go czcze tytuły łudzą. A żeś na mnie najpierwej, uczniów Pańskich modą, Wytrząsł trzewik, jakbym cię nie przyjął gospodą, Strzeż się, żeby zaś wicher, dmuchnąwszy z uboczy, Z własnych ci twych nóg prochu nie nasypał w oczy. Trudnoż się dobrej wierze bez uczynków ostać, Kędy miasto pokory faryzejska postać, Zazdrość przy gorliwości, presumpcja z skryptu (Mojżesz mówić nie umiał, słany do Egiptu), Sam się usprawiedliwiać, bliźniego do prędkiej Odsądzać zguby, własna dziesięcina z miętki. Nie takieć delikaty, nie takie pieszczochy Posyłał Pan do pogan otrzepować prochy. Do pogan, nie chrześcijan, gdzie zdjąwszy maszkarę,
W
go czcze tytuły łudzą. A żeś na mnie najpierwej, uczniów Pańskich modą, Wytrząsł trzewik, jakbym cię nie przyjął gospodą, Strzeż się, żeby zaś wicher, dmuchnąwszy z uboczy, Z własnych ci twych nóg prochu nie nasypał w oczy. Trudnoż się dobrej wierze bez uczynków ostać, Kędy miasto pokory faryzejska postać, Zazdrość przy gorliwości, presumpcyja z skryptu (Mojżesz mówić nie umiał, słany do Egiptu), Sam się usprawiedliwiać, bliźniego do prędkiej Odsądzać zguby, własna dziesięcina z miętki. Nie takieć delikaty, nie takie pieszczochy Posyłał Pan do pogan otrzepować prochy. Do pogan, nie chrześcijan, gdzie zdjąwszy maszkarę,
W
Skrót tekstu: PotFrasz4Kuk_I
Strona: 214
Tytuł:
Fraszki albo Sprawy, Powieści i Trefunki.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1669
Data wydania (nie wcześniej niż):
1669
Data wydania (nie później niż):
1669
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
z Jeruzalem/ i z Judzkiej ziemie/ i z Za Jordania. Rozdział V. Którzy i czemu błogosławieni. 13. Apostołowie są solą i światłością świata. 14. Miastem na gorze. 15. I świecą. 16. Dobrymi uczynkami świecić. 18. Zakonu Bożego przestrzegać. 20. O obfitszą sprawiedliwość niż jest Faryzejska się starać. 23. Z bliźnimi swoimi się jednać. 1
. A JEzus widząc lud/ wstąpił na górę: a gdy usiadł/ przystąpili do niego uczniowie jego. 2. A otworzywszy usta swe/ uczył je/ mówiąc: 3. Błogosławieni ubodzy w duchu: abowiem ich jest królestwo niebieskie. 4. Błogosławieni
z Ieruzalem/ y z Iudzkiej źiemie/ y z Zá Iordánia. ROZDZIAL V. Ktorzy y cżemu błogosłáwieni. 13. Apostołowie są solą y światłośćią świátá. 14. Miástem ná gorze. 15. Y świecą. 16. Dobrymi ucżynkámi świećić. 18. Zakonu Bożego przestrzegáć. 20. O obfitszą spráwiedliwość niż jest Fáryzejska śię stáráć. 23. Z bliźnimi swojimi się jednáć. 1
. A IEzus widząc lud/ wstąpił ná gorę: á gdy uśiadł/ przystąpili do niego ucżniowie jego. 2. A otworzywszy ustá swe/ ucżył je/ mowiąc: 3. Błogosłáwieni ubodzy w duchu: ábowiem ich jest krolestwo niebieskie. 4. Błogosłáwieni
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 5
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
wszyscy/ i nasyceni są: i zebrali co zbyło ułomków/ siedm koszów pełnych. 38. A było tych którzy jedli/ cztery tysiące mężów/ oprócz niewiast i dziatek. 39. Tedy rozpuściwszy lud/ wstąpił w łódź: i przyszedł na granice Magdalańskie. Rozdział XVI. PAN cudu pragnących zgromił. 5. Kwasy Faryzejskiego strzec się rozkazał. 13. Coby o nim ludzie rozumieli, pytał. 17. Wyznanie uczniów pochwalił. 21. O śmierci powiedział. 23. Piotra zgromił. 24. I jakimi naśladownicy jego mają być, pokazał. 1
. A Przystąpiwszy Faryzeuszowie i Saduceuszowie/ kusząc/ prosili go/ aby im znamię z
wszyscy/ y násyceni są: y zebráli co zbyło ułomkow/ śiedm koszow pełnych. 38. A było tych ktorzy jedli/ cżtery tyśiące mężow/ oprocż niewiast y dźiatek. 39. Tedy rozpuśćiwszy lud/ wstąpił w łodź: y przyszedł ná gránice Mágdáláńskie. ROZDZIAL XVI. PAN cudu prágnących zgromił. 5. Kwásy Fáryzejskiego strzedz śię rozkazał. 13. Coby o nim ludźie rozumieli, pytał. 17. Wyznánie ucżniow pochwalił. 21. O śmierći powiedźiał. 23. Piotrá zgromił. 24. Y jakimi náśládownicy jego máją być, pokazał. 1
. A Przystąpiwszy Fáryzeuszowie y Sáduceuszowie/ kusząc/ prośili go/ áby im známię z
Skrót tekstu: BG_Mt
Strona: 19
Tytuł:
Biblia Gdańska, Ewangelia według św. Mateusza
Autor:
św. Mateusz
Tłumacz:
Daniel Mikołajewski
Drukarnia:
Andreas Hünefeld
Miejsce wydania:
Gdańsk
Region:
Pomorze i Prusy
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
Biblia
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1632
Data wydania (nie wcześniej niż):
1632
Data wydania (nie później niż):
1632
W który go Józef ongi schował z Nikodemem; Anioł został, i chusty spadły z niego. Z tem-em, I ludzie moi, przyszedł tak (straszni bogowie!), Nie szyszak, ledwie włosy przyniósszy na głowie. Już tego pełne miasto!
Piłat A cóż na to rzeką, Nie zaraz się mistrzowie faryzejscy wścieką?
Rotmistrz (obejźrawszy się tu i ówdzie) Stąd znajże istną prawdę, powiadam ci szczerze, Gdy na mnie nie masz skargi i na me żołnierze. Już by tu przed pałacem twoim byli pewnie, Ale przeciwko prawdzie żaden ani ziewnie. Wszyscy się u Annasza zebrawszy do kupy, Ślą po mnie; jakby
W który go Józef ongi schował z Nikodemem; Anioł został, i chusty spadły z niego. Z tem-em, I ludzie moi, przyszedł tak (straszni bogowie!), Nie szyszak, ledwie włosy przyniósszy na głowie. Już tego pełne miasto!
Piłat A cóż na to rzeką, Nie zaraz się mistrzowie faryzejscy wścieką?
Rotmistrz (obejźrawszy się tu i ówdzie) Stąd znajże istną prawdę, powiadam ci szczerze, Gdy na mnie nie masz skargi i na me żołnierze. Już by tu przed pałacem twoim byli pewnie, Ale przeciwko prawdzie żaden ani ziewnie. Wszyscy się u Annasza zebrawszy do kupy, Ślą po mnie; jakby
Skrót tekstu: PotZmartKuk_I
Strona: 608
Tytuł:
Dialog o zmartwychwstaniu pańskim.
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
dramat
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1676
Data wydania (nie wcześniej niż):
1676
Data wydania (nie później niż):
1676
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
