na Sejmie 1578. 1601. 1613[...] Szlachcic nie może do swego herbu, i Szlachectwa przypuścić nikogo pod utraceniem własnego 1633. Ktoby Szlachcicem się czynił a nie był, Dóbr swoich traci połowę na Kwartę a połowę Delatorowi. Komuby zaś zadane było nie Szlachectwo, ten według późniejszych Konstytucyj, powinien na Sejmiku przypozwany najpierwej emundować się, a jeżeliby Sejmik nie doszedł, to przed Marszałkiem koła Rycerskiego drugiego dnia, a jeżeliby i ten nie stanął, tedy przed pierwszym Senatorem powinien się wywieść, a potym do Trybunału Antagonistę przypozywać Roku 1601. 1633. 1690. Ten zaś kto nie dowiedzie powinien odszczekać jak pies pod ławą za honor wzięty
na Seymie 1578. 1601. 1613[...] Szlachćic nie może do swego herbu, i Szlachectwa przypuśćić nikogo pod utraceniem własnego 1633. Ktoby Szlachćicem się czynił á nie był, Dóbr swoich traći połowę na Kwartę á połowę Delatorowi. Komuby zaś zadane było nie Szlachectwo, ten według późnieyszych Konstytucyi, powinien na Seymiku przypozwany naypierwey emundować śię, á jeżeliby Seymik nie doszedł, to przed Marszałkiem koła Rycerskiego drugiego dnia, á jeżeliby i ten nie stanął, tedy przed pierwszym Senatorem powinien śie wywieść, á potym do Trybunału Antagonistę przypozywać Roku 1601. 1633. 1690. Ten zaś kto nie dowiedźie powinien odszczekać jak pies pod ławą za honor wźięty
Skrót tekstu: ŁubHist
Strona: 232
Tytuł:
Historia polska z opisaniem rządu i urzędów polskich
Autor:
Władysław Łubieński
Drukarnia:
Drukarnia Societatis Jesu
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
historia, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1763
Data wydania (nie wcześniej niż):
1763
Data wydania (nie później niż):
1763
ERUDYCYJ KŁADĄ się RZEKI PIEKIELNE i JEZIORA niektóre
TE RZEKI PIEKIELNE Pogan ślepota, a Poetów dowcip i Energia dziwnie wsławiła miscendo mirabilia et risibilia do rzeczy które existunt in natura, i są prawdziwemi, wiele bajecznych przypieła komentów, i je podała in discrimen powątpiewania. Nad czym wielu potym Mądrych desudarunt, bajeczne wykładając imaginacje i pradwę emundując z fałszu.
Taki jest STYKs rzeka w Arkadyj, w Krainie Morei Peninsuły, z kamieni płynąca, wodą swoją wszelkie Zwierzęta zabijająca, żelazo, stal i rdze ziadająca, wszelkie naczynia zbytnim swoim psuje zimnem, w jednym kopycie końskim może być konserwowana. Tą wodą od Antypatra poczęstowany Aleksander, śmierć połknął, jako nie którzy
ERUDYCYI KŁADĄ się RZEKI PIEKIELNE y IEZIORA niektore
TE RZEKI PIEKIELNE Pogan ślepota, a Poetow dowcip y Energia dziwnie wsławiła miscendo mirabilia et risibilia do rzeczy ktore existunt in natura, y są prawdziwemi, wiele baiecznych przypieła kommentow, y ie podała in discrimen powątpiewania. Nad czym wielu potym Mądrych desudarunt, baieczne wykładaiąc imaginacye y pradwę emunduiąc z fałszu.
Táki iest STYX rzeka w Arkadyi, w Krainie Morei Peninsuły, z kamieni płynąca, wodą swoią wszelkie Zwierzęta zabiiaiąca, żelazo, stal y rdze ziadaiąca, wszelkie naczynia zbytnim swoim psuie zimnem, w iednym kopycie końskim może bydź konserwowana. Tą wodą od Antipatra poczęstowany Alexander, śmierć połknął, iako nie ktorzy
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 566
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, o owe laudum przeciwko niemu na Sejmiku gospodarskim brzeskim względem czopowego szelężnego uczynione, gdyż Buchowiecki, pisarz ziemski brzeski (który był autorem tej materii o czopowe i przeciwko któremu sejmikowi Tołłoczko, przyjaciel nasz, z innymi protestował się), oskarżył mię przed księciem hetmanem, jakobym ja był autorem tego sejmiku, siebie zaś emundując, produkował laudum, dowodząc, że się nie podpisał. Ja, wiedząc o gniewie księcia hetmana, nie bywałem u niego na pokojach. To znowu uraziło księcia hetmana. Musiałem tedy jechać na te pokoje, gdzie książę hetman zaczął mi wymawiać swoje urazy. Ekskuzowałem się, ale mało mi to pomogło,
, o owe laudum przeciwko niemu na Sejmiku gospodarskim brzeskim względem czopowego szelężnego uczynione, gdyż Buchowiecki, pisarz ziemski brzeski (który był autorem tej materii o czopowe i przeciwko któremu sejmikowi Tołłoczko, przyjaciel nasż, z innymi protestował się), oskarżył mię przed księciem hetmanem, jakobym ja był autorem tego sejmiku, siebie zaś emundując, produkował laudum, dowodząc, że się nie podpisał. Ja, wiedząc o gniewie księcia hetmana, nie bywałem u niego na pokojach. To znowu uraziło księcia hetmana. Musiałem tedy jechać na te pokoje, gdzie książę hetman zaczął mi wymawiać swoje urazy. Ekskuzowałem się, ale mało mi to pomogło,
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 244
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
do restabilicji honoru jego na teraźniejszej jeszcze kadencji nowogródzkiej, tym sposobem, iż IMPan Abramowicz i strony, które go konwinkowały, i kancelarią sub dependentia sua mianą, a mimo wiadomość pisarską in multis (jako w dekrecie expressumw licznych sprawach... wyrażone) grzeszącą, zapozwać ma do trybunału, aby się przez dekret emundował ab obiectis sibi imputatis i obwarował nihil debere nocere bonae famae suae delicta alienaod zarzutów sobie stawianych i obwarował, że przewinienia innych w żadnym stopniu nie powinny szkodzić jego dobremu imieniu, a IMPan Abramowicz obowiązuje się zaraz przy tym dekrecie coram illo iudicio uczynić instantaneam plenam resignationem pisarstwa swego, w tenże sam dekret inserendamwobec
do restabilicji honoru jego na teraźniejszej jeszcze kadencji nowogródzkiej, tym sposobem, iż JMPan Abramowicz i strony, które go konwinkowały, i kancelarią sub dependentia sua mianą, a mimo wiadomość pisarską in multis (jako w dekrecie expressumw licznych sprawach... wyrażone) grzeszącą, zapozwać ma do trybunału, aby się przez dekret emundował ab obiectis sibi imputatis i obwarował nihil debere nocere bonae famae suae delicta alienaod zarzutów sobie stawianych i obwarował, że przewinienia innych w żadnym stopniu nie powinny szkodzić jego dobremu imieniu, a JMPan Abramowicz obowiązuje się zaraz przy tym dekrecie coram illo iudicio uczynić instantaneam plenam resignationem pisarstwa swego, w tenże sam dekret inserendamwobec
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 728
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wiele mając Dyscypułów. A że nauka wielka była mu do ambicyj i pospozycyj innych okazją zarobił na niechęć, a jeszcze więcej zdania jego pełne errorów, których Graveson Autor ad 19 revocat capita, które błędy jego Swessioneńskie i Senoneńskie Synody, a przytym Innocencjusz II. Papież kondemnują. Z czego się Abellard in Apologia Fidei emunduje, za podrzucone sobie te errory udając; które do kluniaku się przeniołszy poprawił, od Opata tamecznego Petro Wenerabili ekskuzowany w Rzymie, i z Z. Bernardem pojednany. Stamtąd do Kabillonu dla poratowania zdrowia posłany, mało chorując, życie zakończył Roku 1142 4 Aprilis. Piotr Wenerabilis Opat Helossie o śmierci Abellarda dał znać, Ciało
wiele maiąc Dyscypułow. A że nauka wielka była mu do ambicyi y pospozycyi innych okázyą zarobił na niechęć, á ieszcze więcey zdania iego pełne errorow, ktorych Graveson Autor ad 19 revocat capita, ktore błędy iego Swessionenskie y Senoneńskie Synody, á przytym Innocencyusz II. Papież kondemnuią. Z czego się Abellard in Apologia Fidei emunduie, za podrzucone sobie te errory udaiąc; ktore do kluniaku się przeniołszy poprawił, od Opata támecznego Petro Venerabili exkuzowany w Rzymie, y z S. Bernardem poiednany. Ztamtąd do Kabillonu dla poratowania zdrowia posłany, mało choruiąc, życie zakończył Roku 1142 4 Aprilis. Piotr Venerabilis Opat Helossie o śmierci Abellarda dał znać, Ciało
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 184
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
moc ich chwytać, inkarcerować, karać. W Polsce i Prawo jest Świeckie alias Statut Zygmunta Augusta Króla Pol: Roku 1542 formowany, który mówi: ad Spiritualium Iudicium pertinet, iudicare diserentias Fidei Sanctae Christiana, Haereses, Schismata, Blasphemias contra Deum, et Apostosias nawet suspecti de Haeresi, Iure Canonico powinni się przed Biskupami emundować. A jeśliby wyrzekłszy się Heretyckich błędów, do nich się per malitiam powrócili, już do Świeckich Sądów mają być pociągani, tam odbierać karę pro relapsu et pertinacia, albo też klemencją im pokazując, ad perpetuos carceres ich osadzić, per decretum Biskupów. Nawet na zmarłych Herretyków całego Świata, praecipue o PolscE
takowe SS.
moc ich chwytać, inkarcerować, karać. W Polszcze y Prawo iest Swieckie alias Statut Zygmunta Augusta Krola Pol: Roku 1542 formowany, ktory mowi: ad Spiritualium Iudicium pertinet, iudicare diserentias Fidei Sanctae Christiana, Haereses, Schismata, Blasphemias contra Deum, et Apostosias nawet suspecti de Haeresi, Iure Canonico powinni się przed Biskupami emundować. A ieśliby wyrzekłszy się Heretyckich błędow, do nich się per malitiam powrocili, iuż do Swieckich Sądow maią bydź pociągani, tam odbierać karę pro relapsu et pertinacia, albo też klemencyą im pokazuiąc, ad perpetuos carceres ich osadzić, per decretum Biskupow. Nawet na zmarłych Herretykow cáłego Swiata, praecipuè o POLSZCZE
takowe SS.
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 391
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
supra scriptis stagnis et molendinis
Igo Mci X. Opatowi i J. M. P. Staroście Strijskiemu do działów ich należących cum stagnis, piscinis, molendinis ast nihil excipiendo, ita late et longe prout eadem bona in se consistunt, z tego działu swego J. M. P. Wojewoda powinien aere suo wieś Klętnią emundować i eliberować ab obligatione et summa in ea haerente, P. Korablewskiej należącej przed roboracją działu tego naznaczonego albo ad emundationem bonorum eorum sumę tę, która na tych dobrach jest asekurowana, do rąk J. Mci X. Opata in parata pecunia coram Officio Castrensi Piotrkowcensi za kwitem Jego Mci oddać i zapłacić in eliberationem; do
supra scriptis stagnis et molendinis
Jgo Mći X. Opatowi y J. M. P. Staroście Stryiskiemu do działów ich należących cum stagnis, piscinis, molendinis ast nihil excipiendo, ita late et longe prout eadem bona in se consistunt, z tego działu swego J. M. P. Wojewoda powinien aere suo wieś Klętnią emundować y eliberować ab obligatione et summa in ea haerente, P. Korablewskiej należącey przed roboracyą działu tego naznaczonego albo ad emundationem bonorum eorum summę tę, która na tych dobrach jest assecurowana, do rąk J. Mći X. Opata in parata pecunia coram Officio Castrensi Piotrkowcensi za kwitem Jego Mći oddać y zapłacić in eliberationem; do
Skrót tekstu: KoniecSDział
Strona: 224
Tytuł:
Dział między… Stanisławem na Koniecpolu… a… Koniecpolskimi…
Autor:
Stanisław Koniecpolski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
gospodarstwo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1626
Data wydania (nie wcześniej niż):
1626
Data wydania (nie później niż):
1626
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pamiętniki o Koniecpolskich. Przyczynek do dziejów polskich XVII wieku
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Stanisław Przyłęcki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Leon Rzewuski
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1842
mię, jak się z książęciem twoim rozjachała ta pani, czy w złej, czy w dobrej przyjaźni. Od¬
powiedziałem, że bardzo dobrze ad apparentiam, ale intus inaczej, której natura przezwyciężyć nie mogła dobroci uniżonej książęcia im. i jego submisyjej, którą jej po kilkanaście razy przed wyjazdem świadczył i ze wszystkich plotek emundował się, a podobno do tego źli ludzie przymieszali się. Na to król im. rzekł: „a kto taki?“ Nie wyrzekłem, bo się pan domyślił, z którego twarzy uznałem, że jako ociec prawdziwy kocha w.ks.m. dobrodzieja. I o tych protestacjach namieniłem mu.
mię, jak się z książęciem twoim rozjachała ta pani, czy w złej, czy w dobrej przyjaźni. Od¬
powiedziałem, że bardzo dobrze ad apparentiam, ale intus inaczej, której natura przezwyciężyć nie mogła dobroci uniżonej książęcia jm. i jego submisyjej, którą jej po kilkanaście razy przed wyjazdem świadczył i ze wszystkich plotek emundował się, a podobno do tego źli ludzie przymieszali się. Na to król jm. rzekł: „a kto taki?“ Nie wyrzekłem, bo się pan domyślił, z którego twarzy uznałem, że jako ociec prawdziwy kocha w.ks.m. dobrodzieja. I o tych protestacyjach namieniłem mu.
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 162
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
jego domu słoniny połci 2, sadła jednego, botów nowych, łoju krążka, kiełbas 2, bobu miarek 3 i młotka do kossy, sąd niniejszy burgrabski zważywszy strony do sądu wniesionej ilacji przez aktora nakazuję, aby pozwany się emundacją z tej potwarzy odpowiedział, a lubo na potwarz swoją do sądu burgrabskiego wniesioną niby się emunduje, więc sąd nakazuje, aby świadkowie w tej sprawie, co w sądzie wojtowskim z niego słyszeli, stanęli, a gdy stanęli
świadkowie wiarygodni i przysięgli; więc sąd niniejszy do słuchania onych przystąpił, po których wysłuchaniu, ponieważ się pokazuję, iz pozwany Józef Michalik, młócąc u I. M. P. Traczewskiego zmawiał
jego domu słoniny połci 2, sadła iednego, botow nowych, łoiu krążka, kiełbas 2, bobu miarek 3 y młotka do kossy, sąd ninieyszy burgrabski zwazywszy strony do sądu wniesioney illacyi przez aktora nakazuię, aby pozwany się emundacyą z tey potwarzy odpowiedział, a lubo na potwarz swoię do sądu burgrabskiego wniesioną niby się emunduie, więc sąd nakazuie, aby swiadkowie w tey sprawie, co w sądzie woytowskim z niego słyszeli, stanęli, a gdy stanęli
swiadkowie wiarygodni y przysięgli; więc sąd ninieyszy do słuchania onych przystąpił, po ktorych wysłuchaniu, poniewaz się pokazuię, iz pozwany lozef Michalik, młócąc u I. M. P. Traczewskiego zmawiał
Skrót tekstu: KsPtaszUl_4
Strona: 572
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Ptaszkowa, cz. 4
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Ptaszkowa
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1751 a 1767
Data wydania (nie wcześniej niż):
1751
Data wydania (nie później niż):
1767
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
