w żadnym porządku, bo i duchowny urząd, który im nie należy, i świecki sobie przywłaszczają. Przez nie promocje na dignitates et officia idą, oni są censores zasług, oni ludzi wielkich, zasłużonych niegodnymi nagrody czynią, ex ich consilio omnia pendent, oni do sedycyj, ad lanienam wiodą. Kto przyczyną poburzenia zborów ewangelickich? Kto przyczyną wyrzucenia Sasów z kościołów? Kto przyczyną rozlania krwie ludzi niewinnych za naściem na zbory i groby ludzi zmarłych (i ci nie mogą się spokojnie wyleżeć przed jadem ich!?) Powiedzieli Tatarowie posłom Aleksandra Wielkiego, gdy do nich posłał, obiecując się z wojski przybyć do nich, że »złota,
w żadnym porządku, bo i duchowny urząd, który im nie należy, i świecki sobie przywłaszczają. Przez nie promocye na dignitates et officia idą, oni są censores zasług, oni ludzi wielkich, zasłużonych niegodnymi nagrody czynią, ex ich consilio omnia pendent, oni do sedycyj, ad lanienam wiodą. Kto przyczyną poburzenia zborów ewangelickich? Kto przyczyną wyrzucenia Sasów z kościołów? Kto przyczyną rozlania krwie ludzi niewinnych za naściem na zbory i groby ludzi zmarłych (i ci nie mogą się spokojnie wyleżeć przed jadem ich!?) Powiedzieli Tatarowie posłom Aleksandra Wielkiego, gdy do nich posłał, obiecując się z wojski przybyć do nich, że »złota,
Skrót tekstu: PrzestSposCz_II
Strona: 470
Tytuł:
Przestroga i sposób na czasy przyszłe naprawy Rzpltej
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
duchowni mieli synody i na sejm tę sprawę gotową, także też i ex altera parte rycerstwo aby na sejmikach tę sprawę ku traktowaniu zlecili posłom. Skarby kościelne, gdyż są bona Reipublicae et serviunt in pios usus, żeby wedle konstytucji przez Ich. M. ks. biskupy były inwentowane. A iż przy wielu transformowanych ewangelickich kościelech jeszcze się najduje u ewangelików bacznych srebra kościelnego, słuszna, żeby i ci inwentarze przy sobie mieli. Z wielką też ujmą wolności szlacheckiej w dobrach ich za dekrety trybunalskimi przychodzi do tego, że szlachcic nie może graniczyć dóbr swych bez plebana, nie już sortis, ale in mera dote plebanali residentis; co znieść konstytucją
duchowni mieli synody i na sejm tę sprawę gotową, także też i ex altera parte rycerstwo aby na sejmikach tę sprawę ku traktowaniu zlecili posłom. Skarby kościelne, gdyż są bona Reipublicae et serviunt in pios usus, żeby wedle konstytucyi przez Ich. M. ks. biskupy były inwentowane. A iż przy wielu transformowanych ewangelickich kościelech jeszcze się najduje u ewangelików bacznych srebra kościelnego, słuszna, żeby i ci inwentarze przy sobie mieli. Z wielką też ujmą wolności szlacheckiej w dobrach ich za dekrety trybunalskimi przychodzi do tego, że szlachcic nie może graniczyć dóbr swych bez plebana, nie już sortis, ale in mera dote plebanali residentis; co znieść konstytucyą
Skrót tekstu: DyskRokCz_II
Strona: 431
Tytuł:
38. Dyskurs około rokoszu, przez zjazd lubelski in diem sextam Augusti miedzy Sendomierzem a Pokrzywnicą roku 1606 uchwalonego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
ad illum et reverendissimum ducem Melchiorem Giedrojć, episcopum Samogitie, in negotiis hominum professionis evangelicae anno millesimo quinquagesimo octuagesimo primo, die nona mensis novembris datis et per extractum z metryki W. Ks. Lit. extraditislistem jego królewskiej mości Stefana Batorego do tegoż wielebnego księcia Melchiora Giedrojcia, biskupa żmudzkiego, w sprawie osób wyznania ewangelickiego w roku 1581, dnia 9 miesiąca listopada datowanym i w wypisie z metryki W. Ks. Lit. wyjętym; item opowiedaniem pana Piotra Stabrowskiego, dworzanina i rotmistrza jeznego oddziału konnego IKrMci, na kniazia Melchera i z wyraźną ekspresją Matuszewica Giedrojcia, biskupa żmudźkiego, o to, iż pomienionemu Stabrowskiemu, mającemu księżnę z Kowla
ad illum et reverendissimum ducem Melchiorem Giedrojć, episcopum Samogitiae, in negotiis hominum professionis evangelicae anno millesimo quinquagesimo octuagesimo primo, die nona mensis novembris datis et per extractum z metryki W. Ks. Lit. extraditislistem jego królewskiej mości Stefana Batorego do tegoż wielebnego księcia Melchiora Giedrojcia, biskupa żmudzkiego, w sprawie osób wyznania ewangelickiego w roku 1581, dnia 9 miesiąca listopada datowanym i w wypisie z metryki W. Ks. Lit. wyjętym; item opowiedaniem pana Piotra Stabrowskiego, dworzanina i rotmistrza jeznego oddziału konnego JKrMci, na kniazia Melchera i z wyraźną ekspresją Matuszewica Giedrojcia, biskupa żmujdzkiego, o to, iż pomienionemu Stabrowskiemu, mającemu księżnę z Kowla
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 768
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
odzieniu, a wewnątrz są wilkami drapieżnemi i t. d.) oświadczając, przestrzec raczył wojsko, aby ostrożne było, przeto iż w taki kraj wchodzili, który (jak się z skutecznych zdrad Frydrycha Falzgrafa pokazało) między wszystkim światem we złości położonym, jest jakoby niejakaś treść wszego fałszu. A okoliczni neutralistowie tym takowym ewangelickim prorokom właśnie podobni. Przestrzeżeni tedy Ewangelią ś. Elearowie, w kilka dni potem ruszywszy się,ze Srybra z srebrem z łaski j. c. m. danem, w osobliwej tem bardziej ostrożności z Czech weszli w Frankonią, kędy komisarze wojsko prowadzący, (obawiając się iść z niem mimo Norymberg , dla gęstych i
odzieniu, a wewnątrz są wilkami drapieżnemi i t. d.) oświadczając, przestrzedz raczył wojsko, aby ostrożne było, przeto iż w taki kraj wchodzili, który (jak się z skutecznych zdrad Frydrycha Falzgraffa pokazało) między wszystkim światem we złości położonym, jest jakoby niejakaś treść wszego fałszu. A okoliczni neutralistowie tym takowym ewangielickim prorokom właśnie podobni. Przestrzeżeni tedy Ewangielią ś. Elearowie, w kilka dni potem ruszywszy się,ze Srybra z srebrem z łaski j. c. m. danem, w osobliwej tem bardziej ostrożności z Czech weszli w Frankonią, kędy komisarze wojsko prowadzący, (obawiając się iść z niem mimo Norymberg , dla gęstych i
Skrót tekstu: DembPrzew
Strona: 83
Tytuł:
Przewagi elearów polskich
Autor:
Wojciech Dembołęcki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Tematyka:
historia, wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1623
Data wydania (nie wcześniej niż):
1623
Data wydania (nie później niż):
1623
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Wydawnictwo Biblioteki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1859
. Mieli też dziatki/ które w wolności nowej Ewangeliej bez bojaźni bożej wychowali/ z nich wyuzdawszy się na wszelaką swą wolą Syn Burmistrzów i Wojtów/ poczęli ludzie despektować i łupić/ co gdy się do uszu Książęcia doniosło/ kazałnieodwłócznie obydwóch na onejze szubienicy powieszać. I tak pierwszy onę szubienicę od swych Ojców wymurowaną/ trybem Ewangelickiem poświęcili i odnowili. To mi obywatele miasta tego i tamże wiernie oznaimili. Trzeci dowód jeśliby się używało tej ciekawej surowości/ nietrzymając się zwyczajnego postępku prawnego w innych Kryminałach: oprócz niebezpieczeństwa i guby niewinnego człowieka/ jako się rzekło/ następuje i osława zacnych w onym mieście familii z obleżeniem/ co trudno/ abo
. Mieli też dziatki/ ktore w wolnośći nowey Ewangeliey bez boiáźni bożey wychowali/ z nich wyuzdawszy sie ná wszelaką swą wolą Syn Burmistrzow y Woytow/ poczęli ludzie despektować y łupić/ co gdy sie do vszu Kśiążęćia doniosło/ kazałnieodwłocznie obudwuch ná oneyze szubienicy powieszać. Y tak pierwszi onę szubienicę od swych Oycow wymurowáną/ trybem Ewángelickiem poświęćili y odnowili. To mi obywatele miástá tego y támże wiernie oznáimili. Trzeći dowod ieśliby sie vżywało tey ćiekáwey surowośći/ nietrzymáiąc sie zwyczáynego postępku práwnego w innych Criminałách: oprocz niebespieczenstwá y guby niewinnego człowieká/ iáko sie rzekło/ nástępuie y osława zacnych w onym mieście fámiliey z obleżeniem/ co trudno/ ábo
Skrót tekstu: WisCzar
Strona: 58
Tytuł:
Czarownica powołana
Autor:
Daniel Wisner
Drukarnia:
Wojciech Laktański
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
magia, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
zbrodnie skazany na szubienicę. Księgi trzecie.
W drodze dziesięciolatnej/ którą starszy de Vacua odprawował przez Florydę ku morzu Sur/ ze dwiema abo ze trzema towarzyszami/ przypomina sam/ iż gdy im tamci ludzie nalegali/ żeby ich uzdrowili od pewnych chorób; oni/ iż się nigdy nie uczyli Medyciny/ w potrzebie zostali Medykami Ewangelickiemi: i mówiąc modlitwy które umieli nad chorymi/ a żegnając je krzyżem ś. uzdrawiali ich od ich chorób. Zbiegało się na sławę takich lekarzów barzo wiele narodów/ z którymi oni także postępowali/ sami sobie się dziwując/ bo byli prostacy/ i z pospolitych ludzi/ a jeden z nich murzyn. Lancere był jeden
zbrodnie skazány ná szubienicę. Kśięgi trzećie.
W drodze dźieśięćiolátney/ ktorą stárszy de Vacua odpráwował przez Floridę ku morzu Sur/ ze dwiemá ábo ze trzemá towárzyszámi/ przypomina sam/ iż gdy im támći ludźie nálegáli/ żeby ich vzdrowili od pewnych chorob; oni/ iż się nigdy nie vczyli Mediciny/ w potrzebie zostáli Medikámi Ewángelickiemi: y mowiąc modlitwy ktore vmieli nád chorymi/ á żegnáiąc ie krzyżem ś. vzdrawiáli ich od ich chorob. Zbiegáło się ná sławę tákich lekárzow bárzo wiele narodow/ z ktorymi oni tákże postępowáli/ sámi sobie się dźiwuiąc/ bo byli prostacy/ y z pospolitych ludźi/ á ieden z nich murzyn. Láncere był ieden
Skrót tekstu: BotŁęczRel_V
Strona: 69
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. V
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
referuje, zostawać chcą. Którą protestacyją prosieli, aby beła do ksiąg przyjęta.
Grzymułtowski, Brodzyński. CXIV. Zjazd szlachty dysydenckiej województw poznańskiego i kaliskiego w Poznaniu 30 czerwca 1609 r. 156. Protestacja szlachty dysydenckiej województw poznańskiego i kaliskiego w Poznaniu 30 czerwca 1609 r.
My poznańskiego i kaliskiego województw rycerskiego stanu a religij ewangelicki obywatele, którzyśmy się tu do Poznania gwoli odprawowaniu różnych potrzeb i spraw swych na św. Jan Krzciciel zjechali, wziąwszy o tym wiadomość, że im. ks. biskup poznański świeżo do Międzyrzecza, miasta K. J. M., wydał mandat, w którym budowania im sobie domu dla odprawowania nabożeństwa wedle ich
referuje, zostawać chcą. Którą protestacyją prosieli, aby beła do ksiąg przyjęta.
Grzymułtowski, Brodzyński. CXIV. Zjazd szlachty dysydenckiej województw poznańskiego i kaliskiego w Poznaniu 30 czerwca 1609 r. 156. Protestacja szlachty dysydenckiej województw poznańskiego i kaliskiego w Poznaniu 30 czerwca 1609 r.
My poznańskiego i kaliskiego województw rycerskiego stanu a religij ewangelicki obywatele, którzyśmy się tu do Poznania gwoli odprawowaniu różnych potrzeb i spraw swych na św. Jan Krzciciel zjechali, wziąwszy o tym wiadomość, że jm. ks. biskup poznański świeżo do Międzyrzecza, miasta K. J. M., wydał mandat, w którym budowania im sobie domu dla odprawowania nabożeństwa wedle ich
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 392
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
M. incumbunt, tym obfici bez pochyby od Pana Boga ubłogosławione będzie k. Są przy tym i drugie prośby ichm. do W. K. M. w rzeczach pewnych, w które nie czekając sejmu przychodzi wględać. Między któremi naprzód przekładamy W. K. M. gwałty, pożogi i łupiestwa, które ludziom ewangelickiego nabożeństwa świeżo się podziały w Poznaniu. W tym im. p. wojewoda łęczycki, jako generał wielkopolski a brachium W. K. M., poczuwając
się w powinności pacis et tranquillitatis tuendae, chciał inkwizycyją szczerą a rzeczywistą czynić i potym ad administrandam iustitiam z tych, którzy by się z tych ekscesów winnemi pokazali,
M. incumbunt, tym obfici bez pochyby od Pana Boga ubłogosławione będzie k. Są przy tym i drugie prośby ichm. do W. K. M. w rzeczach pewnych, w które nie czekając sejmu przychodzi wględać. Między któremi naprzód przekładamy W. K. M. gwałty, pożogi i łupiestwa, które ludziom ewangelickiego nabożeństwa świeżo się podziały w Poznaniu. W tym jm. p. wojewoda łęczycki, jako generał wielgopolski a brachium W. K. M., poczuwając
się w powinności pacis et tranquillitatis tuendae, chciał inkwizycyją szczerą a rzeczywistą czynić i potym ad administrandam iustitiam z tych, którzy by się z tych ekscesów winnemi pokazali,
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 443
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
naznaczono. Komentowani bardzo od króla bogato komisarze i bankietem uczceni do wojska powrócili i o wszystkim jako się stało wojsko informowali z aplauzem wielkim, ale i z żalem niektórych.
Tu już król szwedzki do zamku prawie rzeczy swe sporządziwszy, niemało ludzi zacnych i znacznych do boku swego różnymi sposobami aplikował, osobliwie Rok 1655
jednak wiary ewangelickiej adherentów między innymi Niemierzyca, podkoniuszego kijowskiego, Arcyszewskiego, Pileckiego, Stankara i inszych miał sobie życzliwych. Z tych jednych na pewnych lokował fortecach, drugim przypowiedne rozdawał listy na zaciąg konny żołnierstwa. Z tych był niejaki Pracki, który osobliwym był pod Krakowem owej mieszaniny między wojskiem o płacę zatrzymaną motorem.
Ciż rotmistrzowie i
naznaczono. Komentowani bardzo od króla bogato komisarze i bankietem uczceni do wojska powrócili i o wszystkim jako się stało wojsko informowali z aplauzem wielkim, ale i z żalem niektórych.
Tu już król szwedzki do zamku prawie rzeczy swe sporządziwszy, niemało ludzi zacnych i znacznych do boku swego różnymi sposobami aplikował, osobliwie Rok 1655
jednak wiary ewangelickiej adherentów między innymi Niemierzyca, podkoniuszego kijowskiego, Arciszewskiego, Pileckiego, Stankara i inszych miał sobie życzliwych. Z tych jednych na pewnych lokował fortecach, drugim przypowiedne rozdawał listy na zaciąg konny żołnierstwa. Z tych był niejaki Pracki, który osobliwym był pod Krakowem owej mieszaniny między wojskiem o płacę zatrzymaną motorem.
Ciż rotmistrzowie i
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 154
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
JO Nie dobrzeć/ a wżdy się baczyć nie mogą/ szczypią/ drapią/ ledwie nie zębami/ a przecię sami pokoj mieć chcą. Powiem ja tobie piękną a foremną: ten kapłan/ o którym się rzecz ma/ w tym Roku 1608 nawiedzał człowieka zacnego w Poznaniu/ tm zastał przy posiedzeniu/ Seniora wielkiego Ewangelickiego: po przywitaniu Pańskim/ pojrzał też krzywo ten Senior na kapłana tego/ i miasto witania/ zaraz z furią mówi do niego: Ej miły Panie/ cóż wam po tym było/ żeście ów e Procę pisali/ plotkiście z pisma zbierali/ a pisaliście żwawie: nie trzebać wam było tego: Kapłan
IO Nie dobrzeć/ á wżdy się baczyć nie mogą/ sczypią/ drapią/ ledwie nie zębámi/ á przećię sámi pokoy mieć chcą. Powiem ia tobie piękną á foremną: ten kápłan/ o ktorym się rzecz ma/ w tym Roku 1608 náwiedzał człowieká zacnego w Poznániu/ tḿ zástał przy pośiedzeniu/ Seniorá wielkiego Ewángelickiego: po przywitániu Páńskim/ poyrzał też krzywo ten Senior ná kápłaná tego/ y miásto witánia/ záraz z furyą mowi do niego: Ey miły Pánie/ coż wam po tym było/ żeśćie ow e Procę pisáli/ plotkiśćie z pismá zbieráli/ á pisáliśćie żwáwie: nie trzebáć wam było tego: Kápłan
Skrót tekstu: MirJon
Strona: 25
Tytuł:
Jonathas zmartwychwstał
Autor:
Florian Mirecki
Drukarnia:
wdowa Jakuba Sibeneychera
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
dialogi
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
