Panami Niemieckiemi na Cesarza Karola V. się porwali, i w Smalkadzie z sobą Ligę uczynili, i do swej strony Henryka Króla Anglii namawiali; Henryk od Cesarza przestrzeżony, tego nie uczynił. Więc Kromwel Niemców, jako sekty jednej z niemi przychylny, tę ligę sam podpisał bez konsensu Króla, imienie jego Cesarz to Henrykowi eksprobrował, instrument prezentując podpisany Kromwela Henryk wziąć kazał, i jako Gwałciciela Majestatu, ściąć toporem. Graveson przydaje, iż i za to: że tego z Howardą Małżeństwa był swazorem.
Znowu wielu pomęczył, popalił Henryk katolików nie uznających go za Głowę. Roku 1540. Małgorzatę Matkę Reginalda Pola Kardynała z Eboraceńskiej Familii idącą, Jerzego
Panami Niemieckiemi na Cesarza Karola V. się porwali, y w Smálkadzie z sobą Ligę uczynili, y do swey strony Henryka Krola Anglii namawiali; Henryk od Cesarza przestrzeżony, tego nie uczynił. Więc Kromwel Niemcow, iako sekty iedney z niemi przychylny, tę ligę sam podpisał bez konsensu Krola, imienie iego Cesarz to Henrykowi exprobrowáł, instrument prezentuiąc podpisany Kromwela Henryk wziąć kazał, y iako Gwáłciciela Maiestatu, ściąć toporem. Graveson przydaie, iż y zá to: że tego z Howardą Małzeństwa był swazorem.
Znowu wielu pomęczył, popalił Henryk katolikow nie uznaiących go za Głowę. Roku 1540. Małgorzatę Matkę Reginalda Pola Kardynała z Eboraceńskiey Familii idącą, Ierzego
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 100
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
jako Bogów wszędzie w Państwie jego z honorem i wygodą przyjęto: sam Pałacu swego tym Deastrom ustąpił. Po tym jednego z pierwszych swoich Ministrów w Królewski strój ubrawszy, któryby był Metezumy osobę reprezentował Hiszpanom, subordynował, ale Tlaskalani confaederati z Hiszpanami, a Meksykanom infensi przestrzegli w tym Margrabiego Cortes, a Margrabia tę Królowi eksprobrował chytrość, i zdradę. Co tym bardziej zmieszało Króla, że się znowu udał do Czarowników, ale ci znowu od czarta Tekskalikupa zwanego na górach się im pokazującego, przestrzeżeni o zgubie Króla następującej, et de inevitabili fato Meksykanów, jednostajnie Królowi replikowali, iż ta jest nieomylna już series fatorum, aby za swoję pychę,
iako Bogow wszędzie w Państwie iego z honorem y wygodą przyięto: sam Pałacu swego tym Deastrom ustąpił. Po tym iednego z pierwszych swoich Ministrow w Krolewski stróy ubrawszy, ktoryby był Metezumy osobę reprezentował Hiszpanom, subordynował, ale Tlaskalani confaederati z Hiszpanami, a Mexikanom infensi przestrzegli w tym Margrabiego Cortes, a Margrabia tę Krolowi exprobrowáł chytrość, y zdradę. Co tym bardziey zmieszało Krola, że się znowu udał do Czarownikow, ale ci znowu od czarta Texkalikupa zwanego na gorach się im pokázuiącego, przestrzeżeni o zgubie Krola następuiącey, et de inevitabili fato Mexikanow, iednostaynie Krolowi replikowali, iż ta iest nieomylna iuż series fatorum, aby za swoię pychę,
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 601
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
pistoletu i zabił konia pod Stojowskim, a Pociej w miasto uciekł. Blacha choć przypadł z ludźmi, zastał już w Lublinie bramy zamknięte, a tymczasem Fleming z biskupem kujawskim Pocieja czemprędzej ubrali po niemiecku, wąsy ogolili, perukę na głowę włożyli i ex nunc do wojska saskiego pod Markuszów wysłali. Tam generał saski książę Weissenfeld eksprobrował Pociejowi, że jest foedifragus, jako mu słowa deklarowanego w Grodnie nie dotrzymał, i że sam konfederacji litewskiej był autorem. A Antonowicz nie zastawszy Pocieja w Łęczny, najechał gospodę Pociejowej, chcąc ją kazać rabować, co mu ledwo różne damy wyperswadowały, że poprzestał. Było za co panu Bogu dziękować: już wojsko litewskie
pistoletu i zabił konia pod Stojowskim, a Pociéj w miasto uciekł. Blacha choć przypadł z ludźmi, zastał już w Lublinie bramy zamknięte, a tymczasem Fleming z biskupem kujawskim Pocieja czémprędzéj ubrali po niemiecku, wąsy ogolili, perukę na głowę włożyli i ex nunc do wojska saskiego pod Markuszów wysłali. Tam generał saski książę Weissenfeld exprobrował Pociejowi, że jest foedifragus, jako mu słowa deklarowanego w Grodnie nie dotrzymał, i że sam konfederacyi litewskiéj był autorem. A Antonowicz nie zastawszy Pocieja w Łęczny, najechał gospodę Pociejowej, chcąc ją kazać rabować, co mu ledwo różne damy wyperswadowały, że poprzestał. Było za co panu Bogu dziękować: już wojsko litewskie
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 286
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
