, uniwersały i transakcje.
18. Skrypta różne publiczne i prywatne.
19. Skrypta różne, zebrane w kompaturze papirowej, starej.
20. Apographum variorum scriptorum publicorum.
21. Różne skrypta drukowane i pisane w kompaturze papirowej, pstrej.
22. Fundatio cere et saevi ad binas Ecclesias.
23. Ab Jove fac orsum, initium enin sapientie.
24. In Nomine Domini et Sanctissime Trinitatis.
25. Listy IW. Imci Pana podkomorzego lit. i innych do S.P.J.O. Imci Dobrodzieja.
26. Polityka włoska i polska.
27. Komentarius de Mareschalcis Regni Polonie.
28. Abrege chronologiąue des
, uniwersały i transakcje.
18. Skrypta różne publiczne i prywatne.
19. Skrypta różne, zebrane w kompaturze papirowej, starej.
20. Apographum variorum scriptorum publicorum.
21. Różne skrypta drukowane i pisane w kompaturze papirowej, pstrej.
22. Fundatio cerae et saevi ad binas Ecclesias.
23. Ab Jove fac orsum, initium enin sapientiae.
24. In Nomine Domini et Sanctissimae Trinitatis.
25. Listy JW. Jmci Pana podkomorzego lit. i innych do S.P.J.O. Jmci Dobrodzieja.
26. Polityka włoska i polska.
27. Commentarius de Mareschalcis Regni Poloniae.
28. Abrege chronologiąue des
Skrót tekstu: ZamLaszGęb
Strona: 59
Tytuł:
Opis zamku w Laszkach Murowanych
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Laszki Murowane
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1748
Data wydania (nie wcześniej niż):
1748
Data wydania (nie później niż):
1748
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
się Boże i zemścij powierzonej krwie szlacheckiej.
Wincenty: Ba, i prostej podciwego chłopa, którymi oni teraz najwięcej figurują ozdobę dworów swoich, na modelusz cudzoziemskiej służby proste ładując jak niedźwiedzie parobki.
Jacek: Dlaboga, spukam się od śmiechu, uważając tych to wytwornych musiów miny, krój i obyczaje. Jak to oni pohani facowie spod peruk swoich jak spod ogonów kobylich wyglądają misternie, na pocieszną cudzoziemców komedią łamią się i układają, panie swoje za ręce wodzą, na akcent zawiślańskich gbarów albo Niemców głuchych zażywając języka.
Wincenty: Ba, i często się z państwem swoim za panie bracie do stołów garnąc i sadowiąc, kędy nie usłyszysz słówka polskiego,
się Boże i zemścij powierzonej krwie szlacheckiej.
Wincenty: Ba, i prostej podciwego chłopa, którymi oni teraz najwięcej figurują ozdobę dworów swoich, na modelusz cudzoziemskiej służby proste ładując jak niedźwiedzie parobki.
Jacek: Dlaboga, spukam się od śmiechu, uważając tych to wytwornych musiów miny, krój i obyczaje. Jak to oni pohani facowie spod peruk swoich jak spod ogonów kobylich wyglądają misternie, na pocieszną cudzoziemców komedyją łamią się i układają, panie swoje za ręce wodzą, na akcent zawiślańskich gbarów albo Niemców głuchych zażywając języka.
Wincenty: Ba, i często się z państwem swoim za panie bracie do stołów garnąc i sadowiąc, kędy nie usłyszysz słówka polskiego,
Skrót tekstu: MałpaCzłow
Strona: 278
Tytuł:
Małpa Człowiek
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry, traktaty
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1715
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1715
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Archiwum Literackie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Paulina Buchwaldówna
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wroclaw
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1962
Cor 1. v. 9 Fidelis DEUS est; per quem vocati estis in Societatem IESU Christi Domini nostri; dopieroż juste et pie viventes Zakonnicy zswiatem, ciałem, czartem belligerantes, mogą się nazwać SOCII IESU. Drug : że te Imię Z Ignacy dał swema Zakonowi, mając na to Kevelationem Divinam, teste Kwiatkiewicz in Face. Było saeculum rude, póki Ignacy po świecie nie otworzył Scientias, ich ex professione uczący: Ludzie zimnym byli lodem, aż ignem iaciens Ignatius Loiolá, te ogrzał wszędzie, Zakon ten z krzywdą swoją nazwany Minima Societas, która światu exhibet Maxima w mądrościach. Wieżęby złożył Babilońską z Ksiąg od nich napisanych. Potop
Cor 1. v. 9 Fidelis DEUS est; per quem vocati estis in Societatem IESU Christi Domini nostri; dopieroż iuste et pie viventes Zakonnicy zswiatem, ciałem, czartem belligerantes, mogą się nazwać SOCII IESU. Drug : że te Imie S Ignacy dał swema Zakonowi, maiąc na to Kevelationem Divinam, teste Kwiatkiewicz in Face. Było saeculum rude, poki Ignacy po świecie nie otworzył Scientias, ich ex professione uczący: Ludzie zimnym byli lodem, aż ignem iaciens Ignatius Loiolá, te ogrzał wszędzie, Zakon ten z krzywdą swoią nazwány Minima Societas, ktora swiatu exhibet Maxima w mądrościach. Wieżęby złożył Babilońską z Ksiąg od nich napisanych. Potop
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1039
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
, niechaj czyni, od tego strachu i niebezpieczeństwa, praktyk cudzoziemskich i absoluti dominii, niech Rzpltą wybawi i wolną uczyni gruntownie. Zniżenia stanu szlacheckiego niech ostrzeże, ambitum et corruptelas niech wykorzeni, króla in oficio suo i senat niech zatrzyma i w porządek dobry i obyczaje stare niech Rzpltą wprawi, fomitem żadnego, ani facem belli intestini aliquando futuram niech nie zostawia, niechaj inter status te kontrowersje ułatwi, niechaj inter dissidentes pokój z ochroną religii katolickiej uczyni, niechaj ich raczej księża nawracają in spiritu lenitatis doctrina et egzemplo vite inculpate. A wy, poczciwa szlachta, miłujcie się, o wiarę się nie bijcie, na lepsze chowajcie się dzieła,
, niechaj czyni, od tego strachu i niebezpieczeństwa, praktyk cudzoziemskich i absoluti dominii, niech Rzpltą wybawi i wolną uczyni gruntownie. Zniżenia stanu szlacheckiego niech ostrzeże, ambitum et corruptelas niech wykorzeni, króla in officio suo i senat niech zatrzyma i w porządek dobry i obyczaje stare niech Rzpltą wprawi, fomitem żadnego, ani facem belli intestini aliquando futuram niech nie zostawia, niechaj inter status te kontrowersye ułatwi, niechaj inter dissidentes pokój z ochroną religiej katolickiej uczyni, niechaj ich raczej księża nawracają in spiritu lenitatis doctrina et exemplo vitae inculpatae. A wy, poczciwa ślachta, miłujcie się, o wiarę się nie bijcie, na lepsze chowajcie się dzieła,
Skrót tekstu: PrzestPotrzCz_II
Strona: 155
Tytuł:
Przestroga Rzpltej potrzebna, którą kanclerz on Zamoyski dwiema szlachcicom godnym wiary, ukazawszy się niedawno, in publicum podać i komu należy, odnieść kazał
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
i licował; ale kiedy niczem Nie mógł być naprawiony, bez nosa, bez uszu, Padł, żeby go obiesić, dekret na ratuszu. Wiedzie go, ów rozumie, że na zwykłą cięgę, Ale kiedy rynkową mija z nim kat pręgę: „Herr magister — po polsku nie umiejąc, rzecze — Tu ficom facom” (że go jak pierwej osiecze) I przez gwałt do owego napiera się słupa; Ale skoro postrzeże przy kacie biskupa I konopnej na szyję swoję cięgatury, Zedrwiał, widząc, że będzie podniesion do góry. 406 (P). MY, JABŁKA, PŁYWAMY
Słysząc wczora jednego szczęczka pasożyta, Gdy do możniejszych,
i licował; ale kiedy niczem Nie mógł być naprawiony, bez nosa, bez uszu, Padł, żeby go obiesić, dekret na ratuszu. Wiedzie go, ów rozumie, że na zwykłą cięgę, Ale kiedy rynkową mija z nim kat pręgę: „Herr magister — po polsku nie umiejąc, rzecze — Tu ficom facom” (że go jak pierwej osiecze) I przez gwałt do owego napiera się słupa; Ale skoro postrzeże przy kacie biskupa I konopnej na szyję swoję cięgatury, Zedrwiał, widząc, że będzie podniesion do góry. 406 (P). MY, JABŁKA, PŁYWAMY
Słysząc wczora jednego szczęczka pasożyta, Gdy do możniejszych,
Skrót tekstu: PotFrasz2Kuk_II
Strona: 427
Tytuł:
Ogrodu nie wyplewionego część wtora
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
cit. Matth. Fabr. in Domin. X. post Pentecost. Conc. 1. p. m. 635. Valer. Lib. 6. Cap. 5. Vid. Onomast. Nomin. Propr. in Calep. sub V. Charondas. It. M. Creid. sup. Epist. Fac. Cap. 1. Conc. XXIII. p. m. 280.
Kiedyby teraz owi starzy Przodkowie naszy z martwych wstali i na to patrzali: dosyćby się takiej lekkości wydziwić nie mogli: bo oni o uczciwości wiele trzymali i wiedzieli/ co pismo mówi: Wszystko niechaj się (w Kościele) przystojnie
cit. Matth. Fabr. in Domin. X. post Pentecost. Conc. 1. p. m. 635. Valer. Lib. 6. Cap. 5. Vid. Onomast. Nomin. Propr. in Calep. sub V. Charondas. It. M. Creid. sup. Epist. Fac. Cap. 1. Conc. XXIII. p. m. 280.
Kiedyby teraz owi stárzy Przodkowie nászi z martwych wstáli y ná to pátrzáli: dosyćby śię tákiey lekkośći wydźiwić nie mogli: bo oni o uczćiwośći wiele trzymáli y wiedźieli/ co pismo mowi: Wszystko niechay śię (w Kośćiele) przystoynie
Skrót tekstu: GdacPrzyd
Strona: 36.
Tytuł:
Appendiks t.j. przydatek do dyszkursu o pańskim i szlacheckim albo rycerskim stanie
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1680
Data wydania (nie później niż):
1680
