jej, a doprowadź do chwały wiecznej. Amen.
Brat mój najstarszy, ip. Jan Zawisza starosta miński, w leciech 27 dokończył życia swego w Mińsku Anno 1685 dnia 20 Maii tak szczęśliwie, że dysponujący na śmierć iks. Głębocki, bernardyn, po skonaniu jego z wielkim żalem przy liczbie wielkiej ludzi, rzekł te formalia: „Ej, Boże, daj mnie zakonnikowi i kapłanowi tak a nie inaczej skonać!” A jeżeli jeszcze, jako człowieka żyjącego na świecie dusza ze wszystkiego Bogu nie wypłaciła się, niech suppleat słabości człowieczeństwa niewinna krew Zbawiciela i przyczyna Matki Bożej. Amen.
Ip. Kazimierz Zawisza starosta czeczerski, brat mój, nie
jéj, a doprowadź do chwały wiecznej. Amen.
Brat mój najstarszy, jp. Jan Zawisza starosta miński, w leciech 27 dokończył życia swego w Mińsku Anno 1685 dnia 20 Maii tak szczęśliwie, że dysponujący na śmierć jks. Głębocki, bernardyn, po skonaniu jego z wielkim żalem przy liczbie wielkiéj ludzi, rzekł te formalia: „Ej, Boże, daj mnie zakonnikowi i kapłanowi tak a nie inaczéj skonać!” A jeżeli jeszcze, jako człowieka żyjącego na świecie dusza ze wszystkiego Bogu nie wypłaciła się, niech suppleat słabości człowieczeństwa niewinna krew Zbawiciela i przyczyna Matki Bożéj. Amen.
Jp. Kazimierz Zawisza starosta czeczerski, brat mój, nie
Skrót tekstu: ZawiszaPam
Strona: 12
Tytuł:
Pamiętniki
Autor:
Krzysztof Zawisza
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1715 a 1717
Data wydania (nie wcześniej niż):
1715
Data wydania (nie później niż):
1717
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Julian Bartoszewicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Jan Zawisza
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1862
Naprzód życzyłem żeby przez I. M. Księdża Primassa Królestwo Ich Mość z Wm. M. M. Panem akomodować. ect. Poszedłem znowu i do Króla Jego Mści na audiencją, i pożegnanie, i tam siła Król Jego Mość mówić ra- czył, co do inszego sobie zostawuję miejsca, ale osobliwie te formalia (ja tu nie puszczę rządu P. Marszałkowi) Ale kiedym rzekł, że obadwaj przyjadą do usług W. K. Mści, i da Bóg rozwiązą Związku, a do Wojennej roboty zaczęcia, Wojsko przywiodą; rzekł potym I. K. Mość, to insza, ect. Wm. M. M.
Naprzod życzyłem żeby przez I. M. Kśiędźá Primassá Krolestwo Ich Mość z Wm. M. M. Pánem accomodowáć. ect. Poszedłem znowu y do Krolá Iego Mśći ná audiencyą, y pożegnánie, y tám śiła Krol Iego Mość mowić ra- czył, co do inszego sobie zostáwuię mieyscá, ále osobliwie te formália (ia tu nie puszczę rządu P. Márszałkowi) Ale kiedym rzekł, że obádwáy przyiádą do vsług W. K. Mśći, y da Bog rozwiązą Zwiąsku, á do Woienney roboty záczęćia, Woysko przywiodą; rzekł potym I. K. Mość, to insza, ect. Wm. M. M.
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 50
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
upadkiem Rzeczyposp: zmarły Primas nieboszczyk I. Mość Ksiądz Andrzej nietylko listami, ale publice na wszytkich Sejmach, zjazdach, Konsultach. Ale i teraźniejszy I. Mość Ksiądz Primas toż mi przyznawał, i przyznawa listem swoim, który do mnie pisze z Liskowic, de datâ 14. Maÿ 1663. w którym te formalia. Pierwsza obiectia że P. Marszałek przez wszytkie lata starał się Króla z Trou zrzucić. Pierwszy. A możesz to nazwać się prawdą, wszak go Królem obierą, maiori parte statuum recusante. Wszak Królewicza Karola koncurrującego i potszniejsza po sobie factia mającego uspokaja, i Caolinam factionem extinguit. Wszak Króla I. Mści zwygnania
vpadkiem Rzeczyposp: zmárły Primas nieboszczyk I. Mosć Kśiądz Andrzey nietylko listámi, ále publicè ná wszytkich Seymách, ziázdach, Consultách. Ale y teráznieyszy I. Mosć Kśiądz Primas toż mi przyznawał, y przyznawa listem swoim, ktory do mnie pisze z Lyskowic, de datâ 14. Maÿ 1663. w ktorym te formália. Pierwsza obiectia że P. Márszałek przez wszytkie látá stárał się Krolá z Throu zrzućić. Pierwszy. A możesz to názwać się prawdą, wszák go Krolem obierą, maiori parte statuum recusante. Wszák Krolewicá Karolá concurruiącego y potsznieysza po sobie factia maiącego vspokaia, y Caolinam factionem extinguit. Wszák Krolá I. Mśći zwygnánia
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 54
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
z jegoż Relacji, niech naprzód sądzi, jeżelim co abo robił około Konfederacji, abo onę aprobował. Ale, kto pod Koresteszowem rzucał kartki między Wojsko, abo od kogo i z czyjego natchnienia, niech się porachuje. Z tych jedna oddana mi kartka, jeszcze przed Konfederacją, na Czwerć roku. Tej kartki formalia. Potym na rok przedtym kartki pod Koresteszowem w Wojsku rzucano, Wojsko na Elekcją nowego Pana podniecając.
Czemuż też z kwiatu Młodziej Szlacheckiej złożone Wojsko milczysz Ojcowie i Bracia waszy doma opressij, a i wy ś[...] ęście stracili powagi starych Żołnierzów. Teraz może was ratować sam ten czas, bo w nim ledwie nie zawoła na
z iegoż Relácyey, niech naprzod sądźi, ieżelim co ábo robił około Confoederácyey, ábo onę approbował. Ale, kto pod Koresteszowem rzucał kártki między Woysko, ábo od kogo y z czyiego nátchnienia, niech się poráchuie. Z tych iedná oddana mi kártká, ieszcze przed Confoederácyą, ná Czwerć roku. Tey kártki formalia. Potym ná rok przedtym kártki pod Koresteszowem w Woysku rzucano, Woysko ná Elekcyą nowego Paná podniecáiąc.
Czemuż też z kwiátu Młodźiey Szlácheckiey złożone Woysko milczysz Oycowie y Bráćia wászy domá oppressiy, á y wy ś[...] ęśćie straćili powagi stárych Zołnierzow. Teraz może was rátowáć sam ten czás, bo w nim ledwie nie záwoła ná
Skrót tekstu: LubJMan
Strona: 57
Tytuł:
Jawnej niewinności manifest
Autor:
Jerzy Sebastian Lubomirski
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
, pisany do Tyberiusza Cesarza. Jeśli nam Chrześcijanom nie dają wiary, niech czytają Pogańskie Sybille o Mesjaszu, niżeli na świat przyszedł, prorokujące, jako opisałem tu pod tytułem: Nowy Froncymer. Josefus też Zy dowin z Żydami niech się rozmówi o Mesjaszu w Księdze swojej 18 Antiquitatum, w Rozdziale 4 mówiący te formalia: Eodem tempore (gdy Piłat był Starostą Jerozolimskim) fuit IESUS Vir Sapiens, si tamen sum Virum fas est dicere, erat enim mirabilium Operum Patrator etc. Christus hic erat, quem accusatum à nostrae Gentis Principibus, Pilatus cum addixiset Cruci, nihilominus non destiterunt eum diligere, qui ab initio caeperunt. Apparuit enim illis
, pisany do Tyberyusza Cesarza. Ieśli nam Chrescianom nie daią wiary, niech czytaią Pogańskie Sybille o Messiaszu, niżeli ná świat przyszedł, prorokuiące, iako opisałem tu pod tytułem: Nowy Froncymer. Iosephus też Zy dowin z Zydami niech się rozmowi o Messiaszu w Księdze swoiey 18 Antiquitatum, w Rozdziále 4 mowiący te formalia: Eodem tempore (gdy Piłat był Stárostą Ierozolimskim) fuit IESUS Vir Sapiens, si tamen sum Virum fas est dicere, erat enim mirabilium Operum Patrator etc. Christus hic erat, quem accusatum à nostrae Gentis Principibus, Pilatus cum addixiset Cruci, nihilominus non destiterunt eum diligere, qui ab initio caeperunt. Apparuit enim illis
Skrót tekstu: ChmielAteny_I
Strona: 1089
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 1
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1755
Data wydania (nie wcześniej niż):
1755
Data wydania (nie później niż):
1755
o testamencie, który dawno ociec mój miał napisany, aby go sam nam oddał i przeczytać kazał, tedy ociec mój powiedział, że „po śmierci mojej w tej szkatule — którą palcem ukazał — znajdą”, a gdy ksiądz prezydent powiedział, że czy nie lepiej by było, aby teraz był przeczytany, tedy tylko formalia odpowiedział, że nie lepiej.
Było to w poniedziałek rano, w sobotę zaś przedtem, jak był barzo nabożny do Najświętszej Panny, tak nam zakazał pod błogosławieństwem swoim, abyśmy go nie oszukali, a uchowaj Boże z mięsną esencją, a nawet z masłem czego mu nie dali. Tegoż czasu od księcia Czartoryskiego
o testamencie, który dawno ociec mój miał napisany, aby go sam nam oddał i przeczytać kazał, tedy ociec mój powiedział, że „po śmierci mojej w tej szkatule — którą palcem ukazał — znajdą”, a gdy ksiądz prezydent powiedział, że czy nie lepiej by było, aby teraz był przeczytany, tedy tylko formalia odpowiedział, że nie lepiej.
Było to w poniedziałek rano, w sobotę zaś przedtem, jak był barzo nabożny do Najświętszej Panny, tak nam zakazał pod błogosławieństwem swoim, abyśmy go nie oszukali, a uchowaj Boże z mięsną esencją, a nawet z masłem czego mu nie dali. Tegoż czasu od księcia Czartoryskiego
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 376
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
Sejmu, na której się zasadza Pan Instigator, że się Stany wszytkie obligowały, przy dostojeństwie Jego Królewskiej Mości stawać, tej Konstytuciej Jego Mość Pan Marszałek niebył contrarius, i co tylko mógł wszytko czynił, in rem Rzeczypospolitej, i Pana, jako rectis Civibus i onemu niezawisnym optimè constat, Text tej Konstytucji dalszej takie formalia ma. Ipsi verò inter se mutuam concordiam facere, ac se in periculis non derelinquere obligaverunt, gdyby tego zjednoczenia inter Cives, suspiciami dyfidentiami, które sami spargunt malevoli, nietargano, i z którymi salus Reipub: constare niemoże, o jakoby szczęśliwa była Rzeczposp: ; ale kiedy wynajdują sobie każdy pro suo sensu
Seymu, ná ktorey się zásadza Pan Instigator, że się Stany wszytkie obligowáły, przy dostoieństwie Iego Krolewskiey Mośći stawáć, tey Constituciey Iego Mość Pan Márszałek niebył contrarius, y co tylko mogł wszytko czynił, in rem Rzeczypospolitey, y Páná, iáko rectis Civibus y onemu niezawisnym optimè constat, Text tey Constitucyey dálszey tákie formália ma. Ipsi verò inter se mutuam concordiam facere, ac se in periculis non derelinquere obligaverunt, gdyby tego ziednoczenia inter Cives, suspiciámi diffidentiámi, ktore sámi spargunt malevoli, nietárgano, y z ktorymi salus Reipub: constare niemoże, o iákoby szczęśliwa byłá Rzeczposp: ; ále kiedy wynáyduią sobie káżdy pro suo sensu
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 19
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
, Starostowie o Marszałkowstwo przedtym koncurrowali? którą dobrze przedtym Jordan zdrajca, Oszczepalski, i Świderski prognostikowali, i preparowali? Cóż Komisią Lwowską wlokło? Królową Jej Mość do Lwowa przyciągnęło? Mennicy złej co za przyczyna, jeśli nie Elekcja? Czytać kartkę Księdza Szczuki Eks-Iezuity, w której pisze do Pana Borzęckiego Substituta Związkowego, te formalia Ksiądz Arcybiskup powiada, i umierając to zostawię, że nie jest godniejszy do Korony, nad Syna Kondeuszowego. A owe Obrazy Kondeusza międzu ludzie rozdane, kartki między Wojsko rozrzucone, do jakiego ciągnęły celu, jeśli nie do Elekcji? A we Lwowie na Pana Poskanclerzego Koronnego ów hałas Królowej, że chciał eksclusiej Francuza, Rakuszanina
, Stárostowie o Márszałkowstwo przedtym concurrowáli? ktorą dobrze przedtym Jordan zdráycá, Oszczepálski, y Swiderski prognostikowáli, y prepárowáli? Coż Commissią Lwowską wlokło? Krolową Iey Mość do Lwowá przyćiągnęło? Mennicy złey co zá przyczyná, ieśli nie Elekcya? Czytáć kártkę Xiędzá Sczuki Ex-Iezuity, w ktorey pisze do Páná Borzęckiego Substitutá Zwiąskowego, te formália Xiądz Arcybiskup powiáda, y vmieráiąc to zostáwię, że nie iest godnieyszy do Korony, nád Syná Condeuszowego. A owe Obrázy Condeuszá międzu ludźie rozdáne, kártki między Woysko rozrzucone, do iákiego ćiągnęły celu, ieśli nie do Elekcyey? A we Lwowie ná Páná Poskánclerzego Koronnego ow háłás Krolowey, że chćiał exclusiey Fráncuzá, Rákuszániná
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 52
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
Przestroga Rzpltej potrzebna, którą kanclerz on Zamoyski dwiema szlachcicom godnym wiary, ukazawszy się niedawno, in publicum podać i komu należy, odnieść kazał. Własne formalia, co do nich mówił, te słowa były :
Witajcie, poczciwa szlachto! Założęć się, że o Rzpltej rozmowa, a widzę, żeście zatrwożeni, znać, że was praesens reipublicae status perturbował, a podobnoście drabowali i rokosz, nie kontentując się tem, jako się odprawił. I sam żalem z
Przestroga Rzpltej potrzebna, którą kanclerz on Zamoyski dwiema szlachcicom godnym wiary, ukazawszy się niedawno, in publicum podać i komu należy, odnieść kazał. Własne formalia, co do nich mówił, te słowa były :
Witajcie, poczciwa ślachto! Założęć się, że o Rzpltej rozmowa, a widzę, żeście zatrwożeni, znać, że was praesens reipublicae status perturbował, a podobnoście drabowali i rokosz, nie kontentując się tem, jako się odprawił. I sam żalem z
Skrót tekstu: PrzestPotrzCz_II
Strona: 148
Tytuł:
Przestroga Rzpltej potrzebna, którą kanclerz on Zamoyski dwiema szlachcicom godnym wiary, ukazawszy się niedawno, in publicum podać i komu należy, odnieść kazał
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
epika
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
różnymi dyskursami. 14 ejusdem
Dzień nie tylko z deszczu ustawicznego był bardzo przykry, ale zimnem i śniegiem był bardzo wszystkim uprzykrzony. Król im. jadł obiad z królową im., przy którym był wesołym, piwa czarnego z wielkim gustem i apetytem za zdrowie księżnej im. dobrodziejki dwie szklanki wypił, do dzieci swoich te formalia mówiąc: „ej, podpijmy sobie za zdrowie księż-
niczkiej“40. Po obiedzie w krześle zasnął. Królowa im. cichusieńko z księżną im. od stołu do swego gabinetu poszedłszy, tam mało zabawiwszy, pojachała z księżną im. do pp. sakramentek na nabożeństwo, od których powracając księżnę im. wysadziła do pałacu
różnymi dyskursami. 14 eiusdem
Dzień nie tylko z deszczu ustawicznego był bardzo przykry, ale zimnem i śniegiem był bardzo wszystkim uprzykrzony. Król jm. jadł obiad z królową jm., przy którym był wesołym, piwa czarnego z wielkim gustem i apetytem za zdrowie księżnej jm. dobrodziejki dwie szklanki wypił, do dzieci swoich te formalia mówiąc: „ej, podpijmy sobie za zdrowie księż-
niczkiej“40. Po obiedzie w krześle zasnął. Królowa jm. cichusieńko z księżną jm. od stołu do swego gabinetu poszedłszy, tam mało zabawiwszy, pojachała z księżną jm. do pp. sakramentek na nabożeństwo, od których powracając księżnę jm. wysadziła do pałacu
Skrót tekstu: SarPam
Strona: 28
Tytuł:
Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego
Autor:
Kazimierz Sarnecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Tematyka:
historia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1690 a 1696
Data wydania (nie wcześniej niż):
1690
Data wydania (nie później niż):
1696
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Woliński
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1958
