, przez Wiosnę, i część Lata, ażdo Rojów. Trzecia, o rojach, i sprawie dobrej koło osadzania rojów lecie, za którą idzie przymnażanie pasiek. Czwarta, o podbieraniu miodu, i o opatrzności koło pszczół przez Jesień, i o zawarciu na zimę.
Jednak iż się w trzeciej części wzmianka czyni o zwożeniu dziesięcinnych ułów do pasiek, potrzebnie się tu wspomni, że jest koło wybierania tej dziesięciny informacja, żeby w niej do takich nierządów, jakie do tąd były, nie przychodziło; ale to do tych ksiąg nie należy. jako i postanowienie, jako się ci poddani, którzy pasieki chowają, obchodzić ż swojemi pasiekami mają, dla
, przez Wiosnę, y część Látá, áżdo Roiów. Trzećia, o roiach, y spráwie dobrey koło osadzánia roiow lećie, zá ktorą idźie przymnażánie páśiek. Czwartá, o podbieraniu miodu, y o opátrznośći koło pczół przez Ieśień, y o záwárćiu ná źimę.
Iednák iż się w trzećiey częśći wzmianká czyni o zwożeniu dzieśięćinnych vłow do páśiek, potrzebnie się tu wspomni, że iest koło wybieránia tey dźieśięciny informácya, żeby w niey do tákich nierządow, iákie do tąd były, nie przychodźiło; ále to do tych kśiąg nie należy. iáko y postánowienie, iáko się ći poddáni, ktorzy páśieki chowáią, obchodźić ż swoiemi páśiekámi máią, dla
Skrót tekstu: OstrorNauka
Strona: Aij
Tytuł:
Nauka koło pasiek
Autor:
Jan Ostroróg
Drukarnia:
Marcin Łęcki
Miejsce wydania:
Zamość
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
będzie co do śmierci nie da. Ty jeśliś winien próżna i obmowa/ Zaraz we dworze będzie ryczeć krowa. Ale kiedy się co urodzi chłopu/ Wyprządz mu wołu/ wziąć z obory skopu/ Dwa taki jest tych Panów pożytek/ I człowiek nie swój/ i każdy zbior wszytek. Bierzeli też Pan dziesięcinne snopy/ Co naprzedniejsze powybiera z kopy/ Nie zostawiwszy (tak rzekę po prostu) Tylko kęs miotły/ a z kąkolem ostu. Niech Pan sam orze rolą z miłym Bogiem/ Dawnom ja myślił porzucić odłogiem. Pan sobie pije naprosiwszy gości/ Kmiotek ubogi co dzień zgoła pości. V Panów wszytkie biesiady/ rozkoszy
bedzie co do śmierći nie da. Ty iesliś winien prozna y obmowa/ Záraz we dworze będzie ryczeć krowá. Ale kiedy się co vrodźi chłopu/ Wyprządz mu wołu/ wźiąć z obory skopu/ Dwa táki iest tych Pánow pożytek/ Y człowiek nie swoy/ y káżdy zbior wszytek. Bierzeli też Pan dźieśięćinne snopy/ Co naprzednieysze powybiera z kopy/ Nie zostáwiwszy (ták rzekę po prostu) Tylko kęs miotły/ á z kąkolem ostu. Niech Pan sam orze rolą z miłym Bogiem/ Dawnom ia myślił porzućić odłogiem. Pan sobie piie náprośiwszy gośći/ Kmiotek vbogi co dzień zgołá pośći. V Pánow wszytkie bieśiády/ roskoszy
Skrót tekstu: LamChłop
Strona: A2
Tytuł:
Lament chłopski na pany
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1618 a 1624
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1624
. Jeszcze mu się to nie przepiekło/ a już na nowe zarabia. Jaka praca/ taka płaca. Jeden Wiedeń/ Praga maga/ Kraków miasto. Centutia Quinta. 100 PROVERBIORVM POLONICORVM CENTVRIA QVINTA.
JAk po Księdzu/ co kto porwał/ to jego. Jak Aniołki połykał. Jednym ciosem gęba z nosem. Jak dziesięcinny bróg wszytko przyjmuje. Jak pod rynną siedział. Idąc do wójta/ oba się bojta. Jedno sasa/ a drugie do lasa. Disparibus bonus non benè trahitur currus. Jako cię mogę/ chociaj przez nogę. Dolus an virtus/ quis in hoste requirat? Jednemu się Pop podoba/ a drugiemu Papadia. Scilicet arrident
. Ieszcże mu się to nie przepiekło/ á iuż ná nowe zárabia. Iáka praca/ táka płaca. Ieden Wiedeń/ Prágá mágá/ Krákow miásto. Centutia Quinta. 100 PROVERBIORVM POLONICORVM CENTVRIA QVINTA.
IAk po Xiędzu/ co kto porwał/ to iego. Iák Aniołki połykał. Iednym ćiosem gębá z nosem. Iák dźieśięćinny brog wszytko przyimuie. Iák pod rynną śiedźiał. Idąc do woytá/ obá się boytá. Iedno sásá/ á drugie do lásá. Disparibus bonus non benè trahitur currus. Iáko ćię mogę/ choćiay przez nogę. Dolus an virtus/ quis in hoste requirat? Iednemu się Pop podoba/ á drugiemu Papádya. Scilicet arrident
Skrót tekstu: RysProv
Strona: C2
Tytuł:
Proverbium polonicorum
Autor:
Salomon Rysiński
Drukarnia:
Piotr Blastus Kmita
Miejsce wydania:
Lubcz
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
przysłowia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1618
Data wydania (nie wcześniej niż):
1618
Data wydania (nie później niż):
1618
nie da. Ty, jeśliś winien, próżna i obmowa — Zaraz we dworze będzie ryczeć krowa.
Ale kiedy się co urodzi chłopu — „Wyprząc mu woły, wziąć z obory skopu!” Owa — taki jest tych panów pożytek. I człowiek nie swój, i każdy zbiór wszytek.
Bierze li też pan dziesięcinne snopy, Co naprzedniejsze powybiera z kopy,
Nie zostawiwszy (tak rzekę po prostu), Tylko kęs miotły, a z kąkolem ostu. Dźwigoń
Niech pan sam orze rolą z miłym Bogiem. Dawnom ją myślił porzucić odłogiem. Pan sobie pije naprosiwszy gości, Kmiotek ubogi co dzień zgoła pości.
U panów wszytkie biesiady
nie da. Ty, jeśliś winien, próżna i obmowa — Zaraz we dworze będzie ryczeć krowa.
Ale kiedy się co urodzi chłopu — „Wyprząc mu woły, wziąć z obory skopu!” Owa — taki jest tych panów pożytek. I człowiek nie swój, i każdy zbiór wszytek.
Bierze li też pan dziesięcinne snopy, Co naprzedniejsze powybiera z kopy,
Nie zostawiwszy (tak rzekę po prostu), Tylko kęs miotły, a z kąkolem ostu. Dźwigoń
Niech pan sam orze rolą z miłym Bogiem. Dawnom ją myślił porzucić odłogiem. Pan sobie pije naprosiwszy gości, Kmiotek ubogi co dzień zgoła pości.
U panów wszytkie biesiady
Skrót tekstu: PopSowBar_II
Strona: 645
Tytuł:
Poezja popularna i sowizdrzalska
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Poeci polskiego baroku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jadwiga Sokołowska, Kazimiera Żukowska
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1965
zwady? Nie tak Pallas wymowna wstępuje do rady, jako naszy mózgowcy rozumem kierują, kiedy z sobą za stołem pod hełmem żerują. Tam rokosz, tam usłyszysz o królu nowinę nietrefną i to co ja przed wstydem pominę. Duchowni im nieprawi i z ich własnej fary pospołu z wikaryjem niepraw pleban stary, chocia mu dziesięcinnych snopów nie oddają, ale je w brogi własnych panów układają. A rozumyć pijane Persowie chwalili, bo radę wieczorową po ranu iścili: jeśli wojnę – nazajutrz rotmistrze gotowi; jeśli pokój – z pieczęcią dano list posłowi. Ale nasze kuflowe i szalone wota rozniesie po powietrzu krzykliwa wnet nota,
serbskie skrzypki i dudy ostatek zagłuszą
zwady? Nie tak Pallas wymowna wstępuje do rady, jako naszy mózgowcy rozumem kierują, kiedy z sobą za stołem pod hełmem żerują. Tam rokosz, tam usłyszysz o królu nowinę nietrefną i to co ja przed wstydem pominę. Duchowni im nieprawi i z ich własnej fary pospołu z wikaryjem niepraw pleban stary, chocia mu dziesięcinnych snopów nie oddają, ale je w brogi własnych panów układają. A rozumyć pijane Persowie chwalili, bo radę wieczorową po ranu iścili: jeśli wojnę – nazajutrz rotmistrze gotowi; jeśli pokój – z pieczęcią dano list posłowi. Ale nasze kuflowe i szalone wota rozniesie po powietrzu krzykliwa wnet nota,
serbskie skrzypki i dudy ostatek zagłuszą
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 340
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
