adoracyj oddawania tym tarczom, na Piłata sarkać Poczęli, az je kazał do Cezaryj wyprowadzić. Druga racja, iż widząc ŻydZI Agrypę Króla Żydowskiego, od Kajusa Kaliguli Cesarza Rzymskiego postanowionego, przeciw niemu postanowili na śmiech niejakiego Karabbę, według Filona. Tym czasem ZELOTE ŻydZI, niby to pro libertate Żydów ujmując się, ich fomentowali na Rzymian. Trzecia racja, że za Wentydiusza Kumana Starosty Judzkiego, pod Klaudiuszem Cesarzem, żołnierz na szelwachu będący przed Bużnicą Żydowską, na samą Wielkanoc, na kontempt odkrył się nieuczciwie, z czego tumult się stał, rebelia na Starostę, który przy Zamku Antonia uszykowawszy Wojsko swoje, Żydów 23. tysiące trupem położył:
adoracyi oddawania tym tarczom, na Piłata sarkać poczeli, az ie kazał do Cezarii wyprowadzić. Druga racya, iż widząc ZYDZI Agrippę Krola Zydowskiego, od Kaiusa Kaliguli Cesarza Rzymskiego postanowionego, przeciw niemu postanowili na śmiech nieiakiego Karabbę, według Filona. Tym czasem ZELOTAE ZYDZI, niby to pro libertate Zydow uymuiąc się, ich fomentowali na Rzymian. Trzecia racya, że za Wentydiusza Kumana Starosty Iudzkiego, pod Klaudiuszem Cesarzem, żołnierz na szelwachu będący przed Bużnicą Zydowską, na samą Wielkanoc, na kontempt odkrył się nieuczciwie, z czego tumult się stał, rebellia na Starostę, ktory przy Zamku Antonia uszykowawszy Woysko swoie, Zydow 23. tysiące trupem położył:
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 487
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
i konsyliarze jego, zwłaszcza Czarniecki, różne czynili konsylia i podawali na wynisczenie wojska. Już nowe zaciągi za gotowiznę z podatków na wojsko uchwalonych pod przysięgą, że brat bratu folgować nie będzie, wymyślali i ten zaciąg Pobożnym Związkiem na przekory nazywali. Już i po Rok 1663
ordę na zniesienie wojska posłali i insze różne sposoby fomentowali, a to wszystko mniej potrzebne i bez skutku. Podawali niektórzy senatorowie radę, aby pospolite ruszenie skupiwszy, dyferencyje zobopólne między wojskiem a dworem królewskim, na który największy gas był, uspokoić, ale i na to nie pozwolono.
Król przecię w takowym zamieszaniu próżnować nie chcąc, a życząc tępić potęgę nadwerężonego po troszę cara
i konsyliarze jego, zwłascza Czarniecki, różne czynili konsylia i podawali na wynisczenie wojska. Już nowe zaciągi za gotowiznę z podatków na wojsko uchwalonych pod przysięgą, że brat bratu folgować nie będzie, wymyślali i ten zaciąg Pobożnym Związkiem na przekory nazywali. Już i po Rok 1663
ordę na zniesienie wojska posłali i insze różne sposoby fomentowali, a to wszystko mniej potrzebne i bez skutku. Podawali niektórzy senatorowie radę, aby pospolite ruszenie skupiwszy, dyferencyje zobopólne między wojskiem a dworem królewskim, na który największy gas był, uspokoić, ale i na to nie pozwolono.
Król przecię w takowym zamieszaniu próżnować nie chcąc, a życząc tępić potęgę nadwerężonego po troszę cara
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 325
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
.
To gdy się tak nieszczęśliwie toczy, szlachta do domów rozjechała się, hetman tez i wielki marszałek koronny po konsystencjach wojsko rozłożył, swoich po lepszych, królowi zaś Michałowi wiernych po lekszych lokowawszy i już ledwie nie jawny przeciwko królowi Michałowi nieafekt zawziąwszy z tej okazji, że to małżeństwo królewskie jakoby bez jego rady było. Fomentowali ten jego nieafekt przeciwko królowi, że jakoby niewojenny i już te ledwie nie trzy lata z wojskiem kwarcianym próżnuje, że króla sobie lekceważy, że koronacji królowej kontradykuje i insze plotki dworscy przed królem prawili, a miasto naprawy tylko rzeczy niepotrzebne a z szkodą Rzeczypospolitej z tej i z owej strony mieszali.
Nawet i książę pruski
.
To gdy się tak niesczęśliwie toczy, slachta do domów rozjechała się, hetman tez i wielki marszałek koronny po konsystencyjach wojsko rozłożył, swoich po lepszych, królowi zaś Michałowi wiernych po lekszych lokowawszy i już ledwie nie jawny przeciwko królowi Michałowi nieafekt zawziąwszy z tej okazyi, że to małżeństwo królewskie jakoby bez jego rady było. Fomentowali ten jego nieafekt przeciwko królowi, że jakoby niewojenny i już te ledwie nie trzy lata z wojskiem kwarcianym próżnuje, że króla sobie lekceważy, że koronacyi królowej kontradykuje i insze plotki dworscy przed królem prawili, a miasto naprawy tylko rzeczy niepotrzebne a z szkodą Rzeczypospolitej z tej i z owej strony mieszali.
Nawet i książę pruski
Skrót tekstu: JemPam
Strona: 394
Tytuł:
Pamiętnik dzieje Polski zawierający
Autor:
Mikołaj Jemiołowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1683 a 1693
Data wydania (nie wcześniej niż):
1683
Data wydania (nie później niż):
1693
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Dzięgielewski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
"DIG"
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
2000
był został syn z księżniczki de Wolfenbüttel zrodzony. Tego ominąwszy, z synów Inflantki po śmierci jej wzięli Moskwa na tron swój dziecię 12 rok pędzące, a dla młodości lat przydano mu kilku opiekunów ta śmierć carowej była in bonum królestwu naszemu, bo po zejściu jej z świata wiele cudzoziemców wygnano z Moskwy, którzy to ustawicznie fomentowali Moskwę na Polskę. ROK 1727.
§. 3. Przodkowie tej carowej Inflantki wyszli byli z Polski wtenczas, kiedy całe Inflanty należały do korony polskiej. Przyznawała się ona do familii Bronikowskich i przysyłała do Polski prosząc, aby Bronikowscy genealogią ich wypisali i odesłali do niej, deklarując domowi ich wielkie stąd emolumenta. Przyznam,
był został syn z księżniczki de Wolfenbüttel zrodzony. Tego ominąwszy, z synów Inflantki po śmierci jéj wzięli Moskwa na tron swój dziecię 12 rok pędzące, a dla młodości lat przydano mu kilku opiekunów ta śmierć carowéj była in bonum królestwu naszemu, bo po zejściu jéj z świata wiele cudzoziemców wygnano z Moskwy, którzy to ustawicznie fomentowali Moskwę na Polskę. ROK 1727.
§. 3. Przodkowie téj carowéj Inflantki wyszli byli z Polski wtenczas, kiedy całe Inflanty należały do korony polskiej. Przyznawała się ona do familii Bronikowskich i przysyłała do Polski prosząc, aby Bronikowscy genealogią ich wypisali i odesłali do niéj, deklarując domowi ich wielkie ztąd emolumenta. Przyznam,
Skrót tekstu: OtwEDziejeCzech
Strona: 358
Tytuł:
Dzieje Polski pod panowaniem Augusta II od roku 1696 – 1728
Autor:
Erazm Otwinowski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
kroniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1696 a 1728
Data wydania (nie wcześniej niż):
1696
Data wydania (nie później niż):
1728
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Józef Czech
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1849
