, albo les Cevennes, w Languedocyj. ¤. Góra Jura dzieląca Franszkont od Szwajcarów. P. Wiele się znajduje Kapów znaczniejszych w Francyj? O. Pięć, które się temi znaczą literami: a. Kap Antyfer. b. Kap la Hogue: obydwa te Kapy na Północ Francyj znajdują się. c. Kap Feret, na Zachód Francyj. d. Kap Sicie, i e. Kap Taillat na Południe Francyj znajdują się. P. Które są znaczniejsze wyspy w Francyj? O. Są te: f. Garnesej i g. Jersej: Obydwie na morzu la Manche nazwanym, znajdują się, i należą do Anglii, bogate są
, albo les Cevennes, w Languedocyi. ¤. Gora Jura dzieląca Franszkont od Szwaycarow. P. Wiele się znayduie Kapow znacznieyszych w Francyi? O. Pięć, ktore się temi znaczą literami: a. Kap Antifer. b. Kap la Hogue: obydwa te Kapy na połnoc Francyi znayduią się. c. Kap Feret, na Zachod Francyi. d. Kap Sicie, y e. Kap Taillat na Południe Francyi znayduią się. P. Ktore są znacznieysze wyspy w Francyi? O. Są te: f. Garnesey y g. Jersey: Obydwie na morzu la Manche nazwanym, znayduią się, y należą do Anglii, bogate są
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 41
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
28 Erfort 50 Espichel K. 29 ESTREMADURA PORT. 28 ESTREMADURA HISZP. 32 Etna G. 64 Eufrates R. 233 Ewora 28 Ekscester 82 Ejder R. 90 F. Falmut 82 Falter W. 88 Fanoe W. 89 Faro W. 85 Felices G. 95 Femeren. W. 89 Fer W. 238 Feret K. 41 Fero W. 95 FEZ 239 Filipiny nowe W. 231 Finister K. 34 FINLANDIA 98 Fionia W. 88 FLANDRIA 67. 73 FLANDR. FRANC. 39 Flekkero 94 Flensborg 90 Flessinga 74 FLORENCJA 62 REGESTR. REGESTR. REGESTR. REGESTR. REGESTR. Regestr.
FLORYDA 245 Foburg 90 Föhr W.
28 Erfort 50 Espichel K. 29 ESTREMADURA PORT. 28 ESTREMADURA HISZP. 32 Etna G. 64 Eufrates R. 233 Ewora 28 Excester 82 Eyder R. 90 F. Falmuth 82 Falter W. 88 Fanoe W. 89 Faro W. 85 Felices G. 95 Femeren. W. 89 Fer W. 238 Feret K. 41 Fero W. 95 FEZ 239 Filippiny nowe W. 231 Finister K. 34 FINLANDIA 98 Fionia W. 88 FLANDRIA 67. 73 FLANDR. FRANC. 39 Flekkero 94 Flensborg 90 Flessinga 74 FLORENCJA 62 REGESTR. REGESTR. REGESTR. REGESTR. REGESTR. Regestr.
FLORIDA 245 Foburg 90 Föhr W.
Skrót tekstu: SzybAtlas
Strona: 294
Tytuł:
Atlas dziecinny
Autor:
Dominik Szybiński
Drukarnia:
Michał Groell
Miejsce wydania:
Warszawa
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia, geografia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1772
Data wydania (nie wcześniej niż):
1772
Data wydania (nie później niż):
1772
nus Albertus Sieprcius, S. Teologie doktor, oddał tablicę srebrną. — A. J.M. Pan Walenty Lasocki, teraźniejszy podkomorzy wysogrodzki, dał pierścień złoty.
Tegoż roku 1626. Przewielebna J. M. Panna ksieni sierpska Katarzyna Strykowska dała na obraz koronę z jedwabiu robioną, na której były perły i ferety. Dała i kilka sukienek pięknych na tenże obraz Naświętszej Panny.
Anno 1626. Jej Mć Pani Dorota Tarnowska podkomorzyna sochaczewska oddała Najświętszej Pannie pierścień złoty. — Tegoż roku 1626. Jej Mć Pani Żeromska, małżonka J.M. Pana Piotra Zieromskiego, herbu Pobóg, z Kujaw dała sukienką tabinową, z płaszczykiem
nus Albertus Sieprcius, S. Theologiae doctor, oddał tablicę srebrną. — A. J.M. Pan Walenty Lasocki, teraźniejszy podkomorzy wysogrodzki, dał pierścień złoty.
Tegoż roku 1626. Przewielebna J. M. Panna ksieni sierpska Katarzyna Strykowska dała na obraz koronę z jedwabiu robioną, na której były perły i ferety. Dała i kilka sukienek pięknych na tenże obraz Naświętszej Panny.
Anno 1626. Jej Mć Pani Dorota Tarnowska podkomorzyna sochaczewska oddała Najświętszej Pannie pierścień złoty. — Tegoż roku 1626. Jej Mć Pani Żeromska, małżonka J.M. Pana Piotra Zieromskiego, herbu Pobóg, z Kujaw dała sukienką tabinową, z płaszczykiem
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 303
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
cudownie z Moskwy zwycięstwo odnióższy, przysłał roku 1635 piękny, złotogłowowy ornat i antependium takiejże materii. — Jej Mć Pani Małgorzata Bromirska tablicę srebrną tegoż roku dała.
Roku 1634. Przewielebna J.M. Panna Strykowska ksieni sieprska dała na obraz sukienką atłasową, białą, haftowaną, na której pereł kop 24 i feretów 40.
Tegoż roku 1634. J.;M. Pan Wojciech Nieborski dwa pierścionki. J.M. P. Jan Żabiński jeden ze szmaragdem. A J.M. Pan Jeronym Kryski, syn kanclerza koronnego, J.M. Pan Jan Zdanowski z parafiej świedziebińskiej, Pani Katarzyna Sokołowska z Warszawy,
cudownie z Moskwy zwycięstwo odnióższy, przysłał roku 1635 piękny, złotogłowowy ornat i antependium takiejże materiej. — Jej Mć Pani Małgorzata Bromirska tablicę srebrną tegoż roku dała.
Roku 1634. Przewielebna J.M. Panna Strykowska ksieni sieprska dała na obraz sukienką atłasową, białą, haftowaną, na której pereł kop 24 i feretów 40.
Tegoż roku 1634. J.;M. Pan Wojciech Nieborski dwa pierścionki. J.M. P. Jan Żabiński jeden ze szmaragdem. A J.M. Pan Jeronym Kryski, syn kanclerza koronnego, J.M. Pan Jan Zdanowski z parafiej świedziebińskiej, Pani Katarzyna Sokołowska z Warszawy,
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 304
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, na której Naświętsza Panna rysowana.
Roku 1650. W dzień Trzech Królów Jej Mć Pani Zofia Piwowa podczaszyna płocka dała towalnią na obraz, złotem haftowaną, która kosztuje złotych 100. - Tegoż roku Jej Mć Pani Marianna Wolińska (z domu Ważyńska), małżonka IMci Pana Stefana Wolińskiego, dała manelle perłowe, a ferety złote między niemi, dała na telecie czarnym kołnierz haftowany szczeroperłami, dała i sukienkę tabinową ze złotym kwiatem. — Tegoż roku Jej Mć Pani Wojciechowa Bogumiła z Domasławia, Zarczyńska, dała kapę aksamitną czerwoną ze złotemi pasamonami. — Tegoż roku J.M. P. Stanisław Złotkowski, na oczy chory, dał
, na której Naświętsza Panna rysowana.
Roku 1650. W dzień Trzech Królów Jej Mć Pani Zofia Piwowa podczaszyna płocka dała towalnią na obraz, złotem haftowaną, która kosztuje złotych 100. - Tegoż roku Jej Mć Pani Marianna Wolińska (z domu Ważyńska), małżonka JMci Pana Stefana Wolińskiego, dała manelle perłowe, a ferety złote między niemi, dała na telecie czarnym kołnierz haftowany szczeroperłami, dała i sukienkę tabinową ze złotym kwiatem. — Tegoż roku Jej Mć Pani Wojciechowa Bogumiła z Domasławia, Zarczyńska, dała kapę aksamitną czerwoną ze złotemi pasamonami. — Tegoż roku J.M. P. Stanisław Złotkowski, na oczy chory, dał
Skrót tekstu: WotSierpGęb
Strona: 306
Tytuł:
Spis wotów przy figurze cudownej w kościele w Sierpcu z 1652 r.
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Sierpc
Region:
Mazowsze
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1652
Data wydania (nie wcześniej niż):
1652
Data wydania (nie później niż):
1652
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
, konie, piasty I futra, lecz się na to odważą niewiasty, Chcąc prędzej na wszeteczne ciało chłopa zwabić; Mało to: uzłocić go, upstrzyć, ujedwabić. Nie kontentując, jaka od Boga się zdarzy, Trzeba jeszcze poprawiać malowaniem twarzy, Choć druga miasto krasy gorzej szpeci, brety Abo kładąc plugawe po gębie ferety: Aż skoro starość farbę ze skóry opłocze, Inszych patrząc, małżonek włóczy za warkocze; Różne muchy od pierwszych po grzbiecie jej lepi, Inakszą bowiem poznał, wprzód nim się oczepi. Nie pstrzy, nie czyń się wyżłem, rodziwszy kondysem, Nie oszukuj natury z farbowanym lisem, Nie równaj się panience, babo długoletna
, konie, piasty I futra, lecz się na to odważą niewiasty, Chcąc prędzej na wszeteczne ciało chłopa zwabić; Mało to: uzłocić go, upstrzyć, ujedwabić. Nie kontentując, jaka od Boga się zdarzy, Trzeba jeszcze poprawiać malowaniem twarzy, Choć druga miasto krasy gorzej szpeci, brety Abo kładąc plugawe po gębie ferety: Aż skoro starość farbę ze skóry opłocze, Inszych patrząc, małżonek włóczy za warkocze; Różne muchy od pierwszych po grzbiecie jej lepi, Inakszą bowiem poznał, wprzód nim się oczepi. Nie pstrzy, nie czyń się wyżłem, rodziwszy kondysem, Nie oszukuj natury z farbowanym lisem, Nie równaj się panience, babo długoletna
Skrót tekstu: PotMorKuk_III
Strona: 24
Tytuł:
Moralia
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1688
Data wydania (nie wcześniej niż):
1688
Data wydania (nie później niż):
1688
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
czeladzi rozdawa. To im tam, jak najlepiej może, deferuje, Abo chustki ze złotem poszyć obiecuje. Koszule, poszeweczki abo co grzecznego, By jedno do niej pana czynieli chętnego. Jeśli się też upije Jego Mość pan gąszek, To chłopcu wnet rozkaże: — „Słysz, biegaj, Wojtaszek! Kaź pościel z feretami zarazem nakrywać, Już sobie, mój kochanku, tu racz odpoczywać”. To on chłop, nieboraczek, na nadziei tyje, Bo ona, zwiedziawszy rzecz, zarazem się skryje. To tak czynić ustawnie te panie wdóweczki, Nazajutrz rano wstawszy: — „Chłopcze, gorzałeczki, Bież, przynieś dla Jej Mości zaraz paniej
czeladzi rozdawa. To im tam, jak najlepiej może, deferuje, Abo chustki ze złotem poszyć obiecuje. Koszule, poszeweczki abo co grzecznego, By jedno do niej pana czynieli chętnego. Jeśli się też upije Jego Mość pan gąszek, To chłopcu wnet rozkaże: — „Słysz, biegaj, Wojtaszek! Kaź pościel z feretami zarazem nakrywać, Już sobie, mój kochanku, tu racz odpoczywać”. To on chłop, nieboraczek, na nadziei tyje, Bo ona, zwiedziawszy rzecz, zarazem sie skryje. To tak czynić ustawnie te panie wdóweczki, Nazajutrz rano wstawszy: — „Chłopcze, gorzałeczki, Bież, przynieś dla Jej Mości zaraz paniej
Skrót tekstu: WierszForBad
Strona: 166
Tytuł:
Wiersz o fortelach i obyczajach białogłowskich
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
utwory synkretyczne
Gatunek:
satyry
Tematyka:
obyczajowość
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1684
Data wydania (nie wcześniej niż):
1684
Data wydania (nie później niż):
1684
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Polska satyra mieszczańska. Nowiny sowiźrzalskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Karol Badecki
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Polska Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1950
, lecz pod jego hederą ten bóg broi dziwy, który uniósł pod żaglem Helenę do Troi ani galer tysiąca za sobą się boi, bo i gładki fraucymer z wyciągnionym czołem stawi na plac, co okiem pograwa wesołym. A nie tak snadź malują malarze Dianny, jako się dziś ustroją nasze w Polsce panny. Kto policzy ferety, manele, łańcuszki, choć się na to zaległy w onym domu dłużki? Kto szaty haftowane i drót wkoło złoty, że mało snadź od samej sto złotych roboty? Nic to, by jedno nie dać nierzkąc równej tani, ale kosztem dogonić miłościwej pani, a ten towar najwięcej w mięsopusty płuży, gdy
, lecz pod jego hederą ten bóg broi dziwy, który uniósł pod żaglem Helenę do Troi ani galer tysiąca za sobą się boi, bo i gładki fraucymer z wyciągnionym czołem stawi na plac, co okiem pograwa wesołem. A nie tak snadź malują malarze Dyjanny, jako się dziś ustroją nasze w Polszcze panny. Kto policzy ferety, manele, łańcuszki, choć się na to zaległy w onym domu dłużki? Kto szaty haftowane i drót wkoło złoty, że mało snadź od samej sto złotych roboty? Nic to, by jedno nie dać nierzkąc równéj tani, ale kosztem dogonić miłościwej pani, a ten towar najwięcej w mięsopusty płuży, gdy
Skrót tekstu: MiasKZbiór
Strona: 341
Tytuł:
Zbiór rytmów
Autor:
Kacper Miaskowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
epitafia, fraszki i epigramaty
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1612
Data wydania (nie wcześniej niż):
1612
Data wydania (nie później niż):
1612
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Alina Nowicka-Jeżowa
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Instytut Badań Literackich PAN, Stowarzyszenie "Pro Cultura Litteraria"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1995
dostatki wszytki. Tkaczom krosna/ wijadła/ spalarze/ i cewki/ Kotlarczykom suszwale/ szewczykom cholewki. Mam też kilka cetnarów dla kotlarzów miedzi/ Ale miedzy towarem niewiem kędy siedzi. A dla panów złotników mam wyborne złoto/ Coby do Arabiej musiał chodzić po to. Mam pięknych Diamentów i innych kamieni/ Dla feretów/ puntałów/ ba i dla pierścieni. Mam też kilka złych niewiast co wypchniono z nieba/ Tych barwierzom/ muzykom/ organistom trzeba. Zostanieli mi która dam żakom w kolędzie Wiem że żadna z nich dobra jak trzeba nie będzie. Chłopom.
MAm cepy/ grabie/ widły/ rozdam miedzy chłopy/ Bo ich
dostátki wszytki. Tkaczom krosná/ wiiadłá/ spálárze/ y cewki/ Kotlárczykom suszwale/ szewczykom cholewki. Mam też kilká cetnarow dla kotlarzow miedźi/ Ale miedzy towárem niewiem kędy śiedźi. A dla pánow złotnikow mam wyborne złoto/ Coby do Arábiey muśiał chodźić po to. Mam pięknych Dyámentow y inych kámieni/ Dla feretow/ puntałow/ bá y dla pierśćieni. Mam też kilká złych niewiast co wypchniono z nieba/ Tych bárwierzom/ muzykom/ organistom trzebá. Zostánieli mi ktora dam żakom w kolędźie Wiem że żadna z nich dobra iák trzebá nie będźie. Chłopom.
MAm cepy/ grábie/ widły/ rozdam miedzy chłopy/ Bo ich
Skrót tekstu: FraszNow
Strona: B4
Tytuł:
Fraszki nowe sowizrzałowe
Autor:
Jan z Kijan
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
tak
Data wydania:
1615
Data wydania (nie wcześniej niż):
1615
Data wydania (nie później niż):
1615
Mieście Frioli w Austriej/ Roku 1234. Taili przed jej rodzicem że się Córka urodziła/ ale on dowiedziawszy się/ kazał jej dać imię Benewenuta; jakoby rzekł: Dobrzegość. Ta zaraz z dzieciństwa nauczona niewidomie od Boga/ poczęła świat mieć w pogardzie. A gdy ją rodzona jej ubrała pięknie/ głowę jej w różne ferety złote ozdobiła: gdy odeszła Siostra/ wszytko pozdejmowała/ a prostą zasłoną nakryła głowę. W wirydarzu skąd mogła widzieć Kościół Naświętszej Panny/ często się modliła; że też od klękania jej i krzyżem leżenia częstego miejsca znaczne i ślady zostawały.
Tak wiele Pacierzy mawiała i Pozdrowienia Naświętszej Panny od lat siedmi aż do dwunastu/ iż
Mieśćie Frioli w Austryey/ Roku 1234. Táili przed iey rodźicem że się Corká vrodźiłá/ ále on dowiedźiawszy się/ kazał iey dáć imię Benewenutá; iákoby rzekł: Dobrzegość. Tá záraz z dźiećiństwá náuczona niewidomie od Bogá/ poczełá świát mieć w pogárdźie. A gdy ią rodzona iey vbráłá pięknie/ głowę iey w rożne ferety złote ozdobiłá: gdy odeszłá Siostrá/ wszytko pozdeymowáłá/ á prostą zasłoną nákryłá głowę. W wirydarzu zkąd mogła widźieć Kośćioł Naświętszey Pánny/ często się modliłá; że też od klękánia iey y krzyżem leżenia częstego mieyscá znáczne y ślády zostawáły.
Ták wiele Páćierzy mawiáłá y Pozdrowienia Naświętszey Pánny od lat śiedmi áż do dwunastu/ iż
Skrót tekstu: OkolNiebo
Strona: 50
Tytuł:
Niebo ziemskie aniołów w ciele
Autor:
Anonim
Tłumacz:
Szymon Okolski
Drukarnia:
Drukarnia Jezuitów
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
żywoty świętych
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1644
Data wydania (nie wcześniej niż):
1644
Data wydania (nie później niż):
1644
