stron za prośbami mymi napłynęła wielka liczba szlachty, tedy nad nadzieją moją, obaczyłem się populariorem nad wszystkich. Chodziłem barzo gromadnie z wizytami do wszystkich, oprócz ziemskich urzędników. A nazajutrz po zagajeniu podkomorskim wszystka szlachta okrzyknęła mię marszałkiem sejmikowym i gwałtem wziąwszy, zanieśli mię i posadzili na krześle marszałkowskim. Moi adwersarze chcieli fomentować przeciwko mnie kontradykcje i protestacje, ale nawet ta szlachta, która z nimi przyjechała, nie chciała ich w tym słuchać i tak mię wszyscy szlachta zeloze promowowali, iż inaczej nie było sposobu dojścia sejmiku, aż pod moją laską.
Szło tedy Suzinowi podkomorzemu o utrzymanie Sosnowskiego na deputacji i tak musieli nie być mi przeciwnymi.
stron za prośbami mymi napłynęła wielka liczba szlachty, tedy nad nadzieją moją, obaczyłem się populariorem nad wszystkich. Chodziłem barzo gromadnie z wizytami do wszystkich, oprócz ziemskich urzędników. A nazajutrz po zagajeniu podkomorskim wszystka szlachta okrzyknęła mię marszałkiem sejmikowym i gwałtem wziąwszy, zanieśli mię i posadzili na krześle marszałkowskim. Moi adwersarze chcieli fomentować przeciwko mnie kontradykcje i protestacje, ale nawet ta szlachta, która z nimi przyjechała, nie chciała ich w tym słuchać i tak mię wszyscy szlachta zeloze promowowali, iż inaczej nie było sposobu dojścia sejmiku, aż pod moją laską.
Szło tedy Suzinowi podkomorzemu o utrzymanie Sosnowskiego na deputacji i tak musieli nie być mi przeciwnymi.
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 203
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
wymawiał. Przecież go ułagodziłem. Popiliśmy się z sobą. Deklarował być przyjacielem bratu memu i abym z nim do domu w mińskie województwo jechał. Pojechałem zatem z Zawiszą, starostą naów-
czas lubowickim, do domu jego do Kuchcie w województwo mińskie, który mię utrzymywał w domu swoim, aby tymczasem mógł fomentować Zarankównę, siostrę żony swojej, do przeciwności dla brata mego pułkownika.
Po kilku dniach bytności mojej w Kuchcicach pojechałem do Dudzicz do Zaranka, o sześć mil od Kuchcie, gdzie mię Zaranek dobrze przyjął. Bawiłem się tam blisko tygodnia. Zaranek, który był pełny chytrości, najprzód począł mię preferować nad brata
wymawiał. Przecież go ułagodziłem. Popiliśmy się z sobą. Deklarował być przyjacielem bratu memu i abym z nim do domu w mińskie województwo jechał. Pojechałem zatem z Zawiszą, starostą naów-
czas lubowickim, do domu jego do Kuchcie w województwo mińskie, który mię utrzymywał w domu swoim, aby tymczasem mógł fomentować Zarankównę, siostrę żony swojej, do przeciwności dla brata mego pułkownika.
Po kilku dniach bytności mojej w Kuchcicach pojechałem do Dudzicz do Zaranka, o sześć mil od Kuchcie, gdzie mię Zaranek dobrze przyjął. Bawiłem się tam blisko tygodnia. Zaranek, który był pełny chytrości, najprzód począł mię preferować nad brata
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 341
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Jak bowiem wielu wojewodzanów brzeskich deklarowało się z nim w kompanii et pro assistentia jechać na to wesele, tak go prawie wszyscy odstąpili, a najprzód Ignacy Paszkowski, o którym wyżej namieniłem, zachwiał się mocno i na wesele, choć deklarowawszy, jechać nie chciał. Już go Kropiński, naówczas sędzia grodzki brzeski, zaczął fomentować, alias Ignacy Paszkowski, będąc dawniej u dworu Fleminga, podskarbiego wielkiego lit., przegrał w karty pańskich pieniędzy czerw, zł 200, na które dał oblig Flemingowi, który deklarowano mu wrócić, jeżeli nas odstąpi.
Pojechaliśmy zatem tylko we dwóch na te wesele i jadąc przez Rokitno wstąpiliśmy do Mieczyńskiego, skarbnika
Jak bowiem wielu wojewodzanów brzeskich deklarowało się z nim w kompanii et pro assistentia jechać na to wesele, tak go prawie wszyscy odstąpili, a najprzód Ignacy Paszkowski, o którym wyżej namieniłem, zachwiał się mocno i na wesele, choć deklarowawszy, jechać nie chciał. Już go Kropiński, naówczas sędzia grodzki brzeski, zaczął fomentować, alias Ignacy Paszkowski, będąc dawniej u dworu Fleminga, podskarbiego wielkiego lit., przegrał w karty pańskich pieniędzy czerw, zł 200, na które dał oblig Flemingowi, który deklarowano mu wrócić, jeżeli nas odstąpi.
Pojechaliśmy zatem tylko we dwóch na te wesele i jadąc przez Rokitno wstąpiliśmy do Mieczyńskiego, skarbnika
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 424
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
że Sapieha podkanclerzy jest w Nieświeżu, a to z tych dwóch racji. Pierwsza, aby rekoncyliował Sosnowskiego, pisarza lit., z księciem Radziwiłłem, hetmanem wielkim lit., który Sosnowski,
jako się wyżej wyraziło, był pod dekretami kontumacyjnymi wojskowymi z delacji Szłaboszewicza, towarzysza petyhorskiego, jakoby miał konfederacją przeciwko księciu hetmanowi wielkiemu fomentować, w czym dowodów nie było. Przyjechał tedy Sapieha, podkanclerzy lit., z Sosnowskim, pisarzem lit., do Nieświeża i Sosnowski pod dekretami hetmańskimi, na którego już miała trąba wyniść, alias miał być za dekretem hetmańskim za infamisa osądzony, stanął dla większego bezpieczeństwa u bernardynów w Nieświeżu w klasztorze. Książę Radziwiłł
że Sapieha podkanclerzy jest w Nieświeżu, a to z tych dwóch racji. Pierwsza, aby rekoncyliował Sosnowskiego, pisarza lit., z księciem Radziwiłłem, hetmanem wielkim lit., który Sosnowski,
jako się wyżej wyraziło, był pod dekretami kontumacyjnymi wojskowymi z delacji Szłaboszewicza, towarzysza petyhorskiego, jakoby miał konfederacją przeciwko księciu hetmanowi wielkiemu fomentować, w czym dowodów nie było. Przyjechał tedy Sapieha, podkanclerzy lit., z Sosnowskim, pisarzem lit., do Nieświeża i Sosnowski pod dekretami hetmańskimi, na którego już miała trąba wyniść, alias miał być za dekretem hetmańskim za infamisa osądzony, stanął dla większego bezpieczeństwa u bernardynów w Nieświeżu w klasztorze. Książę Radziwiłł
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 755
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
owego, które Zamojski wielki fundując ordynacją napisał: „hac in Reipublica ita versetur successor meus, ut nihil salute ejus et dignitate gratius habeat”, praesidium pomienionego przyjąć nie chciał, a to idąc za radą Szembeka biskupa przemyskiego, wielkiego faworyta królewskiego, który podobno umyślnie po to do Zamościa był zjechał, żeby było ordynata fomentować. Dopomogła też do tego perswazja hetmana Sieniawskiego, który ordynatowi listownie insusurravit: że byle nie przyjmował w garnizon związkowych, Sasi nie będą się tentować o fortecę, bo nie będą mieli okazji; a gdy przyjmie związkowych do siebie, pewnie Sasi pod tym pretekstem uderzą się o fortalitium. Za temi fakcjami biskupa i hetmana pokazał
owego, które Zamojski wielki fundując ordynacyą napisał: „hac in Reipublica ita versetur successor meus, ut nihil salute ejus et dignitate gratius habeat”, praesidium pomienionego przyjąć nie chciał, a to idąc za radą Szembeka biskupa przemyskiego, wielkiego faworyta królewskiego, który podobno umyślnie po to do Zamościa był zjechał, żeby było ordynata fomentować. Dopomogła téż do tego perswazya hetmana Sieniawskiego, który ordynatowi listownie insusurravit: że byle nie przyjmował w garnizon związkowych, Sasi nie będą się tentować o fortecę, bo nie będą mieli okazyi; a gdy przyjmie związkowych do siebie, pewnie Sasi pod tym pretextem uderzą się o fortalitium. Za temi fakcyami biskupa i hetmana pokazał
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 250
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
panowie. Przyszli Lubomirski podkomorzy i oboźny koronni z znacznemi ludzi wojennych partiami; a ci byli z informacji królewskiej umyślnie przysłani, żeby byli rzeczy na stronę królewską kierowali i do pokoju prowadzili. Przyjechali też i Sapiehowie, ale z inszym duchem, osobliwie starosta bobrujski i Urbanowicz; dla tego gdy ich postrzeżono, że poczęli wojsko fomentować, musiał starosta bobrujski przysięgać super fidelitatem, lecz oczywiście krzywo przysiągł, bo co inszego w sercu miał, i ważył się u samego nawet Leduchowskiego tentować (przez Morsztynów, którzy największy kredyt mieli u marszałka a byli arcy Szwedzi) pociągając go in partes sueticas, namawiając, żeby króla Stanisława wokować a Augusta detronizować. Zadziwił
panowie. Przyszli Lubomirski podkomorzy i oboźny koronni z znacznemi ludzi wojennych partyami; a ci byli z informacyi królewskiéj umyślnie przysłani, żeby byli rzeczy na stronę królewską kierowali i do pokoju prowadzili. Przyjechali téż i Sapiehowie, ale z inszym duchem, osobliwie starosta bobrujski i Urbanowicz; dla tego gdy ich postrzeżono, że poczęli wojsko fomentować, musiał starosta bobrujski przysięgać super fidelitatem, lecz oczywiście krzywo przysiągł, bo co inszego w sercu miał, i ważył się u samego nawet Leduchowskiego tentować (przez Morsztynów, którzy największy kredyt mieli u marszałka a byli arcy Szwedzi) pociągając go in partes sueticas, namawiając, żeby króla Stanisława wokować a Augusta detronizować. Zadziwił
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 276
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
związek uczynili a marszałka sobie obrali, prezentując im zaraz zgodnego do tej funkcji człowieka i wiernego rzeczypospolitej, Potockiego strażnika litewskiego. Stąd dwie strony w wojsku litewskiem: jedna księcia Wiśniowieckiego Michała, druga Sapiehy starosty bobrujskiego, obudwu przeszłych hetmanów litewskich, lubo sobie przeciwne, ale każda pro suo interesse Pociejowi bardzo nieprzyjazna, poczęły wojsko fomentować, reprezentując sprawiedliwie wielkie pericula, żeby Pociej na stronę królewską wojska litewskiego nie uwiódł zdradliwie, zwłaszcza gdy komisarze królewscy jakieś zwłoki na traktacie czynili, wszystkie największe ekscessa i krzywdy stanom rzeczypospolitej poczynione w amnescją ciągnęli; a wtem przyszła wiadomość owego niewypowiedzianego kontemptu narodowi polskiemu o haniebnej śmierci Łaściszewskiego kasztelana, a posłyszawszy, że i tę
związek uczynili a marszałka sobie obrali, prezentując im zaraz zgodnego do téj funkcyi człowieka i wiernego rzeczypospolitéj, Potockiego strażnika litewskiego. Ztąd dwie strony w wojsku litewskiém: jedna księcia Wiśniowieckiego Michała, druga Sapiehy starosty bobrujskiego, obudwu przeszłych hetmanów litewskich, lubo sobie przeciwne, ale każda pro suo interesse Pociejowi bardzo nieprzyjazna, poczęły wojsko fomentować, reprezentując sprawiedliwie wielkie pericula, żeby Pociéj na stronę królewską wojska litewskiego nie uwiódł zdradliwie, zwłaszcza gdy komisarze królewscy jakieś zwłoki na traktacie czynili, wszystkie największe excessa i krzywdy stanom rzeczypospolitéj poczynione w amnestyą ciągnęli; a wtém przyszła wiadomość owego niewypowiedzianego kontemptu narodowi polskiemu o haniebnéj śmierci Łaściszewskiego kasztelana, a posłyszawszy, że i tę
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 283
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
