rozłożyste; Hippodamia z Pelopem wesoła Viezdza, cudze z nim osiadszy koła. Jako rodzoni dwaj, z miasta uporem, Siostrę swą biorą Polluks i z Kastorem: Jako Helenę unioższy przez morze, Osadził Parys na Trojańskim Dworze. Z kąd Greckie na się obróciwszy waśnie, Z królestwem swoim, i z możnością gaśnie. Bo dziesięćletni bój mu tak dokuczy, Ze swym przykładem dziesiątego uczy. Ledwie to pomnię: przecięż pomnię trochę; Albowiem wziął mi Matkę, nie macochę: Dosyć na ten czas Trojanie żelaźni Przynieśli płaczu, smutku, i bojaźni. Dziad, Siostra, Bracia, wszyscy byli w ryku, Ześ im Helenę porwał miłośniku: Bogów
rozłożyste; Hippodámia z Pelopem wesoła Viezdza, cudze z nim ośiadszy kołá. Iáko rodzoni dway, z miástá uporem, Siostrę swą biorą Pollux y z Kástorem: Iáko Helenę unioższy przez morze, Osadźił Párys ná Troiáńskim Dworze. Z kąd Greckie ná się obroćiwszy wáśnie, Z krolestwem swoim, y z możnośćią gáśnie. Bo dzieśięćletni boy mu ták dokuczy, Ze swym przykłádem dźieśiątego uczy. Ledwie to pomnię: przećięż pomnię trochę; Albowiem wźiął mi Mátkę, nie mácochę: Dosyć ná ten czás Troiánie żeláźni Przynieśli płáczu, smutku, y boiáźni. Dźiad, Siostrá, Bráćia, wszyscy byli w ryku, Ześ im Helenę porwał miłośniku: Bogow
Skrót tekstu: OvChrośRoz
Strona: 107
Tytuł:
Rozmowy listowne
Autor:
Publius Ovidius Naso
Tłumacz:
Wojciech Stanisław Chrościński
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Tematyka:
mitologia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695