Kabaty/ łamać rozkażuje/ Zamki budowne z bramy zrzucić obiecuje. I chce żeby tak Miasta bez municij były/ Miasto murów/ zagonmi chce by się broniły. Przenaśladuje Mieszczan tych co się kochają W sprawiedliwości Świetej w ręku ją trzymają. I tych który cna Wolność nad wszystko smakuje. Tępi: Niegodnych zasię/ w Urząd forytuje. Którzy pochlebstwem stojąc rozeznać nie mogąc/ Co jest bezpiecznie uszego: co zaś z wielką trwogą. Którzy zabójstwa gwałtów przez strach milczeć muszą/ Pospólstwu nie zgodnemu być rząd dobry tuszą. I teć to są Sąsiady które obok chodzą/ Na me Cnoty i prawa dość misternie godzą: A ja w środku tych to Pań
Kábaty/ łamać roskáżuie/ Zamki budowne z bramy zrzućić obiecuie. Y chce żeby ták Miástá bez municiy były/ Miásto murow/ zagonmi chce by się broniły. Przenáśláduie Miesczan tych co się kocháią W spráwiedliwośći Swietey w ręku ią trzymáią. Y tych ktory cna WOLNOSC nád wszystko smákuie. Tępi: Niegodnych záśię/ w Vrząd forytuie. Ktorzy pochlebstwem stoiąc rozeznáć nie mogąc/ Co iest bespiecznie vszego: co záś z wielką trwogą. Ktorzy zaboystwá gwałtow przez strách milczeć muszą/ Pospolstwu nie zgodnemu być rząd dobry tuszą. Y teć to są Sąśiady ktore obok chodzą/ Ná me Cnoty y prawá dość misternie godzą: A ia w środku tych to Pań
Skrót tekstu: WitkWol
Strona: C2
Tytuł:
Złota wolność koronna
Autor:
Stanisław Witkowski
Drukarnia:
Szymon Kempini
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1609
Data wydania (nie wcześniej niż):
1609
Data wydania (nie później niż):
1609
Marszałek, miał wsadzać Pana Wilczkowskiego na tę Konfederacją. Fama nil probat, i bez inszych probacij non convincit. Tenże Pan Jordan twierdził, że pod Szczercem witał Wojsko Pan Marszałek, gratulował mu felices successus, i aby się strzegli Dworu, który o awulsiej od Związku pewnych Chorągwi myśli, iże Książę Kondeusza na Państwo forytuje, przestrzegał, i radził aby Związek ciągnęli ad Interregnum, także iż Ambitum ad Regnum edidit Jego Mość P. Marszałek. Nakoniec że Wojsko pod Warszawę pod czas Sejmu przyciągnęło, i to śmiał zadawać, że to suasu Jego Mości Pana Biejkowskiego, ex instinctu Jego Mości Pana Marszałka, factum et alia multa satis absurda
Márszałek, miał wsadzáć Páná Wilczkowskiego ná tę Confoederátią. Fama nil probat, y bez inszych probáciy non convincit. Tenże Pan Iordan twierdźił, że pod Szczercem witał Woysko Pan Márszałek, grátulował mu felices successus, y áby się strzegli Dworu, ktory o áwulsiey od Zwiąsku pewnych Chorągwi myśli, iże Kśiążę Condeuszá ná Páństwo forytuie, przestrzegał, y rádźił áby Związek ćiągnęli ad Interregnum, tákże iż Ambitum ad Regnum edidit Iego Mość P. Márszałek. Nákoniec że Woysko pod Wárszáwę pod czás Seymu przyćiągnęło, y to śmiał zádáwáć, że to suasu Ie^o^ Mości Páná Bieykowskiego, ex instinctu Iego Mośći Páná Márszałká, factum et alia multa satis absurda
Skrót tekstu: PersOb
Strona: 11
Tytuł:
Perspektywa na objaśnienie niewinności
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1666
Data wydania (nie wcześniej niż):
1666
Data wydania (nie później niż):
1666
potym i ozdoby jego odjąć miało/ co się to dobrze już na tych samych początkach szkół Jezuickich pokazało/ gdy daleko więcej niżeli przedtym do Akademii studentów przybyło. Rozumiemy o sobie/ że my tylo/ o zachowaniu wcałości swej Akdemiej Krakowskiej/ staranie mamy/ a Papież o niej nie myśli; lecz Jezuickie tylo rzeczy forytuje/ jako to stolicy Apostołskiej ślubem czwartym obwiązanych/ dla posłania na sam kraj świata/ dla wojny z diabłem. Lecz się na tym bardzo mylimy. Akademie katolickie władzą stolice Apostołskiej umocnione/ i w nauce Katolickiej trwające/ tak sobie Papieżowie poważają/ że Profesorów i studentów Akademickich/ synamy nazywają. vocat (mówi Polityk Tolosanus
potym y ozdoby iego odiąc miáło/ co się to dobrze iusz ná tych sámych początkách szkoł Iezuickich pokazáło/ gdy dáleko więcey nizeli przedtym do Akádemiey studentow przybyło. Rozumiemy o sobie/ że my tylo/ o záchowániu wcáłośći swey Akdemiey Krákowskiey/ stáranie mamy/ á Papież o niey nie mysli; lecz Iezuickie tylo rzecży forytuie/ iáko to stolicy Apostolskiey slubem czwartym obwiązánych/ dla posłania ná sam kráy świátá/ dla woyny z diabłem. Lecz się ná tym bárdzo mylimy. Akádemie kátolickie władzą stolice Apostolskiey vmocnione/ y w náuce Kátolickiey trwáiące/ ták sobie Papieżowie poważáią/ że Professorow y studentow Akademickich/ synámy názywáią. vocat (mowi Polityk Tolosanus
Skrót tekstu: SzemGrat
Strona: 110
Tytuł:
Gratis plebański
Autor:
Fryderyk Szembek
Miejsce wydania:
Poznań
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma religijne
Tematyka:
religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1627
Data wydania (nie wcześniej niż):
1627
Data wydania (nie później niż):
1627
, więc szczęście jego niewymownie wielkie a prawie cudowne, którem go Bóg uzbroić raczył, wyrywając go zawsze z dziwnych i rozmaitych zasadzek nieprzyjacielskich, tak, iż się zda, że Bóg coś wielkiego na świecie przez tego pana robić chce. Azaż i to mała, że tam w swym państwie wiarę św. katolicką przez Jezuity forytuje, których stąd z sobą nabrał i jeszcze mu ich pan Wojewoda tam więcej zaprowadził, z któremi rad często rozmawia i na pokoju się z nimi zawiera, skądże jest dobra nadzieja. Jeśliby tedy to beła wola Boża i przystąpiłby nań konsens wszystkich, mym zdaniem żebyśmy nie przegrali, aby go też
, więc szczęście jego niewymownie wielkie a prawie cudowne, którem go Bóg uzbroić raczył, wyrywając go zawsze z dziwnych i rozmaitych zasadzek nieprzyjacielskich, tak, iż się zda, że Bóg coś wielkiego na świecie przez tego pana robić chce. Azaż i to mała, że tam w swym państwie wiarę św. katolicką przez Jezuity forytuje, których stąd z sobą nabrał i jeszcze mu ich pan Wojewoda tam więcej zaprowadził, z któremi rad często rozmawia i na pokoju się z nimi zawiera, skądże jest dobra nadzieja. Jeśliby tedy to beła wola Boża i przystąpiłby nań konsens wszystkich, mym zdaniem żebyśmy nie przegrali, aby go też
Skrót tekstu: DyskSzlachCz_II
Strona: 445
Tytuł:
Dyskurs szlachcica polskiego
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Gatunek:
pisma polityczne, społeczne
Tematyka:
polityka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1606
Data wydania (nie wcześniej niż):
1606
Data wydania (nie później niż):
1606
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Pisma polityczne z czasów rokoszu Zebrzydowskiego 1606-1608
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Jan Czubek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Akademia Umiejętności
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1918
etiam est Holitor verba opportuna locutus. t. I. Częstokroć się przydawa/ że Prostak ubogi Mówi mądrze do rzeczy. I podobno nie wiedzą/ co on znamienity Teolog (Arnd) in dedicat. Postil. pisze powiadając/ że ten Kaznodzieja/ który pracą swą przynamniej tylko jednę duszę Bogu pozyska/ i do nieba forytuje/ pochwały wielkiej godzien. I tenże znowu: Gdy się jeden tylko człowiek z najpodlejszego Pisarza (Autora) poprawi; za to Bóg ma wielce być pochwalon. Vid. D. Mengeryng. Scrut. Konsc. Katechet. p. m. 467. D. Quistorpius in Praefat. sup. Anotatn. in
etiam est Holitor verba opportuna locutus. t. I. Częstokroć się przydawa/ że Prostak ubogi Mowi mądrze do rzeczy. Y podobno nie wiedzą/ co on známienity Teolog (Arnd) in dedicat. Postil. pisze powiádáiąc/ że ten Káznodźieia/ ktory pracą swą przynamniey tylko iednę duszę Bogu pozyska/ y do niebá forytuie/ pochwały wielkiey godźien. Y tenże znowu: Gdy się ieden tylko człowiek z naypodleyszego Pisárzá (Autorá) popráwi; zá to Bog ma wielce bydź pochwalon. Vid. D. Mengering. Scrut. Consc. Catechet. p. m. 467. D. Quistorpius in Praefat. sup. Annotatn. in
Skrót tekstu: GdacPan
Strona: Cciiiiv
Tytuł:
O pańskim i szlacheckim [...] stanie dyszkurs
Autor:
Adam Gdacjusz
Drukarnia:
Jan Krzysztof Jakub
Miejsce wydania:
Brzeg
Region:
Śląsk
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty perswazyjne
Tematyka:
obyczajowość, religia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1679
Data wydania (nie wcześniej niż):
1679
Data wydania (nie później niż):
1679
