sprawy/ żywot/ kto i słowa chwyta.
Raki. MIłuimy Wdowy nierade kłamają Czuimy też na nie nie umkną, co mają. W twarzy stateczne nie cierpią przysady Darzy się z niemi nie są przy nich wady. Swego dość mają nie pragną cudzego/ Dobrego słowa nie szukają złego/ Szczerości pewne nie są z nich Figlarki/ Miłości raczej nie złości Szafarki. Dworzanek I. Gawińskiego/
O Milku. Tecum habita. ZE z sobą mieszka Milko nam powiada: Ach niewie jak zle złego mieć Sąsiada.
O swej fortunie. ZE mię moja fortuna niewielą bogaci/ Nie uskarżam; bo mi też z tego nic niestraci; A choćby
spráwy/ żywot/ kto y słowá chwyta.
Ráki. MIłuimy Wdowy nieráde kłámáią Czuimy tesz ná nie nie vmkną, co máią. W twarzy státeczne nie ćierpią przysády Dárzy się z niemi nie są przy nich wády. Swego dość máią nie prágną cudzego/ Dobrego słowá nie szukáią złego/ Sczerośći pewne nie są z nich Figlarki/ Miłośći raczey nie złośći Száfárki. Dworzánek I. Gawinskiego/
O Milku. Tecum habita. ZE z sobą mieszka Milko nam powiáda: Ach niewie iák zle złego mieć Sąśiádá.
O swey fortunie. ZE mię moiá fortuná niewielą bogáći/ Nie vskarżam; bo mi tesz z tego nic niestráći; A choćby
Skrót tekstu: GawDworz
Strona: 72
Tytuł:
Dworzanki albo epigramata polskie
Autor:
Jan Gawiński
Drukarnia:
Balcer Smieszkowicz
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1664
Data wydania (nie wcześniej niż):
1664
Data wydania (nie później niż):
1664
