záwády/ y przeszkody/ ktore nam prześćie do zá; mierzonego kresu trudniły. Tudźiesz się iáko mogło pośiliwszy w Imie Boże postąpić trzebá. Aże nigdy tych przeszkod ták dostatecznie znieść/ y wyczyśćić nie możemy/ żeby zá nieuspionym stáraniem czártowskim/ y wrodzoną krewkośćią nászą/ coraz nie odrastáły/ y znowu się nam nie
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 244
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
nic zgoła od człowieka nie chce/ co by człowiekowi do Zbawienia jedynie potrzebno nie było. Chce tedy Bóg? i chce dla zbawienia mego? abym się uiścił com postanowił? cóż wżdy przebóg mię trzyma? że nie idąc dzielnego JEZUSA mego przykładem/ tylko się jako przykowany zawias na podwoju kręcę? a skutecznie dzielnie attigens à fine ad finem fortiter dobrych zamysłów/ i postanowienia nie pełnię? A co wiedzieć/ co Bóg o mnie postanowił/ co wiedzieć jeśli tego samego dobrego uczynku/ który ja albo odwłóczę/ albo zgoła oń nie dbam/ jako szczególnego osobliwego/ i najskuteczniejszego do zbawienia mego śrzodku nie przejrzał/ i nie postanowił
nic zgołá od człowieká nie chce/ co by człowiekowi do Zbáwieniá iedynie potrzebno nie było. Chce tedy Bog? y chce dlá zbáwieniá mego? ábym się uiśćił com postánowił? coż wżdy przebog mię trzyma? że nie idąc dźielnego IEZVSA me^o^ przykładem/ tylko się iáko przykowany záwiás ná podwoiu kręcę? á skutecznie dźielnie attigens à fine ad finem fortiter dobrych zámysłow/ y postánowieniá nie pełnię? A co wiedźieć/ co Bog o mnie postánowił/ co wiedźieć ieśli tego samego dobrego uczynku/ ktory ia álbo odwłoczę/ álbo zgołá oń nie dbam/ iáko szczegulnego osobliwego/ y náyskutecznieyszego do zbáwieniá mego śrzodku nie przeyrzał/ y nie postánowił
Skrót tekstu: BujnDroga
Strona: 304
Tytuł:
Droga do domu
Autor:
Michał Bujnowski
Drukarnia:
Akademia Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
co uprosić. Pozałowanie Przyjacielskie. Do I. M. P. Stanisł: Kazimierskiego Dób. Komp.
BAnkietów/ posiedzenia/ Zartów/ Polityki/ Bontempo/ i zalotów/ i szczerze[...] Pomagałeś jeśli kto Bracie Stanisławie Won czas/ kiedy Wenera mieszkała w Steniawie. Ba zgoła coś wziął w rękę/ wszytkoś dzielnie chlustał/ Aześ widzę na koniec/ zaloty też ustał. Cóż czynić? lata winny/ i obrotne Nieba/ Gdyś rzemiosła nailepiej nawykł/ przestać trzeba/ O Pafnucym.
PRzydaje czułych strozów/ Pafnucemu Zona/ Ponoć/ nie on ją pojął/ ale jego ona. Ptaki do Jastrząba.
NIewolnikiem myśliwych/ ten
co vprośić. Pozáłowánie Przyiaćielskie. Do I. M. P. Stánisł: Káźimierskiego Dob. Comp.
BAnkietow/ pośiedzenia/ Zártow/ Polytyki/ Bontempo/ y zalotow/ y sczerze[...] Pomagałeś ieśli kto Bráćie Stánisłáwie Won czás/ kiedy Wenerá mieszkáłá w Steniáwie. Bá zgołá coś wźiął w rękę/ wszytkoś dźielnie chlustał/ Aześ widzę ná koniec/ záloty tesz vstał. Cosz czynić? lata winny/ y obrotne Niebá/ Gdyś rzemiosła nailepiey náwykł/ przestáć trzebá/ O Páphnucym.
PRzydáie czułych strozow/ Páphnucemu Zoná/ Ponoć/ nie on ią poiął/ ále iego oná. Ptaki do Iástrząbá.
NIewolnikiem myśliwych/ ten
Skrót tekstu: KochProżnEp
Strona: 42
Tytuł:
Epigramata polskie
Autor:
Wespazjan Kochowski
Drukarnia:
Wojciech Górecki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1674
Data wydania (nie wcześniej niż):
1674
Data wydania (nie później niż):
1674
siły na większą okazją. Imp. wojewodą wileński
pod komendą imp. koniuszego lit. trzy chorągwie pancerne będące: jednę króla im., drugą ks. im. podkanclerzego W. Ks. L., trzecią tegoż imp koniuszego i rajtaryją swoją komenderował na posiłek przeciwko ordzie koszami skupionej. W samej przeprawie odważnie, dzielnie nieprzyjaciela ucierali i lubo cladem w swych uznali, ale nierównie większa w ordzie, bo ich niemało zginęło. Murzę Arsłan Orakuła tyrańsko zabito: w kawałki posiekany, głowę jego pod nogi pańskie rzucono. Przez 6 godzin continue ta bitwa była. Królowi im. niedobrą dawali informacyją, żeby tak blisko pomykający z wojskiem i armatą
siły na większą okazyją. Jmp. wojewodą wileński
pod komendą jmp. koniuszego lit. trzy chorągwie pancerne będące: jednę króla jm., drugą ks. jm. podkanclerzego W. Ks. L., trzecią tegoż jmp koniuszego i rajtaryją swoją komenderował na posiłek przeciwko ordzie koszami skupionej. W samej przeprawie odważnie, dzielnie nieprzyjaciela ucierali i lubo cladem w swych uznali, ale nierównie większa w ordzie, bo ich niemało zginęło. Murzę Arsłan Orakuła tyrańsko zabito: w kawałki posiekany, głowę jego pod nogi pańskie rzucono. Przez 6 godzin continue ta bitwa była. Królowi jm. niedobrą dawali informacyją, żeby tak blisko pomykający z wojskiem i armatą
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 6
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
prezentował.
Znaczny zaprawdę sławy i obrony ojczyzny miłośnik i doświadczony tak wiele razy kawaler, by był tak tej sławy swojej jako i nagrody od Rzeczypospolitej należytej za prace swoje i rycerstwa swego wespół z nim pracującego i za trudy onych chciał mieć uczesnikami. Tego zaprawdę Czarniecki z Sapiehą hetmanem całe Rok 1660
niemal lato bez wszelkiej inwidiej dzielnie i odważnie dokazywał.
W Polsce zaś, albo raczej w Prusiech, Lubomirski, marszałek wielki i hetman polny, zaraz na wiosnę swoją się dywizyją ruszywszy, pod Malbork podstąpił i w oblężeniu go mając, szturmami podczas lubo małym skutkiem następował.
W tym czasie król szwedzki Karol Gustaw dowiedziawszy się o ustąpieniu Czarnieckiego i polskiego wojska
prezentował.
Znaczny zaprawdę sławy i obrony ojczyzny miłośnik i doświadczony tak wiele razy kawaler, by był tak tej sławy swojej jako i nagrody od Rzeczypospolitej należytej za prace swoje i rycerstwa swego wespół z nim pracującego i za trudy onych chciał mieć uczesnikami. Tego zaprawdę Czarniecki z Sapiehą hetmanem całe Rok 1660
niemal lato bez wszelkiej inwidiej dzielnie i odważnie dokazywał.
W Polscze zaś, albo raczej w Prusiech, Lubomirski, marszałek wielki i hetman polny, zaraz na wiosnę swoją się dywizyją ruszywszy, pod Malbork podstąpił i w oblężeniu go mając, szturmami podczas lubo małym skutkiem następował.
W tym czasie król szwedzki Karol Gustaw dowiedziawszy się o ustąpieniu Czarnieckiego i polskiego wojska
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 279
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
jadać, Będziem próżne głodno śniadać. Wykupiem wszytkie gryczaki, Za przykazane przysmaki. Dzieci nasze osłabieją, Grecką tuczone nadzieją. I sam hoctor Marcin Luter, Jadał w piątki kęs Lausbuter, A gryczaków nie wspominał, Gdy efanielią wszczynał. Pierwsze gryczane kazanie Powątliło dżdżu wylanie, Dając znać, że się uszarga, Co tak dzielnie greką marga. Bo go dziecka farskiej szkoły, Do greckiej wprowadzą smoły, Albo co wezmą z kamienia, Dadzą jemu dla uczczenia Album grecum znamienite, Mające cnoty zakryte. Przestanie na grekę ważyć, Gdy będzie mógł tego zażyć. Ba, i Nalewajcy sami Będą nas zwać złodziejami,
Że greczyznę odejmujem, Nią się darmo
jadać, Będziem prożne głodno śniadać. Wykupiem wszytkie gryczaki, Za przykazane przysmaki. Dzieci nasze osłabieją, Grecką tuczone nadzieją. I sam hoctor Marcin Luter, Jadał w piątki kęs Lausbuter, A gryczaków nie wspominał, Gdy efanjeliją wszczynał. Pierwsze gryczane kazanie Powątliło dżdżu wylanie, Dając znać, że się uszarga, Co tak dzielnie greką marga. Bo go dziecka farskiej szkoły, Do greckiej wprowadzą smoły, Albo co wezmą z kamienia, Dadzą jemu dla uczczenia Album graecum znamienite, Mające cnoty zakryte. Przestanie na grekę ważyć, Gdy będzie mógł tego zażyć. Ba, i Nalewajcy sami Będą nas zwać złodziejami,
Że greczyznę odejmujem, Nią się darmo
Skrót tekstu: WitPierKontr
Strona: 327
Tytuł:
Witanie na pierwszy wjazd
Autor:
Anonim
Drukarnia:
Drukarnia Bazylianów
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
pisma religijne, satyry
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1642
Data wydania (nie wcześniej niż):
1642
Data wydania (nie później niż):
1642
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Zbigniew Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Gdańsk
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Gdańskie Towarzystwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1968
. A on wdzięczny tej łaski na wojnach sługiwał I nad nieprzyjaciółmi męstwa dokazywał.
Stąd poszli Persztynowie od zbudowanego W tychże pustyniach zamku Perszten nazwanego, A gdy księżna morawska, Dąbrówka nazwana, Była Miecisławowi monarsze oddana Za mąż z tychże Wieniawów, księżnę drogą wiedli Do Polski i tu w Polsce szlachetnie osiedli. I dzielnie poczynali w Marsie, czym sprawili Sobie w Polsce, że dom swój pięknie rozszerzyli. Stąd idą Boszutowie i sławni Leszczyńscy Odwagą i mądrością, i dawni Persztyńscy. Leszczyńscy — z których jeden w senatorskiej szacie Niósł berło przed Augusta, gdy na majestacie Miał sieść i być sarmacką koroną przybrany, Wojewoda łęczycki, Rafał mianowany.
. A on wdzięczny tej łaski na wojnach sługiwał I nad nieprzyjaciółmi męstwa dokazywał.
Stąd poszli Persztynowie od zbudowanego W tychże pustyniach zamku Perszten nazwanego, A gdy księżna morawska, Dąbrówka nazwana, Była Miecisławowi monarsze oddana Za mąż z tychże Wieniawów, księżnę drogą wiedli Do Polski i tu w Polszczę szlachetnie osiedli. I dzielnie poczynali w Marsie, czym sprawili Sobie w Polszczę, że dom swój pięknie rozszerzyli. Stąd idą Boszutowie i sławni Leszczyńscy Odwagą i mądrością, i dawni Persztyńscy. Leszczyńscy — z których jeden w senatorskiej szacie Niósł berło przed Augusta, gdy na majestacie Miał sieść i być sarmacką koroną przybrany, Wojewoda łęczycki, Rafał mianowany.
Skrót tekstu: KuligDemBar_II
Strona: 364
Tytuł:
Demokryt śmieszny albo śmiech Demokryta chrześcijańskiego
Autor:
Mateusz Ignacy Kuligowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1699
Data wydania (nie wcześniej niż):
1699
Data wydania (nie później niż):
1699
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
wyniosłego i zacnego kawalera Tomasza Zamoyskiego, podkanclerzego i prawdziwego syna korony polskiej, który dla swej ojczyzny ciałem swym własnym między grotami kopij, między kulami bijącemi, między krwią, między śmiercią, między ogniem, między strachem, między Izami, między lamentami, stawał się od początku młodości swojej w ośmnaście lat będąc. Świadczyć mogą dzielnie pola pod Oryninem, okryte Turkami i Tatarami, i kozacka hardość pochylona, świadczyć mogą (ile było i są) nieprzyjaciele tego królestwa. Na ostatek świadczą Prusy i Gustaw, mianowany (za) króla szwedzkiego, pod Gniewem, że się mu W. M. M. M. Pan stawił jako rycerski kawaler,
wyniosłego i zacnego kawalera Tomasza Zamoyskiego, podkanclerzego i prawdziwego syna korony polskiej, który dla swej ojczyzny ciałem swym własnym między grotami kopij, między kulami bijącemi, między krwią, między śmiercią, między ogniem, między strachem, między Izami, między lamentami, stawał się od początku młodości swojej w ośmnaście lat będąc. Świadczyć mogą dzielnie pola pod Oryninem, okryte Turkami i Tatarami, i kozacka hardość pochylona, świadczyć mogą (ile było i są) nieprzyjaciele tego królestwa. Na ostatek świadczą Prusy i Gustaw, mianowany (za) króla szwedzkiego, pod Gniewem, że się mu W. M. M. M. Pan stawił jako rycerski kawaler,
Skrót tekstu: AquaPrax
Strona: 40
Tytuł:
Praxis ręczna działa
Autor:
Andrzej Dell'Aqua
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1624 a 1639
Data wydania (nie wcześniej niż):
1624
Data wydania (nie później niż):
1639
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Tadeusz Nowak
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1969
