mógł umknąć: „Mijajcie w czas boży.” 468. OŚLICA BALAMOWA
Zacny jeden senator, a bliski mój ziomek, Jadąc niedawno z miasta na krakowski Zamek, Do staromodnej, w którą chude nader szkiety Zaprzężono, z sobą mnie uprosił karety. Jedziem z rynku godzinę, jedziem drugą ciągiem, Tnie stangret, tnie forytarz, choć szkaradnym drągiem; Lada rynsztok, lada się trafi w drodze dołek, Musi koniom pomagać nieszczęsny pachołek. Aż skoro na zamkową przyszło wjeżdżać górę, Darmo dźwiga pachołek, darmo gołą skórę Do żywego woźnice ścierwu biczmi sieką;
Konie, jak wryte. Widząc, że nas nie wywleką, Że mi przyjdzie piechotą w
mógł umknąć: „Mijajcie w czas boży.” 468. OŚLICA BALAMOWA
Zacny jeden senator, a bliski mój ziomek, Jadąc niedawno z miasta na krakowski Zamek, Do staromodnej, w którą chude nader szkiety Zaprzężono, z sobą mnie uprosił karety. Jedziem z rynku godzinę, jedziem drugą ciągiem, Tnie stangret, tnie forytarz, choć szkaradnym drągiem; Leda rynsztok, leda się trafi w drodze dołek, Musi koniom pomagać nieszczęsny pachołek. Aż skoro na zamkową przyszło wjeżdżać górę, Darmo dźwiga pachołek, darmo gołą skórę Do żywego woźnice ścierwu biczmi sieką;
Konie, jak wryte. Widząc, że nas nie wywleką, Że mi przyjdzie piechotą w
Skrót tekstu: PotFrasz1Kuk_II
Strona: 209
Tytuł:
Ogród nie plewiony
Autor:
Wacław Potocki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1677
Data wydania (nie wcześniej niż):
1677
Data wydania (nie później niż):
1677
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Dzieła
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Leszek Kukulski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1987
/ i wiarą i uczynkami naśladowali. Jako po wszytek czas żywota swego ustawicznym sumnienia szczypaniem zwyciężeni/ jawnie przed niektóremi że są zawiedzeni wymawali/ i w głębokość złości przyszedszy desperowali. Ów abowiem jeszcze żywym będąc/ jako umarły chodził/ i śmierć nagłą/ desperackie głosy wypuszczając podjął. Drugiego zaś mało nie przedniejszego ej waszej unijej forytarza/ sprawiedliwym sądem Pańskim jeszcze za żywota/ zły duch częstokroć i przy samym nabożeństwa przezen odprawowaniu z niezmiernym wszytkich tam będących ludzi postrachem po Cerkwi tam i sam srodze straszliwie rzucał/ i zaczętej przezeń Liturgiej/ aż i do samej śmierci skończyć nigdy nie dopuścił: Trzeci jako oculati testes powiadają/ ożarszy się gorzałki z
/ y wiárą y vcżynkámi náśládowáli. Iáko po wszytek czás żywotá swego vstáwicżnym sumnienia szcżypániem zwyćiężeni/ iawnie przed niektoremi że są záwiedzeni wymawáli/ y w głębokość złośći przyszedszy desperowáli. Ow ábowiem ieszcże żywym będąc/ iáko vmárły chodźił/ y śmierć nagłą/ desperáckie głosy wypuszcżáiąc podiął. Drugiego záś máło nie przednieyszego ey wászey vniiey forytarzá/ spráwiedliwym sądem Pańskim ieszcże zá żywotá/ zły duch cżęstokroć y przy sámym nabożeństwá przezen odpráwowániu z niezmiernym wszytkich tám będących ludźi postráchem po Cerkwi tám y sám srodze strászliwie rzucał/ y zácżętey przezeń Liturgiey/ áż y do sámey śmierći skońcżyć nigdy nie dopuśćił: Trzeći iáko oculati testes powiádáią/ ożárszy się gorzałki z
Skrót tekstu: SmotLam
Strona: 76v
Tytuł:
Threnos, to iest lament [...] wschodniej Cerkwi
Autor:
Melecjusz Smotrycki
Miejsce wydania:
Wilno
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1610
Data wydania (nie wcześniej niż):
1610
Data wydania (nie później niż):
1610
gospód, kędy najgładsze białegłowy. Zdrowia i garła wszytkich mieszczan w mieściech za takowem prawem w ręku jezuickich będą. Boję się, żeby nam to straty ostatka. Prus nie przyniosło, a jużechmy krom tego dla podobnych złych rad i postępków siła potracili. Ordynacja ziemie inflanckiej
.
Droga to i luba konstytucja, bo ją forytarzom drogo opłacono i barzo po niej lubo; ale ludziom rycerskim i nam wszytkim nie może być, jedno żałosna i z płaczem przyjęta, bo puściwszy na wymiot jednego cnotliwego Ramela, wszytkim znowu zdrajcom Inflantczykom nie tylko do dziedzicznych dóbr drogę otworzono, ale nowym sposobem i w aliernatach z enem narodem naszym polskim i litewskim porównano ich
gospód, kędy najgładsze białegłowy. Zdrowia i garła wszytkich mieszczan w mieściech za takowem prawem w ręku jezuickich będą. Boję się, żeby nam to straty ostatka. Prus nie przyniosło, a jużechmy krom tego dla podobnych złych rad i postępków siła potracili. Ordynacya ziemie inflanckiej
.
Droga to i luba konstytucya, bo ją forytarzom drogo opłacono i barzo po niej lubo; ale ludziom rycerskim i nam wszytkim nie może być, jedno żałosna i z płaczem przyjęta, bo puściwszy na wymiot jednego cnotliwego Ramela, wszytkim znowu zdrajcom Inflantczykom nie tylko do dziedzicznych dóbr drogę otworzono, ale nowym sposobem i w aliernatach z enem narodem naszym polskim i litewskim porównano ich
Skrót tekstu: CenzKonstCz_III
Strona: 318
Tytuł:
Cenzura konstytucyj sejmowych przez posła jednego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1607
Data wydania (nie wcześniej niż):
1607
Data wydania (nie później niż):
1607
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
sąsiada niepowiedział, takąz winą ma być karan.
2923. (253) Piata sprawa. — Wojciech Pala skarżył na woita o dług, to jest o grzyw. 6. Wójt przy prawie obieczal Pali zapłaczic połowiczę na Wielka Noc, a drugą na S. Michał. — Tenże skarżył o dług na Stanisława Forytarza, nakazało prawo Stanisławowi na S. Jan dać Pali flor. 3, na jesień drugą 3. — Tenże skarżyl na Matusza Michtarza o dług, skazało prawo Matuszowi zaplaczic Pali, da Pan Bóg, na Boże Narodzenie flor. 6, a zaś na przezrok drugą 6. — Tenże skarżył się na
sąsiada niepowiedział, takąz winą ma byc karan.
2923. (253) Piata sprawa. — Woiciech Pala skarzył na woita o dlug, to iest o grzyw. 6. Woit przy prawie obieczal Pali zapłaczic połowiczę na Wielka Noc, a drugą na S. Michał. — Tenze skarzył o dług na Stanisława Forytarza, nakazało prawo Stanisławowi na S. Ian dac Pali flor. 3, na iesien drugą 3. — Tenze skarzyl na Matusza Michtarza o dlug, zkazało prawo Matuszowi zaplaczic Pali, da Pan Bog, na Boze Narodzenie flor. 6, a zaś na przezrok drugą 6. — Tenze skarzył się na
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 309
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
ostatek do rozprawy z Panem, gdyż na tym gruncie, który kupił Kąsek u Gieliata, jest część dworska, co było przy ławnikach i urzędzie.
3103. (433) Tegoż roku d. 22 Novembris. lędrzej Słowak, dobrowolnie i z żoną swoją przed urząd stanąwszy, puścił rolią, którą trzymał, Jąnowi Forytarzowi, która jest miedzi rolią Mośkową i Perdkowa z drugi strony, zięciowi swemu, oprócz tego, co sobie wymówił przy liudziach godnych a osobliwie wymówił sobie i zenie ogrod, rolia sztukę i łąki sztukę i przyczołek dla chowania zboża i komorę dla mieszkania na dolię i drugą na gorze dla chowania i to tyż sobie warował i
ostatek do rosprawy z Panęm, gdyz na tym groncie, ktory kupił Kąsek u Gieliata, iest częsc dworska, co było przy ławnikach ÿ urzędzie.
3103. (433) Tegoz roku d. 22 Novembris. lędrzej Słowak, dobrowolnie y z żoną swoią przed urząd stanąwszy, puscił rolią, ktorą trzymał, Iąnowi Forytarzowi, ktora iest miedzi rolią Mośkową ÿ Perdkowa z drugi stronÿ, zięciowi swemu, oprocz tego, co sobie wymowił przy liudziach godnych a osobliwie wymowił sobie y zenie ogrod, rolia sztukę ÿ łąki sztukę ÿ przyczołek dlia chowania zboza y komorę dlia mieszkania na dolię y drugą na gorze dlia chowania ÿ to tyz sobie warował ÿ
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 328
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
, co sobie wymówił przy liudziach godnych a osobliwie wymówił sobie i zenie ogrod, rolia sztukę i łąki sztukę i przyczołek dla chowania zboża i komorę dla mieszkania na dolię i drugą na gorze dla chowania i to tyż sobie warował i prosił, aby nań miał baczenie w starości i z zoną jego, na co Jan Forytarz pozwolił i z zoną, a gdzieby tego potym nieuczynili, tedy wolno będzie z tą majętnoscią
czynić co chcieć lędrzejowi Słowakowi, gdyż mu to dobrowolnie puszcził. A iz jest własny dziedzic tej majętności Błazek na Słowakowskim, który jeśliby się w tym chciał tego gospodarstwa podjąć, wolno mu będzie mieć się do swego
, co sobie wymowił przy liudziach godnych a osobliwie wymowił sobie y zenie ogrod, rolia sztukę ÿ łąki sztukę ÿ przyczołek dlia chowania zboza y komorę dlia mieszkania na dolię y drugą na gorze dlia chowania ÿ to tyz sobie warował ÿ prosił, aby nąn miał baczenie w starosci y z zoną iego, na co Iąn Forÿtarz pozwolił ÿ z zoną, a gdzieby tego potym nieuczynili, tedy wolno będzie z tą maiętnoscią
czynic co chciec lędrzeiowi Słowakowi, gdyz mu tho dobrowolnie puscził. A iz iest własnÿ dziedzic tei maiętnosci Błazek na Słowakowskim, ktorÿ iesliby się w tym chciał tego gospodarstwa podiąc, wolno mu będzie miec sie do swego
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 328
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
(439) 13. Szafraniec także, jako ma poprawiać budynku swego, stawił rękojmią: ląna Łącznego i Szymona Putę. (I. 235)
3110. (440) 14. Cekliarz także obiecał domostwa popoprawiac, na co dał rękojmią: Łukasza Grzesia, drugiego Jakuba Kliubkę.
3111. (441) 15. Forytarz Stanisław, że złosc w budynku miał, prawo nakazało, aby poprawiał, i obiecał, na co dał rękojmią syna swego jednego a drugiego Szafranca.
3112. (442) 16. Kiczmarka, wdowa, obiecała poprawic; ręczył za nią Piotr Prokop.
3113. (443) 17. Oskarżeni tyż byli Chrostkowie
(439) 13. Szafraniec także, iako ma poprawiac budynku swego, stawił rękoimią: ląna Łącznego ÿ Szymona Putę. (I. 235)
3110. (440) 14. Cekliarz takze obiecał domostwa popoprawiac, na co dał rękoimią: Łukasza Grzesia, drugiego Iakuba Kliubkę.
3111. (441) 15. Forytarz Stanisław, że złosc w budynku miał, prawo nakazało, aby poprawiał, ÿ obiecał, na co dał rękoimią syna swego iednego a drugiego Szafranca.
3112. (442) 16. Kiczmarka, wdowa, obiecała poprawic; ręczył za nią Piotr Prokop.
3113. (443) 17. Oskarżeni tyż byli Chrostkowie
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 329
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
deerat,
ideo in loco eius suffectus est Gregorius Mistarz ut 7, qui et iuramentum prestitit et locum defuncti occupavit.
3234. (564) Wystąpił rugownik et premissis de more premitti solitis rug oddawał: 1. skarga od rugownika była proposita, ze Czygał Marcin przedał rolą bez dozwolenia pańskiego; 2. skarżył na lana Forytarza, ze także przedał rola bez dozwolenia pańskiego; 3. skarżył na Kalety o swary; 4. skarżył na Łukasza Grzegorza, ze się był porwał siekierą na O. Faktora; 5. skarżył, ze u Wojciecha Mazgaja nierządy się stały przez lakuba Goscieowkę , szewca; 6. skarżył, ze Szafran pijał z
deerat,
ideo in loco eius suffectus est Gregorius Mistarz ut 7, qui et iuramentum prestitit et locum defuncti occupavit.
3234. (564) Wystąpił rugownik et premissis de more premitti solitis rug oddawał: 1. skarga od rugownika była proposita, ze Czygał Marcin przedał rolą bez dozwolenia panskiego; 2. skarzył na lana Forytarza, ze takze przedał rola bez dozwolenia panskiego; 3. skarzył na Kalety o swary; 4. skarzył na Łukasza Grzegorza, ze sie był porwał siekierą na O. Faktora; 5. skarzył, ze u Woyciecha Mazgaia nierządy sie stały przez lakuba Goscieowkę , szewca; 6. skarzył, ze Szafran piiał z
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 339
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
Słowaka i Mikołaja Puta; 2-o. ze tylko zone starą miał, nie miał z kim obrabiać. Et A. R. P. Prior habens respectum senectutis ipsius et lacrymarum, misericordiam illi processit et culpam dimisit, scabinos vero redarguit. (I. 266)
3236. (566) 2. Egzaminowano lana Forytarza, czemu rola kupioną od Marcina Czygala znowu komu inszemu przedał, Wawrzkowi Kaczorzykowi. Et cum defecisset ad se excusandum, iudicium decrevit esse puniendum 5 marcis. A. R. P. Prior autem habens respectum ipsius paupertatis decrevit esse puniendum plagis 10. Et quoniam nondum pecuniam dederat pro possessione agri, de quo etc ,
Słowaka y Mikołaia Puta; 2-o. ze tylko zone starą miał, nie miał z kim obrabiac. Et A. R. P. Prior habens respectum senectutis ipsius et lacrymarum, misericordiam illi processit et culpam dimisit, scabinos vero redarguit. (I. 266)
3236. (566) 2. Examinowano lana Forytarza, czemu rola kupioną od Marcina Czygala znowu komu inszemu przedał, Wawrzkowi Kaczorzykowi. Et cum defecisset ad se excusandum, iudicium decrevit esse puniendum 5 marcis. A. R. P. Prior autem habens respectum ipsius paupertatis decrevit esse puniendum plagis 10. Et quoniam nondum pecuniam dederat pro possessione agri, de quo etc ,
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 339
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
czemu rola kupioną od Marcina Czygala znowu komu inszemu przedał, Wawrzkowi Kaczorzykowi. Et cum defecisset ad se excusandum, iudicium decrevit esse puniendum 5 marcis. A. R. P. Prior autem habens respectum ipsius paupertatis decrevit esse puniendum plagis 10. Et quoniam nondum pecuniam dederat pro possessione agri, de quo etc , lan Forytarz; decrevit concendendum esse illi priori Marcinowi Czygalowi dać dozwolęnie ad vendendum agrum, de quo etc, secundum arbitrium R. P. F. Francisci factoris et scabinorum.
3237. (567) 3. Egzaminowano Kaletów o swary seu Kaczorzyków. Et iam primus excusabat se Jacobus, ze on provocowany był od ledrzeja brata swego
czemu rola kupioną od Marcina Czygala znowu komu inszemu przedał, Wawrzkowi Kaczorzykowi. Et cum defecisset ad se excusandum, iudicium decrevit esse puniendum 5 marcis. A. R. P. Prior autem habens respectum ipsius paupertatis decrevit esse puniendum plagis 10. Et quoniam nondum pecuniam dederat pro possessione agri, de quo etc , ląn Forytarz; decrevit concendendum esse illi priori Marcinowi Czygalowi dac dozwolęnie ad vendendum agrum, de quo etc, secundum arbitrium R. P. F. Francisci factoris et scabinorum.
3237. (567) 3. Examinowano Kaletow o swary seu Kaczorzykow. Et iam primus excusabat se Iacobus, ze on provocowany był od ledrzeia brata swego
Skrót tekstu: KsKasUl_1
Strona: 339
Tytuł:
Księgi gromadzkie wsi Kasina Wielka, cz. 1
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kasina Wielka
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
księgi sądowe
Tematyka:
sprawy sądowe
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1650
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1650
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Księgi sądowe wiejskie
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bolesław Ulanowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1921
