go na tego tylko zechcesz użyć, Któryć obłudnie zamyślałby służyć. Lecz któryć szczyrze odda swą swobodę, Temu ty sama oddasz się w nagrodę. Lecz iż to skryte fata jeszcze tają, Komu tak drogi klejnot przyznać mają, Więc i mnie dłużej przyjdzie się nie bawić, A rozbiegłemu pioru kres postawić. 779. Fragment przy liście do pewnej osoby z obozu pisanym in anno 1675.
Jak ludzie, lak bogowie mają te terminy, Którymi swe zwyczajne przeplatają czyny. W czym że ludzkich przykładów na ten czas nie ruszę. Mam racją; o bogi raczej się pokuszę. Nie zawsze Jowisz w ręku trzyma piorun srogi, Którym w niebie,
go na tego tylko zechcesz użyć, Ktoryć obłudnie zamyślałby służyć. Lecz ktoryć szczyrze odda swą swobodę, Temu ty sama oddasz się w nagrodę. Lecz iż to skryte fata jeszcze tają, Komu tak drogi klejnot przyznać mają, Więc i mnie dłużej przyjdzie się nie bawić, A rozbiegłemu pioru kres postawić. 779. Fragment przy liście do pewnej osoby z obozu pisanym in anno 1675.
Jak ludzie, lak bogowie mają te terminy, Ktorymi swe zwyczajne przeplatają czyny. W czym że ludzkich przykładow na ten czas nie ruszę. Mam racyą; o bogi raczej się pokuszę. Nie zawsze Jowisz w ręku trzyma piorun srogi, Ktorym w niebie,
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 271
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
. Miscellanea. In P. P. Jesuitas Distichon.
Arcum, dola dedit patribus, dedit alma sagittam Gallia. Quis funem, quam meruere, dabit? 843. In numismate Regis Vladislai IV et Caecilie Renate.
Hunc genuit Boreas, haec nomen ducit ab Austro. Regibus his mundi plaudit uterque polus . 844. Fragment.
Aże twej sławy godnie nie wynoszę I spraw twych zacnych, odpuść, odpuść, proszę. Bom rozdwojony żalem jest głęboko: Jedno w papierze, drugie we łzach oko.
I ręka w służbie takiej obumiera, Jedna rym pisze, druga łzy ociera. 845. Sub hostia calid superimposita.
Quem sacrata fames propera
. Miscellanea. In P. P. Jesuitas Distichon.
Arcum, dola dedit patribus, dedit alma sagittam Gallia. Quis funem, quam meruere, dabit? 843. In numismate Regis Vladislai IV et Caeciliae Renatae.
Hunc genuit Boreas, haec nomen ducit ab Austro. Regibus his mundi plaudit uterque polus . 844. Fragment.
Aże twej sławy godnie nie wynoszę I spraw twych zacnych, odpuść, odpuść, proszę. Bom rozdwojony żalem jest głęboko: Jedno w papierze, drugie we łzach oko.
I ręka w służbie takiej obumiera, Jedna rym pisze, druga łzy ociera. 845. Sub hostia calid superimposita.
Quem sacrata fames propera
Skrót tekstu: TrembWierszeWir_II
Strona: 305
Tytuł:
Wiersze
Autor:
Jakub Teodor Trembecki
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Gatunek:
fraszki i epigramaty, pieśni
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1643 a 1719
Data wydania (nie wcześniej niż):
1643
Data wydania (nie później niż):
1719
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Wirydarz poetycki
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Aleksander Brückner
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Lwów
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1911
, już z drogi wróciłem Ku-
szelewicza, służącego mego, aby matce mojej służył, i pisałem list do Kossakowskiego, podstarościego grodzkiego kowieńskiego, instando barzo za matką moją. Zastał Kuszelewicz matkę moją w Kownie, która mając suspicją niewinną o mojej ku sobie nieżyczliwości, list mój kazała sobie oddać, w którym zwyczajnych fragmentów łacińskich nie zrozumiawszy, zawzięła gniew do mnie i opinią, że ja ten list pisałem przeszkadzając do wygrania tej sprawy matce mojej. Listu tego Kossakowskiemu oddać nie chciała i Kuszelewiczowi memu z gniewem kazała, ażeby jej nie służył, a do mnie powracał.
Tymczasem ksiądz Ryjokur oficjał prześladował ojca mego o fundacją marianów w Rasnej
, już z drogi wróciłem Ku-
szelewicza, służącego mego, aby matce mojej służył, i pisałem list do Kossakowskiego, podstarościego grodzkiego kowieńskiego, instando barzo za matką moją. Zastał Kuszelewicz matkę moją w Kownie, która mając suspicją niewinną o mojej ku sobie nieżyczliwości, list mój kazała sobie oddać, w którym zwyczajnych fragmentów łacińskich nie zrozumiawszy, zawzięła gniew do mnie i opinią, że ja ten list pisałem przeszkadzając do wygrania tej sprawy matce mojej. Listu tego Kossakowskiemu oddać nie chciała i Kuszelewiczowi memu z gniewem kazała, ażeby jej nie służył, a do mnie powracał.
Tymczasem ksiądz Ryjokur oficjał prześladował ojca mego o fundacją marianów w Rasnej
Skrót tekstu: MatDiar
Strona: 197
Tytuł:
Diariusz życia mego, t. I
Autor:
Marcin Matuszewicz
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
ziemie Wielkiego Księstwa Litewskiego
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
literatura faktograficzna
Gatunek:
pamiętniki
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1754 a 1765
Data wydania (nie wcześniej niż):
1754
Data wydania (nie później niż):
1765
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Bohdan Królikowski
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Warszawa
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowy Instytut Wydawniczy
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1986
co samym językiem Polskim in materia politica pisze, albo mówi, namozoli sobie głowy, i często sens zaćmi: A potym nie lada słów z Łaciny dobierając, ale ex Classicis Authoribus pięknie akomodując z rozumnym brakiem z owych Cycerona, Tacita Florusa, Pliniusza Panegirysty, Wirgiliusza, Owidiusza w słów kilku albo kilkunastu podszywszy aptissimè jaki fragment albo ucinek kładą, Kaznodzieje zaś i Historycy dla potwierdzenia swoich asertów długie czasem kładą teksta Łacińskie z Pisma Z. z Doktorów, i Historyków, jako się pokazuje słuchającemu albo czytającemu Mowcę Polskiego i Swadę Polską świeżo w Lublinie drukowaną.
Wszytkie też Artes liberaliz zacząwszy od Gramatyki, aż do Teologii i Matematyki, Łaciną nie
co samym ięzykiem Polskim in materia politica pisze, albo mowi, namozoli sobie głowy, y często sens zaćmi: A potym nie lada słow z Łaciny dobieraiąc, ale ex Classicis Authoribus pięknie akommoduiąc z rozumnym brakiem z owych Cycerona, Tacita Florusa, Pliniusza Panegirysty, Wirgiliusza, Owidiusza w słow kilku albo kilkunastu podszywszy aptissimè iaki fragment albo ucinek kładą, Kaznodzieie zaś y Historycy dla potwierdzenia swoich assertow długie czasem kładą texta Łacinskie z Pisma S. z Doktorow, y Historykow, iako się pokázuie słuchaiącemu albo czytaiącemu Mowcę Polskiego y Swádę Polską swieżo w Lublinie drukowaną.
Wszytkie też Artes liberalis zacząwszy od Grammatyki, aż do Teologii y Matematyki, Łaciną nie
Skrót tekstu: ChmielAteny_IV
Strona: 371
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 4
Autor:
Benedykt Chmielowski
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1756
Data wydania (nie wcześniej niż):
1756
Data wydania (nie później niż):
1756
Stefana Batorego dobrego Łacinnika, który chcąc z Polskiego Senatu tollere ruditatem i do traktowania Łacińskich nauk negligentiam, obligował się żadnej nikomu nie konferować Godności, pókiby do niej per gradus Scientiae i Łaciny nie wstąpił. Jakoż w Mowach Sejmowych, Sejmikowych, Weselnych, Pogrzebowych, kto się zna na stylu Oratorskim i dobrej aplikacyj Fragmentów, i Sentencyj Łacińskich, było co zawsze admirować w Polsce. A gdybyś w też mowy, Francuskie, Niemieckie, Hiszpańskie rzucał Polaku terminy, risum non plausum odniósł byś, bo to jest novitas; consequenter i w dyskursach familiarnych, że często Cudzoziemskich zażywasz terminów, Język Ojczysty i swój psujesz, Patriotą będąc
Stefáná Batorego dobrego Łacinnika, ktory chcąc z Polskiego Senatu tollere ruditatem y do tráktowánia Łacinskich nauk negligentiam, obligował się żadney nikomu nie konferować Godności, pokiby do niey per gradus Scientiae y Łaciny nie wstąpił. Iakoż w Mowach Seymowych, Seymikowych, Weselnych, Pogrzebowych, kto się zná na stylu Orátorskim y dobrey applikácyi Frágmentow, y Sentencyi Łacinskich, było co záwsze admirować w Polszcze. A gdybyś w też mowy, Fráncuskie, Niemieckie, Hiszpańskie rzucał Polaku terminy, risum non plausum odniosł byś, bo to iest novitas; consequenter y w dyskursach familiarnych, że często Cudzoźiemskich zázywasz terminow, Ięzyk Oyczysty y swoy psuiesz, Patriotą będąc
Skrót tekstu: ChmielAteny_II
Strona: 759
Tytuł:
Nowe Ateny, t. 2
Autor:
Benedykt Chmielowski
Drukarnia:
J.K.M. Collegium Societatis Iesu
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty naukowo-dydaktyczne lub informacyjno-poradnikowe
Gatunek:
encyklopedie, kompendia
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1746
Data wydania (nie wcześniej niż):
1746
Data wydania (nie później niż):
1746
, Jerzy Grylewski, Mikołaj Chlebowski, Wiktorzyn Podłęski, Piotr Molski, Adrian Mieleński, Walenty Żegocki, Jan Tarnowski, Jan Czekanowski, Stanisław Spławski, Michał Korytowski, Błażej Pijanowski, Łukasz Wybranowski, Maciej Ratajski, Turzyński Stanisław, Stanisław Jarosławski, Łukasz Muchniński, Jan Sadowski, Jan Twierdziński, Jerzy Ruszkowski. 101. Fragment legacji danej poselstwu wysłanemu do kardynała Bernarda Maciejowskiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego, przez koło secesjonistów sejmiku nadzwyczajnego województw poznańskiego i kaliskiego w Środzie 3 czerwca 1606 r.
- - Ichm. pp. bracia naszy na zjeździe od J. K. M. naznaczonym pod Śrzodą z województw tak poznańskiego, jako i kaliskiego pro die 3 mensis
, Jerzy Grylewski, Mikołaj Chlebowski, Wiktorzyn Podłęski, Piotr Molski, Adryjan Mieleński, Walenty Żegocki, Jan Tarnowski, Jan Czekanowski, Stanisław Spławski, Michał Korytowski, Błażej Pijanowski, Łukasz Wybranowski, Maciej Ratajski, Turzyński Stanisław, Stanisław Jarosławski, Łukasz Muchniński, Jan Sadowski, Jan Twierdziński, Jerzy Ruszkowski. 101. Fragment legacji danej poselstwu wysłanemu do kardynała Bernarda Maciejowskiego, arcybiskupa gnieźnieńskiego, przez koło secesjonistów sejmiku nadzwyczajnego województw poznańskiego i kaliskiego w Środzie 3 czerwca 1606 r.
- - Ichm. pp. bracia naszy na zjeździe od J. K. M. naznaczonym pod Śrzodą z województw tak poznańskiego, jako i kaliskiego pro die 3 mensis
Skrót tekstu: AktaPozn_I_1
Strona: 301
Tytuł:
Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego tom I
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
Wielkopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
akta sejmikowe
Tematyka:
polityka, prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1601 a 1616
Data wydania (nie wcześniej niż):
1601
Data wydania (nie później niż):
1616
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Włodzimierz Dworzaczek
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Poznań
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Państwowe Wydawnictwo Naukowe
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1957
Oczy, funt złot. 4. Salsesonów, Skrzynka złot: 12. Cukru lodowatego, kamień złot. 16. Imbieru Bryzelskiego, funt złot. 3. Miniej, Cetnar złot. 6. Fiszbanu alias Rogu, funt złot. 2. Rozmarynu, kamień złot: 4. Blejwasu, kamień złot. 4. Fragmentu, funt złot. 3. Kardybanu, kamień złot: 16. Kabeby, kamień złot: 24. Wosku Hiszpańskiego do pieczętowania, funt złot: 2. Tabacznych Korzonków, kamień złot: 6. Arszeniku, kamień złot: 8. Bursztynu, funt złoty 1. Cytrynaty, kamień złot: 15. uel
Oczy, funt złot. 4. Salsesonow, Skrzynká złot: 12. Cukru lodowátego, kámień złot. 16. Imbieru Bryzelskiego, funt złot. 3. Miniey, Cetnar złot. 6. Fiszbánu alias Rogu, funt złot. 2. Rozmárynu, kámień złot: 4. Bleywásu, kámień złot. 4. Frágmentu, funt złot. 3. Kardybánu, kámień złot: 16. Kabeby, kámień złot: 24. Wosku Hiszpáńskiego do pieczętowánia, funt złot: 2. Tabácznych Korzonkow, kámień złot: 6. Arszeniku, kámień złot: 8. Bursztynu, funt złoty 1. Cytrynáty, kámień złot: 15. uel
Skrót tekstu: InsCel
Strona: C2v
Tytuł:
Instruktarz celny
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Kraków
Region:
Małopolska
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Tematyka:
prawo
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
1704
Data wydania (nie wcześniej niż):
1704
Data wydania (nie później niż):
1704
spilek, z rubinkami 1
Spilki złote 2
Fragmenta złote, różne, w papier obwinione 1
Spinka z diamencikami, złota 1
Perełek różnych circiter 20 sznurków pomotanych.
Die 1 martii, A. 1664. Lampa srebrna przybyła od IM. Pana Franciszka Łączyńskiego pisarza skarbowego.
Die 12 martii. Dzierzadłko albo rękojeść do kropidła z fragmentów i pieniędzy niedobrych dało się zrobić, waży łutów 11.
Die 20 mai. Laska srebrna do odsłaniania obrazu, z drobiazgów kosztem kaplicznym sprawiona, waży grzywien 4.
Die 30 septembris Jej Mość Panna Katarzyna Domagalicówna dała kielich złocisty z karkabą białą, bez patyny, który kielich w zastawie był u niej. - -
October
spilek, z rubinkami 1
Spilki złote 2
Fragmenta złote, różne, w papier obwinione 1
Spinka z diamencikami, złota 1
Perełek różnych circiter 20 sznurków pomotanych.
Die 1 martii, A. 1664. Lampa srebrna przybyła od JM. Pana Franciszka Łączyńskiego pisarza skarbowego.
Die 12 martii. Dzierzadłko albo rękojeść do kropidła z fragmentów i pieniędzy niedobrych dało się zrobić, waży łutów 11.
Die 20 mai. Laska srebrna do odsłaniania obrazu, z drobiazgów kosztem kaplicznym sprawiona, waży grzywien 4.
Die 30 septembris Jej Mość Panna Katarzyna Domagalicówna dała kielich złocisty z karkabą białą, bez patyny, który kielich w zastawie był u niej. - -
October
Skrót tekstu: InwDomLwowGęb
Strona: 311
Tytuł:
Inwentarz akcesyjny kaplicy Domagaliczów
Autor:
Anonim
Miejsce wydania:
Lwów
Region:
Ziemie Ruskie
Typ tekstu:
proza
Rodzaj:
teksty urzędowo-kancelaryjne
Gatunek:
inwentarze
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1645 a 1702
Data wydania (nie wcześniej niż):
1645
Data wydania (nie później niż):
1702
Tekst uwspółcześniony:
tak
Tytuł antologii:
Materiały źródłowe do dziejów kultury i sztuki XVI-XVIII w.
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Mieczysław Gębarowicz
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Wrocław
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1973
te, co pisze, łzami je napawa, Kończy pieśń smutną, ale póki słońca Zajrzymy, żal nasz nie będzie miał końca. Z UTWORU GRATULACJA UPRZEJMA NA DZIEŃ 18 LIPCA ROKU TERAŹNIEJSZEGO 1675, KtórEGO JE G O M OŚ Ć KSIĄDZ M. SAMUEL WERNER, PLEBAN, DOKTOREM S ANCTE TEOLOGIE ZOSTAJE... Fragment...
Czy zapomnimyż, synowie swej matki, Od której mamy tak wielkie zadatki Winnej miłości, że nam żywot dała I do dojrzałej pory wychowała? Choć do ostatniej przyjdziemy siwizny, Nie zapomnimy swej miłej Ojczyzny. Czy tejże mamy zapomnieć krainy, Na której prawie niezrównane czyny Z monarchiami największymi cały Patrza zazdrosny świat
te, co pisze, łzami je napawa, Kończy pieśń smutną, ale póki słońca Zajrzymy, żal nasz nie będzie miał końca. Z UTWORU GRATULACYJA UPRZEJMA NA DZIEŃ 18 LIPCA ROKU TERAŹNIEJSZEGO 1675, KTOREGO JE G O M OŚ Ć KSIĄDZ M. SAMUEL WERNER, PLEBAN, DOKTOREM S ANCTAE THEOLOGIAE ZOSTAJE... Fragment...
Czy zapomnimyż, synowie swej matki, Od której mamy tak wielkie zadatki Winnej miłości, że nam żywot dała I do dojrzałej pory wychowała? Choć do ostatniej przyjdziemy siwizny, Nie zapomnimy swej miłej Ojczyzny. Czy tejże mamy zapomnieć krainy, Na której prawie niezrównane czyny Z monarchijami największymi cały Patrza zazdrosny świat
Skrót tekstu: MorszZWybór
Strona: 258
Tytuł:
Wybór wierszy
Autor:
Zbigniew Morsztyn
Miejsce wydania:
nieznane
Region:
nieznany
Typ tekstu:
wiersz
Rodzaj:
liryka
Poetyka żartu:
nie
Data wydania:
między 1658 a 1680
Data wydania (nie wcześniej niż):
1658
Data wydania (nie później niż):
1680
Tekst uwspółcześniony:
tak
Redaktor wersji uwspółcześnionej:
Janusz Pelc
Miejsce wydania wersji uwspółcześnionej:
Kraków
Wydawca wersji uwspółcześnionej:
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Data wydania wersji uwspółcześnionej:
1975
