wiele pompy.
6. Choćby chleb był rżany, byle leżany u próżniaków.
7. Turczyn Hali, tej akcyj nie pochwali.
8. Nie każdy zgodny do parady, sposobny do porady.
9. Znajdziesz w każdym rodzie. co ubodzie,
10. Ziemski Pan strzyże, a Niebieski strzeże.
11. Afet który czysty, wieczysty.
12. Ta jest gra Fortunna jednym Tron, Drugim trunna. o PIĘKNYCH TERMINACH PARONOMASTYCZNYCH
13. Drugi jakby sobie Królestwo podbił, że sobie podpił.
Z takowej Notacjilmienia albo Nomenklatury, czyli eksplikacyj Imienia, napisano u Morerego Epigramma, o sławnym Medyku i Astrologu Nostradamus nazwanym. wieku 15. żyjącym
wiele pompy.
6. Choćby chleb był rżány, byle leżany u prożniakow.
7. Turczyn Hali, tey akcyi nie pochwali.
8. Nie każdy zgodny do parady, sposobny do porady.
9. Znaydziesz w każdym rodzie. co ubodzie,
10. Ziemski Pan strzyże, a Niebieski strzeże.
11. Affet ktory czysty, wieczysty.
12. Ta iest gra Fortunna iednym Tron, Drugim trunna. o PIĘKNYCH TERMINACH PARONOMASTYCZNYCH
13. Drugi iakby sobie Krolestwo podbił, że sobie podpił.
Z takowey Notacyilmieniá albo Nomenklatury, czyli explikacyi Imienia, napisano u Morerego Epigramma, o sławnym Medyku y Astrologu Nostradamus nazwanym. wieku 15. zyiącym
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 61
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
7. Milionów.
Ninus Belusa, alias Nemroda, to jest Tyrana Babilońskiego Monarchy Syn, chcąc swoje dilatare Imperium, z Sąsiadami prowadził Wojnę, osobliwie z Zoroastem Królem Baktriańskim, na którą wyprowadził pieszego Milion, siedm kroć sto tysięcy ; konnego dwa kroć sto i dziesięć tysięcy, wozów kosami nabitych, dziesięć tysięcy, sześć fet według Diodora lib: 2. i Justyna lib: 1. A tym Wojskiem całą sobie podbił Azję, z Babilonu do Ninive przeniósł Stolicę Imperyj.
SIBARYTE we Włoszech Naród, na Krotoniatów wyprowadzili Wojska trzykroć sto tysięcy. Herodotus.
Za Wespazjana Cesarza w Rzymie, powietrzem na jeden dzień po 20. tysięcy Ludzi trupem leciało
7. Millionow.
Ninus Belusa, alias Nemroda, to iest Tyrana Babilońskiego Monarchy Syn, chcąc swoie dilatare Imperium, z Sąsiadami prowádził Woynę, osobliwie z Zoroástem Krolem Baktryáńskim, ná ktorą wyprowádził pieszego Million, siedm kroć sto tysięcy ; konnego dwa kroć sto y dziesięć tysięcy, wozow kosami nábitych, dziesięć tysięcy, sześć fet według Diodora lib: 2. y Iustyna lib: 1. A tym Woyskiem całą sobie podbił Azyę, z Babilonu do Ninive przeniosł Stolicę Imperii.
SIBARITAE we Włoszech Národ, nà Krotoniatow wyprowàdzili Woyská trzykroć sto tysięcy. Herodotus.
Za Wespazyána Cesarza w Rzymie, powietrzem nâ ieden dzień po 20. tysięcy Ludzi trupem leciało
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 991
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
teraźniejsze czarownice czynią/ nie jest nam wiadomo. Acz żeby niemieli być zawsze czarownice/ żeby sprawami swymi szkód wielkich w ludziach/ bydle/ ziemskich urodzajach nie czyniły/ także o bytności latawców/ i latawic/ żaden wątpić nie może/ który jedno historie czyta/ ponieważ tak Kanony/ jako Doktorowie święci/ od wielu fet lat/ siła o nich na potomne czasy podali/ i zostawili. Aczkolwiek w tym różność jest: Iż szatani/ latawcy/ przeszłych czasów/ z białymi głowami niektóremi nad wolą ich obcowali. P czym Nider w księgach swoich/ także i Tomasz Brabantinus/ piszą. Teraźniejsze zaś czarownice. że tej sprosności szatańskiej podlegają/
teráznieysze cżárownice cżynią/ nie iest nam wiádomo. Acż żeby niemieli bydź záwsze czárownice/ żeby spráwámi swymi szkod wielkich w ludźiách/ bydle/ źiemskich vrodzáiách nie czyniły/ tákże o bytnośći latáwcow/ y latáwic/ żaden watpić nie może/ ktory iedno historye cżyta/ ponieważ ták Kánony/ iáko Doktorowie święći/ od wielu fet lat/ śiłá o nich ná potomne czásy podáli/ y zostáwili. Aczkolwiek w tym rozność iest: Iż szátáni/ latáwcy/ przeszłych czásow/ z białymi głowámi niektoremi nád wolą ich obcowáli. P czym Nider w kśięgách swoich/ tákże y Thomasz Brábántinus/ piszą. Teráznieysze záś cżárownice. że tey sprosności szátáńskiey podlegáią/
Skrót tekstu: SpInZąbMłot
Strona: 68
Tytuł:
Młot na czarownice
Autor:
Jacob Sprenger, Heinrich Institor
Tłumacz:
Stanisław Ząbkowic
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
traktaty
Tematyka:
magia, obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1614
Data wydania (nie wcześniej niż):
1614
Data wydania (nie później niż):
1614
aby zachowywali wiernie wszytkie te rzeczy/ i żeby je pełnili/ na którymkolwiek miejscu ziemie znajdować się będą/ a Posłaniec Boży da im nadgrodę/ byle je zachowywali nie uchybnie aż do Sądnego dnia/ i aż do skończenia świata. Świadkowie niniejszych są ci: Ebu Bekir, Aszadiqu, Omarybin, Alcharab, Itmanben, Afet, Atiben ebi taleb, i siła innych. Sekretarz co je pisał/ jest Ibne Mochawieaja Sofian, Żołnierz Posłańca Bożego. Ostatniego dnia Księżyca Czwartego Miesiąca/ Czwartego Roku Hegyry w Medynie. Bóg niech im nadgrodzi/ co są świadkami tego Pisma. Chwała niech będzie Bogu/ Panu wszytkiego stworzenia. Księga Wtóra, Rozdział II
áby záchowywáli wiernie wszytkie te rzeczy/ y żeby ie pełnili/ ná ktorymkolwiek mieyscu źiemie znáydowáć się będą/ á Posłániec Boży dá im nádgrodę/ byle ie záchowywáli nie vchybnie áż do Sądnego dniá/ y áż do skończenia świátá. Swiádkowie ninieyszych są ći: Ebu Bekir, Aszadiqu, Omaribin, Alcharab, Ithmanben, Afeth, Atiben ebi taleb, y śiłá innych. Sekretarz co ie pisał/ iest Ibne Mochawieaia Sofian, Zołnierz Posłáńcá Bożego. Ostátniego dniá Xiężycá Czwartego Mieśiącá/ Czwartego Roku Hegyry w Medynie. Bog niech im nádgrodźi/ co są świádkámi tego Pismá. Chwałá niech będźie Bogu/ Pánu wszytkiego stworzenia. Xięgá Wtora, Rozdźiał II
Skrót tekstu: RicKłokMon
Strona: 129
Tytuł:
Monarchia turecka
Autor:
Paul Ricot
Tłumacz:
Hieronim Kłokocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
mieszany
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
relacje
Tematyka:
egzotyka, obyczajowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1678
Data wydania (nie wcześniej niż):
1678
Data wydania (nie później niż):
1678
jednym prędzej się kończył niżeli Astronomiczny. Tak, że gdy według niebieskich obrotów słońca wyszło lat 1460. Egipcjanie rokiem więcej liczyli lat 1461 Wolf w swojej Chronografii wywodzi z Pliniusza i Plutarcha iż u dawniejszych Egipcjan rok zamykał w sobie tylko jeden miesiąc. Potym do trzech miesięcy postąpił. Potym do 12 Miesięcy. Na ostatek Afet Król trzydziesty drugi Egipski, kompletował go 5. dniami Epagomenas nazwanymi. Znajdowały się i inne roki polityczne po różnych częściach świata, u starodawnych ziemian jako to u Rzymian Rok Romulusowy, który tylko 10 Miesięcy w sobie zamykał, Bo na ten czas Rzymianie Miesięcy Stycznia i Lutego nie komputowali do swego Roku. A miesiąc teraz
iednym prędzey się kończył niżeli Astronomiczny. Tak, że gdy według niebieskich obrotow słońca wyszło lat 1460. Egipcyanie rokiem więcey liczyli lat 1461 Wolf w swoiey Chronografii wywodzi z Pliniusza y Plutarcha iż u dawnieyszych Egypcyan rok zámykał w sobie tylko ieden miesiąc. Potym do trzech miesięcy postąpił. Potym do 12 Miesięcy. Ná ostátek Afeth Krol trzydziesty drugi Egipski, kompletował go 5. dniami Epagomenas nazwanymi. Znaydowały się y inne roki polityczne po rożnych częściach świáta, u starodawnych ziemian iáko to u Rzymian Rok Romulusowy, ktory tylko 10 Miesięcy w sobie zámykał, Bo ná ten czas Rzymianie Miesięcy Stycznia y Lutego nie komputowali do swego Roku. A miesiąc teraz
Skrót tekstu: BystrzInfChron
Strona: 4
Tytuł:
Informacja chronograficzna o kalendarzu
Autor:
Wojciech Bystrzonowski
Miejsce wydania:
Lublin
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
astronomia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1743
Data wydania (nie wcześniej niż):
1743
Data wydania (nie później niż):
1743
