gorzeć będą; słusznie byśmy się tego sprosnego występku/ obżarstwa i pijaństwa/ jako samego Czarta chronić mieli. Quae major stultitia, quàm propter bonum momentaneum perdere bonum illud aeternum? Izali może być więtsze głupstwo/ są słowa jednego Nauczyciela/ jako dla dobra znikomego utracić ono dobro wieczne? August.
O quanta iniguitas, eksklamuje Augustyn Z. ut animam, quam pretioso sangvine CHRISTUS redemit, luxuriosus quisq; propter unius momenti delectationem Diabolo pessimo inimico vendat ac tradat! O jaka to nieprawość/ że człowiek Epikurejski dusze swoje/ którą Krystus nadroższą krwią swoją wykupił/ Szatanowi Nieprzyjacielowi swemu dla barzo krótkiej rozkoszy przedaje/ i w pazury jakoby podaje! Luc
gorzeć będą; słusznie bysmy śię tego sprosnego występku/ obżárstwá y pijáństwá/ jáko sámego Czártá chronić mieli. Quae major stultitia, quàm propter bonum momentaneum perdere bonum illud aeternum? Izali może bydź więtsze głupstwo/ są słowá jednego Náuczyćielá/ jáko dla dobrá znikomego utráćić ono dobro wieczne? August.
O quanta iniguitas, eksklámuje Augustyn S. ut animam, quam pretioso sangvine CHRISTUS redemit, luxuriosus quisq; propter unius momenti delectationem Diabolo pessimo inimico vendat ac tradat! O jáka to niepráwość/ że człowiek Epikureyski dusze swoje/ ktorą Krystus nadroższą krwią swoją wykupił/ Szátánowi Nieprzyjaćielowi swemu dla bárzo krotkiey roskoszy przedáje/ y w pázury jákoby podáje! Luc
Skrót tekstu: GdacKon
Strona: 30.
Tytuł:
Dyszkursu o pijaństwie kontynuacja
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1681
Data wydania (nie wcześniej niż):
1681
Data wydania (nie później niż):
1681
/ ogołoconych/ zbitych i zdespektowanych Chłopków twoich/ jaki strach/ jaka bojaźń na cię przydzie/ gdy poczną skargę przedkładać przed Bogiem mówiąc: Misericordiam non fecerunt: Ci Panowie miłosierdzia nam ubogim Poddanym swoich nie czynili/ nie Ojcami/ ale Tyranami byli! Quidam in Cone. Funebr.
O Boże Sędzio straszliwy i sprawiedliwy/ eksklamuje jeden Teolog w kaznaniu swoim/ by było sto oczu i języków do opłakania i wymowienia/ jak wiele ucisków jest przez stan Pański (Szlachecki) którzy gdy umierają/ rozumieją/ że idą prosto do nieba/ a oni dla ucisków poddanych swoich ledwo z ciała wychodzą/ zaraz się w piekle nurzają/ i przez tyraństwo i
/ ogołoconych/ zbitych y zdespektowánych Chłopkow twoich/ iáki strách/ iáka boiaźń ná ćię przydźie/ gdy poczną skárgę przedkładáć przed Bogiem mowiąc: Misericordiam non fecerunt: Ci Pánowie miłosierdźia nam ubogim Poddánym swoich nie czynili/ nie Oycámi/ ále Tyránámi byli! Quidam in Cone. Funebr.
O Boże Sędźio strászliwy y spráwiedliwy/ exklámuie ieden Teolog w kaznániu swoim/ by było sto oczu y ięzykow do opłákánia y wymowienia/ iák wiele ućiskow iest przez stan Páński (Szláchecki) ktorzy gdy umieráią/ rozumieią/ że idą prosto do niebá/ á oni dla ućiskow poddánych swoich ledwo z ćiáłá wychodzą/ záraz śię w piekle nurzáią/ y przez tyráństwo y
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: K
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
pełnią one słowa Prorockie: Syn na Ojca nic nie dba/ a Córka sprzeciwia się Matce swojej: Synowa odporna jest świekrze/ a człowiekowi nieprzyjaciolmi są domownicy jego. I one Krystusów: Poda Brat Brata na śmierć; a Ociec Syna: a dzieci powstaną przeciw Rodzicom/ i będą je zabijać. Słusznie tedy z Owidiuszem eksklamować możemy: Vivitar ex rapto, non hospes ab hospite tutus: Non socer à Genero; Fratrum quoq; gratia rara est! Już na wyrwus żyjemy/ nie masz bezpiecznego Miejsca tu na tym świecie: Zięć świerka swojego molestuje I jego złupić usiłuje. Już Brat przeciw Bratu/ Siostra przeciw siostrze Powstaje! Gdzież one
pełnią one słowá Prorockie: Syn ná Oycá nic nie dba/ á Corká sprzećiwia śię Mátce swoiey: Synowa odporna iest świekrze/ á człowiekowi nieprzyiaćiolmi są domownicy iego. Y one Krystusow: Poda Brát Brátá ná śmierć; á Oćiec Syná: á dźieći powstáną przećiw Rodźicom/ y będą ie zábiiáć. Słusznie tedy z Owidiuszem exklámowáć możemy: Vivitar ex rapto, non hospes ab hospite tutus: Non socer à Genero; Fratrum quoq; gratia rara est! Iuż ná wyrwus żyiemy/ nie mász bespiecznego Mieyscá tu ná tym świećie: Zięć świerká swoiego molestuie Y iego złupić uśiłuie. Iuż Brát przećiw Brátu/ Siostrá przećiw śiestrze Powstáie! Gdźież one
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Mii
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
