Odjeżdżając Ulisses, z miłości uprzejmej Upatrował w pół morza ostatnie jej dymy. Wnet helweckie kantony gospodą mu były, Że cieniami wiecznemi Alpes zawaliły, Co za tor miał Annibal, gdy pierwszy je kował, Co za przeszcie Wandali: wszystko upatrował. Stąd piękną Florencją i kwitnące pola Oglądał Lombardii, gdzie Po i Mozzola Ferarz buczny polewa, i gdzie na Adrii Miasto pływa bogate dziwnej Wenecji. Z wielkiem wszędy weselem i żądzą witany, Nie inaczej by Polluks w pół morza widziany; Której on syty chwały, im więcej się chroni, Tem ona następuje, tem więcej go goni. Już wszystkę Italią wielkiej wieść radości O przyjeżdzie tak wdzięcznych napełniła
Odjeżdżając Ulisses, z miłości uprzejmej Upatrował w pół morza ostatnie jej dymy. Wnet helweckie kantony gospodą mu były, Że cieniami wiecznemi Alpes zawaliły, Co za tor miał Annibal, gdy pierwszy je kował, Co za przeszcie Wandali: wszystko upatrował. Ztąd piękną Florencyą i kwitnące pola Oglądał Lombardyi, gdzie Po i Mozzola Ferarz buczny polewa, i gdzie na Adryi Miasto pływa bogate dziwnej Wenecyi. Z wielkiem wszędy weselem i żądzą witany, Nie inaczej by Pollux w pół morza widziany; Której on syty chwały, im więcej się chroni, Tem ona następuje, tem więcej go goni. Już wszystkę Italią wielkiej wieść radości O przyjeżdzie tak wdzięcznych napełniła
Skrót tekstu: TwarSRytTur
Strona: 43
Tytuł:
Zbiór różnych rytmów
Autor:
Samuel Twardowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
pieśni
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1631 a 1661
Data wydania (nie wcześniej niż):
1631
Data wydania (nie później niż):
1661
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Kazimierz Józef Turowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Drukarnia "Czasu"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1861
. Tenże postanowił Academiam Louaniensem wNiderlańdzie A. 1425 ale jej czytać Teologiej nie pozwolił/ tak jako i jego antecessor Urbanus V. uczynił był/ postanawiając Akademią Krakowską. Innocencius VI. Akademii Bonońskiej czytać Teologią dopuścił A. 1360. i wielkie jej prywilegia nadał. Bonifacius 9. na prośbę Marchionis Estensis. i miasta Ferarza A. 1391. Akademią tamże fundował/ prywilegia Akademii Bonońskiej i Paryskiej onej pozwalając/ które i Clemens 8. A. 1602. potwierdził. Aleksander VI. Akademią Valentinam wHiszpaniej postanowił. A Syxtus V. Roku 1585. też potwierdził. A. 1427. Akademia Lowańska Papieżowi suplikowała/ aby je dozwolił Teologiej czytać
. Tenże postánowił Academiam Louaniensem wNiderlańdźie A. 1425 ále iey czytáć Theologiey nie pozwolił/ ták iáko y iego antecessor Vrbanus V. vczynił był/ postánáwiaiąc Akádemią Krákowską. Innocencius VI. Akádemiey Bonońskiey czytáć Theologią dopuśćił A. 1360. y wielkie iey priuilegia nádał. Bonifacius 9. ná proźbę Marchionis Estensis. y miástá Ferarza A. 1391. Akádemią támże fundował/ priuilegia Akádemiey Bonońskiey y Páryskiey oney pozwalaiąc/ ktore y Clemens 8. A. 1602. potwierdźił. Alexander VI. Akádemią Valentinam wHiszpániey postánowił. Á Syxtus V. Roku 1585. tesz potwierdźił. A. 1427. Akádemiá Lowáńska Papieżowi supplikowáłá/ áby ie dozwolił Theologiey czytáć
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 89
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
mocne. Verona ma dwa zamki/ jeden nad drugim we śrzodku. Powiat jej po wielu miejscach jest nieurodzajny/ przetoż też tam niemasz nigdy nazbyt pszenice. Ma jakby dwa klucza do swego powiatu./ Leniago nad rzeką Adygę/ i Peschierę nad Menzo: a ta jest panią zacnego jeziora dy Garda. Ferarz/ Mantua/ Cremona/ Placentia/ są prawie równe w ludzie/ i w majętności: lecz dwie pierwsze daleko przechodzą insze/ i względem obrony/ która w nich jest osobliwa/ i za położeniem/ i za obwarowaniem/ i względem świetności/ która idzie za mieszkaniem tam książąt tych miast. Jest też piękne barzo i
mocne. Verona ma dwá zamki/ ieden nád drugim we śrzodku. Powiát iey po wielu mieyscách iest nieurodzáyny/ przetoż też tám niemász nigdy názbyt pszenice. Ma iákby dwá kluczá do swego powiátu./ Leniago nád rzeką Adigę/ y Peschierę nád Menzo: á tá iest pánią zacnego ieźiorá di Garda. Ferarz/ Mantua/ Cremona/ Placentia/ są práwie rowne w ludźie/ y w máiętnośći: lecz dwie pierwsze dáleko przechodzą insze/ y względem obrony/ ktora w nich iest osobliwa/ y zá położeniem/ y zá obwárowániem/ y względem świetnośći/ ktora idźie zá mieszkániem tám kśiążąt tych miast. Iest też piękne bárzo y
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 71
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ które wdłuż nad morzem/ tak barzo są zatopione wodami/ iż aczkolwiek kosztem wielkim kopią po nich rowy/ nie mogą przecię po nich orać/ ani też mieszkać. A przyczyna przedniejsza wielkości tych wód jest rzeka Po, która tam roschodząc się na wiele promieniów/ a te często wzbierają/ zalewa niziny/ jako u Ferarza/ i u Rouigo: także też i rzeka Renus/ która wpada w Po nie daleko Ferarza/ wiele pomaga do tego wylewania z brzegów tejże to rzece/ i jej odnogom. a to dla tego/ iż naprowadziła wiele materii i zawad/ i nimi zatkała dno w tych tu krajach pod Ferarzem/ tak iż
/ ktore wdłuż nád morzem/ ták bárzo są zátopione wodámi/ iż áczkolwiek kosztem wielkim kopią po nich rowy/ nie mogą przećię po nich oráć/ áni też mieszkáć. A przyczyná przednieysza wielkośći tych wod iest rzeká Pò, ktora tám roschodząc się ná wiele promieniow/ á te często wzbieráią/ zálewa niźiny/ iáko v Ferarzá/ y v Rouigo: tákże też y rzeká Rhenus/ ktora wpada w Pò nie dáleko Ferarzá/ wiele pomaga do tego wylewánia z brzegow teyże to rzece/ y iey odnogom. á to dla tego/ iż náprowádźiłá wiele máteriey y zawad/ y nimi zátkáłá dno w tych tu kráiách pod Ferarzem/ ták iż
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 74
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
nich rowy/ nie mogą przecię po nich orać/ ani też mieszkać. A przyczyna przedniejsza wielkości tych wód jest rzeka Po, która tam roschodząc się na wiele promieniów/ a te często wzbierają/ zalewa niziny/ jako u Ferarza/ i u Rouigo: także też i rzeka Renus/ która wpada w Po nie daleko Ferarza/ wiele pomaga do tego wylewania z brzegów tejże to rzece/ i jej odnogom. a to dla tego/ iż naprowadziła wiele materii i zawad/ i nimi zatkała dno w tych tu krajach pod Ferarzem/ tak iż też tam już nie mogą więcej nawigować. W tej krainie nad morzem robią dostatek soli w powiecie
nich rowy/ nie mogą przećię po nich oráć/ áni też mieszkáć. A przyczyná przednieysza wielkośći tych wod iest rzeká Pò, ktora tám roschodząc się ná wiele promieniow/ á te często wzbieráią/ zálewa niźiny/ iáko v Ferarzá/ y v Rouigo: tákże też y rzeká Rhenus/ ktora wpada w Pò nie dáleko Ferarzá/ wiele pomaga do tego wylewánia z brzegow teyże to rzece/ y iey odnogom. á to dla tego/ iż náprowádźiłá wiele máteriey y zawad/ y nimi zátkáłá dno w tych tu kráiách pod Ferarzem/ ták iż też tám iuż nie mogą więcey náuigowáć. W tey kráinie nád morzem robią dostátek soli w powiećie
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 74
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
/ jako u Ferarza/ i u Rouigo: także też i rzeka Renus/ która wpada w Po nie daleko Ferarza/ wiele pomaga do tego wylewania z brzegów tejże to rzece/ i jej odnogom. a to dla tego/ iż naprowadziła wiele materii i zawad/ i nimi zatkała dno w tych tu krajach pod Ferarzem/ tak iż też tam już nie mogą więcej nawigować. W tej krainie nad morzem robią dostatek soli w powiecie Cerujej/ i w powiecie Comacchio. Pierwszej części, Europa. PIAMONTE, FRIVLI.
TE dwie Prowincje są jakby przydatki Piemonte do Lombardii/ a Friuli do Marchiej Treuiskiej. Piemonte (a nazywam tym imieniem wszytko
/ iáko v Ferarzá/ y v Rouigo: tákże też y rzeká Rhenus/ ktora wpada w Pò nie dáleko Ferarzá/ wiele pomaga do tego wylewánia z brzegow teyże to rzece/ y iey odnogom. á to dla tego/ iż náprowádźiłá wiele máteriey y zawad/ y nimi zátkáłá dno w tych tu kráiách pod Ferarzem/ ták iż też tám iuż nie mogą więcey náuigowáć. W tey kráinie nád morzem robią dostátek soli w powiećie Ceruiey/ y w powiećie Comácchio. Pierwszey częśći, Europa. PIAMONTE, FRIVLI.
TE dwie Prouinciae są iákby przydátki Piemonte do Lombárdiey/ á Friuli do Márchiey Treuiskiey. Piemonte (á názywam tym imieniem wszytko
Skrót tekstu: BotŁęczRel_I
Strona: 74
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. I
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
wszytkie/ acz też przeciw wolej rodziców/ zatrzymane i pochrzczone. Dla czego niektórzy przywiedzeni do ostatniej desperacji/ rzucali syny swe do studzień/ drudzy się sami zabijali: wiele ich też przekonani takimi trudnościami i kłopotami/ podawali się i chrzcili: Niektórzy z tych potym pojachali za lepszą pogodą do Italii/ i osiedli się w Ferarzu/ w Mantujej/ w Wenecji/ nazywając się Marranami: a nakoniec założyli jednę niemałą Synagogę w Pisie. Lecz Żydów którzy byli wyszli z Hiszpaniej i z Portugaliej/ przeniosło się barzo wiele na wschodni kraj/ a zwłaszcza do Konstantynopola/ i do Saloniki/ w których dwu mieściech jest ich około 160000 Jest ich też
wszytkie/ ácz też przećiw woley rodźicow/ zátrzymáne y pochrzczone. Dla czego niektorzy przywiedźieni do ostátniey desperátiey/ rzucáli syny swe do studźien/ drudzy się sámi zábijáli: wiele ich też przekonáni tákimi trudnośćiámi y kłopotámi/ podawáli się y chrzćili: Niektorzy z tych potym poiácháli zá lepszą pogodą do Itáliey/ y ośiedli się w Ferarzu/ w Mántuiey/ w Wenetiey/ názywáiąc się Márránámi: á nákoniec záłożyli iednę niemáłą Synágogę w Piśie. Lecz Zydow ktorzy byli wyszli z Hiszpániey y z Portogalliey/ przeniosło się bárzo wiele ná wschodni kray/ á zwłasczá do Constántynopolá/ y do Sáloniki/ w ktorych dwu mieśćiech iest ich około 160000 Iest ich też
Skrót tekstu: BotŁęczRel_IV
Strona: 145
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. IV
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
światem i ojczystemi dobry wzgardziwszy/ w Kolnie żywot Mniski przyjął; gdzie wielka jego Świątobliwość drugim niezbożnym okazją była/ że go zabili/i w studnią wrzucili. Za Boskim jednak objawieniem zabitego ciało znalezione/ Tremoniensom się za Patrona dostało. 11. Fryderyka bezbożne sprawy.
Fryderyk Cesarz wiele złego we Włoszech broił. Papią/ Ferarz i insze miejsca do Kościoła należące w Lombardyj opanował/ i w Sardynij do Z. Piotra należytej/ Henryka swego Syna nie dobrego łoża/ Królem uczynił. Pisał do obudwu Papież; ale Fryderyk go nie słuchał/ i okrutnym był na tych/ którzy przy stronie Papieskiej byli; i Duchownych zabijał/ więził/ wyganiał/
świátem i oyczystemi dobry wzgárdźiwszy/ w Kolnie żywot Mniski przyiął; gdźie wielka iego Swiątobliwość drugim niezbożnym okázyą byłá/ że go zábili/i w studnią wrzućili. Zá Boskim iednák obiáwieniem zábitego ćiáło ználeźione/ Tremoniensom się zá Pátroná dostáło. 11. Fryderyká bezbożne spráwy.
Fryderyk Cesarz wiele złego we Włoszech broił. Papią/ Ferarz i insze mieyscá do Kośćiołá należące w Lombárdyi opánował/ i w Sárdynij do S. Piotrá należytey/ Henryká swego Syná nie dobrego łożá/ Krolem uczynił. Pisał do obudwu Papież; ále Fryderyk go nie słuchał/ i okrutnym był ná tych/ ktorzy przy stronie Papieskiey byli; i Duchownych zábiiał/ więźił/ wyganiał/
Skrót tekstu: KwiatDzieje
Strona: 86
Tytuł:
Roczne dzieje kościelne
Autor:
Jan Kwiatkiewicz
Drukarnia:
Drukarnia Kolegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Kalisz
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1695
Data wydania (nie wcześniej niż):
1695
Data wydania (nie później niż):
1695
czarownice/ w postaci kotów co je w łożnicy widzieli/ które też insze dziatki ich przedtym świata pozbawiły/ obyczajem opisanym/ i przydała to/ że ich zna/ jedno imienia ich powiedzieć nie chciała/ znakami tylko pewnymi one wyrażając. Tegoż przemienienia czarownic w koty według oka/ i fantazji/ jest świadek drugi w Ferarzu imieniem Filip rzemieślnik/ ten pod przysięgą sądownie uczynioną powiedział: Ze w tym roku czarownica jedna przed trzema miesiącami/ oszukała go/ namawiając żeby od dziecięcia którego leczyć (sama podobno krew z niego wyssawszy) podjęła się/ nie odganiali kotów/ jeśliby się jakie około niego łasiły/ i do niego przystępo- wały. Tego
czárownice/ w postáći kotow co ie w łożnicy widźieli/ ktore też insze dźiatki ich przedtym świátá pozbáwiły/ obyczáiem opisánym/ y przydáłá to/ że ich zna/ iedno imieniá ich powiedźiec nie chciáłá/ znákámi tylko pewnymi one wyrażáiąc. Tegoż przemienienia czárownic w koty według oká/ y phántázyey/ iest świádek drugi w Ferarzu imieniem Philip rzemieśnik/ ten pod przyśięgą sądownie vcżynioną powiedźiał: Ze w tym roku czárownicá iedná przed trzemá mieśiącámi/ oszukáłá go/ námawiáiąc żeby od dźiećięciá ktorego leczyć (sámá podobno krew z niego wyssawszy) podięła się/ nie odganiáli kotow/ iesliby sie iákie około niego łáśiły/ y do niego przystępo- wáły. Tego
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 101
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
/ ani w potężności. Ma nad to Papież państwo Auiniońskie we Francjej/ kędy są cztery miasta przednie/ i 80 inszych murowanych. Ma też w Królestwie Neapolitańskim miasto Beneuentum. A co się tycze państwa jego zleconego inszym: Jest panem zwierzchnym królestwa Neapolitańskiego/ i Sicilijskiego (które feudum nad insze jest naprzedniejsze) Urbinu/ Ferarza/ Parmy/ Meseranu/ i inszych; Insuły Hiberniej/ i Królestwa Angielskiego/ które własni Królowie zdawna poddali Kościołowi/ i uczynili je hołdownicze jemu. Ma nad to Jurysdykcie w rządach wszytkich zakonów/ i wszytkiego duchowieństwa Chrześcijańskiego/ i w dysponowaniu o beneficjach: tak iż na nim się zawieszają/ do niego się uciekają
/ áni w potężnośći. Ma nád to Papież páństwo Auiniońskie we Fránciey/ kędy są cztery miástá przednie/ y 80 inszych murowánych. Ma też w Krolestwie Neápolitáńskim miásto Beneuentum. A co się tycze páństwá iego zleconego inszym: Iest pánem zwierzchnym krolestwá Neápolitáńskiego/ y Siciliyskiego (ktore feudum nád insze iest naprzednieysze) Vrbinu/ Ferarzá/ Pármy/ Messeranu/ y inszych; Insuły Hiberniey/ y Krolestwá Angielskiego/ ktore własni Krolowie zdawná poddáli Kośćiołowi/ y vczynili ie hołdownicze iemu. Ma nád to Iurisdictie w rządách wszytkich zakonow/ y wszytkiego duchowieństwá Chrześćiáńskiego/ y w disponowániu o beneficiách: ták iż ná nim się záwieszáią/ do niego się vćiekáią
Skrót tekstu: BotŁęczRel_III
Strona: 203
Tytuł:
Relacje powszechne, cz. III
Autor:
Giovanni Botero
Tłumacz:
Paweł Łęczycki
Drukarnia:
Mikołaj Lob
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
opisy geograficzne
Tematyka:
egzotyka, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
