jakie za Przodków naszych SS. na naszej ś. Cerkwie próg nigdy nie wstępowało. Doktorowie naszy Cerkiewni/ Ducha ś^o^ łaski pełni/ pełnymi ustami nas tego nauczają/ że istota ciała i krwie/ jest w tajemnicy Eucharystii/ a nie figura: istotne przemienienie chleba i wina w ciało i krew Pana Chrystusową/ a nie figuralne. Chleb i wino/ mówi Damascenus Z nie są figurą ciała i krwie Chrystusowej/ nie daj tego Boże: ale same istotne ciało Chrystusowe obożone/ za świadectwem samego Chrystusa/ mówiącego/ To jest nie figura Ciała mego/ ale Ciało moje: nie figura krwie ale krew. A przewrotny Filalet tej nas niezbożności nauczył/
iakie zá Przodkow nászych SS. ná nászey ś. Cerkwie prog nigdy nie wstępowáło. Doktorowie naszy Cerkiewni/ Duchá ś^o^ łáski pełni/ pełnymi vstámi nas tego náucżáią/ że istotá ćiáłá y krwie/ iest w taiemnicy Eucharistiey/ á nie figura: istotne przemienienie chlebá y winá w ćiáło y krew Páná Christusową/ á nie figurálne. Chleb y wino/ mowi Dámáscenus S nie są figurą ćiáła y krwie Christusowey/ nie day tego Boże: ále sáme istotne ćiało Christusowe obożone/ zá świádectwem sámego Christusa/ mowiącego/ To iest nie figurá Ciałá mego/ ale Ciało moie: nie figurá krwie ále krew. A przewrotny Philalet tey nas niezbożności náucżył/
Skrót tekstu: SmotApol
Strona: 48
Tytuł:
Apologia peregrinacjej do Krajów Wschodnich
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Dermań
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1628
Data wydania (nie wcześniej niż):
1628
Data wydania (nie później niż):
1628
AEnigma, tam się udał, i do razu go solwował; powiadając, że to znaczy Człeka z dzieciństwa raczkującego; w średnim wieku i wigorze lat, o dwóch nogach, w starości o tychże nogach, i trzeciej lasce chodzącego.
Z tej racyj GADKI nazywam SFINGIEM, a ich zgadnieniem EDYPEM.
U łacinników i figuralnej mistycznej Nauki biegłych Enigma, jest jakaś trudna mowa, w podobieństwa i własności uwiniona, ledwie, albo nigdy nie zgadniona, jako owa przy Bramie Bonońskiej w Włoszech: AElia Laelia, Cri- o Enigmatach, albo Zagodkach
spis nec Vir, nec Mulier, nec Androina, nec Puella, nec Iuvenis, nec anus, nec
AEnigma, tam się udał, y do razu go solwował; powiadaiąc, że to znaczy Człeka z dziecinstwa ráczkuiącego; w srzednim wieku y wigorze lat, o dwoch nogach, w starości o tychże nogach, y trzeciey lasce chodzącego.
Z tey racyi GADKI nazywam SPHINGIEM, a ich zgadnieniem EDYPEM.
U łácinnikow y figuralney mistyczney Nauki biegłych AEnigma, iest iakaś trudna mowa, w podobieństwa y własności uwiniona, ledwie, álbo nigdy nie zgadniona, iako owa przy Bramie Bonońskiey w Włoszech: AElia Laelia, Cri- o Enigmatach, albo Zagodkach
spis nec Vir, nec Mulier, nec Androina, nec Puella, nec Iuvenis, nec anus, nec
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1198
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
było, stawił się ochoczym; gdy starą babę, bardzo leniwym, a co większa chromym na nogi; w tym dobry, że w jedzeniu nie przebiera, liściem, plewą, łupinami z owoców, bodakami etc będąc kontent. Osieł Ammoniusza tak lubił do szkół chodzić, że od obroku się odrywał dla nich. W figuralnym sensie osieł znaczy ludzi nie rozumnych i gnuśnych: w Pisme Z. figuruje Synagogę Żydowską prawami i ceremoniami obciążoną według W. Bedy, i Oryginesa u Maseniusza. Z okazji osła te są poformowane proverbia: Asinus ad lyram, tojest, człek do czego nie sposobny; Asinus in pelle Leonis, alias człek nad siły swoje
było, stawił się ochoczym; gdy starą babę, bardzo leniwym, á co większa chromym na nogi; w tym dobry, że w iedzeniu nie przebiera, liściem, plewą, łupinami z owocow, bodakami etc będąc kontent. Osieł Ammoniusza tak lubił do szkoł chodzić, że od obroku się odrywał dla nich. W figuralnym sensie osieł znaczy ludzi nie rozumnych y gnusnych: w Pisme S. figuruie Synagogę Zydowską prawami y ceremoniami obciążoną według W. Bedy, y Originesa u Maseniusza. Z okazyi osła te są poformowane proverbia: Asinus ad lyram, toiest, czlek do czego nie sposobny; Asinus in pelle Leonis, alias człek nad siły swoie
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 282
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
ex Brasilea Annô 1560.
WILK zwierz dosyć już opisany odemnie w Cześci 1. Aten titulo Zwierzyniec; jednak tu niektóre ma o sobie additamenta. Albertus Magnus o nim mniema, że mózg mu z miesiącem prżyrasta i ubywa. Konia od głowy, wołów z tyłu zwykł uchodzić, i na nie uderzać. W sensie figuralnym, gdy kto mówi Lupus hiat, znaczy człeka apetycznego na cudze: Lupus circa puteum errat, tłumaczy się: że kto w swojej oszukuje się nadziei; Lupus pilum mutat, non mores, wykłada się: że kto statecznie w złym zacięty; że na oko, naczas dobry; ze z złego nie wykorzenisz złego
ex Brasilea Annô 1560.
WILK zwierz dosyć iuż opisany odemnie w Cześci 1. Aten titulo Zwierzyniec; iednak tu niektore ma o sobie additamenta. Albertus Magnus o nim mniema, że mozg mu z miesiącem prżyrasta y ubywa. Konia od głowy, wołow z tyłu zwykł uchodzić, y na nie uderzać. W sensie figuralnym, gdy kto mowi Lupus hiat, znaczy człeka appetycznego na cudze: Lupus circa puteum errat, tłumaczy się: że kto w swoiey oszukuie się nadziei; Lupus pilum mutat, non mores, wykłada się: że kto statecznie w złym zacięty; że na oko, naczas dobry; ze z złego nie wykorzenisz złego
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 288
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
udźwigną ciężaru na sobie. Wszytkie to mają do siebie. że dni cztery przetrwają bez jedzenia. W Kraju Baktriańskim o dwóch są garbach. Stopy u wielbłądów są nie z rogu, ale z ciała, dlatego dla dróg większych aby się nie podbiły, skórzane im dają na nogi niby boty, albo chodaki. W sensie figuralnym Camelus saltans, bierze się za rzecz osobliwą rzadko praktykowaną. O Zwierzętach Historia Naturalna.
Jest o nim bajka, która przysłowiu dała okazją; że Camelus desiderans cornua, etiam aures perdidit: jakoż ledwo znak uszu u nich,
ZEBRA (nie zubr) zwierz cudzoziemski znajdujący się w Afryce w Królestwie Kongo w Niższej Gwinei,
udźwigną ciężaru na sobie. Wszytkie to maią do siebie. że dni cztery przetrwaią bez iedzenia. W Kraiu Baktryańskim o dwoch są garbach. Stopy u wielbłądow są nie z rogu, ale z ciała, dlatego dla drog większych aby się nie podbiły, skorzane im daią na nogi niby boty, albo chodaki. W sensie figuralnym Camelus saltans, bierze się za rzecz osobliwą rzadko praktykowaną. O Zwierzetach Historyia Naturalna.
Iest o nim bayka, ktora przysłowiu dała okazyą; że Camelus desiderans cornua, etiam aures perdidit: iakosz ledwo znak uszu u nich,
ZEBRA (nie zubr) zwierz cudzoziemski znayduiący się w Afryce w Krolestwie Kongo w Niższey Gwinei,
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 289
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
między Cykladzkiemi) gdy zająców niewidano, bo żadnego tam niebyło, za Antiocha Gonaty, tam parę z innych krajów, przywieziono zająców, z których w jednym roku więcej niż sześć tysięcy ich się rozmnożyło: jako świadczy Athenaeus libr. 9. Na Iłace wyspie zdychają, jeśliby tam były przyniesione. W sensie figuralnym znaczy zając i skora jego, człeka płochego serca. Z tej racyj, skórkę zajączą, kądziel, i wrzeciono, Bolesław III. albo Krzywoust Wszeborskiemu Wojewodzie, iż pod Haliczem tył dał nieprzyjacielowi, posłał in signum ignaviae et ignonimiae jako świadczy: Cromerus l, 6. Jest przysłowie u Łacinników na ludzi tchorzowatych: Leporis
między Cykladzkiemi) gdy zaiącow niewidano, bo żadnego tam niebyło, za Antiocha Gonaty, tám parę z innych kraiow, przywieziono zaiącow, z ktorych w iednym roku więcey niż sześć tysięcy ich się rozmnożyło: iako swiadczy Athenaeus libr. 9. Na Iłace wyspie zdychaią, ieśliby tam były przyniesione. W sensie figuralnym znaczy zaiąc y skora iego, człeka płochego serca. Z tey racyi, skorkę zaiączą, kądziel, y wrzeciono, Bolesław III. albo Krzywoust Wszeborskiemu Woiewodzie, iż pod Haliczem tył dał nieprzyiacielowi, posłał in signum ignaviae et ignonimiae iako swiadczy: Cromerus l, 6. Iest przysłowie u Łácinnikow na ludzi tchorzowatych: Leporis
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 290
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
Symbolum. Czasem też i dobra z niego i ucieszna była usługa. Gdy Valerius Rzymianin z Francuzem na pojedynek był wyzwany; kruk przyleciawszy usiadł mu na szyszaku, i zaraz adwersarzowi jego rzucił się w oczy, dopomógł do wiktoryj; stąd Valerius ten Corvinus nazwany. Gellius lib. 9. cap: 11. W Sensie figuralnym kruk Słońcu wszystko smolącemu i czerniącemu poświęcony przez pogan. Corvus albus mówi się wtedy, gdy rzecz nowa jaka pokaże się. Kruk ów wysłany z Korabiu Noego, a nie wracający się, według wykładu Ruperta, znaczy lud Żydowski; który wystąpił z Kościoła Chrystusowego, a nie powraca się. Annales Ślązkie świadczą: że Kruk
Symbolum. Czasem też y dobra z niego y ucieszna była usługa. Gdy Valerius Rzymianin z Francuzem na poiedynek był wyzwany; kruk przyleciawszy usiadł mu na szyszaku, y zaraz adwersarzowi iego rzucił się w oczy, dopomogł do wiktoryi; ztąd Valerius ten Corvinus nazwany. Gellius lib. 9. cap: 11. W Sensie figuralnym kruk Słońcu wszystko smolącemu y czerniącemu poświęcony przez pogan. Corvus albus mowi się wtedy, gdy rzecz nowá iaka pokaże się. Kruk ow wysłany z Korabiu Noego, a nie wracaiący się, według wykładu Ruperta, znaczy lud Zydowski; ktory wystąpił z Kościoła Chrystusowego, a nie powraca się. Annales Slązkie swiadczą: że Kruk
Skrót tekstu: ChmielAteny_III
Strona: 296.
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 3
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1754
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1754
świata, praecipue o FrancjI
go przypuszczał. Na wieży Katedralnej Zegar takiej inwencyj, jaki jest w Argentnie vulgo w Strażburgu. Kanonicy wywodzą się z czterech Herbów, tytułują się Grafami Z Jana, wolność mają solennizować w Mitrach. Muzyki w Katedrze nullus usus, gdyż tam napisano: Ecclesia Lugdunensis nescia novitatis . Śpiewają jednak kantem figuralnym, bo qui cantat, bis laudat DEUM. Było tu Atbenaeum, albo Szkoła Ateńska, teraz Opactwo. Kaligula Cesarz fundował tu Aram, czyli Arrham Lugdunensem, naznaczył osobli wy regał dla elokwencyj Greckiej i Łacińskiej ; o który wielka była emulacja w naukach ; kto przegrał, musiał językiem mazać swoją kompozyturę pod wrzuceniem do
świata, praecipuè o FRANCII
go przypuszczał. Na wieży Katedralney Zegár takiey inwencyi, iaki iest w Argentnie vulgo w Strażburgu. Kanonicy wywodzą się z czterech Herbow, tytułuią się Graffami S Iana, wolność maią solennizowáć w Mitrach. Muzykï w Katedrze nullus usus, gdyż tam napisano: Ecclesia Lugdunensis nescia novitatis . Spiewaią iednak kantem figuralnym, bo qui cantat, bis laudat DEUM. Było tu Atbenaeum, albo Szkoła Ateńska, teraz Opactwo. Káligula Cesarz fundowáł tu Aram, czyli Arrham Lugdunensem, naznaczył osobli wy regał dla elokwencyi Greckiey y Lacińskiey ; o ktory wielká była emulacyá w naukách ; kto przegrał, musiał ięzykiem mazać swoią kompozyturę pod wrzuceniem do
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 190
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
syn; przynajmniej ten niech ma respekt jaki, Jeśli wzgardził koronę, sławę i Polaki. Tędy dnia i rannego nie czekając świtu, Puścił cugle końskiemu Jarzyna kopytu, Którego we stu koni prowadzi konwoju Do Kamieńca, dla ordy zerek i rozboju. A już wszyscy śpią, wszytkich sen zasypał makiem, Gdzie jedni przyszłe rzeczy figuralnym znakiem, Jarzyna znowu do króla wyprawion WOJNA CHOCIMSKA
A drudzy przeszłe widzą; choć człek zmruży oczy, Albo to albo owo na myśl mu się toczy Ale skoro nad światem dźwignie głowę szumny Tytan, herkulesowe minąwszy kolumny, Skoro ziemi i wszytkim rzeczom postać wróci, Pełen Osman nadzieje, wrzeszczy, zrzędzi, kłóci. Całą
syn; przynajmniej ten niech ma respekt jaki, Jeśli wzgardził koronę, sławę i Polaki. Tędy dnia i rannego nie czekając świtu, Puścił cugle końskiemu Jarzyna kopytu, Którego we stu koni prowadzi konwoju Do Kamieńca, dla ordy zerek i rozboju. A już wszyscy śpią, wszytkich sen zasypał makiem, Gdzie jedni przyszłe rzeczy figuralnym znakiem, Jarzyna znowu do króla wyprawion WOJNA CHOCIMSKA
A drudzy przeszłe widzą; choć człek zmruży oczy, Albo to albo owo na myśl mu się toczy Ale skoro nad światem dźwignie głowę szumny Tytan, herkulesowe minąwszy kolumny, Skoro ziemi i wszytkim rzeczom postać wróci, Pełen Osman nadzieje, wrzeszczy, zrzędzi, kłóci. Całą
Skrót tekstu: PotWoj1924
Strona: 191
Tytuł:
Transakcja Wojny Chocimskiej
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
epika
Gatunek:
poematy epickie
Tematyka:
wojskowość
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1670
Data wydania (nie wcześniej niż):
1670
Data wydania (nie później niż):
1670
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1924
tu noty Muzyckie literami prosto pisać będą i piszą/ dla tegoż od inwentorów tej nauki/ nazywa się takowe napisanie not/ Tabulaturą Muzyki.
Co jest Muzyka?
JEst nauka/ która uczy według not/ albo też liter napisanych głos formować/ i melodią pieśni wyśpiewać/ a ta dzieli się na Muzykę Choralną/ i Figuralną.
Co jest Muzyka Choralna?
CHorałem zowią/ zwyczajne i proste śpiewanie/ które w sobie tylko jeden takt ma/ jako Psalmy które w Kościołach śpiewają. Co jest Figuralna? Rozdział pierwszy
MOże się nazwać wszelakie śpiewanie/ tak na instrumentach rozmaitych/ jako też kiedy wielą głosów różnych/ kunsztownie w jedno jaka melodia śpiewana będzie
tu noty Muzyckie literámi prosto pisáć będą y piszą/ dla tegoż od inwentorow tey náuki/ názywa sie tákowe nápisánie not/ Tábuláturą Muzyki.
Co iest Muzyká?
IEst náuká/ ktora vcży według not/ álbo też liter nápisánych głos formowáć/ y melodyą pieśni wyśpiewáć/ á tá dźieli się ná Muzykę Chorálną/ y Figurálną.
Co iest Muzyká Chorálna?
CHoráłem zowią/ zwycżáyne y proste śpiewánie/ ktore w sobie tylko ieden tákt ma/ iáko Psalmy ktore w Kośćiołách śpiewáią. Co iest Figurálna? Rozdźiał pierwszy
MOże się názwáć wszelákie śpiewánie/ ták ná instrumentách rozmáitych/ iáko też kiedy wielą głosow rożnych/ kunsztownie w iedno iáka melodya śpiewána będźie
Skrót tekstu: GorMuz
Strona: B
Tytuł:
Tabulatura muzyki
Autor:
Jan Aleksander Gorczyn
Drukarnia:
Piątkowski
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
podręczniki
Tematyka:
muzyka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1647
Data wydania (nie wcześniej niż):
1647
Data wydania (nie później niż):
1647
